แผนรักมัดใจคุณอาข้างบ้าน

แผนรักมัดใจคุณอาข้างบ้าน

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
13
ชม
10
บท

"แผนรักมัดใจคุณอาข้างบ้าน" เมื่อคุณอาข้างบ้านสุดหล่อมาดขรึม ที่ไม่เคยชายตามองเธอเกินกว่าสถานะ 'หลานสาวเพื่อนบ้าน' กลายเป็นเป้าหมายหลักในภารกิจหัวใจ พลอยลดา จึงต้องร่วมมือกับเพื่อนรักวางแผนพิชิตใจคุณอาสุดเย็นชา จากแผนเนียน ๆ กลายเป็นความใกล้ชิดที่แสนเขินอาย และจาก อา ผู้แสนใจเย็น... กลับกลายเป็น ผู้ชายขี้หวง ที่เธอแทบตั้งรับไม่ทัน! รักครั้งนี้จะลงเอยอย่างไร เมื่อหัวใจดวงน้อยเต้นแรงทุกครั้งที่สบตาคุณอา และหัวใจดวงใหญ่... เริ่มเต้นแรงไม่แพ้กัน

บทที่ 1 1

เขาเป็นคุณอาข้างบ้านที่ไม่ได้มีแค่บ้านอยู่ใกล้กัน…แต่หัวใจก็อยู่ใกล้กันมาตั้งแต่หนูยังเรียนอนุบาลค่ะ

"พลอยลดา! อย่ายืนหลับในสิวะ!" เสียงของทอย เพื่อนสนิทสุดแสบเรียกฉันให้ตื่นจากภวังค์ ก่อนมือมันจะผลักหัวฉันเบา ๆ จนหัวโยก

เธอหันไปทำตาเขียวปั๊ดให้มัน ขณะกำลังยืนเหม่ออยู่ริมรั้วบ้านตัวเอง และมองไปยัง... "บ้านข้าง ๆ"

"เขากลับมาแล้ว...อาคิมของฉัน..." เธอพึมพำเสียงละเมอเบา ๆ จนทอยทำหน้าเหวอ

“ยัยบ้า พลอยลดา! แกเรียก ‘อาคิมของฉัน’ อีกแล้วนะ ฉันขอเถอะ เลิกหลอนซะที!”

“ไม่ได้หลอน ฉันเรียกจากใจ! แกก็รู้ว่าฉันแอบรักอาคิมตั้งแต่จำความได้” ทอยกลอกตาใส่เธอ แล้วพึมพำ "โรคเด็กติดคนแก่นี่มันรักษายังไงวะ..."

เธอแอบรัก คิมหันต์ คุณอาข้างบ้าน มาตั้งแต่ยังใส่กระโปรงนักเรียนเตาะแตะ ตอนนั้นเขาเพิ่งเรียนจบวิศวะและหัดใส่สูท ผูกเน็กไท เขาคือผู้ชายคนแรกที่เธอเขินจนวิ่งเข้าบ้าน...และเป็นผู้ชายคนเดียวที่เธอคิดถึงก่อนนอนมาจนถึงวันนี้

คิมหันต์อาศัยอยู่บ้านติดกัน เป็นน้องชายของพ่อทอย เพื่อนสนิทเธอเองนั่นแหละ พอเธอสนิทกับทอย ก็เลยได้เจอเขาบ่อย ๆ

แต่เขาก็ขรึม... ขี้เก๊ก... ขี้บ่น... ขี้เมินซะเหลือเกิน

และนั่นแหละคือเสน่ห์ของเขา!

เช้าวันนี้คิมหันต์กลับจากดูไซต์งานที่ต่างจังหวัด เธอจึงแกล้งเดินผ่านบ้านเขาโดยบังเอิญ

“พลอยลดา...แกจะเดินผ่านบ้านอาของฉันวันละกี่รอบกันหึ!” ทอยเอ่ยถามพร้อมหยิบข้าวเกรียบขึ้นมาเคี้ยว

“ฉันแค่รอจังหวะที่อาคิมออกมารดน้ำต้นไม้!”

และราวกับฟ้าจะเห็นใจในความพยายามของเธอ เสียงประตูบ้านฝั่งตรงข้ามเปิดออก พร้อมกับชายหนุ่มในเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์ธรรมดา แต่หล่อชนิดที่ทำให้แมวแถวนั้นยกพานถวายใจ

"อาคิมออกมาแล้ว!" พลอยลดาหันไปซุบซิบกับทอยเสียงตื่นเต้น

“แกจะทำอะไร อย่าบอกนะว่า...จะ...”

“จะรดน้ำต้นไม้ไงเล่า!” เธอประกาศกร้าว แล้วคว้าสายยางออกมาเปิด ฉีดน้ำอย่างตั้งใจ...แบบที่น้ำกระเด็นโดนตัวเองเปียกชุ่มไปหมด!

"บรื๋อ! เย็น!" พลอยลดาร้องลั่น พลางกอดตัวเองเพราะเสื้อมันบางจนเห็นเสื้อชั้นในลายหมี

และพอดีกับที่...เสียงทุ้มต่ำของคุณอาข้างบ้านเอ่ยขึ้น

"ฝนตกเหรอ ถึงต้องใส่เสื้อบางแบบนั้นออกมารดน้ำต้นไม้" เสียงของคิมหันต์ดุเข้มเอาการ

โอ๊ย! ตายแล้วแม่!!! พลอยลดารีบหันไปมอง พบว่าคิมหันต์ยืนกอดอกมองฉันด้วยสายตาดุวับ

"นะ...หนูเปล่า...หนูแค่...อื้ม...ต้นไม้มันหิวน้ำค่ะ!"

ทอยหัวเราะลั่นจากหลังพุ่มไม้

"เฮ้อ... เขาขำกับมุกต้นไม้หิวน้ำเสียจริง อยากอ่อยผู้ชายก็พูดออกไปเลยว่าหนูอ่อยค่ะ จะเอาต้นไม้มารดน้ำบังหน้าทำไมกัน"

“ทอย!” พลอยลดาหันไปถลึงตาใส่เพื่อนรัก

“ใส่เสื้อบางขนาดนี้ ไม่อายหรือไง” คิมหันต์พูดแล้วหันหลังจะเดินเข้าบ้าน

เธอรีบพูดตามหลัง "หนูโตแล้วนะคะ ใส่เนื้อบางไม่เห็นแปลก!" เสียงฝีเท้าหนัก ๆ ชะงัก

"...แล้วมาบอกอาทำไม" คิมหันต์หันกลับมามองฉันนิ่ง ๆ ก่อนเดินเข้าบ้านไปโดยไม่พูดอะไรอีก

พลอยลดายืนหน้าเหวอ หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ จนอยากเอาหัวโขกสายยาง...

โดนเมินเฉยเลย รู้สึกอกหักเป็นรอบที่เก้าร้อยเก้าสิบเก้า เห้อ! เธอถอนใจเฮือกใหญ่

หลังเหตุการณ์นั้น ทอยลากเพื่อนรักไปกินข้าวที่ร้านอาหารในซอย และเปิดเวทีปรึกษาเชิงลึกเรื่อง “พิชิตใจคุณอาคิม”

“ฟังนะพลอยลดา แกต้องหยุดอ่อยแบบไม่มีแผน แล้วมาใช้กลยุทธ์แบบมีชั้นเชิงบ้าง แกก็รู้ว่าอาคิมเป็นเจ้าชายเย็นชา แล้วก็สุดแสนจะปากร้าย แกไปทำบ๊องๆ ต่อหน้าอาคิม เขาก็เมินใส่น่ะสิ”

“โอเค ฉันฟังแกอยู่ แผนอะไร ของแกล่ะ ฉันก็ไม่รู้จะทำยังไงให้อาคิมสนใจ อาคิมของแกไม่เคยเห็นสนใจผู้หญิงที่ไหน แถมยังเย็นชายิ่งกว่าน้ำแข็งขั้วโลกเหนือเสียอีก”

ทอยยกนิ้วขึ้นทีละข้อ

“หนึ่ง – ให้อาคิมเห็นว่าแกโตแล้ว ไม่ใช่เด็กบ้านตรงข้ามอีกต่อไป

สอง – ทำให้เขารู้ว่าแกเนื้อหอม มีคนตามจีบ

สาม – ทำให้เขาหึงจนต้องสารภาพรัก!”

เธอมองเพื่อนรักด้วยแววตาซาบซึ้งใจ

“ทอย แกนี่มันอัจฉริยะ!”

“อัจฉริยะอะไรล่ะ ฉันแค่อยู่บ้านเดียวกับอาคิมมา 20 ปี รู้ดีว่าอาแกน่ะ...ขี้หวงจะตายไป ลองได้รัก ลองได้หลง ลองได้เป็นเจ้าของรับรองไม่ปล่อยแกไปแน่”

และนั่นคือจุดเริ่มต้นของปฏิบัติการจับคุณอาข้างบ้านเข้ากรงรัก!

"แน่ใจนะว่ามันจะเวิร์ค..." พลอยลดาถามพลางจ้องเสื้อยืดครอปตัวเล็กที่ทอยกำลังยื่นมาให้

"แน่สิยะ! ผู้ชายแบบอาคิมน่ะ ต้องโดนกระตุกต่อมฮอร์โมนเบา ๆ บ้าง ไม่งั้นเขาจะไม่รู้เลยว่าเธอโตแล้ว!"

“แต่มันสั้นมากเลยนะ...” พลอยลดายกเสื้อขึ้นเทียบกับตัวเอง มันสั้นจนเห็นสะดือ!

“สั้นแบบมีคลาส! ใส่แล้วไปแกล้งลืมของไว้ที่บ้านฉัน แล้วเดินไปหยิบของหน้าบ้านอาคิม ตอนเขาออกมาพอดี...แผนสมบูรณ์!” ทอยพูดแล้วยิ้มแฉ่งตามประสาคนคิดแผนการ หมายใจว่าทุกอย่างจะต้องสำเร็จอย่างแน่นอน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

สมัยใหม่

5.0

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาว(ไม่)ปรารถนารัก

เจ้าสาว(ไม่)ปรารถนารัก

คุณธิดา
5.0

นุชพินตา ควรเป็นเจ้าสาวที่น่าอิจฉาที่สุดที่ได้แต่งงานกับ ปุลวัชร เจ้าบ่าวที่ทั้งหล่อ รวย เนื้อหอม เป็นเจ้าชายในฝันของสาวๆ ทั้งเมือง แต่ใครจะรู้ว่าเจ้าบ่าวในฝันนั้น...ทั้งไร้หัวใจ และไม่ได้รักเธอสักนิด! การแต่งงานที่ไร้รัก อยู่กันไปก็มีแต่เจ็บปวดเท่านั้น แต่จะทำยังไงได้ ในเมื่อเธอไม่อาจปฏิเสธ แม้จะต้องถูกเขาทำร้ายหัวใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า จะทำอย่างไรหากใจที่ไม่คิดปรารถนารักกลับอยากได้ความรักจากเขา ------------------------------ “เธอเคยนอนกับผู้ชายหรือเปล่า” เขาถามออกมาจากปากร้าย ตอนที่เธอได้ยินถึงกับสะอึก ไม่คิดว่าเขาจะถามตรง ๆ และในนาทีต่อมา นุชพินตาก็รู้สึกโกรธมาก หญิงสาวโต้เขากลับ “ทำไมผู้ชายดี ๆ การศึกษาดี ๆ ถึงได้พูดจาแบบนี้คะ มาพูดดูถูกกัน เมื่อกี้ก็หาว่าพวกเราขายตัว และตอนนี้ยังมากล่าวหาฉันอีกว่าฉันสำส่อน คุณถามคำถามแบบนี้กับผู้หญิงทุกคน ที่คุณเคยนอนด้วยหรือยังไงคะ” ความเจ็บปวดระบายออกมาทางสายตา เขาเป็นบ้าอะไรกันนี่ คำพูดแบบนี้มาจากสันดานข้างในหรือเพราะว่าเขาเมา “แล้วเธอเคยมีอะไรกับผู้ชายหรือเปล่าล่ะ” เขาย้ำอีกครั้ง จ้องสบตาด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ “ปากร้าย ประโยคนี้คุณไม่ควรถามออกมาด้วยซ้ำไป” จากที่เรียกเขาว่าพี่ปุ่น ชักขุ่นและมีอารมณ์โมโหขึ้นมาเปลี่ยนสรรพนามที่คนฟังก็รู้ว่าห่างเหิน “ผู้หญิงที่ดี ๆ ที่ไหน จะตอบตกลงแต่งงานกันชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็วโดยไม่คิด เวลาเพียงแค่หนึ่งเดือนเท่านั้น” “แล้วมันยังไงคะ” นุชพินตาก็ไม่ยอมเหมือนกัน “เธออาจจะเป็นมือสองก็ได้” ‘เมื่อคืนเขาไปนอนที่ไหน แล้วไปนอนกับใคร’ ‘อ้อ… ก็คงจะเป็นผู้หญิงคนนั้นสินะ’ ดวงตาเศร้าลง เธอลุกขึ้นไปเปิดม่านหน้าต่าง และมองออกไปยังท้องทะเล แสงอาทิตย์กระทบกับระลอกคลื่นที่ไล่เรียงกันกระทบเข้าฝั่ง นุชพินตาถึงกับถอนหายใจดังเฮือก ‘ฉันมาทำอะไรอยู่ตรงนี้ มาให้เขาย่ำยีเล่นใช่หรือไม่’ เฝ้าถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ‘ยะหยาอย่าเสียใจไปเลยนะ เธอต้องทำตัวเองให้เข้มแข็ง แข็งแรงเถอะ ในเมื่อเธอก็ไม่ได้รักเขาเหมือนกัน’ คำพูดปลอบโยนตัวเอง ‘ใช่… ฉันไม่ได้รักเขา และจะเกลียดเขาให้มากกว่านี้’ เธอตอกย้ำคำนี้เข้าไปในหัวใจของตัวเองด้วยความมุ่งมั่นและสายตาที่แน่วแน่ แม้จะรู้สึกเจ็บแน่นในหัวอก ------------------------------ “ฉันจะหย่ากับเธอ” เขาเอ่ยอย่างใจดำ หญิงสาวถึงกับใจหล่นวูบ เธอเม้มขบริมฝีปาก กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แล้ว นุชพินตาพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว “นางผู้หญิงไร้ยางอาย แพศยาฉันเกลียดผู้หญิงหลายใจ ฉันเกลียดผู้หญิงที่นอกใจ ไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ไปให้พ้นจากหน้าฉัน พรุ่งนี้จะให้ทนายทำใบหย่า” “พี่ปุ่นคะ” เธอยกมือขึ้นมาไหว้เขาปลก ๆ “เราสองคนเพิ่งแต่งงานกันเองนะคะ ยะหยาไม่อยากให้คุณลุงและคุณย่าเสียใจ” “แต่สิ่งที่เธอทำล่ะ มันน่าอาย แล้วเธอไม่ละอายบ้างเหรอ หน้าด้าน” เขามีอาการเสียใจ และหัวเสีย นุชพินตาเอง เธอไม่คิดว่าปุลวัชรจะปากร้ายด่าทอเธอได้ถึงเพียงนี้ “ฉันจะหย่ากับเธอแน่นอน เตรียมปากกาไว้เซ็นใบหย่าในวันพรุ่งนี้ก็แล้วกัน” พูดจบ เขาเดินเข้าไปใช้มือปัดแจกันที่อยู่ใกล้ และชกบานกระจกที่ใช้ตกแต่งอยู่ในห้องโถงด้วย จนกระจกแตกละเอียดทั้งบาน มือของปุลวัชรมีเลือดไหลซึม เขาจะเดินเข้าห้องทำงานและปิดประตูตามหลังดังโครม นุชพินตาตกใจ และหวาดกลัวกับสิ่งที่เธอได้เห็น ความดีใจที่สามีจะกลับมา เธอจะบอกข่าวดีเขา และกินข้าวด้วยกัน ได้มลายหายไปสิ้น มีเพียงความเศร้าเข้ามาทับถมอยู่ในจิตใจของนุชพินตา แล้วหญิงสาวยกมือขึ้นมาปิดหน้าปิดตาปล่อยโฮ

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ