คลั่งรักสาวน้อยสิบแปด

คลั่งรักสาวน้อยสิบแปด

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
66
ชม
11
บท

เขารักเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เพราะความเข้าใจผิดทำให้เขาร้ายกาจกับเธอ ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "ไม่ต้องทำท่ารังเกียจฉันขนาดนั้นก็ได้ เพราะฉันก็ไม่ได้พิศวาสผู้หญิงสำส่อนแบบเธอหรอก" เธอหันขวับไปมองเขา ก็ได้เห็นแต่สายตาดูถูกเหยียดหยามของเขา "พี่หมายความว่ายังไงคะ" เธอไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด เธอไปสำส่อนอะไรกับใครตอนไหน "อย่าแกล้งทำเป็นไขสือหน่อยเลย กับฉันทำเป็นสะดีดสะดิ้ง ทีกับผู้ชายคนอื่นเธอร่าน" "พี่ช้าง" เธอหลุดอุทานออกมาอย่างตกใจ ไม่คิดว่าจะโดนเขาด่าเช่นนี้ แต่เธอไม่อยากเสวนากับคนพาล เห็นว่าฝนเริ่มซา เลยคิดว่าจะกลับบ้านตัวเอง ยังไงก็เปียกอยู่แล้ว เปียกอีกนิดก็คงไม่เป็นไร "จะรีบไปไหนล่ะ" คเชนทร์ตามมากระชากแขนของพิมพ์แก้วเอาไว้ เธอตกใจสะบัดหนีแต่ไม่หลุด "กับฉันทำไมทำท่ารังเกียจแบบนี้ หรือแกล้งทำเป็นดีดดิ้นเล่นตัวโก่งค่าตัว" เขารั้งเธอมากอดรัดเอาไว้แนบอก พิมพ์แก้วตกใจกับการกระทำป่าเถื่อนของเขา "ฉันก็แมนทั้งแท่ง เงินก็มีเต็มกระเป๋า รับรองว่าลีลาเด็ดไม่แพ้ผู้ชายคนไหน เธอไม่สนเหรอ" เขาพูดจาอย่างคุกคาม "หยาบคายร้ายกาจที่สุด นี่ปล่อยนะ ถึงแก้วจะร่านยังไง แต่รู้เอาไว้ว่าไม่ร่านกับพี่แน่นอน ฉันจะนอนกับผู้ชายทุกคนบนโลกยกเว้นพี่" "อย่างนั้นเหรอ" เขาจูบเธออย่างดุเดือด พิมพ์แก้วดิ้นรนผลักไส ก่อนจะตบหน้าเขาฉาดใหญ่ ทำให้ใบหน้าของเขาหันไปตามแรงตบ เธอเตรียมหนีแต่เขากระชากแขนเธอเอาไว้ ชายหนุ่มรู้สึกเจ็บจนหน้าชาไปหมด เขาใช้ลิ้นดุนดันกระพุ่งแก้มเอาไว้ ก่อนที่จะจับเธอแบกขึ้นบ่าพาเข้าไปในกระท่อมหลังน้อย "นี่ปล่อยนะ คนบ้าป่าเถื่อน" เธอหวีดร้อง รู้สึกมึนหัวไปหมด เขาโถมกายเข้าหา ทาบทับเธอเอาไว้ทั้งตัว "ไม่ปล่อย" เขาตอบอย่างยียวน ก่อนจะซุกใบหน้าเข้าหา ขบเม้มซอกคอเนียนละเอียดของเธอไม่ยอมละห่าง "ปล่อยแก้วนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนี แต่ไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการของเขาได้ เขากระชากเสื้อผ้าเปียกชื้นของเธอออกไปจากร่าง พิมพ์แก้วหวีดร้องเสียงหลง ใจหายวาบ ไม่คิดว่าจะเสียท่าเขาขนาดนี้ ไม่คิดด้วยว่าคเชนทร์จะป่าเถื่อนกับเธอถึงเพียงนี้ เธอยกมือขึ้นกอดอก อับอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี ไม่เคยมีใครได้เห็นนวลเนื้อขาวผ่องใต้ร่มผ้าของเธอมาก่อน "ว้าย! ปล่อยนะ" พิมพ์แก้วดิ้นหนีเขาก็ตามมาทาบทับ ใช้มือหนากดมือเล็กไปกับเตียงไม้ขนาดกลาง "อย่านะคะพี่ช้าง" "อื้อ" เสียงประท้วงของเธอหายเข้าไปในลำคอเมื่อเขาก้มลงมาจุมพิต ริมฝีปากแสนหวานอย่างดูดดื่ม เธอพยายามเบี่ยงหลบ เขาก็ใช้มือหนาจับปลายคางสวยเอาไว้ บังคับให้เธอเผยอปากรับจูบเขา มือหนาอีกข้างรวบมือเธอขึ้นเหนือศีรษะเพื่อล็อกเอาไว้ เพื่อไม่ให้เธอใช้มือประทุษร้ายเขาได้ ยิ่งเธอดิ้น เขาก็ยิ่งอยากเอาชนะ จัดการกระชากกางเกงผ้าด้านล่างของเธอออก หัวใจของพิมพ์แก้วหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม "พี่ช้างอย่าทำแบบนี้เลยนะคะ" "กับคนอื่นเธอยอม แต่กับฉันเธอไม่ยอม" "แก้วสกปรกสำส่อนก็อย่าเอาตัวเองมาเกลือกกลั๊วกับแก้วเลยค่ะ" "ยอมรับแล้วสินะว่าตัวเองสกปรก ก็ดีเอามัน ๆ ไม่ต้องถนอมมาก" เขาหยิบเครื่องป้องกันมาสวมใส่ก่อนจะแยกเรียวขาของเธอออก

บทที่ 1 1

พิมพ์แก้วเดินไปมาอยู่หน้าเตาไฟเพื่อปรุงอาหาร

เธอได้รับการถ่ายทอดวิชาทำอาหารมาจากคุณยาย พอคุณยายเสียชีวิตเธอจึงกลายเป็นแม่ครัวใหญ่ รับปรุงอาหารในงานต่าง ๆ ไม่ว่าจะงานบวช งานศพ งานแต่ง หรือแม้กระทั้งงานขึ้นบ้านใหม่

ในขณะที่เธอปรุงอาหารอยู่นั้นเสียงเอ่ยแซวและเสียงโห่ก็ดังขึ้น

พิมพ์แก้วหันไปมองทางด้านหลังก่อนจะอุทานออกมา

“อุ๊ย” เพราะคเชนทร์หรือช้าง ลูกชายกำนันประจำตำบลนั้นกำลังยืนยิ้มอยู่ทางานหลังเธอ

คเชนทร์ตามจีบเธออยู่นานหลายเดือน ตั้งแต่ที่เขากลับมาจากกรุงเทพฯ แต่เธอไม่เล่นด้วย เพราะฐานะที่แตกต่างกัน และมารดาของเขาไม่ชอบเธอ

แม้ลึกๆ แล้วเธอจะเคยมีความประทับใจให้แก่เขาตั้งแต่เยาว์วัย ก่อนที่เขาจะเดินทางไปเรียนต่อในเมืองใหญ่

และอาจเพราะว่าเขาร่ำรวย ฐานะดี บิดามารดามีหน้ามีตาในสังคม อีกทั้งคเชนทร์เองก็ยังหน้าตาดีมาก สาว ๆ ในหมู่บ้านต่างชอบเขามากมาย

เธอจึงไม่อยากแก่งแย่งชิงดีกับใคร เพราะเธอมีฐานะปานกลาง อายุเพียงแค่สิบแปด แถมยังกำพร้า คเชนทร์มีลูกล้อลูกชนมาก เธอกลัวจะตามเขาไม่ทัน จึงไม่อยากเผลอตัวเผลอใจให้เขา กลัวเขาจะแค่หลอก

วันก่อนเธอยังเห็นสาว ๆ หน้าตาดี จากในเมืองมาหาเขาอยู่เลย

“ให้พี่ช้างช่วยไหมจ๊ะแก้ว” เขาเอ่ยถามเสียงหวาน มองเธอด้วยสายตาเหมือนจะกลืนกิน ทำเอาพิมพ์แก้วใจสั่น ยอมรับว่าเขาทำให้เธอหวั่นไหวอยู่มากเหมือนกัน แต่เธอพยายามหักห้ามใจ

“ไม่ต้องจ้ะ” พิมพ์แก้วเอ่ยตอบ ยื่นมือไปคนแกงเนื้อในหม้อที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่นตลบอบอวลไปทั่ว

คเชนทร์ก็เดินมาเบียดทางด้านหลัง จับมือเธอช่วยคนแกงด้วย

“อุ๊ย! ปล่อยนะคะพี่ช้าง” เธอดึงมือหนีหน้าแดงก่ำลามไปถึงใบหู ที่นี่เป็นบ้านของเขา อะไร ๆ ก็ดูเข้าทางเขาไปเสียหมด ทุกคนก็ดูรู้เห็นเป็นใจกับเขา

ด้วย ไม่มีใครห้ามปรามหรือสนใจเมื่อคเชนทร์เข้าหาเธอ

“พี่อยากช่วยนี่จ้ะ” เขายิ้มหน้าเป็น

“ไม่เป็นไรจ้ะ หน้าที่ของฉัน” เธอรีบเอ่ยบอก

เธอเป็นแม่ครัวรับจ้างตามงาน หรือบางงานก็ช่วยไม่ได้คิดเงินมากมาย แล้วแต่เจ้าของงานให้ นอกจากเงิน เขาก็ให้เป็นข้าวสาร อาหารแห้ง เครื่องปรุงรสและเครื่องครัว ทำให้เธอไม่ต้องซื้อหาของพวกนี้ในการดำรงชีวิตเลยประหยัดไปได้มาก

แถมที่บ้านเธอยังปลูกพืชผักสวนครัวเอาไว้อีก ดังนั้นเงินจากการรับจ้างเป็นแม่ครัวเลยมีเหลือเก็บ

บ้านช่องคุณยายก็ปลูกเอาไว้ให้แล้ว แม้จะไม่ใช่บ้านหลังใหญ่มากนัก แต่ก็ทำให้เธออาศัยอยู่ได้อย่างสบาย กันแดดกันฝน ไม่ต้องไปนอนหนาวอยู่ใต้โคนกล้วย

“ตาช้างมาอยู่นี่เองแม่ตามหาเสียทั่ว” เสียงของชบาผู้ซึ่งมารดาของคเชนทร์เอ่ยขึ้น วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันเกิดของสามี นั่นก็คือกำนันครามนั่นเอง นางและสามีเชิญแขกเหรื่อมาเยอะ เพราะอยากให้ลูกชาย ได้รู้จักกับผู้หลักผู้ใหญ่ และลูกสาวคนรวยๆ เผื่อจะถูกใจลูกผู้ดีมีเงินคนไหน จะได้ทาบทามสู่ขอให้ลูกชายเสียเลย

“ครับแม่”

“มาขลุกตัวอยู่ในครัวทำไม ที่นี่มีแม่ครัวอยู่แล้ว เราน่ะไปรับแขกกับแม่ดีกว่า” ชบาพูดเสียงเฉียบ ก่อนจะมาดึงลูกชายออกไปจากครัว ที่ทำเป็นเพิงชั่วคราว ทางด้านหลังบ้าน นี่ก็อีกเหตุผลหนึ่ง ที่เธอไม่อยากยุ่งกับคเชนทร์ เพราะมารดาของเขาค่อนข้างหวงมาก และท่านเอง ก็คงมองว่าเธอไม่เหมาะสมกับลูกชายของท่านด้วยประกันทั้งปวง

เป็นจริงดังคาด หลังจากเสร็จงาน ชบาเรียกไปพบ เพื่อจ่ายค่าตอบแทน

“ฉันขอพูดตรง ๆ นะพิมพ์แก้ว” ชบาเอ่ยเสียงเฉียบ

“ฉันไม่อยากให้ลูกชายของฉันไปยุ่งกับผู้หญิงที่ไม่มีอะไรเลยอย่างเธอ ฉันพูดแบบนี้เธอคงเข้าใจนะ”

“เข้าใจค่ะ”

“หลบหลีกได้ก็ควรหลบหลีก ตาช้างน่ะ ก็เหมือนผู้ชายทั่วไป เห็นผู้หญิงหน้าตาพอใช้ได้ ก็หยอกเล่นไปแบบนั้นเอง แต่เขาไม่ได้คิดจริงจังหรอก ฉันพูดแบบนี้ เธอก็คงเข้าใจนะ”

“เข้าใจค่ะ” พิมพ์แก้วรับคำ เธอไม่ชอบมีปัญหากับใครอยู่แล้ว เมื่อเสร็จงานเลี้ยงที่บ้านกำนันคราม พิมพ์แก้วเคลียร์ทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เธอก็ปั่นจักรยาน เดินทางกลับบ้าน

“อุ๊ย” พิมพ์แก้วอุทาน เมื่อจู่ ๆ คเชนทร์ก็โผล่ออกมาจากข้างทาง มาดักหน้าของเธอเอาไว้

“ว้าย!” จักรยานเธอล้มลงไม่เป็นท่า

“โอ๊ย!” เธอร้องเสียงหลง

“เฮ้ย!” เขาร้องอย่างตกใจ รีบเข้าไปประคองร่างน้อยเอาไว้

“เป็นไงบ้าง”

“ไม่เป็นไรค่ะ” เธอพยายามลุกแต่ไม่ไหว ต้องร้องออกมาด้วยความเจ็บ

“โอ๊ย!”

“ไม่เป็นอะไรได้ไง ร้องซะขนาดนี้”

“พี่ช้างจะทำอะไรคะ” เธอร้องอย่างตกใจ รีบกอดคอหนาเอาไว้ เมื่อเขาอุ้มขึ้นสู่อ้อมแขน

“อุ้มไปส่งบ้านไง ปวดขาซะขนาดนี้ จะกลับยังไงล่ะ”

“แล้วใครเป็นคนทำล่ะคะ” เธอต่อว่าเขา เขาก็ยิ้มใส่ตาเธอ

“พี่เป็นคนทำ พี่ยอมรับ พี่จะไถ่โทษด้วยการไปส่งแก้วที่บ้านไง”

“ไม่ต้องค่ะ”

“ทำไมล่ะ”

“แก้วตัวหนัก”

“แต่พี่อุ้มไหว”

“จักรยานแก้วล่ะคะ”

“เดี๋ยวให้คนเอาไปส่งให้” เขาอุ้มเธอเดินจ้ำอ้าวกลับบ้านสวนของเธอเอง ซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

“บ้านร่มรื่นน่าอยู่จัง” เขาวางเธอที่แคร่ตรงใต้ถุนบ้าน ก่อนจะกวาดสายตา มองไปรอบกาย ก็เห็นแต่สวนผัก ต้นไม้ ดอกไม้ แลดูสดชื่นร่มรื่น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ห้ามหย่า

ห้ามหย่า

Bronson Heiss
5.0

ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป

ลิขิตหงส์ฟ้าชะตารัก แคว้นเว่ย

ลิขิตหงส์ฟ้าชะตารัก แคว้นเว่ย

白玉 ไป๋อวี้
3.9

หลี่เหมยลี่ นักธุรกิจสาวร่างท้วม เจ้าของฉายา ‘เจ้าแม่เงินล้าน!’ ได้หลุดเข้าไปเป็นตัวละครในนิยายที่เธอเพิ่งอ่านจบ และกลายเป็นหนึ่งในคนที่จะต้องถูกตัวร้ายอันดับหนึ่งอย่าง เว่ยเหวินจิ้ง ทรราชผู้ล่มแคว้น ส่งไปเป็นเมียน้อยพระเอก!! นางจึงต้องงัดทุกความสามารถ ใช้ทุกกลยุทธ์ที่มีเพื่อเอาตัวรอดจากการเป็นเครื่องมือในครั้งนี้… ‘โลกจริงมันช่างง่ายดาย… แต่การมีชีวิตรอดในโลกนิยายนี่สิ! มันช่างยากเย็นยิ่งนัก’ *นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นจากจินตนาการและความชอบส่วนตัวของไรท์เท่านั้น มิได้อิงหรือมีส่วนเกี่ยวข้องกับความเป็นจริงหรือประวัติศาสตร์แต่อย่างใด ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามค่ะ* นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณ อีโรติค NC20+ นะคะ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ