เอวา ดาร์เลเน่ ผู้หญิงที่เขา ครูส กัส แอชเชอร์ มีสัมพันธ์ด้วยเมื่อเจ็ดปีก่อน เรื่องราวน่าจะจบลงด้วยดีถ้าเธอไม่จูงมือเดินกับเด็กชายวัยหกขวบที่มีหน้าตาเหมือนเขาในวัยเดียวกันไม่ผิดเพี้ยน ความไม่สมหวังกับชีวิตครอบครัวที่ผ่านมาทำให้เขาต้องการเด็กชายที่เขามั่นใจว่าคือเลือดเนื้อเชื้อไขเขาอย่างแน่นอน เธอมันก็แค่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีทั้งอำนาจและเงินทอง ซึ่งเขาจะทำอย่างไรกับเธอก็ได้
ผลั๊วะ!... เสียงผลักประตูดังขึ้น เอวารีบหันและวิ่งไปยังทิศทางนั้นทันที
“อ๊ะ!!!...” ดวงตาเปิดกว้างขึ้นพร้อมกับช่วงเท้าหยุดการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าเปลี่ยนเป็นถอยหลัง เมื่อครูส กัส แอชเชอร์ ก้าวเข้ามาในพื้นที่ของห้องที่ เอวา ถูกกักกันตั้งแต่เมื่อวานนี้
“เจ้าสาว!...ขอโทษนะที่ปล่อยให้อยู่คนเดียวนานข้ามวัน” น้ำเสียงของครูสที่มีความเย้ยหยั้นตามลักษณะนิสัย
“แกก็ปล่อยฉันไปสิ!” เอวาตอบโต้กลับน้ำเสียงแฝงไปด้วยความเกลียดและขยะแขยงชายตรงหน้าอย่างไม่มีการปิดบังไว้สักนิด แม้แต่สายตาที่มองกลับไปยังครูส ยังฉายแววความรู้สึกนั้นอย่างชัดเจน
“…ปล่อย!...ถ้าต้องทำแบบนั้น ฉันจะเสียเวลาจับเธอมาทำไมกัน เอวา”
“ไอ้เลว!...แกไม่มีสิทธิทำกับฉันแบบนี้...” เอวาตอบกลับทั้งน้ำตา เธอคับแค้นใจทำไมคืนนั้น เมื่อเจ็ดปีก่อนทำไมนะเธอถึงคิดว่าเขาเป็นเทพบุตร แค่หน้าตาที่เป็นหน้ากากของเขาแค่นั้นอย่างงั้นเหรอ
“ก็ถูกของเธอ...ฉันไม่มีสิทธิแบบนั้น...แล้วเธอจะทำยังไง? ต่อไปละ” ครูส เดินขยับเข้าไปใกล้เอวา ที่ถอยหลังเช่นกันเพื่อรักษาระยะห่าง เอวาอารมณ์เดือดดาลมากขึ้น เมื่อยิ่งเห็นความไม่เดือดร้อนหรือความสำนึกในดวงตาและใบหน้าของครูสสักนิด
เอวาหันมองซ้ายขวา เธอต้องออกไปจากที่นี่ให้ได้ ถ้าเธอต้อง ‘ฆ่า’ ผู้ชายตรงหน้าเธอก็จะทำ ครูสที่มองตามสายตาเธอ ห้องนี้ว่างเปล่ามีเพียงเตียงนอนเท่านั้นที่มีครบในสิ่งที่ควรมี และห้องน้ำที่อำนวยความสะดวกให้กับผู้ที่ต้องอยู่ที่นี่
“…เธอไม่ยอมแตะอาหารและน้ำที่นำเข้าไปให้เลยครับ...” เสียงคนเฝ้าประตูบอกกับเขาก่อนที่เขาจะเข้ามา
เอวา เธอรู้ดีว่าถ้าต้องเผชิญหน้ากับเขาตัวต่อตัว เธอไม่มีทางชนะเขาได้แน่นอน สาเหตุที่เธอต้องถูกจับมานั้น เธอเลี่ยงที่จะเอ่ยถึงกับเขา ‘เดม่อน’ เอวาไม่แน่ใจว่าครูสจะรู้เรื่องของเดม่อนมั้ย
ครูส คิดถึงวันที่เห็นเธออีกครั้งในห้างสรรพสินค้าเมื่อสี่วันก่อน แน่นอนเขาจำเธอได้ นักข่าวสาวที่เข้ามาสัมภาษณ์เขา เธอเตะตาเขาตั้งแต่วันที่เธอบอกว่า เธอคือนักข่าวที่ทางเอเจนซี่เขานัดให้มาทำการสัมภาษณ์ เอวา ดาร์เลเน่
‘ก่อนหน้านั้นอีกสามวัน’
“เราเคยรู้จักกันมั้ย?” ครูส เอ่ยถามเอวา ดาร์เลเน่
“ไม่” เอวาตอบกลับทันที และเธอขออนุญาตในการทำหน้าที่ที่ได้รับมอบมาจากเจ้านาย ซึ่งเธออยากปฎิเสธงานนี้เหลือเกิน แต่พระเจ้าคงมองไม่เห็นว่าเธอมีตัวตน ท่านจึงไม่ได้ยินคำวิงวอนของเธอ กว่าสี่สิบนาทีที่เธอต้องอยู่ภายในห้องพักของครูส ถึงจะไม่ใช่เพียงลำพัง แต่สายตาของเขาทำให้เธอรู้สึกว่า สภาพแวดล้อมรอบข้างกายเธอนั้นมืดมน มีแสงสว่างที่เดียวคือชายตรงหน้าเธอกับตัวเธอเอง
“คุณดาร์เลเน่ ได้คำตอบที่ต้องการครบแล้วเหรอครับ” ครูสเอ่ยถาม เมื่อเอวากล่าวขอบคุณเขา ที่สละเวลาให้กับสำนักข่าวที่เธอสังกัดอยู่
“ค่ะ...ฉันไม่รบกวนคุณแล้ว...ลาก่อน” เอวาพูดพร้อมเก็บของอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวก่อน!!!....” เอวาสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเธอลุกจากเก้าอี้และกำลังจะก้าวออกจากห้องนี้ เพื่อไปให้ไกลจากเขาให้เร็วที่สุด
“คะ?...” เอวากลืนน้ำลายและพยายามข่มเสียงและอาการของตัวเองไว้ ก่อนที่จะหันกลับไปเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้งและเธอก็หวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้าย
“คุณดาร์เลเน่...ไม่พอใจอะไรผมเหรอเปล่า?” ดวงตาของเอวาเบิกกว้างขึ้นกับคำถามนี้
“ไม่มีค่ะ...” เอวากล่าวปฎิเสธอย่างรวดเร็วและกล่าวลาเขาอีกครั้ง แต่แล้ว....
“แต่!!!!...” ครูสเอ่ยอีกครั้ง เมื่อเอวา กล่าวลาเขาอย่างรวดเร็ว และหันหลังกลับไปอีกครั้ง
“ไม่มีอะไรค่ะ...ฉันมีงานต่อและคุณเองก็เช่นกัน...ขอโทษนะคะฉันต้องรักษาเวลาที่ขอผ่านเอเจนซี่ของคุณมา...ลาก่อน” เอวาพูดจบ เธอเร่งฝีเท้าไปยังประตูทางออกอย่างรวดเร็ว ครูสได้แต่หลี่ตามองตามเธอ ‘แปลกใจ’
และในครั้งที่สอง ที่เจอกับเธอ ด้วยความทรงจำบางอย่างที่เขาไม่แม้แต่จะคิดถึงมัน ความหลังระหว่างเขากับเอวากลับคืนมาบางส่วนที่เลือนลางเมื่อเขาไม่ต้องการความทรงจำส่วนนั้นกลับมา แต่วันที่เขาเจอเธอที่ห้างสรรพสินค้า เด็กผู้ชายที่จูงมือเดินมากับเธอ เหมือนเขายังกับพิมพ์เดียวกัน ‘สำเนาถูกต้อง’ ครูสจึงสั่งให้เปาโล สืบเรื่องนี้ทันที
ผ่านมาอีกสองวันภาพถ่ายของเธอตั้งแต่ช่วงปัจจุบันและย้อนกลับไปเมื่อเจ็ดปีก่อนหญิงสาวนามว่าเอวา ดาร์เลน่าวัยสิบเจ็ด ครูสจ้องมองภาพนั้นอย่างต้องการย้อนเรียกเหตุการณ์วันนั้นให้ได้ รอยยิ้มแฝงความคิดบางอย่างเผยออกมา
“หาวิธีตรวจดีเอ็นเอฉันกับเด็กผู้ชายคนนี้...” ครูสเอ่ยกับเปาโล เมื่อชื่อสถาบันที่เอวาเคยเรียนปรากฎให้เขาได้เห็น ทำให้ครูสต้องมีคำสั่งนั้น
“มีอีกเรื่องหนึ่งครับที่ต้องขออนุญาตแจ้งให้นายทราบครับ...” เปาโลเอ่ยอย่างนอบน้อม
“อะไร?”
“คุณเอวา ดาร์เลน่า กำลังจะเข้าพิธีแต่งงานในอีกสองวันครับ...”
“อะไรนะ!!!!...” ครูสเอ่ยเสียงดังออกมา เมื่อเจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์เขามั่นใจว่า ‘เดม่อน’ ต้องเกี่ยวพันกับเขา
“โดโนแวน...คือผู้ชายคนนั้น” เปาโลย้ำชื่อเจ้าบ่าวของเอวา และนั้นเป็นการย้ำว่าเดม่อน ก็ต้องมีพ่อชื่อ โดโนแวน ‘ไม่มีทางให้เกิดขึ้น’
“ฉันไม่ต้องการให้พิธีเกิดขึ้น...จัดการไปเอาตัวเธอมา” คำสั่งลักพาตัวเจ้าสาวของครูสดังกังวาล มือแข็งแรงกำแน่นรูปถ่ายในมือจนไม่เหลือสภาพชิ้นดี...
บทที่ 1 ลักพาตัว 1.14
06/02/2022
บทที่ 2 ลักพาตัว 2.14
06/02/2022
บทที่ 3 ลักพาตัว 3.14
06/02/2022
บทที่ 4 ลักพาตัว 4.14
06/02/2022
บทที่ 5 ลักพาตัว 5.14
06/02/2022
บทที่ 6 ลักพาตัว 6.14
06/02/2022
บทที่ 7 ลักพาตัว 7.14
06/02/2022
บทที่ 8 ลักพาตัว 8.14
06/02/2022
บทที่ 9 ลักพาตัว 9.14
06/02/2022
บทที่ 10 ลักพาตัว 10.14
06/02/2022
บทที่ 11 ลักพาตัว 11.14
06/02/2022
บทที่ 12 ลักพาตัว 12.14
06/02/2022
บทที่ 13 ลักพาตัว 13.14
06/02/2022
บทที่ 14 ลักพาตัว 14.14
06/02/2022
บทที่ 15 อาละวาด 1.9
27/05/2022
บทที่ 16 อาละวาด 2.9
27/05/2022
บทที่ 17 อาละวาด 3.9
27/05/2022
บทที่ 18 อาละวาด 4.9
27/05/2022
บทที่ 19 อาละวาด 5.9
27/05/2022
บทที่ 20 อาละวาด 6.9
27/05/2022
บทที่ 21 อาละวาด 7.9
27/05/2022
บทที่ 22 อาละวาด 8.9
27/05/2022
บทที่ 23 อาละวาด 9.9
27/05/2022
บทที่ 24 ก็แค่งาน 1.6
27/05/2022
บทที่ 25 ก็แค่งาน 2.6
27/05/2022
บทที่ 26 ก็แค่งาน 3.6
27/05/2022
บทที่ 27 ก็แค่งาน 4.6
27/05/2022
บทที่ 28 ก็แค่งาน 5.6
27/05/2022
บทที่ 29 ก็แค่งาน 6.6
27/05/2022
บทที่ 30 สร้างปัญหา 1.7
04/06/2022
บทที่ 31 สร้างปัญหา 2.7
04/06/2022
บทที่ 32 สร้างปัญหา 3.7
04/06/2022
บทที่ 33 สร้างปัญหา 4.7
04/06/2022
บทที่ 34 สร้างปัญหา 5.7
04/06/2022
บทที่ 35 สร้างปัญหา 6.7
04/06/2022
บทที่ 36 สร้างปัญหา 7.7
04/06/2022
บทที่ 37 เจ็ดปีก่อน 1.15
04/06/2022
บทที่ 38 เจ็ดปีก่อน 2.15
04/06/2022
บทที่ 39 เจ็ดปีก่อน 3.15
04/06/2022
บทที่ 40 เจ็ดปีก่อน 4.15
04/06/2022
หนังสืออื่นๆ ของ รุ่งอรุโณทัย
ข้อมูลเพิ่มเติม