อุบายรักบำเรอมาร

อุบายรักบำเรอมาร

พวงชมพู

5.0
ความคิดเห็น
272K
ชม
109
บท

“นี่ใจคอคุณจะไม่ยิ้มให้ผมสักครั้งเลยเหรอครับโรส” คำถามที่ได้ยินทำให้ขวัญชีวาต้องเบือนสายตามาจ้องมองคู่สนทนาอย่างจนใจ เธอนับถือความกล้าและความหน้าทนของเขาเสียเหลือเกินในเวลานี้คนอะไรไร้จิตใต้สำนึกอย่างถึงที่สุด ทั้ง ๆ ที่ทำอะไรกับเธอเอาไว้ตั้งมากมายแต่กลับมาเรียกร้องซึ่งเขาไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะมองหน้าเธอด้วยซ้ำ

บทที่ 1 บทนำ

ปฐมบท

กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศธ

ภายในไนท์คลับขนาดใหญ่แห่งหนึ่งที่ตั้งอยู่ใจกลางเมืองปารีส เมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศธ ซึ่งปัจจุบันนั้นได้กลายมาเป็นหนึ่งในศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและวัฒนธรรมที่ล้ำสมัยแห่งหนึ่งของโลกไปเป็นที่เรียบร้อยแล้วนั้นเต็มไปด้วยผู้คนมากมายที่ต่างก็พากันแวะเวียนเข้ามาใช้บริการสถานที่รื่นเริงใจแห่งนี้กันอย่างหนาแน่นตลอดทั้งคืนกันอย่างไม่ขาดสาย

ภายในร้านนั้นถูกตกแต่งด้วยภาพวาดจากน้ำมือของจิตกรชื่อดังมากมายที่ถูกแขวนโชว์เรียงรายเป็นแถวดูเป็นระเบียบน่ามอง ซึ่งภาพวาดส่วนใหญ่นั้นมักจะได้มาจากการประมูลการกุศลของเจ้าของร้านอย่าง ทอมสัน เจย์เดอร์สัน เฒ่าวัยชราชาวอังกฤษที่มีชื่อเสียงในฐานะของนักสะสมภาพวาดเก่าหากยากซึ่งตอนนี้เจ้าตัวกำลังพาภรรยากับลูกๆ ของเขาหนีอากาศหนาวเย็นไปพักผ่อนกันที่ฮาวายเป็นเวลานานกว่าสัปดาห์แล้ว

ผนังโดยรอบร้านถูกฉาบด้วยอิฐสีน้ำตาลอ่อนทำให้ร้านดูทึบจนแสงจากด้านนอกไม่สามารถส่องเข้ามาได้ แต่นั่นก็เป็นเพราะว่ามันคือสถานที่รื่นเริงในยามราตรีเพราะฉะนั้นไม่ว่าจะตกแต่งด้วยสไตล์แบบไหนก็ไม่อาจจะทำให้แขกมากหน้าหลายตาที่เดินทางมาใช้บริการลดน้อยถดถอยลงไปได้เลยสักวัน อีกทั้งแขกส่วนใหญ่ที่มักจะเข้ามาใช้บริการนั้น หากไม่ใช่คนปกติธรรมดาทั่วไป ก็มักจะหนีไม่พ้นพวกคนรวยที่ไม่ได้สนใจรายละเอียดภายในของร้านสักเท่าไหร่ เพราะสิ่งที่คนเหล่านั้นสนใจ คงจะมีแต่ทำอย่างไรถึงจะได้เรียกสาวๆ มานั่งดื่มที่โต๊ะ ก่อนจะพาไปต่อกันที่โรงแรมหรือไม่ก็บ้านพักส่วนตัวแล้วแต่ฐานะ และความสะดวกของแต่ละบุคคล

จึงไม่อะไรเท่าไหร่แปลกนัก ที่ภาพของชายหญิงกอดจูบลูบคลำกัน จะกลายเป็นภาพที่พนักงานภายในร้านได้เห็นอยู่ทุกค่ำคืน

ต่างจาก ‘ขวัญชีวา’ หญิงสาวชาวไทยที่ตัดสินใจเดินทางมาที่นี่เพื่อเรียนต่อปริญญาโทด้านแฟชั่น ดีไซน์ที่ขึ้นชื่อ เพื่ออยากที่จะนำความรู้ที่เรียนกลับไปพัฒนาธุรกิจส่งออกผ้าไหมไทยของครอบครัวให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้น เธอเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวจึงเติบโตมาแบบต้องช่วยเหลือตัวเองเสียส่วนใหญ่ กระทั่งตอนนี้เธอก็อยากเลือกที่จะหาเงินใช้เองด้วยการมาเป็นบาร์เทนเดอร์

แต่อย่างไรก็ยังทำตัวให้ชินกับภาพวาบหวิวของบรรดาแขกภายในร้านไม่ได้สักที อาจจะเพราะวัฒนธรรมที่แตกต่าง จึงทำให้หญิงสาวต้องฝืนทนมองมากกว่าจะยอมทำใจยอมรับว่าคนที่นี่เห็นวัฒนธรรมในการกอดจูบกันตามสถานที่สาธารณะที่พลุกพล่านไปด้วยผู้คนเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยที่คนปกติทั่วไปเขาทำกัน

หญิงสาวลอบถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ไม่รู้เลยว่าตนเองคิดถูกหรือคิดผิดกันแน่ที่มาทำงานแบบนี้ แต่เพราะตอนกลางวันจะต้องไปเรียน อีกทั้งค่าครองชีพก็สูงลิบลิ่วด้วยอีก แม้ว่าจริงๆ แล้วทางบ้านของเธอจะพอมีฐานะอยู่บ้าง แต่ด้วยอายุและวุฒิภาวะก็ไม่อาจทำให้เธอทนอยู่เฉย โดยไม่ทำอะไรเพื่อช่วยเหลือตัวเองอยู่ดี

สุดท้ายจึงได้เข้ามาสมัครทำงานที่นี่เพราะเพื่อนที่เรียนอยู่ด้วยกันรู้จักเจ้าของร้านจึงได้ฝากให้เธอเข้าทำงานได้อย่างง่ายดาย ส่วนทางด้านงานที่ทำเป็นประจำอยู่ทุกวันนั้นแม้ว่ามันจะดูเหมือนไม่ได้ยากเย็นอะไรสักเท่าไหร่นัก แต่สิ่งที่ดูเหมือนจะยากยิ่งกว่าเห็นทีว่าคงจะหนีไม่พ้นพวกชายหนุ่มโสดที่ชอบมานั่งป้อนคำหวานกันอยู่ทุกค่ำคืนไปนั่นต่างหากที่สร้างความรำคาญใจให้เธอไม่รู้จักหยุดหย่อน

ซึ่งวันนี้เองก็เช่นกันที่ทุกๆ อย่างยังคงดำเนินเกิดขึ้นไปอย่างเงียบสงบเรียบร้อยดีเหมือนกับทุกๆ วันที่ล่วงเลยผ่าน จนกระทั่งเมื่อกลุ่มของอันธพาลที่มักจะชอบยกโขยงพากันมานั่งดื่มจนเมามายสุดท้ายก็ไม่พ้นหาเรื่องกับแขกคนอื่นๆ จนเกิดเรื่องวุ่นวายไม่เว้นแต่ละวันปรากฏตัวขึ้นพร้อมๆ กับเสียงที่เอะอะโวยเหมือนที่พวกเขาเหล่านั้นมักจะทำทุกทีที่มา

ทว่าวันนี้กลับมีบางสิ่งที่เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเมื่อจู่ๆ ‘จอแดน’ หัวโจกที่ไม่มีใครกล้าหือกับเขาสักเท่าไหร่ปรายสายตาจ้องมองมาที่เธอเข้าโดยบังเอิญ และไม่นานหลังจากนั้นรอยยิ้มที่ไม่น่าไว้ใจก็ปรากฏขึ้นให้ได้เห็นก่อนที่เขาจะเดินตรงเข้ามาหา

“ไงโรส...คืนนี้หลังเลิกงานแล้วไปต่อกันที่ห้องกับฉันเอาไหม” อีกฝ่ายไม่พูดเปล่าแต่ยังเอื้อมมือไปจับแขนพร้อมทั้งลูบมันขึ้นลงอย่างถือสิทธิ์ เหล้าที่ส่งกลิ่นเหม็นคละฟุ่งไปทั่วตัวของเขามันทำให้เธอรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเมาอย่างหนักชนิดที่ว่ายืนอยู่ตรงๆ ด้วยตัวเองไม่ได้ และถึงว่าแม้นี่จะไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาพยายามจะใช้คำพูดที่ไม่ให้เกียรติกันออกมาเหมือนอย่างที่กำลังทำอยู่ในตอนนี้ แต่มันกลับยิ่งมากขึ้นเมื่อเขาไม่พูดเปล่า กลับเอื้อมมือเข้ามาสัมผัสจนถึงเนื้อถึงตัว

“ไม่ละขอบคุณ คืนนี้ฉันมีนัดแล้ว ปล่อยฉันจอแดน!” เสียงหวานโต้ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะพยายามชักแขนที่ถูกกำไว้แน่นของตัวเองกลับคืนมา แต่ก็ไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะเรี่ยวแรงของเธอกับเขามันช่างแตกต่างกันเหลือเกิน และคนอะไรหน้าด้านเหลือจะทน ทั้งๆ ที่เธอปฏิเสธไปแล้วแท้ๆ แต่เขากลับไม่ยอมปล่อยกันเสียที...

“อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลยน่าโรส! เธออยากได้เท่าไหร่ว่ามาเลยดีกว่าคนสวย ฉันทุ่มให้ไม่อั้น ถ้าคืนนี้เธอทำให้ฉันพอใจ” อีกฝ่ายยังคงไม่ลดละความพยายามที่จะเชื้อชวนบาร์เทนเดอร์สาวสวยตรงหน้ากลับไปด้วยกันหลังเลิกงานให้จงได้ในค่ำคืนอันหนาวเหน็บนี้

มันคงจะดีกว่าอะไรทั้งหมดหากได้ร่างอวบอิ่มของหล่อนมานอนกอดเพื่อคลายความหนาวสักครั้งสองครั้ง จอแดนคิดก่อนจะแสยะยิ้มร้ายพร้อมๆ กับกวาดสายตามองไปรอบๆ ร้านเพื่อข่มขู่ใครสักคนที่ริอาจจะเข้ามาแส่

และถึงแม้ว่าแขกภายในร้านจะมองเห็นเหตุการณ์มาตั้งแต่ต้นกันแทบจะทุกคน แต่ก็ไม่มีใครเลยสักคนที่จะรวบรวมความกล้าเอาตัวเองเข้ามาเสี่ยงเพื่อช่วยเหลือหญิงสาวผู้เคราะห์ร้ายตรงหน้าเพราะรู้ดีว่ากลุ่มอันธพาลตรงหน้านี้เป็นถึงลูกน้องของมาเฟียโหดในแถบย่านนี้ที่ขึ้นชื่อถึงความโหดร้ายมากแค่ไหน และนั่นก็ยิ่งทำให้จอแดนและพรรคพวกของเขาฮึกเหิมมากขึ้นทุกวัน เขาทะนงตัวเองว่าเป็นใหญ่เหนือทุกๆ คนและหมายมั่นว่าจะต้องได้ทุกสิ่งที่ต้องการไม่เว้นแม้กระทั่งเธอ!

“เก็บเงินสกปรกๆ ที่ได้มาจากการรีดไถคนไม่มีทางสู้ของคุณไปเถอะฉันไม่ต้องการ และอีกอย่างที่คุณต้องรู้เอาไว้คือฉันไม่ได้ขายตัว!” ขวัญชีวาตอกย้ำถึงสถานะที่ตัวเองกำลังยืนหยัดอยู่ออกไปในทันที รู้สึกถึงความเกลียดชังที่เธอเริ่มมีต่อคนตรงหน้ามากขึ้นเรื่อยๆ แต่ครั้นพอพยายามที่จะผลักเขาออกไปให้ไกลตัวอีกฝ่ายกลับยิ่งโน้มหน้าเข้ามาหากันเรื่อยๆ ราวกับจะแกล้งกัน และแม้ว่าตอนนี้ระหว่างเธอกับเขาจะมีเคาน์เตอร์บาร์คั่นกลางเอาไว้อยู่แต่ท่าทีคุกคามที่เขากำลังทำอยู่นั้นก็อันตรายเกินกว่าที่เธอจะยอมอยู่เฉยๆ ให้เขารังแกกันได้ง่ายๆ เหมือนอย่างที่ชอบทำกับคนอื่นๆ

“นี่ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันบอกให้ปล่อย!” ยิ่งปากของเธอเอ่ยร้องห้ามมากขึ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งดูเหมือนจะยิ่งยั่วยุให้อีกฝ่ายได้ใจมากขึ้นเท่านั้นเพราะแทนที่เขาจะยอมปล่อยกลับยิ่งจะโน้มหน้าเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ และจุดหมายปลายทางของมันนั้นก็ไม่ใช่ที่ไหนนอกจากริมฝีปากที่กำลังร้องห้ามของเธอ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ พวงชมพู

ข้อมูลเพิ่มเติม
ร้อยรัก ถักทอหัวใจ

ร้อยรัก ถักทอหัวใจ

โรแมนติก

5.0

“ฉันตั้งใจจะบอกเรื่องลูกในวันที่แกวิ่งหน้าตาตื่นมาบอกฉันว่าคุณป่านตอบตกลงจะแต่งงานกับแก!” ความจริงที่ได้รู้กลับกลายเป็นธเนศเสียเองที่พูดอะไรไม่ออก เขายังจำภาพของเอื้องทรายที่กอดเขาร้องไห้ปานจะขาดใจในวันนั้นที่ว่าได้ดี แต่เพราะมัวหลงดีใจมากไปเลยไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าเธอไม่ได้ร้องไห้เพราะดีใจที่เขาสมหวังกับอดีตคนรัก แต่มันคือความเสียใจ...ความเสียใจที่เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยจนกระทั่งวันนี้ที่ต้องมารับฟังมันจากปากของเธอเอง ความโกรธก่อนหน้าค่อยๆ หายไปอย่างช้าๆ ก่อนที่มันจะแปรเปลี่ยนเป็นความเสียใจในที่สุด

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ประกาศหาแฟน

ประกาศหาแฟน

Mathe Hackett
5.0

คู่หมั้นของเธอนอกใจแม่เลี้ยงของเธอ และทั้งสองก็ร่วมมือกันวางแผนหลอกลวงทรัพย์สินของครอบครัวเธอ และวางกับดักให้เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ให้กับชายแปลกหน้าคนหนึ่ง เพื่อที่จะแก้แค้น เหวินหญ่าจึงตัดสินใจหาผู้ชายคนหนึ่งมาก่อเรื่องที่ที่งานหมั้นและฉีกหน้าพวกเขาทั้งคู่ โดยไม่คาดคิดหลังจาก "ประกาศหาแฟนโดยจ่ายค่าตอบแทนสูง"แล้ว เธอก็ได้หนุ่มสุดหล่อมาจริงๆ! เหวินหญ่าคิดว่าอีกฝ่ายเป็นเด็กยากจนที่เพื่อเงินเท่านั้น แต่หลังจากอยู่กับเขา โชคของเธอก็ดีขึ้นมาอย่างอธิบายไม่ถูก เดินนเล่นในห้างสรรพสินค้าใดก็ได้รับคูปองสำหรับแบรนด์หรูที่ซื้อฟรีและได้ชุดมูลค่านับแสนฟรี! ในงานหมั้น เขาออกงานอย่างยิ่งใหญ่ ทำให้ทุกคนนั้นตกตะลึงและประกาศอย่างเปิดเผยว่าเธอคือผู้หญิงของเขา! เดิมทีคิดว่าพวกเขาจะแยกทางกันหลังจากเรื่องนี้จบลง แต่เขากลับติดตัวเธอไม่ยอมไปไหนอีก "เราเพิ่งหมั้นกัน ตอนนี้ผมเป็นคู่หมั้นของคุณแล้ว" เหวินหญ่าหัวเราะเบา ๆ "คุณหมิ่น คุณคงไม่ใช่คิดว่าฉันรวยก็เลยไม่ยอมปล่อยฉันมั้ง?" หมิ่นซือหางยิ้ม เขาเป็นหลานชายของตระกูลใหญ่ ตระกูลหมิ่น เป็นซีอีโอของฮั้วเชง กรุ๊ป และเป็นถึงเจ้านายเบื้องหลังที่ควบคุมเส้นชีวิตทางเศรษฐกิจของเมืองไฮทั้งหมด เขาต้องมาสนใจเงินเล็กน้อยของเธอเหรอ? ต่อมาเหวินหญ่ารู้ว่าเขาคือคนที่เอาครั้งแรกของเธอไปในคืนนั้น!

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
4.9

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
อุบายรักบำเรอมาร
1

บทที่ 1 บทนำ

28/12/2021

2

บทที่ 2 ตอนที่หนึ่ง

28/12/2021

3

บทที่ 3 ตอนที่สอง

28/12/2021

4

บทที่ 4 ตอนที่สาม

28/12/2021

5

บทที่ 5 ตอนที่ห้า

28/12/2021

6

บทที่ 6 ตอนที่หก

28/12/2021

7

บทที่ 7 ตอนที่เจ็ด

28/12/2021

8

บทที่ 8 ตอนที่แปด

28/12/2021

9

บทที่ 9 ตอนที่เก้า

28/12/2021

10

บทที่ 10 ตอนที่สิบ

28/12/2021

11

บทที่ 11 ตอนที่สิบเอ็ด

02/01/2022

12

บทที่ 12 ตอนที่สิบสอง

02/01/2022

13

บทที่ 13 ตอนที่สิบสาม

02/01/2022

14

บทที่ 14 ตอนที่สิบสี่

02/01/2022

15

บทที่ 15 ตอนที่สิบห้า

02/01/2022

16

บทที่ 16 ตอนที่สิบหก

02/01/2022

17

บทที่ 17 ตอนที่สิบเจ็ด

02/01/2022

18

บทที่ 18 ตอนที่สิบแปด

02/01/2022

19

บทที่ 19 ตอนที่สิบเก้า

02/01/2022

20

บทที่ 20 ตอนที่ยี่สิบ

02/01/2022

21

บทที่ 21 ตอนที่ยี่สิบเอ็ด

02/01/2022

22

บทที่ 22 ตอนที่ยี่สิบสอง

02/01/2022

23

บทที่ 23 ตอนที่ยี่สิบสาม

02/01/2022

24

บทที่ 24 ตอนที่ยี่สิบสี่

02/01/2022

25

บทที่ 25 ตอนที่ยี่สิบห้า

02/01/2022

26

บทที่ 26 ตอนที่ยี่สิบหก

02/01/2022

27

บทที่ 27 ตอนที่ยี่สิบเจ็ด

02/01/2022

28

บทที่ 28 ตอนที่ยี่สิบแปด

02/01/2022

29

บทที่ 29 ตอนที่ยี่สิบเก้า

09/01/2022

30

บทที่ 30 ตอนที่สามสิบ

09/01/2022

31

บทที่ 31 ตอนที่สามสิบเอ็ด

09/01/2022

32

บทที่ 32 ตอนที่สามสิบสอง

09/01/2022

33

บทที่ 33 ตอนที่สามสิบสาม

09/01/2022

34

บทที่ 34 ตอนที่สามสิบสี่

09/01/2022

35

บทที่ 35 ตอนที่สามสิบห้า

09/01/2022

36

บทที่ 36 ตอนที่สามสิบหก

09/01/2022

37

บทที่ 37 ตอนที่สามสิบเจ็ด

09/01/2022

38

บทที่ 38 ตอนที่สามสิบแปด

09/01/2022

39

บทที่ 39 ตอนที่สามสิบเก้า

09/01/2022

40

บทที่ 40 ตอนที่สี่สิบ

09/01/2022