Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
คู่หมั้นวัยกระเตาะ

คู่หมั้นวัยกระเตาะ

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
142
ชม
11
บท

เธอเป็นคู่หมั้นตัวน้อยที่เขาเอ็นดูและรักใคร่สุดหัวใจ เธอทั้งซน ทั้งอยากรู้อยากเห็น จนเขาตบะแตกก่อนเธอเรียนจบ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน เปรมนั่งเกร็งตัวขณะคุยกับหัวหน้าคนงานในไร่ ก่อนจะรีบบอกสั่งงานอีกฝ่ายแล้วไล่ให้ออกไป "ไปได้แล้ว เอาตามนี้แหละ" เปรมเอ่ยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ "คุณเปรมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ" "เปล่า ไม่มีอะไร รีบไปได้แล้ว ฉันจะทำงานต่อ" เปรมไล่เสียงดุ "ครับ" คมรับคำ รีบออกไปจากบ้านพักของเจ้านายอย่างงงๆ ทำไมเจ้านายของเขาดูลนๆ รีบๆ พิกล "อ๊า... อย่าซนครับ หนูพิ้งค์ทำอะไรนี่ ถ้าเกิดมีใครจับได้จะทำยังไง" เปรมเอ่ยดุคู่หมั้นตัวน้อยของตน ที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะกำลังลูบไล้แก่นกายของเขาอยู่ จนตอนนี้มันแข็งเป็นลำเรียบร้อยแล้ว เขากับเธออายุห่างกันมาก แต่พ่อแม่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่เกิด พอเธอเกิดมาเขาเลยต้องเป็นคู่หมั้นของเธอไปโดยปริยาย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอายุสามสิบเข้าไปแล้ว แต่พิยดาเพิ่งจะสิบแปด เรียนจบมัธยมปลายมาหมาดๆ เธอชอบมาเล่นที่ไร่ของเขา แล้วพิยดาก็สวยน่ารัก เย้ายวนใจนักหนา ทำให้เขาได้เสียกับเธอในช่วงปิดเทอมเมื่อเดือนก่อน เลยเป็นที่มาของความซุกซนถึงเนื้อถึงตัวในตอนนี้ ถ้าพ่อแม่เธอกับเขารู้ โดนแพ่นกบาลแน่ ๆ เปรมคิดแล้วเสียวสันหลัง เขาโตแล้วแต่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ฟาดเด็กก่อนเรียนจบ แค่คิดก็รู้สึกผิด "พี่เปรมขา... เอาแบบวันนั้นอีกได้ไหมคะ" พิยดาเอ่ยถามอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยน่ารักแดงก่ำไปหมด เปรมพยายามระงับอารมณ์ เขาสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่แก่นกายของเขากำลังปวดร้าวไปหมด

บทที่ 1 1

1

เปรมนั่งเกร็งตัวขณะคุยกับหัวหน้าคนงานในไร่ ก่อนจะรีบบอกสั่งงานอีกฝ่ายแล้วไล่ให้ออกไป

“ไปได้แล้ว เอาตามนี้แหละ” เปรมเอ่ยตอบด้วยใบหน้าแดงก่ำ

“คุณเปรมเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”

“เปล่า ไม่มีอะไร รีบไปได้แล้ว ฉันจะทำงานต่อ” เปรมไล่เสียงดุ

“ครับ” คมรับคำ รีบออกไปจากบ้านพักของเจ้านายอย่างงงๆ ทำไมเจ้านายของเขาดูลนๆ รีบๆ พิกล

“อย่าซนครับ หนูพิ้งค์ทำอะไรนี่ ถ้าเกิดมีใครจับได้จะทำยังไง” เปรมเอ่ยดุคู่หมั้นตัวน้อยของตน ที่คุกเข่าอยู่ใต้โต๊ะของเขา

เขากับเธออายุห่างกันมาก แต่พ่อแม่หมั้นหมายกันเอาไว้ตั้งแต่ยังไม่เกิด พอเธอเกิดมาเขาเลยต้องเป็นคู่หมั้นของเธอไปโดยปริยาย ทั้ง ๆ ที่ตัวเองอายุสามสิบเข้าไปแล้ว แต่พิยดาเพิ่งจะสิบแปด เรียนจบมัธยมปลายมาหมาดๆ

เธอชอบมาเล่นที่ไร่ของเขา แล้วพิยดาก็สวยน่ารัก เย้ายวนใจนักหนา ทำให้เขาได้เสียกับเธอในช่วงปิดเทอมเมื่อเดือนก่อน เลยเป็นที่มาของความซุกซนถึงเนื้อถึงตัวในตอนนี้

ถ้าพ่อแม่เธอกับเขารู้ โดนแพ่นกบาลแน่ ๆ เปรมคิดแล้วเสียวสันหลัง เขาโตแล้วแต่ไม่รู้จักยับยั้งชั่งใจ ฟาดเธอก่อนเรียนจบ แค่คิดก็รู้สึกผิด

“พี่เปรมขา... เอาแบบวันนั้นอีกได้ไหมคะ” พิยดาเอ่ยถามอย่างเขินอาย ใบหน้าสวยน่ารักแดงก่ำไปหมด

เปรมพยายามระงับอารมณ์ เขาสงบสติอารมณ์อย่างเต็มที่ แต่ร่างกายของเขากำลังปวดร้าวไปหมด

“หนูพิ้งค์อยากโดนเหมือนวันก่อนค่ะ” เธอพูดตรงแสนตรงจนเขาร้อนผ่าวไปทั้งร่าง

“หนูพิ้งค์ เด็กน้อยของพี่เปรม” เขาครางออกมายินยอมตามคำที่เธอร้องขอ

ก่อนจะปลดกางเกงให้เธอเสียเอง เธออยากดูดอยากเล้าโลมเขาพร้อม

พิยดารูดมือไปมากับแก่นกายชายอย่างแสนซน เธอทั้งดูดทั้งรูดจนเขาทนไม่ไหว

“อ๊า... พี่ไม่ไหวแล้วหนูพิ้งค์ ให้พี่เสียบร่องเถอะนะ” เขาจับเธอช้อนสะโพกผายอุ้มไปวางบนโต๊ะทำงานตัวใหญ่ ก่อนจะถลกกระโปรงขึ้นไปเหนือเอวแล้วแหวกกางเกงในตัวบางไปด้านข้าง เขาเห็นร่องแดงฉ่ำก็ก้มลงเลีย กระหน่ำลิ้นเข้าหาอย่างหิวกระหาย

“อ๊า... พี่เปรมหนูพิ้งค์ชอบจังค่ะ ชอบให้พี่เปรมเลียแบบนี้มันเสียว มันร่องจังค่ะ” เธอพูดตรงจนเปรมอารมณ์ขึ้น สาวน้อยใสซื่อไร้เดียงสาของเขาโตเป็นสาวแล้วจริงๆ เขาเฝ้ารักเฝ้าหวงห่วงมานานหลายปี เพื่อรอคอยให้เธอพรั่งพร้อมสำหรับเขา

เปรมฝากฝังแก่นกายเข้าหาร่องเยิ้มที่อ้ารับอยู่เบื้องหน้า ความแดงฉ่ำถูกความเข้มแข็งฝากฝังลงไปหาจนมิดโคน

“อ๊า... พี่เปรม มิดเลยค่ะ” พิยดาชะโงกมาดู ขณะใช้มือกดไปทางด้านหลัง เธอเห็นแก่นกายของเขาที่เสียบเข้ามาจนมิดโคน ก็อ้าปากร้องครางเสียงสั่นๆ

“พี่เสียวมากเลยครับ มันแน่น พิ้งค์ตอดพี่แรงจัง”

“ตอดอะไรคะ ตอบก่อน” เธอเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มซุกซน

“ตอดดุ้นครับ ตอดจนแทบหักใน” เขาก้มลงไปหาพลางกระซิบตอบที่ริมหู

“ดุ้นพี่เปรมก็คับร่องหนูพิ้งค์จนอึดอัดไปหมดแล้วค่ะ ขอหนูพิ้งค์ขยับได้ไหมคะ” เธอขยับสะโพกเบาๆ เพื่อให้คลายจากความอึดอัด แต่นั่นเป็นการยั่วเขา กระตุ้นให้เขาเริ่มโยกคลอนในร่องเสียวที่กำลังหยาดเยิ้ม

“อ๊า... พี่เปรม เสียวค่ะ สะ... เสียว” พอเขาเริ่มโยกเธอก็ร่อนสะโพกให้เขาแทงเข้ามาลึกๆ เปรมรับรู้ความต้องการของหญิงสาว เขาก็โยกขยับ เสียบแทงเข้าออกทั้งลึกทั้งแรงจนเธอร้องครางไม่เป็นส่ำ

“ลึกไหม”

“ลึกค่ะ พี่เปรมเอามันจัง”

“มันอะไร”

“มันร่องค่ะ หนูพิ้งค์อยากมาให้พี่เปรมเอาทุกวันได้ไหมคะ” เธอร้องบอกเสียงสั่น

“เดี๋ยวหนูพิ้งค์ก็ต้องไปเรียนในเมือง พี่เปรมคงคิดถึงแย่”

“หนูพิ้งค์เรียนแค่มหาวิทยาลัยใกล้บ้านค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่ให้คนไปรับไปส่ง หนูพิ้งค์กลับมาจากเรียน ก็อยู่บ้านเหมือนเดิมค่ะ พี่เปรมคิดถึงก็ไปหาหนูพิ้งค์ได้นะคะ” เธอหยัดสะโพกให้เขากระแทกเข้ามาหาซ้ำๆ ปากน้อยร้องครางด้วยความเสียวซ่าน ซี้ดปากเหมือนกินพริกเผ็ดๆ เข้าไปกำมือใหญ่

“พี่เปรมขา หนูพิ้งค์กำลังจะเสร็จแล้วค่ะ” พิยดาร้องครางเสียงสั่นๆ ตัวสั่นระริก ตอดรัดท่อนเนื้ออวบใหญ่อย่างรุนแรงก่อนที่จะเสร็จสมน้ำแตกเต็มร่อง

“พี่ก็ใกล้แล้ว พิ้งค์ตอดพี่ขนาดนี้ พี่ทนไม่ไหวแล้วครับ” เปรมกระแทกเข้าหาร่างน้อยจนสั่นคลอน จนขาโต๊ะทำงานลั่นเอี๊ยดอ๊าดเสียดสีกับพื้นหินอ่อนอย่างรุนแรงก่อนที่เขาจะเสร็จสมรุนแรงไม่ต่างจากเธอ

“อ๊า... แตกแล้วครับหนูพิ้งค์” เขาอัดสะโพกสอบเข้าหาถี่ ๆ ก่อนจะฉีดน้ำรักใส่ร่องเยิ้มจนหมดแม็กซ์

เขาฝังตัวอยู่ในร่องอุ่นพักใหญ่ กอดรัดร่างชื้นเหงื่อเอาไว้แนบแน่น พลางจุมพิตกลีบปากหวานฉ่ำอย่างดูดดื่ม

“ร่องอุ่นจังครับ อยากซุกไว้แบบนี้ทั้งคืน”

“พี่เปรมถอยออกไปก่อนค่ะ หนูพิ้งค์เมื่อยก้น”

“พี่ขอโทษครับ” เขาช้อนสะโพกเธอลงมาจากโต๊ะทำงานตัวใหญ่ เธอก็ถึงกับเซ เขาจึงช่วยประคองเอาไว้

“พี่เปรมจะเอากางเกงในของหนูพิ้งค์ไปไหนคะ” เธอเอ่ยถามเมื่อเห็นเขาเอากางเกงในไปถือเอาไว้ ไม่ยอมคืนให้เธอ

“เอามาดมครับ ดมไปทำงานไปได้ไหม มันหอม”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

ย้อนเวลากลับมาเป็นท่านแม่

Zuey
5.0

เฉียวลู่ นักแสดงแถวหน้าของจีนมีข่าวฉาวออกมาทำให้ทางต้นสังกัดของเธอสั่งให้เธองดออกสื่อชั่วคราว จึงเป็นโอกาสที่หาได้ยากสำหรับคนงานยุ่งตลอดทั้งปีของเธอที่จะได้พักผ่อน เฉียวลู่เดินทางกลับบ้านเกิดของเธอและการกลับไปครั้งนี้ทำให้ชีวิตของเฉียวลู่เปลี่ยนไปตลอดการ ฉีหมิงเยี่ยน อนุชาองค์เล็กของฮ่องเต้แห่งแคว้นฉี ถูกลอบปลงพระชนม์ระหว่างที่เดินทางมาทำหน้าที่เจรจาสงบศึกกับเเเคว้นเซียว เพราะได้รับบาดเจ็บสาหัสทำให้ชินอ๋องความจำเสื่อมและได้รับการช่วยเหลือจากพ่อลูกตระกูลเฉียว เซียวยิ่น ฮ่องเต้แคว้นเซียวมีพระสนมมากมายเเต่กลับไม่สามารถให้กำเนิดพระโอรสได้โหรหลวงได้ทำนายเอาไว้ว่า ในอนาคตองค์รัชทายาทที่แท้จริงจะกลับมาเซียวยิ่นจึงมีรับสั่งให้ทหารออกตามหาพระโอรสและอดีตฮองเฮาของตนอย่างลับๆ ฉินอี้เหยา ได้รับบาดเจ็บสาหัสร่างลอยตามแม่น้ำมาพร้อมกับเด็กทารกในอ้อมแขนเมื่อฟื้นขึ้นมานางจึงแสร้งจำเรื่องราวในอดีตไม่ได้ เพื่อให้นางและบุตรชายมีชีวิตรอดต่อไป

ฉันนี่แหละเศรษฐี

ฉันนี่แหละเศรษฐี

Abelard Evans
5.0

ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

Amye Hochschild
5.0

ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ