Love again รักใหม่คนเก่า

Love again รักใหม่คนเก่า

นังหมูปีศาจ

5.0
ความคิดเห็น
3.1K
ชม
51
บท

แฟนเก่า (เคย) ร้าย จะกลับมาง้อขอเธอคืนดี เขาจะขนกลเม็ดเท่าที่คิดได้มาตามตื้อ มารื้อความทรงจำ (ที่ดีๆ) ของเขากับเธอ จะมาทวงเธอคืน และจะมารักษาแผลใจของเธอที่เขาเป็นคนทำไว้ให้หายขาด อย่าคิดหนี เพราะเธอหนีเขาไม่พ้นหรอก ไม่ว่าจะหนีไปไหนครั้งนี้เขาก็จะตามติดเป็นเงาจนเธอต้องยอมคืนดีกับเขาจนได้อย่างแน่นอน

บทที่ 1 บทนำ

ก๊อกๆ ก๊อกๆ

"ขออนุญาตครับบอส"

แกร๊ก!

รพีพัฒน์เลขาชายคนสนิทของเจ้านายคนใหม่ที่เข้ามาเป็นหนึ่งในผู้บริหารธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ที่มีตำแหน่งรองลงมาจากคุณพ่อของตนเอง เนื่องจากต้องรับช่วงต่อธุรกิจของคุณพ่อ และอยู่ในช่วงศึกษาดูงานอยู่พอดีทำให้เขาต้องเรียนรู้มันอย่างเต็มที่ควบคู่ไปกับการสืบหาที่อยู่ของใครบางคนที่อยู่ในอีกฟากโลกหนึ่ง

"อืม"

วาคีนที่ก้มหน้าก้มตาอ่านรายละเอียดในแฟ้มเอกสารที่รพีพัฒน์เป็นฝ่ายเรียบเรียง และสรุปมาให้ เขาเงยหน้าขึ้นเอ่ยอนุญาตให้เลขาหนุ่มคนสนิทเข้ามาใกล้เขาได้ รพีพัฒน์มีอายุมากกว่าเขาเพียงแค่หนึ่งปี ก่อนหน้านี้ทำหน้าที่เป็นผู้ช่วยเลขาของคุณพ่อของเขา พอเขาเรียนจบก็เข้าช่วยคุณพ่อดูงาน และได้รพีพัฒน์เป็นเลขาส่วนตัว ก่อนหน้านี้มีเลขาผู้หญิงสมัครมามากมายแต่เขาไม่เอา ไม่รับ ไม่สนใจ

"พอจะรู้พิกัดของคุณใบเฟิร์นแล้วครับ"

มุมปากหนากดยิ้มลงไปเล็กน้อย สี่ปีแล้วสินะที่เขากับเธอต้องแยกจากกัน เขาใช้เวลาทั้งหมดพัฒนาตัวเองเพื่อให้มีศักยภาพมากพอที่จะตามหาเธอ ควบคู่ไปกับรักษามาตรฐานของบริษัทที่คุณพ่อไว้วางใจให้เขาดูแล และเขาก็ทำมันได้เป็นอย่างดี ตลอดเวลาที่ผ่านมาวาคีนดำเนินธุรกิจตามรอยของคุณพ่อของเขาจนก้าวขึ้นมาจากอันดับที่เก้า ตอนนี้กลายเป็นเสือตัวที่ห้าของวงการอสังหาริมทรัพย์ไปเรียบร้อยแล้ว

เป้าหมายในการทำงานของเขาก็คือ เขาต้องไต่ระดับให้ไปอยู่หนึ่งในสามให้ได้ ไม่ว่าจะในตำแหน่งเสือตัวที่หนึ่ง ที่สอง หรือสามก็ได้ เพราะว่าคุณพ่อของเขาจะยกตำแหน่งประธานบริหารของธุรกิจทั้งหมดให้เขาก็ต่อเมื่อเขาได้ก้าวขึ้นมาเป็นหนึ่งในสามเสือที่ว่ามานี้เท่านั้น รพีพัฒน์ชะงักเล็กน้อยที่เห็นบอสของเขายิ้มเป็นครั้งแรกในรอบสามปีที่ทำงานด้วยกันมา เพราะปกติแล้วนอกจากผู้หญิงที่บอสของเขาจะไม่เข้าใกล้แล้ว บอสของเขายังกลายเป็นคนที่ตึงเครียดอยู่ตลอดเวลา เขาไม่ยิ้ม ไม่พูดล้อเล่น และชีวิตมีแค่ความจริงจังเท่านั้น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังเต็มใจที่จะทำงาน และเติบโตไปพร้อมกับบอสคนนี้ เรียกได้ว่ากว่าจะรู้ใจ รู้ไส้รู้พุงกันขนาดนี้ ก็ผ่านช่วงเวลาที่ไม่เข้าใจกันมามากพอสมควร

"ดี ดีจริง"

น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความดีใจของวาคีนไม่ได้ทำให้รพีพัฒน์แปลกใจเลยแม้แต่น้อย เพราะตั้งแต่ที่เขาได้มารับตำแหน่งเลขาของวาคีน สิ่งที่เขารับรู้มาตลอดว่าสำคัญที่สุดกับบอสก็คือผู้หญิงที่ชื่อใบเฟิร์น ไม่ว่าจะเป็นที่คอนโดของบอสที่มีแต่รูปเธอเต็มไปหมด เขายังสั่งให้คนขนบางรูปเอามาไว้ที่ห้องทำงานอีกด้วย

"คุณใบเฟิร์นเพิ่งเรียนจบเมื่อปีที่แล้วครับ หลังจากเรียนจบเธอก็ได้ทำงานที่โรงพยาบาลสัตว์ที่รัฐเวียนนา เอ่อ เหมือนว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอจะติดต่อกับเพื่อนคนไทยอยู่บ้างด้วยครับ"

"เวียนนางั้นเหรอ คุณพัฒน์ช่วยดูหน่อยเรามีโปรเจกต์ไปที่เวียนนาบ้างมั้ย"

ทันทีที่รพีพัฒน์บอกผมมาว่าใบเฟิร์นอยู่เวียนนาอย่างแน่นอนแล้ว ผมก็รู้สึกดีใจจนแทบจะทำอะไรไม่ถูก ผมรู้สึกว่าผมกำลังมีความหวังเพราะหลังจากที่เราแยกทางจากกันใบเฟิร์นก็บล็อกช่องทางการติดต่อกับผมทุกทางเลยครับ แม้จะเจ็บปวดใจทุกครั้งที่เข้าไปดูในบัญชีโซเชียลของเธอ และรับรู้ว่าผมคือคนที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุด จนกระทั่งเมื่อหนึ่งปีก่อน ผมกดเข้าไปที่บัญชีโซเชียลของเธอเหมือนเดิมครับแต่ผมก็ต้องตกใจจนมือไม้สั่นเมื่อเธอปลดบล็อกผมแล้ว ผมได้เข้าไปดูการใช้ชีวิตต่างๆ ของเธอในตลอดเวลาที่ผ่านมา และเริ่มให้เลขาของผมหาที่อยู่ของเธอ ผมรู้แค่ว่าเธอไปที่ออสเตรียครับแต่ไม่รู้อย่างแน่ชัดว่าอยู่ส่วนไหนของออสเตรีย

เธอปลดบล็อกผมทุกบัญชีโซเชียลนั่นหมายความว่าเธอคงจะหายโกรธผมบ้างแล้วผมพยายามคิดเข้าข้างตัวเองแบบนี้ แต่ผมไม่กล้าเข้าไปทักทายเธอหรอกครับในทุกๆ วันผมเห็นว่าเธอมีความสุขดี ได้เห็นรอยยิ้มของเธอ และบางคลิปที่เธอโพสต์เป็นคลิปสั้นๆ กับเพื่อนสาวชาวต่างชาติของเธอ เพียงแค่นั้นก็เป็นแรงบันดาลใจให้ผมมีความหวังจนผลักดันตัวเองให้ได้เป็นเสือตัวที่ห้าในวงการธุรกิจนี้

"เหมือนว่าเรายังไม่มีโปรเจกต์ที่จะไปเวียนนาเลยครับบอส"

คำตอบของรพีพัฒน์ทำผมห่อเหี่ยวใจอยู่เหมือนกันทั้งๆ ที่เราเดินหน้าขยายธุรกิจของเราไปหลายประเทศแล้ว แต่ทำไมผมถึงคิดไม่ได้ว่าควรจะขยายไปที่ออสเตรียด้วย เอาละงั้นต่อไปนี้ผมจะต้องขยายธุรกิจไปที่ออสเตรียบ้างแล้วละครับ

"คุณพัฒน์ ช่วยดูที่ทางที่เวียนนาที่เราน่าจะทำธุรกิจได้ ผมขอเป็นย่านธุรกิจที่จะสามารถสร้างโรงแรม คอนโด เพื่อซื้อขายได้ หรือไม่ก็เราจะสร้างเป็นบ้านขนาดเล็กในย่านนั้น แพงเท่าไหร่ผมก็จ่าย"

"อ่อ เช็กให้ผมที ว่าโรงพยาบาลสัตว์ที่ใบเฟิร์นทำงานอยู่ ใครเป็นเจ้าของและราคาเท่าไหร่"

"ครับบอส" รพีพัฒน์โค้งตัวลงเพื่อรับคำสั่งจากผม แล้วเดินออกจากห้องทำงานของผมไป ส่วนผมเองก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วกดเข้าไปดูในไอจีของเธอ เธอเพิ่งโพสต์รูปน้องแมวน่ารักตัวเล็กที่เธอรักษาหายพร้อมกับอวยพรเจ้าแมวนั่น ปกติใบเฟิร์นโพสต์อะไรเธอจะไม่ค่อยแท็กสถานที่หรอกครับ และครั้งนี้ก็เช่นกัน มันเลยทำให้ผมตามหาตัวเธอค่อนข้างยาก ผมบอกแล้วไงครับผมจะต้องกลับมาเจอกับเธออีกแน่ๆ

พรวดดดดด!

"ฮายยยยยยบอยยยย~"

ผมทำสีหน้าเบื่อหน่ายเมื่อคนที่ผลักประตูเข้ามาไม่ใช่ใครเลยครับ ก็สามทรราชเพื่อนของผมตั้งแต่สมัยเรียนไงละพวกคุณยังจำมันได้อยู่ไหมครับ ผมจะแนะนำให้รู้จักเลยแล้วกัน ไอ้ชัต ไอ้บอล และอีกคนเพื่อนสนิทที่สุดของผมไอ้วาล์วพวกมันทำงานที่บริษัทของผมเนี่ยแหละครับ แต่ละคนตำแหน่งสูงๆ ทั้งนั้น เนื่องจากผมเป็นรองประธานบริษัท พวกมันทั้งสามก็เป็นผู้อำนวยการฝ่ายเทคโนโลยี ก็เรียกง่ายๆ คือ ผู้อำนวยการฝ่ายไอทีนั่นแหละ มันสามตัวทำงานอยู่ในบริษัทในเครือของผมที่แบ่งออกเป็นแต่ละบริษัทไปครับ

"สวัสดีครับบอสสส วันนี้เลิกงานแล้วไปดื่มกันมั้ยครับ"

"ชวนแต่กูแดกเหล้าตั้งแต่เด็กยันโต กูได้เป็นตับแข็งตายก่อนได้เป็นเสือตัวที่สามแน่" ผมบ่นมันครับไอ้บอลไอ้ทรราชหมายเลขหนึ่ง หลายคนคงอยากให้ผมเลิกคบกับพวกมันใช่ไหมครับ ผมก็อยากเลิกคบนะครับติดที่เราพวกเราดันสนิทกันมากเกินไปและบทเรียนที่ผมได้รับยังคงตราตรึงอยู่ในใจของทรราชทั้งสาม

"โห่ ไรอะ มึงแม่งทำแต่งาน ปลดปล่อยมั่งดิวะ"

"ปลดปล่อยให้ฉิบหายเหมือนที่กูเคยทำน่ะเหรอ ไม่เอาหรอก กูต้องเก็บแต้มความดีความชอบเอาไว้ไปตามง้อเมีย" พวกมันได้ยินคำนี้แล้วก็ทำตาโตแทบจะถลนออกมาด้านนอกเลยครับ เพราะถึงผมจะนิ่งกับคนอื่น แต่ในฐานะเพื่อนพวกมันผมก็นิ่งมากไม่ได้หรอกครับ พวกมันบอกผมเสมอว่าผมค่อนข้างเปลี่ยนไป

"ง้อเมีย!"

"มึงหาตัวเจอแล้วเหรอ" ไอ้ชัตพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"เออ อยู่เวียนนา"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ นังหมูปีศาจ

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ซาตานเด็ดปีกนางฟ้า

ซาตานเด็ดปีกนางฟ้า

pimchan publication
5.0

“ปล่อยฉันนะ” “ไม่ เก่งมากไม่ใช่เหรอ ทำไมจะต้องหนี” “ฉันจะอยากอยู่กับพวกนายทำไม ไอ้พวกมาเฟีย อย่าให้เครื่องร่อนลงนะ ฉันจะแจ้งตำรวจจับพวกนายตั้งแต่ยังไม่ออกจากสนามบินเลย” “ก็ลองดูสิ อย่างน้อยถ้าคุณหลุดออกจากห้องน้ำนี้ไป... รับรองว่าผมจะให้ลูกน้องผมเวียนเทียนคุณครบทุกคน... เลือกเอาสิ ว่าจะยอมผมคนเดียว หรือว่า อยากไปเรียกร้องหาลูกน้องผมให้เป็นสามีด้วย” “อย่าพูดบ้าๆ นะ” รินรดาไม่รู้ตัวเลยว่าใบหน้าหล่อนซีดเผือดจนไม่มีสีเลือดแล้วยังพูดตะกุกตะกักอีกต่างหาก “อย่าคิดจะทำอะไรฉันด้วย ไม่งั้นพ่อฉันเอานายตายแน่...” “ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าตายเป็นยังไง... ยังไม่เคยลองสักที แต่ก่อนที่พ่อคุณจะเอาผมตาย ผมขอเด็ดปีกนางฟ้าลูกสาวแสนสวยของพ่อคุณก่อนดีไหมหืม” เขาบอกก่อนจะก้มหน้าลงมาใกล้หล่อน รินรดาผงะถอยแต่จะไปทางไหนก็ไม่ได้เพราะว่าแขนเขาค้ำผนังอยู่ทั้งสองข้างกักกันหล่อนไว้ในวงแขนนั้น... วันนี้มันวันซวยของหล่อนจริงๆ ซวยมากจนขนาดโคตรอภิมหาซวยเลยก็ว่าได้ ไม่น่าไปเล่นกับพวกนี้เลยทั้งๆ ที่ดูท่าก็ไม่น่าไว้ใจแล้วแท้ๆ “มะ ไม่ดีหรอก คุณจะทำอย่างนั้นไปทำไมกัน” หล่อนเริ่มพูดกับเขาดีๆ เพราะเห็นว่าไม่เป็นการดีที่หล่อนจะยั่วโมโหเขา “เพราะคุณทำให้ผมโกรธนะสิ... การที่คุณเทน้ำรดหัวผมมันหยามผมแค่ไหนรู้ไหม...แล้วคุณยังมาตบหน้าผมทั้งๆ ที่ไม่มีใครกล้าทำ ผมสามารถฆ่าคุณให้ตายคามือกับการกระทำที่ไม่คิดหน้าคิดหลังของคุณได้เลย” เขาขู่คำราม ดวงตาคมกริบวาวโรจน์ขึ้นมาเมื่อนึกถึงสิ่งที่หล่อนทำ... หล่อนช่างกล้าจริงๆ เลยให้ตาย “ฉันขอโทษ” หล่อนบอกเสียงแผ่วๆ ราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าควรจะกลัวเขา “ขอโทษ” เขาทวนคำหล่อน... “ แค่นี้คิดว่ามันจะพอเหรอ” “แล้วคุณจะต้องการอะไรเล่า... เดี๋ยวฉันขอให้คุณพ่อไม่คิดเงินคุณในเที่ยวบินนี้ก็ได้ พอใจไหม” “ผมไม่ต้องการส่วนลดบ้าอะไรนั่นหรอก เงินผมมีมากกว่าที่จะมาคิดเรื่องนี้” เขาตวาดกลับ... หน้าเขาเหมือนพวกยาจกงกเงินขนาดนั้นเชียวหรือหล่อนถึงเอาเรื่องเงินมาล่อนัก เห็นท่าทางเอาเรื่องกับดวงตาเรืองรองของเขาแล้วรินรดาก็เริ่มกลัว... เขาไม่ต้องการเงิน แล้วจะต้องการอะไรกันล่ะ ชีวิตหล่อนอย่างนั้นหรือ “ถ้าไม่อยากได้อะไรก็ปล่อยฉันไป ฉันจะออกไปข้างนอก มันอึดอัด” ใบหน้าหวานเริ่มงอขึ้นมาอีก ห้องแคบๆ นี้อยู่คนเดียวก็หายใจไม่ออกแล้ว ยิ่งมีร่างสูงโย่งของเขามาเบียดเสียดแย่งพื้นที่หายใจด้วยแล้วยิ่งทำให้บรรยากาศมันย่ำแย่ขึ้นไปอีก... “ใครบอกว่าผมไม่อยากได้อะไรล่ะ” ดวงตาคมสีน้ำตาลอ่อนจ้องหน้าหล่อนไม่วางตา... ไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่แต่แววตาเขามันทำให้ขนลุกได้เลยทีเดียว “ถ้าอยากให้ผมปล่อยคุณไปล่ะก็” เขาพูดแล้วก็หยุด... “ก็อะไร” หล่อนถามขึ้นมาเพราะทนรอไม่ไหว... เขาช่างมีความสามารถในการยั่วโมโหหล่อนเหลือเกินเชียว

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

Samuel Wren
5.0

เสิ่นสุยยินถูกบังคับให้ดำรงชีวิตในสถานะที่ด้อยกว่าตั้งแต่เด็ก การถูกกดขี่มาอย่างยาวนานไม่ได้ทำให้เธอสูญเสียความภาคภูมิใจในตัวเองแม้แต่น้อย การตกต่ำของตระกูลเสิ่นในสายตาของคนภายนอกดูเหมือนจะเป็นความเสื่อมของตระกูลสูงศักดิ์ แต่แท้จริงแล้วนี่เป็นโอกาสเดียวของเสิ่นสุยยินที่จะกลับคืนสู่ชีวิตใหม่ นางต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแก้แค้นให้ท่านแม่ทว่ากลับไม่รู้ว่าทุกแผนการของนาง เขากำลังจ้องตามองอยู่ ลู่จินหวยให้นางหลอกใช้ตนเองเป็นประโยชน์ได้ตามอำเภอใจของนาง แต่ไม่เคยให้นางต้องเปื้อนเลือดแม้แต่นิด สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงตัวนางเท่านั้น “เสิ่นสุยยิน ทางที่ดีเจ้าจะแกล้งทำไปตลอดชีวิต”

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ท่านประธานขาอย่าดุ

ท่านประธานขาอย่าดุ

มณีมายา/แอล/รมตี
5.0

“ที่รัก ร่างกายของคุณหวานอร่อยไปทั้งตัว หวานจนผมหยุดกินไม่ได้ แล้วตอนนี้ผมหิวอีกแล้ว” ตฤณ ท่านประธานบริษัท วัย 37 ปี หนุ่มโสดหล่อ รวย พ่อบุญทุ่ม ถูกใจใครก็เปย์หนัก ไม่เว้นแม้แต่เลขาสาวสวยที่เขาบังคับมารับตำแหน่ง ด้วยวิธีแสนเจ้าเล่ห์แม้เธอไม่เต็มใจ แต่ในเมื่อเขา “อยากได้” วิธีสุดแสนร้ายกาจเขาก็งัดมาใช้ เพื่อให้ได้เธอมาครอบครอง ***** “ผมขับรถไปรับคุณได้ด้วยตัวเองเลย ไม่ได้ขู่ด้วย เอาให้รู้ไปทั้งบริษัทว่า... คุณเป็นคนของผม ผมมีรถให้เลือกนั่ง 10 คัน ลือกมาสักยี่ห้อเดี๋ยวขับไปหาครับ” “คุณมันบ้า อีตาผู้ชายบ้า เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ย แล้วต้องมาอยู่ซอยเดียวกัน” “ท่านประธาน คำที่ถูกต้อง ตกลงขึ้นรถมาหรือยังครับปั้นหยา” “คอยดูนะ ถ้าฉันเจอหน้าคุณ...” “จะสมนาคุณผมด้วยจูบเหรอ” “คุณ!”

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

ขอเลิกกับสามีงี่เง่า

Thalia Frost
5.0

กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
Love again รักใหม่คนเก่า
1

บทที่ 1 บทนำ

05/08/2025

2

บทที่ 2 ฉันลืมผู้ชายคนนั้นได้แล้ว

05/08/2025

3

บทที่ 3 ไม่น่าไว้วางใจ

05/08/2025

4

บทที่ 4 สตอล์กเกอร์

05/08/2025

5

บทที่ 5 บังเอิญ

05/08/2025

6

บทที่ 6 ตื๊อ

05/08/2025

7

บทที่ 7 ครูดี

05/08/2025

8

บทที่ 8 คำเตือนจากเพื่อน

05/08/2025

9

บทที่ 9 ทำเนียน

05/08/2025

10

บทที่ 10 ขอนอนด้วยนะ

05/08/2025

11

บทที่ 11 ไม่รู้ตัว

05/08/2025

12

บทที่ 12 นอนด้วยกันเถอะนะ

05/08/2025

13

บทที่ 13 มันเป็นสัญชาตญาณ

05/08/2025

14

บทที่ 14 เนื้อเข้าปากเสือ

05/08/2025

15

บทที่ 15 เฟิร์นอย่ายั่ว

05/08/2025

16

บทที่ 16 คีนขอทำนะครับ [NC]

05/08/2025

17

บทที่ 17 ต่างคนต่างได้ [NC]

05/08/2025

18

บทที่ 18 กลับมาคบกันสิ [NC]

05/08/2025

19

บทที่ 19 ช่วงหลง

05/08/2025

20

บทที่ 20 ขัดจังหวะ [NC]

05/08/2025

21

บทที่ 21 แสดงความเป็นเจ้าของ

05/08/2025

22

บทที่ 22 ไม่อยากให้เมียไม่สบายใจ

05/08/2025

23

บทที่ 23 กังวล

05/08/2025

24

บทที่ 24 เป็นผัวครับ

05/08/2025

25

บทที่ 25 ชั่วแวบหนึ่ง

05/08/2025

26

บทที่ 26 เฟิร์นอยากดูดาว

05/08/2025

27

บทที่ 27 ไปโดนอะไรมา

05/08/2025

28

บทที่ 28 ยังไม่ผ่านโปร

05/08/2025

29

บทที่ 29 ขอโอกาส

05/08/2025

30

บทที่ 30 ยังไม่มั่นใจ

05/08/2025

31

บทที่ 31 อยากลอง

05/08/2025

32

บทที่ 32 ไม่เอาแล้วค่ะ [Mini NC]

05/08/2025

33

บทที่ 33 ขอโทษให้ถูกวิธี [NC]

05/08/2025

34

บทที่ 34 คู่ปรับเก่า

05/08/2025

35

บทที่ 35 เสี่ยงดีมั้ย

05/08/2025

36

บทที่ 36 ถึงใจดีมั้ยครับ [NC]

05/08/2025

37

บทที่ 37 กำลังใจ

05/08/2025

38

บทที่ 38 ต้อนรับ

05/08/2025

39

บทที่ 39 ยินดีต้อนรับกลับบ้าน

05/08/2025

40

บทที่ 40 ล่ำลา

05/08/2025