เจ้าสาวลวงสวาท

Name: เจ้าสาวลวงสวาท
Rating: 5.0 (1 reviews)

B.J.BEN

โรแมนติก | จบเล่ม

5.0

ความคิดเห็น

ชม

บท

เธอเป็นลูกที่พ่อแม่ไม่รัก ถูกส่งไปแต่งงานกับชายแก่ แต่โชคชะตาเล่นตลกกลับให้เธอได้แต่งงานกับชายหนุ่มหน้าตาดี ร่ำรวย แถมยังรักเธอมาก และความลับในอดีตที่ถูกกลบฝังก็ถูกเปิดเผยให้เธอได้รู้ความจริงที่ซุกซ่อนเอาไว้

โรแมนติก หวาน

บทที่ 5 5

เมื่อวานซืน11:04

บทที่ 1 1

“นังไหม นังไหม อยู่ไหนของมึงวะ มึงไปมุดหัวอยู่ที่ไหน” รำเพยตะโกนลั่นบ้านด้วยความโมโห

“อยู่นี่จ้ะแม่”

“มึงมามุดหัวอยู่ที่นี่เอง ปล่อยให้กูเรียกตั้งนาน นี่มึงทำอะไรของมึงอยู่ห้ะ”

“กำลังจะเตรียมกับข้าวจ้ะแม่” ใยไหมปาดเหงื่อที่ไหลหยดไปตามใบหน้าด้วยความเหนื่อยล้า ทุกวันนี้เธอต้องทำงานสายตัวแทบขาด ตั้งแต่ตีสี่ยันเที่ยงคืน หัวไม่ได้วางหางไม่ได้เว้น บางทีก็เคยคิดว่าเธอเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงหรือเปล่านะ ทำไมพ่อแม่ถึงไม่รักแบบนี้

“มึงนี่มันชักช้าอืดอาดยืดยาดเสียจริง นี่มันกี่โมงกี่ยามเข้าไปแล้ว มึงจะให้กูแดกข้าวตอนไหน”

“หนูรีบอยู่จ้ะแม่”

“เลี้ยงเสียข้าวสุกจริงๆ มึงไม่น่ามาเป็นลูกกูเลย” รำเพยทำท่าจะตบ ใยไหมก็รีบพาใบหน้าหนีอย่างหวาดกลัว แต่ยังไม่ทันตบ เสียงของพีระกับกานดาก็ดังเข้ามาในบ้าน ทำให้รำเพยต้องออกไปต้อนรับสามีกับลูกสาวคนเล็ก

“พี่กลับมาแล้วเหรอจ๊ะ”

“จ้ะ วันนี้ซื้อเป็ดอบน้ำผึ้งเจ้าดังมาให้ด้วยนะ” พีระชูเป็ดอบน้ำผึ้งแสนอร่อยให้ภรรยาดู

“ดีจังเลยจ้ะพี่”

“หนูเรียนจบม.หกแล้วนะจ๊ะแม่ นี่เกรดของหนู หนูสอบเข้าเรียนต่อมหาวิทยาลัยชื่อดังได้ด้วยนะจ๊ะ” กานดายื่นใบเกรดให้มารดาดู รำเพยรับไปเปิดดูก็ตาโตยิ้มกว้างออกมาในทันที

“ลูกสาวคนสวยของแม่ทำไมเก่งแบบนี้ นี่หนูได้เกรดสี่จุดศูนย์ศูนย์เลยเหรอจ๊ะ อภิชาตบุตรจริงๆ” รำเพยโอบกอดลูกสาวเอาไว้แนบอก หัวเราะออกมาด้วยความยินดี

ใยไหมยืนดูครอบครัวที่โอบกอดกันอย่างมีความสุขแล้วรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนนอก เธอก้มมองสภาพเสื้อผ้าเก่าๆ ขาด ๆ ของตัวเองแล้วรู้สึกเศร้าใจ ทุกวันนี้ไม่มีสิทธิ์ซื้อเสื้อผ้าใหม่ ต้องเอาตัวเก่าที่ขาดมาเย็บปะใหม่ ชีวิตของเธอกับกานดาต่างกันราวฟ้ากับเหว กานดาได้เรียนหนังสือโรงเรียนดี ๆ ในขณะที่เธอไม่ได้เรียนต่อ จบแค่ม.สามก็ต้องออกมาทำงานบ้านรับใช้ทุกคน ด้วยเหตุผลที่ว่าเธอเป็นพี่คนโตต้องเสียสละให้น้องเรียนหนังสือ และน้องหัวดีกว่า ไม่เหมือนเธอที่สมองขี้เลื่อย เรียนไปก็เปลืองเงินเปล่า ๆ

บิดาของเธอรับจ้างทำงานทั่วไป ส่วนมารดาของเธอนั้นอยู่บ้านสบาย ๆ เพราะบิดารักมารดามากไม่อยากให้ภรรยาลำบาก จึงไม่ให้ทำงานอะไร

“นังไหม! มึงมายืนปั้นจิ้มปั้นเจ่ออะไรอยู่ตรงนี้ ไปเอาน้ำมาให้พ่อกับน้องสิ คนกลับมาเหนื่อยๆ แทนที่จะได้กินน้ำเย็นๆ โง่เสียจริง นังโง่เอ๊ย!” รำเพยที่ยิ้มร่าอยู่ดีๆ พอหันไปเห็นลูกสาวคนโตก็หน้าบูดบึ้งในทันที ใยไหมรีบลนลานไปนำน้ำเย็น ๆ มาให้บิดาและน้องสาวในทันที

กานดายิ้มร้ายก่อนจะขัดขาของพี่สาวจนล้ม แก้วน้ำแตกกระจัดกระจายไปทั่วพื้น

“นังโง่! มึงนี่ชอบทำลายข้าวของเสียจริง ๆ หาเงินก็ไม่ได้ เกาะคนอื่นกิน ยังจะทำลายข้าวของอีก” รำเพยหันขวับไปเห็นไม้กวาดก็นำมาทุบตีด้วยความโมโหในทันที

“แม่จ๋า อย่าตีหนู หนูเจ็บ อย่าตีหนู”

“นังสารเลว อารมณ์กูดีๆ มาทำให้กูอารมณ์เสีย มึงนี่มันตัวซวยจริง ๆ เรียนก็โง่ สอบก็ตก เกิดมาก็เป็นตัวซวย มึงจะไสหัวไปไหนก็ไสหัวไปเลยนังโง่”

“หนูยังทำกับข้าวอยู่นะจ๊ะแม่”

“กับข้าวที่มึงทำ มึงก็เอาไปกินเองแล้วกัน ใครจะอยากกินกับข้าวของมึงกัน ไปเลยนะ ไสหัวไปเลย” รำเพยไล่ลูกสาวคนโตด้วยความโมโห ใยไหมก็รีบวิ่งหนีไปหลังบ้านในทันที

“อย่าไปสนใจคนไร้ค่าแบบนั้นเลยลูก เดี๋ยวแม่เอาเป็ดอบน้ำผึ้งจัดใส่จานให้นะจ๊ะ หนูกับพ่อไปอาบน้ำให้ตัวเย็นแล้วเดี๋ยวมากินข้าวกัน” รำเพยพูดจบก็เดินไปทางหลังบ้าน พอเห็นกับข้าวหอมกรุ่นในครัวที่ใยไหมทำเอาไว้ก็ตักใส่จานเอาออกไปจัดโต๊ะข้างนอกทั้งหมด มีผัดผักไข่เจียวแล้วก็ผัดเผ็ดอีกอย่างนึง

ใยไหมกลืนน้ำลายลงคอด้วยความหิว เธอมองสามคนพ่อแม่ลูกนั่งกินข้าวกันอย่างเอร็ดอร่อย น้องสาวอาบน้ำแล้วแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสะอาดสะอ้านหอมกรุ่น ในขณะที่เธอไม่เคยมีเสื้อผ้าดีๆ ใส่เลย น้องสาวใช้แล้วทิ้งจนย้วยหรือขาด เสื้อผ้าพวก

นั้นจึงได้ตกมาถึงมือเธอ ด้วยประโยคเดิม ๆ ของมารดาที่ว่าเธอเป็นพี่ต้องเสียสละให้น้อง

เธอเดินเข้าไปในห้องครัวของตัวบ้าน พบว่ามีข้าวเหลืออยู่ก้นหม้อ กับน้ำผัดผักและเศษผักอีกไม่กี่ชิ้นในกระทะ ใยไหมตักข้าวที่เหลือก้นหม้อใส่ถ้วย ก่อนจะเทน้ำผัดผักกับเศษผักในกระทะใส่ถ้วยแล้วเดินไปทางหลังบ้าน

“ย่าจ๊ะ หิวหรือยังจ๊ะ” นิชาภาเป็นย่าของเธอ เป็นย่าที่บิดาไม่เคยเหลียวแล จะบอกว่าบิดารักเมียหลงเมียจนลืมแม่ก็ย่อมได้ ในบ้านหลังบ้านนี้นอกจากเธอแล้ว ก็มีย่านี่แหละที่ถูกลืม

“ไหมเหรอลูก” หญิงชราสายตาฝ้าฟางมองไม่ค่อยเห็น ท่านเดินเหินก็ไม่ค่อยสะดวกเพราะอายุมากแล้ว ต้องกระถดไปมาอยู่ในกระท่อมหลังน้อยคนเดียว ตอนหลังเธอจึงย้ายมานอนเฝ้าท่าน คอยเช็ดทำความสะอาดให้เวลาท่านขับถ่าย

อ่านต่อ