วิวาห์คลั่งรัก

วิวาห์คลั่งรัก

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
3
ชม
18
บท

เมื่อโชคชะตาบังคับให้เขาและเธอซึ่งเป็นคู่กัดต้องกลายเป็นคู่แต่งงานแบบสายฟ้าแลบ! ระหว่างอดีตที่เต็มไปด้วยการปะทะคารม กับปัจจุบันที่ต้องใช้ชีวิตร่วมชายคา... เรื่องวุ่น ๆ จึงเริ่มต้นขึ้น ตั้งแต่แปรงสีฟันยันหัวใจ เขา...ผู้ชายเจ้าเล่ห์ ขี้แกล้ง และขี้หวงอย่างหนัก เธอ...หญิงสาวปากแข็ง ขี้ประชด แต่แอบอ่อนโยนในทุกความใส่ใจ จากบ้านไม้ริมคลอง กลายเป็นสนามรักและสงครามขนาดย่อม ที่ไม่มีใครยอมใคร แต่หัวใจสองดวงกลับเริ่มเปลี่ยนไปทีละนิด... เพราะบางที...โชคชะตาอาจไม่ได้บังคับ แต่มันอาจกำลังพาเขาและเธอ... กลับมายังที่ที่เรียกว่า "บ้าน" ด้วยกัน

บทที่ 1 1

1

แดดยามบ่ายทอดลงสู่ริมคลองสายเก่า ลมพัดเบา ๆ ส่งกลิ่นขนมอบจากเรือนไทยหลังหนึ่งไปยังอีกฝั่งที่มีบ้านไม้สักหลังคล้ายกัน รั้วเตี้ย ๆ กั้นสองบ้านไว้พอเป็นสัญลักษณ์ ไม่ใช่ระยะห่างใจแต่อย่างใด เพราะสองบ้านสนิทสนมกันดี ยกเว้นลูกๆ ที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากันมาตลอด

“เดินไม่ดูทางเลยเหรอขิง เหยียบรองเท้าฉันจนจะหลุดอยู่แล้วนะ” เสียงทุ้มคุ้นเคยดังขึ้นเมื่อหญิงสาวยกตะกร้าขนมเดินขึ้นบันไดมา เธอปรายตาไปทางต้นเสียงอย่างไม่ใส่ใจนัก

“ฉันไม่ได้เหยียบ แค่เดินเฉียดเฉย ๆ เอง”

“เฉียดจนรองเท้าหลุดเนี่ยนะ”

“ถ้ารองเท้ามันจะหลุดง่ายขนาดนั้น นายก็เลือกคู่ใหม่เถอะ” น้ำขิงตอบเรียบ ๆ ขณะวางตะกร้าลงบนโต๊ะไม้

“พูดจาแบบนี้จะยั่วโมโหกันใช่ไหม”

“เปล่า” เธอลอยหน้าลอยตาพูดทำเขาหมั่นไส้เป็นที่สุด

“คิดถึงฉันบ้างไหม” เขาเอ่ยถามยั่วกลับไปบ้าง

“คิดถึงความสงบก่อนนายจะเดินมาเสียมากกว่า”

“อ้อ... เหรอ”

เธอปรายตามองเขา แล้วกอดอก

“นายเองก็ไม่เคยพูดดีกับฉันสักครั้ง จะมาหวังอะไร อยากให้ฉันพูดดีกับนายหรือไงไม่มีทาง”

“เธอพูดแบบนี้ เดี๋ยวก็ขึ้นคานหรอก ใครจะเอาผู้หญิงปากกรรไกรแบบเธอ”

“ขึ้นคานก็ไม่ได้หนักหัวใคร ถึงนายจะเป็นผู้ชายคนสุดท้ายบนโลก ฉันก็ไม่แต่งงานกับนายแน่นอน ขาอ่อนฉันอย่าหวังได้เห็น” น้ำขิงเชิดหน้าเล็กน้อย ก่อนจะพูดอย่างเหย่อหยิ่ง

“ขาอ่อนก็อย่าหวังได้เห็นอย่างนั้นเหรอ”

ภวัตหัวเราะเบา ๆ ดวงตาคมเป็นประกายเจ้าเล่ห์

ไม่ทันให้เธอได้ตั้งตัว เขาก็ดึงเธอมากอดรัดแนบอกก่อนที่จะบดจูบเธออย่างดุเดือดบ้าคลั่ง

“นี่ปล่อยนะ อื้อ...”

“ขาอ่อนก็จะไม่ได้เห็นเหรอ แต่วันนี้ฉันจูบเธอจนปากบวมได้นะ” เขากระชากเธอเข้าไปหา พร้อมแรงดึงที่ทำให้เธอเสียหลักล้มลงบนโซฟาไม้ตรงชานบ้าน

“นายทำอะไรนี่ อื้อ... ปล่อยนะ”

“แค่อยากรู้ว่าเธอยังกล้าพูดเหมือนเมื่อกี้ไหม”

“ปล่อยนะวัต!” น้ำขิงดิ้นขลุก ๆ

“จะบ้าเหรอ!”

“ไม่ได้บ้า แต่เอาจริง”

น้ำขิงกำลังจะต่อว่า แต่ปลายเสียงกลับหายไป เพราะริมฝีปากของเขาประกบจูบปากของเธออีกครั้ง

ตะกร้าขนมหล่นกระแทกพื้นดัง ตุ้บ

ประตูบ้านเปิดพอดี

“วัต! ขิง!! ทำอะไรกันนี่” เสียงร้องของสมพรดังขึ้นลั่นเรือน ตามมาด้วยบิดามารดาของน้ำขิงที่ยืนตาค้างกับภาพตรงหน้า

ภวัตยันตัวลุกขึ้นช้า ๆ ส่วนหญิงสาวรีบผละออกทันที จัดเสื้อผ้าอย่างลนลาน

“แม่คะ! ขิง...ขิงแค่ล้ม แล้ววัตก็ดึงไว้ ขิงไม่ได้...มันไม่ได้มีอะไรค่ะ!”

“ไม่มีอะไรอย่างนั้นเหรอ คิดว่าพ่อแม่เป็นเด็กไม่ประสาหรือไง” เดือนเพ็ญมารดาของน้ำขิงพูดขึ้น

“หนูไม่ได้มีอะไรกับวัตจริงๆ นะคะ นายพูดบ้างสิ จะให้ฉันโดนรุมคนเดียวหรือไง”

“ขิงเสียหาย ผมยินดีรับผิดชอบครับ” ภวัตพูดเสียงเรียบ รับคำอย่างแมนๆ ทำเอาน้ำขิงตาโต

“นายพูดบ้าอะไรของนายนี่” น้ำขิงตกใจกระซิบเสียงดุ ๆ ริมหูของเขา

“รับผิดชอบเธอไง” เขายักคิ้วให้เธออย่างกวนๆ เธอจึงรู้ว่าโดนเขาเล่นเข้าให้แล้ว

“นายจะบ้าเหรอ ใครจะอยากให้นายรับผิดชอบ”

“แค่ไม่อยากให้มันบานปลาย”

“เอาล่ะ ทั้งสองต้องแต่งงานกัน” ประสงค์บิดาของน้ำขิงตัดบทเพราะลูกสาวเสียหาย

“แต่พ่อคะ แม่คะ” น้ำขิงพยายามจะอธิบายว่ามันไม่มีอะไร

“ถ้าลูกไม่แต่งงานกับวัต ก็ไม่ต้องมาเรียกเราสองคนว่าพ่อแม่อีก เราไม่มีลูกสาวที่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้” ประสงค์กับเดือนเพ็ญสีหน้าจริงจัง ก่อนจะหันหลังให้ทำท่าจะเดินจากไป แต่แอบยิ้มทั้งสองคน เพราะอยากให้ภวัตกับน้ำขิงแต่งงานกันแต่เด็ก แต่เพราะทั้งสองไม่กินเส้นกันเลยไม่รู้จะใช้วิธีไหนแล้วให้ทั้งสองดีกันและตกหลุมรัก โอกาสนี้มาถึงจะไม่คว้าเอาไว้ได้อย่างไรกัน

โอกาสดีๆ ร้อยปีจะมีสักครั้ง

“คุณพ่อคุณแม่จะตัดขาดหนูเลยเหรอคะ” น้ำขิงตกใจ ไม่ให้ตกใจได้อย่างไรกันบิดามารดาจริงจังเสียขนาดนั้น

“ใช่ เราไม่มีลูกสาวใจง่าย ปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้”

“แต่หนู”

“ไม่มีแต่ แค่นี้แหละ พ่อกับแม่ไม่อยากฟังคำแก้ตัวของเราแล้ว” เดือนเพ็ญพูดเสียงเฉียบ บอกว่าเอาจริงแน่นอน

“หนูขิงไม่ต้องกลัว ลุงกับป้าจะให้ตาวัตรับผิดชอบหนูแน่นอน ในเมื่อหนูเสียหายไปแล้ว”

“หนู...” น้ำขิงพูดไม่ออก เธอยังไม่ได้มีอะไรกับภวัตจะเสียหายได้ยังไง แต่ผู้ใหญ่ทุกคนต่างมองอย่างกดดัน ทำเอาเธออึกอักพูดไม่ออก

“ไม่ต้องอายหรอกน้ำขิง ฉันยินดีรับผิดชอบเธอ ต่อไปเราจะมีหลานอ้วนๆ ให้พ่อกับแม่แน่นอน” เขาโอบเอวเธอเข้าไปกอด สีหน้าทะเล้น เธอถลึงตาเข้าใส่ แต่เขาก็ยังทำสีหน้าไม่รู้ไม่ชี้

“แต่งก็ได้ค่ะ” เมื่อเห็นบิดามารดาจะตัดขาดแล้วมันก็จริงจังมาก เธอจึงรับปากไปก่อน

“ฉันจะแต่งให้พ่อแม่สบายใจเท่านั้น เราแต่งกันแค่ในนาม ไม่นอนด้วยกัน ฉันรังเกียจนาย” อยู่กันสองคนน้ำขิงก็เปิดฉากคุยเรื่องสำคัญกับภวัตในทันที

“อือฮึ” เขาครางรับ

“นายสัญญาแล้วนะ รับปากดีๆ สิ”

“แต่งกันก่อนค่อยว่ากัน”

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม
คู่หมั้นไร้เสน่หา

คู่หมั้นไร้เสน่หา

โรแมนติก

5.0

เมื่อข่าวฉาวบิดเบือนเปลี่ยนหญิงสาวให้กลายเป็นคนที่เขาเกลียด และเมื่อคำสัญญาเก่าของผู้ใหญ่ พาเธอกลับมาในฐานะ ‘คู่หมั้น’ ที่เขาไม่ต้องการ ลลิล สาวสวยผู้สง่างามและเข้มแข็ง ต้องเผชิญแรงกดดันจากคนในครอบครัว รวมถึง กวิน ชายหนุ่มผู้เย็นชา ผู้มองเธอด้วยสายตาดูแคลน…แต่ไม่อาจละสายตาได้เลย ในความเงียบงันระหว่างพวกเขา...กลับมี ‘หัวใจ’ ที่ค่อย ๆ เรียนรู้กันอย่างไม่รู้ตัว จากความเข้าใจผิด กลายเป็นความผูกพัน จากการดูแคลน กลายเป็นการปกป้อง และจาก ‘คู่หมั้นไร้เสน่หา’ กลายเป็น ‘ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่เขารัก’

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

บังเอิญหรือพรหมลิขิต

Irita Sarkar
5.0

เธอเกิดในครอบครัวที่ร่ำรวย แต่ต้องประสบเคราะห์กรรมสูญเสียแม่ไปตั้งแต่เด็ก ตั้งแต่วันนั้นเธอก็ไม่มีวันอยู่เป็นสุขเลย พ่อแท้ ๆ และแม่เลี้ยงของเธอบังคับให้เธอแต่งงานกับชายที่เธอไม่รักแทนน้องสาวต่างมารดาของเธอ เธอไม่ยอมแพ้ต่อชะตากรรมของตน ในวันแต่งงาน เธอหนีออกจากบ้านไปและได้มีอะไรกับชายแปลกหน้าคนหนึ่งในคืนนั้น หลังจากนั้นเธอก็พยายามจะหนีไปแต่สุดท้ายก็ถูกพ่อเธอหาจนพบ และหนีไม่รอดชะตากรรมที่จะต้องแต่งงานแทนน้องสาว เธอจะพบว่าชายที่เคยมีอะไรกับเธอในคืนนั้นก็คือสามีของเธอหรือไม่ และเขานั้นจะรู้ว่าเธอเป็นแค่เจ้าสาวปลอมหรือไม่ ตลอดจนความลับเบื้องหลังของสามีคนจนจะเป็นเช่นไร ติดตามไปด้วยกันเลย

จองจำรักร้าย

จองจำรักร้าย

l3oonm@
5.0

จินเยว่ ตำรวจสาว เธอได้รับภารกิจให้เข้าจับกุมพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ ที่สายข่าวได้แจ้งเข้ามาวันนี้จะมีการเจรจาซื้อขายครั้งใหญ่เกิดขึ้น ผู้บังคับบัญชาให้จินเยว่ที่ตอนนี้เป็นถึงหัวหน้าสายสืบ พาลูกน้องไปสำรวจพื้นที่ก่อน อย่าเพิ่งเข้าปะทะเพราะเขาจะส่งกองกำลังเข้าไปช่วยเหลือ แต่ลูกน้องของจินเยว่เห็นโอกาสที่จะเข้าจับกุมได้แล้ว เลยไม่รอกองกำลังพิเศษที่กำลังเดินทางมาช่วยเหลือ ตอนแรกคิดว่าพ่อค้ายาเสพติดจะพาคนมาฝ่ายละไม่เกินยี่สิบคน แต่กลายเป็นว่าเธอโดนซ้อนแผนเสียแล้ว จะถอยก็ไม่ทัน จินเยว่เข้าช่วยลูกน้องจนเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส ระหว่างความเป็นกับความตาย สติของเธอเริ่มพร่ามัว เสียงเรียกที่ได้ยินแยกไม่ออกว่าเป็นใครเรียก แต่เธอจำได้ว่ากองกำลังพิเศษมาช่วยไม่ทัน ตอนที่เธอถูกยิงไม่ใช่ว่าจะโดนแค่นัดเดียวทางรอดย่อมไม่มี แต่ตอนนี้ใครกันที่เรียกเธอ หากเป็นหมอก็รักษาเลย ฉันขอนอนต่อก่อน แต่หากเป็นยมทูตรอสักครู่ฉันไม่ได้นอนเต็มตาเช่นนี้มาหลายคืนแล้ว "จินเยว่ ลูกรัก ตื่นเถิดลูก" "จินเยว่ อย่าเงียบเช่นนี้ เจ้าอย่าทำให้แม่กลัว"

อย่ายุ่งกับมันอีก! หัวใจของนายกูกำลังจะหันกลับมาหาคุณ

อย่ายุ่งกับมันอีก! หัวใจของนายกูกำลังจะหันกลับมาหาคุณ

Scarlett
5.0

หลังจากแต่งงานกับกู้หลางเอี้ยน โจวซีได้ทำหน้าที่เป็นภรรยาของกู้ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต แม้ว่าเขาจะมีคนที่รักอยู่แล้วและปฏิบัติต่อเธออย่างเย็นชา เธอก็ยังยินดีรับความเจ็บปวดเหมือนเป็นความสุข เมื่อทุกคนเห็นพฤติกรรมของโจวซีที่คอยตามใจเหมือนเงา เมื่อรักแรกที่ลืมไม่ลงของกู้หลางเอี้ยนกลับมาจากต่างประเทศ ทุกคนในเมืองต่างรอคอยที่จะเห็นเธออับอาย แต่ไม่คาดคิดว่าโจวซีจะเด็ดขาดและเซ็นสัญญาหย่าโดยไม่หันกลับไปมองอีก กู้หลางเอี้ยนกลับมาขวางเธอด้วยท่าทางที่ดื้อรั้นและตาแดงก่ำ "โจวซี เธอหมายความว่ายังไง?" เธอชูแหวนแต่งงานใหม่ในมือขึ้น พร้อมยิ้มอย่างสดใส "ขอโทษนะ ฉันกำลังจะแต่งงานแล้ว ไม่อยากทนอีกต่อไปแล้ว" …… ทุกคนคิดว่าโจวซีรักกู้หลางเอี้ยนอย่างลึกซึ้ง ราวกับว่าเธอยอมผ่านความยากลำบากและอุปสรรคเพื่อเขา แต่ไม่มีใครรู้ว่า เธอมองผ่านกู้หลางเอี้ยนไปยังชีวิตของคนอีกคนหนึ่งในอนาคต

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ