เอื้อมหัวใจจอมมาร

เอื้อมหัวใจจอมมาร

ลิขิตนางฟ้า

5.0
ความคิดเห็น
3.1K
ชม
33
บท

คุณอาริท ชอบเก็บ ‘เด็กสาวๆ’ ไว้กกกอด จะทำอย่างไร เมื่อ หลานสาว บัวชมพูอวบอึ๋ม มาอยู่ใกล้มือ อีริคดวงตาวาวโรจน์ ด้วยความโกรธ ความแค้น “หลายครั้งแล้วใช่ไหม หลายครั้งแล้วไหม ถ้ายังนั้นลงไปล้างตัวเสียหน่อย หลังจากนี้เผื่อใครมาขอไปเป็นเมียจะได้ไม่มีกลิ่นคาวติดตัวมากเกินไป” อีริคยกร่างหลานขึ้นเดินไปทำทีโยนลงในทะเล บัวชมพูตกใจ ดิ้นรนลงจากอ้อมแขน “อา อย่านะ อย่านะ” “ชุดบ้าๆ ที่ปิด ‘นม’ ไม่มิดเขาให้เอามาใส่ลงในน้ำไม่ได้มายั่วผู้ชาย ลงไป” อีริคตั้งท่าโยน “คนใจร้าย ปล่อย” “ปากดีลงไป” อีริคตั้งท่าโยนอีกครั้ง “กรี๊ดดด….อาริทขา บัวโกหก บัวไม่มีอะไรกับเขา” สาวน้อยสารภาพน้ำตาร่วง

บทที่ 1 1

“อาริท”

บัวชมพูโผเข้าหาอาริทชื่อที่เรียกติดปากตั้งแต่จำความได้ เธอเฝ้ารอคอยอามาเกือบสี่เดือน วันนี้ที่รอคอยก็มาถึงเสียที บัวชมพูอายุย่างเข้าสิบแปดปี คิดถึงอาริทมากหลังจากคุณยายซึ่งอุปการะเลี้ยงดูลาลับจากโลกไปอย่างสงบ ก่อนหน้านี้อาเดินทางมาร่วมพิธีทางศาสนา แต่อยู่ได้ไม่กี่วัน ตอนนั้นเธอได้แต่มองเพียงห่างๆ เท่านั้น

อาจะกลับมาหลังจากเคลียร์งานนะ จะมาอยู่ที่นี่สักพัก

ในวันนั้นเป็นเสมือนคำมั่นสัญญา เธอไม่เคยลืม เฝ้านับคืนวัน รอคอยและวันนี้อามาแล้ว…น้ำตาแห่งความดีใจไหลออกมาเพราะสะกดกลั้นไม่ได้

“อย่าร้องไห้” อาริท กอดปลอบหลานสาวคนสวยรูปร่างอวบอิ่ม ผิวขาวอมชมพู ดูสวยเกินวัย อีริค โรดรีเกซ หนุ่มหล่อ ร่างบึกบึน อายุ 37 ปี หลานชายเพียงคนเดียวของคุณหญิงชดช้อย สุระการกิจ เศรษฐีนีอับดับต้นๆ ของเมืองไทย ตระกูลดัง นามสกุลเด่น มีธุรกิจหลายอย่างที่ไปได้สวยงามสวนกระแสเศรษฐกิจโลกในปัจจุบัน มารดาอีริคเสียตั้งแต่เขาอายุสิบขวบ อีริคบินไปเรียนอังกฤษตอนอายุสิบห้าปี เพราะที่นั่นมีบิดาเชื้อสายเมืองผู้ดีคอยดูแล แม้ว่ามารดาจะจากไปแต่ท่านยังไม่มีใคร ครองตัวเป็นโสดเรื่อยมา

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาอีริคไม่มีเวลากลับเมืองไทยมากนักเพราะต้องดูแลกิจการของบิดาตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัย ทว่าแม้ห่างไกลอีริคก็คิดถึงเด็กน้อยที่คุ้นเคยตั้งแต่เธอยังเล็กเสมอ เขามโนว่าโตขึ้นต้องน่ารักและสวยมาก เจอสี่เดือนก่อน เธอสวยมากจริงๆ จนอาที่ชอบของสวยๆ งามๆ ใจคะนึงหาตลอดเวลา

ทั้งสองติดต่อพูดคุยกันผ่านเครื่องมือสื่อสารบ้าง ส่วนคุณยายจะเป็นฝ่ายเดินทางไปหาเขามากกว่า ท่านไม่มีปัญหาเพราะเข้าใจเรื่องธุรกิจที่เขาต้องดูแลอยู่

“คุณหนูบัวเป็นลมหลายครั้งแล้วค่ะคุณอีริค ดิฉันบอกไม่ต้องมาทำบุญก็จะมา น่าสงสารจริงๆ”

แม่บ้านเข้ามาสวัสดีประมุขคนใหม่ของบ้าน อีริคบอกว่าจะพาสาวน้อยไปนอนในรถสั่งให้ป้าสุมนดูแลความเรียบร้อยภายในวัด

สุมนบอกว่ามีอคินช่วย อีริคได้ยินเพียงชื่อลูกชายป้าสุมนซึ่งเป็นคนสนิทคุณยาย รู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นผู้ดูแลธุรกิจทุกอย่างของคุณยายที่เมืองไทย

เขาไว้ใจผู้ชายคนนี้ในระดับหนึ่งเพราะบิดารู้จักดี การันตีมาอีกที อีริคคิดว่าไม่นานคงได้รู้ว่าที่บิดาพูดมันจริงเท็จแค่ไหนกัน

ถวายภัตตาหาร กรวดน้ำ ทุกอย่างผ่านไป ในวันนี้มีเพียงคนในบ้าน เดินออกมาอีริคบอกสุมนจะพาบัวชมพูกลับ ฝ่ายนั้นรับรู้เดินไปหยิบฉากคุณยายขึ้น… ท่านจากไปในเวลาอันเหมาะสมและสงบ อีริคยิ้มกับรูปถ่าย “หลับสบายนะครับคุณยาย ไปอยู่กับคุณแม่มาหลายเดือนแล้ว ทะเลาะกันหรือเปล่าครับ”

รูปถ่ายยายเหมือนจะค้อนขวับด้วยสายตา อีริคยิ้มเดินออกไปขึ้นรถ

เกือบสี่เดือนความเศร้าในใจเรื่องคุณยายหายไปแล้ว ท่านไปสบายอย่างคุณพ่อบอก อายุเกือบร้อยปี อย่าให้ท่านอยู่กับความหลงๆ ลืมๆ อีกเลย

ภายในรถคันหรู

สาวน้อยใบหน้ารูปไข่ แก้มสาวแดงระเรื่อด้วยเลือดฝาดนอนหลับตาพริ้ม เธอกำลังส่ายหน้าไปมาและเพ้อบางอย่าง ร่างสูงในชุดเสื้อยีนต์ กางเกงสแล็คของอีริคเข้านั่งในรถถอดแวนกันแดดสีชาออกมองสาวน้อยใบหน้าสดสวย เครื่องหน้าเหมาะเจาะด้วยใจสดชื่น เจอกันอีกแล้วนะ หลายปีมานี้อาชอบฝันถึงใบหน้าเรา ยิ่งสามเดือนก่อนยิ่งบ่อยมากรู้ไหมหือ

“อาขา…”

ปากอิ่มสีชมพูเหมือนกำลังเพ้อ ที่สำคัญเป็นชื่อเขานั่นเอง อีริคลูบแก้มขาวนวลเนียน อย่างอดใจไม่ได้ “อา…อามาแล้ว”

ใบหน้าสวยซุกเข้าหาอกแกร่ง อาที่ไม่กลัวอะไรในโลกหล้า ตัวแข็งชั่ววินาที กลิ่นหอมของวัยสาวแรกรุ่นต้องจมูก อกอวบใต้เสื้อคอเต่ามิดชิด สัมผัสเรือนกายแกร่ง อีริคเผลอสูดดมความหอม อกอวบปกปิดมิดชิดไม่สามารถปิดสายตาคมของอีริคได้

คัพอี หน้าอกหน้าใจเกินตัวจังคุณหลาน เป้าอาตุงนูนเพราะความนุ่มหยุ่นบดเบียดอกกว้างตลอดที่รถเริ่มเคลื่อน

เอี้ยด! รถเบรก อกหยุ่นแนบอกกว้าง ความเป็นชายอีริคผงาดจนเขารู้สึกปวดร้าว

“โทษครับนาย” คนขับรถบอกว่ารถตัดหน้าอีริคไม่พอใจแต่ไม่มีเวลาด่าทอเพราะร่างหอมเกือบตกลงจากเบาะนั่ง โชคยังดีที่เขารวบเธอมาไว้บนตักได้ อีริคก้มมองใบหน้าหวาน อยากรู้ว่าหลานจะลืมตาแต่เปล่าเลยคนที่นั่งทับเป้าตุงยังหลับตาแถมกอดเขาแน่นกว่าเดิม

“คุณยาย” เธอเพ้อ อีริคหายใจหอบกระเส่าเหมือนเด็กหนุ่มเมื่อความนุ่มใต้กระโปรงบดเบียดท่อนแข็งของเขา

โอ้ย…แม่สาวน้อยเธอกำลังทำให้อาของขึ้นนะรู้ไหม ตอนนี้ถ้าเป็นคนอื่นจะจับกดแล้วนะ

สาวน้อยดิ้นอาจเพราะนั่งไม่สบายซ้ำตวัดขานั่งคร่อมตักกว้าง อีริคหมดความอดทน ความปวดร้าว ความปรารถนาเข้ารุ่มเร้าแล่นพล่านในกาย เขารวบผมยาวที่ปล่อยสยายก่อนจะก้มลงจูบแก้มหอมละมุน จ๊วบ!

หอมชื่นใจจนอยากได้มากกว่านั้น อาหื่นจับเอวบางให้นั่งตรงกลางขาตุงของตน กดร่างเธอก่อนจะล้วงมือใหญ่เข้าใต้เสื้อตัวเล็ก ปลดตะขอด้านหลัง ไล้ยอดอกนุ่มหยุ่นเบาๆ และแรงขึ้นๆ เต้าอวบใหญ่อยู่ในมือเนิ่นนานตามแรงปรารถนา ตัณหาราคะกระเจิดกระเจิง โอ้…ของหลานดิ้นสู้มือดีมาก ยอดอกแข็งต้อนรับมือเขา อากดร่างหลานเพื่อสนองท่อนเหล็กยาวใหญ่ที่อยากจะดีดออกมาจากกางเกงเต็มแก่ไม่หยุดยั้ง

“อื้อ…โอ้” คนหลับตาครางในความฝัน มองดูน่ารัก ปากร้อนก้มลงดูดปากอิ่มส่งเสียง จ๊วบจ๊าบ

ในความฝัน สาวน้อยรู้สึกถึงสิ่งนั้นอีกแล้ว อาริทกำลังซุกไซ้หน้าอกอิ่มสวยของเธอ ดูดยอดอก ความฝันช่างแสนหวานรัญจวนจิต ซาบซ่านสุขใจเพราะตนแอบรักอาริทมาเนิ่นนาน สาวน้อยกดสองมือที่เคล้นคลึงให้อาได้ทำอย่างที่ร่างกายเธอต้องการ ความฝันซ่านทรวงเธออยากหลับอยู่อย่างนี้

“อาริทขา…โอ้ ดีจัง” สาวน้อยครางออกมาจนอีริคหยุดมือที่กำลังเมามันลง เขาคิดว่าหลานตื่นแต่เมื่อก้มมองไม่ใช่ จึงก้มหน้าลงบดจูบปากสวย เธอช่างหวานละมุน ลิ้นเล็กพัวพันกับสิ้นสากของตนอย่างน่ารัก อีริคครางฮือ หวานปานน้ำผึ้ง แบบนี้เขาจะทนต่อได้นานแค่ไหน

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ร้ายไม่เคยรัก

ร้ายไม่เคยรัก

โรแมนติก

5.0

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

หนังสือที่คุณอาจชอบ

จองจำรักร้าย

จองจำรักร้าย

l3oonm@
5.0

จินเยว่ ตำรวจสาว เธอได้รับภารกิจให้เข้าจับกุมพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ ที่สายข่าวได้แจ้งเข้ามาวันนี้จะมีการเจรจาซื้อขายครั้งใหญ่เกิดขึ้น ผู้บังคับบัญชาให้จินเยว่ที่ตอนนี้เป็นถึงหัวหน้าสายสืบ พาลูกน้องไปสำรวจพื้นที่ก่อน อย่าเพิ่งเข้าปะทะเพราะเขาจะส่งกองกำลังเข้าไปช่วยเหลือ แต่ลูกน้องของจินเยว่เห็นโอกาสที่จะเข้าจับกุมได้แล้ว เลยไม่รอกองกำลังพิเศษที่กำลังเดินทางมาช่วยเหลือ ตอนแรกคิดว่าพ่อค้ายาเสพติดจะพาคนมาฝ่ายละไม่เกินยี่สิบคน แต่กลายเป็นว่าเธอโดนซ้อนแผนเสียแล้ว จะถอยก็ไม่ทัน จินเยว่เข้าช่วยลูกน้องจนเธอได้รับบาดเจ็บสาหัส ระหว่างความเป็นกับความตาย สติของเธอเริ่มพร่ามัว เสียงเรียกที่ได้ยินแยกไม่ออกว่าเป็นใครเรียก แต่เธอจำได้ว่ากองกำลังพิเศษมาช่วยไม่ทัน ตอนที่เธอถูกยิงไม่ใช่ว่าจะโดนแค่นัดเดียวทางรอดย่อมไม่มี แต่ตอนนี้ใครกันที่เรียกเธอ หากเป็นหมอก็รักษาเลย ฉันขอนอนต่อก่อน แต่หากเป็นยมทูตรอสักครู่ฉันไม่ได้นอนเต็มตาเช่นนี้มาหลายคืนแล้ว "จินเยว่ ลูกรัก ตื่นเถิดลูก" "จินเยว่ อย่าเงียบเช่นนี้ เจ้าอย่าทำให้แม่กลัว"

รักต้องห้าม  โทสะของผู้ปกครอง

รักต้องห้าม โทสะของผู้ปกครอง

Gavin
5.0

สิบปีเต็มที่ฉันแอบรักภาคิน วงศ์วรานนท์ ผู้ปกครองของฉัน หลังจากครอบครัวของฉันล้มละลาย เขาก็รับฉันไปดูแลและเลี้ยงดูฉันจนโต เขาคือโลกทั้งใบของฉัน ในวันเกิดอายุสิบแปดปี ฉันรวบรวมความกล้าทั้งหมดเพื่อสารภาพรักกับเขา แต่ปฏิกิริยาของเขากลับเป็นความเกรี้ยวกราดอย่างที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน เขาปัดเค้กวันเกิดของฉันตกพื้นแล้วคำรามลั่น “สติแตกไปแล้วเหรอ? ฉันเป็นผู้ปกครองเธอนะ!” จากนั้นเขาก็ฉีกภาพวาดที่ฉันใช้เวลาวาดเป็นปีเพื่อเป็นคำสารภาพรักของฉันจนไม่เหลือชิ้นดี เพียงไม่กี่วันต่อมา เขาก็พาโคลอี้ คู่หมั้นของเขากลับมาบ้าน ผู้ชายที่เคยสัญญาว่าจะรอฉันโต ที่เคยเรียกฉันว่าดวงดาวที่สว่างไสวที่สุดของเขา ได้หายไปแล้ว ความรักที่ร้อนแรงและสิ้นหวังตลอดสิบปีของฉันทำได้เพียงแผดเผาตัวเอง คนที่ควรจะปกป้องฉันกลับกลายเป็นคนที่ทำร้ายฉันเจ็บปวดที่สุด ฉันก้มมองจดหมายตอบรับจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในมือ ฉันต้องไปจากที่นี่ ฉันต้องถอนรากถอนโคนเขาออกจากหัวใจ ไม่ว่าจะเจ็บปวดแค่ไหนก็ตาม ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์ของพ่อ “พ่อคะ” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “เอวาตัดสินใจแล้ว เอวาอยากไปอยู่กับพ่อที่กรุงเทพฯ ค่ะ”

ตำนานตาม่วง

ตำนานตาม่วง

Wald Bridges
5.0

"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ