5.0
ความคิดเห็น
1.6K
ชม
39
บท

ปาณิศา ยอมรับว่ามันเป็นความผิดของเธอ ผิดที่ไม่อาจรักษาสัญญาที่จะรอเขากลับมาเพื่อใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ถ้าเขาจะโกรธแค้นเธอนัก เธอยอมรับทุกความผิดนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว แต่เธอไม่เคยนอกใจเขาเลย แม้เธอจะต้องแต่งงานกับชายอื่นรุ่นราวคราวพ่อ ทว่าหัวใจของเธอยังคงรักเพียงเขาคนเดียว “อยากให้ผมหยุดไหม? ถ้าคุณไม่ห้ามผมตอนนี้ ผมหยุดไม่ได้อีกแล้ว” ดวงตากลมโตจ้องมองเขา ในเวลานี้แววตาของเขายังมองเธอด้วยความรัก เธอยกมือขึ้นแตะแก้มของเขาเบาๆ คทาวุธจับฝ่ามือของเธอมาจูบไล่ที่ละนิ้ว ใบหน้าแดงกล่ำพยักหน้าอย่างเขินอาย ไม่รู้ว่าตัวเองเอาความกล้ามาจากไหน เธอไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน เมื่อเธอเต็มใจเขาก็ลุกขึ้นแล้วช้อนตัวคนตัวเล็กขึ้นในวงแขน เธอยกแขนขึ้นคล้องคอเขาซบหน้ากับแผงอกที่อบอุ่น ไม่กี่นาทีหลังของเธอก็แตะบนเตียงนอนของเขา

บทที่ 1 เริ่มต้น

ปาณิศายอมรับว่ามันเป็นความผิดของเธอ ผิดที่ไม่อาจรักษาสัญญาที่จะรอเขากลับมาเพื่อใช้ชีวิตคู่ด้วยกัน มันไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ถ้าคทาวุธจะโกรธแค้นเธอนัก เธอยอมรับทุกความผิดนั้นไว้แต่เพียงผู้เดียว แต่เธอไม่เคยนอกใจเขาเลย แม้เธอจะต้องแต่งงานกับชายอื่นรุ่นราวคราวพ่อ ทว่าหัวใจของเธอยังคงรักเพียงเขาคนเดียว

หญิงสาวในชุดบัณฑิตแย้มยิ้มถ่ายรูปกับครอบครัว บรรยากาศเต็มไปด้วยความชื่นชมยินดีที่ลูกสาวคนเดียวเรียนจบระดับปริญญาตรีและยังได้เกียรตินิยมอีกด้วย ชายภาพหนุ่มถ่ายภาพให้บัณฑิตสาวอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยทั้งที่อากาศร้อนและคนก็เยอะมาก

“ไหวไหมคทา” ปาณิศาถามด้วยความเป็นห่วง ใบหน้าคมเข้มเต็มไปด้วยเหงื่อแต่เขาก็ยังดูหล่อเหล่าอย่างที่เคยเป็นมา

“แค่นี้ไม่เท่าไหร่หรอก แป้งล่ะเป็นไงบ้าง” เขาหยิบผ้าเช็ดหน้ามาซับเหงื่อให้เธอบ้าง

“สองคนนั้นนะ หันมานี่ดิ” เสียงเพื่อนร่วมคณะสั่ง ทั้งปาณิศาและคทาวุธหันไปพร้อมกัน ทั้งคู่ได้ยินเสียงลั่นชัตเตอร์ แล้วเพื่อนก็ยกนิ้วโป้งให้

“มีรูปคู่บ้าง เดี๋ยวได้ใช้ตอนแต่งงาน” เพื่อนหนุ่มออกปากแซวเล่นเอาปาณิศาอายหน้าแดงจัด

ด้วยความเขินอายปาณิศาขอตัวไปดูแลพ่อกับแม่ก่อน อากาศร้อนทำให้เธอค่อนข้างเป็นห่วงเพราะสุขภาพของพ่อที่ไม่ค่อยแข็งแรงนัก

“แป้งอยู่กับเพื่อนก่อนก็ได้ลูก แม่จะพาพ่อกลับบ้านก่อน เราค่อยไปฉลองกันต่อที่บ้านก็ได้จ๊ะ”

“ขอบคุณค่ะแม่ เสร็จทางนี้แล้วหนูจะรีบกลับนะคะ”

“ไม่ต้องรีบหรอกลูก ยังไงพ่อก็รอได้ พ่อดีใจที่ได้อยู่จนเห็นลูกมีวันนี้”

ปาณิศาน้ำตาคลอ เข้ากอดพ่อแน่น มือใหญ่หยาบกร้านลูบหัวลูกสาวอย่างเบามือ แม้ว่าลูกสาวจะอายุยี่สิบแล้วแต่ก็ยังดูเป็นเด็กในสายตาของผู้เป็นพ่อเป็นแม่เสมอ เธอเดินไปส่งพ่อกับแม่ขึ้นรถแล้วก็เดินกลับมาหาคทาวุธที่ยืนรอไม่ไกลนัก

“วันนี้ผมผ่านไหม?”

คทาวุธถาม นอกจากเขาจะมาเป็นช่างภาพในบัณฑิตจบใหม่หมาดๆแล้ว ยังเหมือนมาเปิดตัวให้พ่อกับแม่ของคนรักได้รู้จักอย่างเป็นทางการด้วย ปาณิศาบีบจมูกเขาเบาๆแล้วยิ้มให้ ปาณิศาอายุน้อยกว่าคทาวุธปีเดียวแต่เธอก็เป็นรุ่นน้องของเขา ปาณิศาเรียนคุรุศาสตร์ในขณะที่คทาวุธเรียนวิศวะ สาวคุรุกับหนุ่มวิศวะมาเจอกันที่งานกีฬาของสถาบัน คทาวุธเป็นนักฟุตบอลที่มีสาวๆ กรี๊ดไม่น้อย ส่วนปาณิศานั่งอยู่ สแตนเชียร์ฝั่งคณะของเธอ แน่นอนว่าคณะวิศวะคว้าชัยชนะได้อย่างขาดลอย ขณะที่คทาวุธเดินเลี่ยงๆหลบสาวๆที่มารุมขอถ่ายรูปกับเขานั้น เขาก็ชนเขากับหญิงสาวร่างเล็กที่กำลังก้มๆเงยๆเก็บขวดน้ำริมสนามฟุตบอล

“ทำอะไรของเธอนะ” เขาดุทั้งที่เป็นความผิดของตัวเองแต่ก็โทษเธอ

“ก็เก็บขยะไงคะ มันสกปรกนี่” ปาณิศาขมวดคิ้ว ผมยาวประบ่าเข้ากับผมม้าดูน่ารักสดใส

“เด็กปีหนึ่งเหรอ” เขาถามแกล้งทำหน้าเบื่อหน่ายแต่แอบสนใจเธอเข้าให้แล้ว

“ใช่ค่ะ พี่คทามีอะไรหรือเปล่าคะ”

“รู้จักพี่ด้วยเหรอ” เขาชี้หน้าตัวเองแต่มั่นใจสุดๆ

“ใครๆก็รู้จักพี่คทาค่ะ” เธอยิ้มจนดวงตาหยี่ “แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนจะสนใจพี่นะคะ”

“แน่ใจแล้วเหรอถึงกล้าพูดแบบนี้” เขาสนุกกับคำท้าทาย

“มั่นใจซิค่ะเพราะแป้งไม่ใช่ผู้หญิงในสเป็กพี่คทาอยู่แล้ว”

คำพูดของปาณิศาเต็มไปด้วยความจริงใจใสซื่อไม่มีการท้าทายอย่างที่เขาคิด เธอเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไหร่ เป็นคนไม่มีจุดเด่นอะไรเลย พ่อกับแม่รับราชการทั้งคู่ ชีวิตเรียบๆไม่หวือหวาแต่นั้นก็ไม่ได้เป็นปัญหาอะไร เพราะเธอชอบอยู่แล้ว แต่ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดเมื่อคทาวุธมาดักรอพบเธอที่ตึกคณะ เธอกลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งคณะเลยทีเดียว

“ถ้าคุณคิดจะแกล้งฉันละหยุดเลยนะ”

ปาณิศาเสียงแข็งใส่เขาเพราะคทาวุธเทียวไปเทียวมา ค่อยมารับส่งบ่อยๆ เขามีมอเตอร์ไซค์กลางเก่ากลางใหม่อยู่คันหนึ่ง สาวๆชอบพูดว่าอยากนั่งซ้อนท้ายรถคทาวุธแม้มันจะไม่ใช่รถเก๋งหรือรถบิ๊กไบค์ก็ตาม เดิมทีคทาวุธอยากจีบปาณิศาเล่นๆ แต่พอได้เจอเธอบ่อยครั้งเข้า ได้สืบรู้เรื่องราวของเธอ เขาก็เผลอชอบเธอขึ้นมาจริงๆ ขณะนั้นเธอเรียนปี1 ส่วนของเขาเรียนปี2

คทาวุธมาจากครอบครัวชนชั้นกลาง ไม่ได้ร่ำรวยมากมายแต่ก็ไม่ได้ยากจนอะไร การเรียนของเขาค่อนข้างดี กีฬาเยี่ยมและพยายามรักษาระดับของตัวเองไว้เพื่อที่จะได้ขอทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา เขาอยากลองใช้ชีวิตต่างประเทศ อยากจะเห็นโลกกว้าง ลำพังเงินเดือนของพ่อกับแม่คงไม่อาจทำให้ฝันเป็นจริงได้ นอกจากการสอบชิงทุนเท่านั้น

ปาณิศาขึ้นปี2 คทาวุธก็อยู่ปี3 พอเธอขึ้นปี3 เขาก็อยู่ปี4 และเมื่อเขาเรียนจบก็ยังฝึกงานในบริษัทของเพื่อนพ่ออยู่พักหนึ่งจนสอบได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา ความคุ้นเคยและสม่ำเสมอทำให้เธอเปิดใจรับเขาอย่างไม่รู้ตัว

จนถึงวันที่เธอเรียนจบรับปริญญา เขาก็อาสาเป็นช่างภาพให้ ระหว่างการคบหากันปาณิศากับคทาวุธต่างก็อยู่ในสายตาของผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่าย เธอกับเขายังไม่มีอะไรเกินเลยแม้เพื่อนรุ่นราวคราวเดียวกันมักจะมีอะไรๆกับแฟนกันไปแล้ว เธอบอกเขาว่าตัวเองไม่ใช่ผู้หญิงหัวโบราณ เพียงแค่เธอไม่พร้อม และเขาก็ไม่ฝืนใจซึ่งมันทำให้เธอรักเขามากยิ่งขึ้น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ เพลงมีนา

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทัณฑ์อสุรา

ทัณฑ์อสุรา

ประวัติศาสตร์

5.0

นางเป็นฮูหยินที่ถูกต้อง แต่เขากลับเฉยชาใส่ มีเพียงบนเตียงเท่านั้นที่เขาเร่าร้อนจนนางแทบมอดไหม้ จ้าวจื่อรั่วอายุเพียงสิบหกปีเป็นลูกอนุของเสนาบดีสกุลจ้าว ถูกสับเปลี่ยนตัวมาเป็นเจ้าสาวมาแต่งงานกับแม่ทัพที่ชายแดนใต้ กู้ตงหยางบุรุษหนุ่มอายุยี่สิบสี่ปีฉายาแม่ทัพปีศาจที่แสนเหี้ยมโหด "เจ้าติดค้างข้า ไม่ว่าจะเล่นลิ้นอย่างไร เจ้าย่อมรู้ดีว่าสกุลจ้าวปลิ้นปล้อน เจ้าอย่าได้หวังว่าจะได้อยู่อย่างสุขสบายเลย" พูดจบชายหนุ่มก็ผุดลุกขึ้นเดินจากไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้หญิงสาวได้แต่นั่งเพียงลำพัง แม้จะเตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็อดเศร้าใจไม่ได้ ชีวิตนางจะได้พบความสุขเช่นคนอื่นบ้างไหม.

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

คุณหมอฮอตเนิร์ดของนายมาเฟีย

โรแมนติก

5.0

หมอสาวสู้ชีวิตแต่อกหักทั้งที่ยังไม่ได้บอกรัก เผลอOne Night Standกับผู้ชายคนหนึ่ง ใครเลยจะรู้ว่าเป็นพรหมลิขิตหรือเวรกรรม ทำให้เธอมาเจอกับมาเฟียหนุ่มที่ไม่ยอมปล่อยให้เรื่องของคืนนั้นผ่านเลยไป . . . . "คุณนี่นะเอาใจผู้หญิงไม่เก่ง" เธอทำจมูกย่นใส่เขา "ผิดแล้วผมเอาใจไม่เก่งแต่เอาเก่งนะ เรื่องนี้ผมมั่นใจ" "อีริค!" เธอขึงตาใส่ด้วยใบหน้าแดงเรื่อ "ให้ตายสิ" เขาพึมพำ "ผมเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ไปได้นะ คุณร่ายมนตร์ใส่ผมหรือเปล่า" "คุณเชื่อเรื่องไร้สาระพวกนั้นด้วยหรือคะ?" "แต่ก่อนผมไม่เคยเชื่อเรื่องdestiny แต่การได้พบคุณมันอยู่นอกเหนือความคาดหมาย บางทีพรหมลิขิตอาจมีจริงก็ได้" หญิงสาวได้แต่อมยิ้ม นั้นสิ ผู้หญิงจืดชืดอย่างเธอได้เจอกับผู้ชายสุดเพอร์เฟกต์อย่างเขาได้ ถ้าวันนั้นก้องภพไม่ประกาศตัวคนรัก เธอคงไม่อกหักจนเสียการควบคุมแล้วได้เจอเขาที่หน้าลิฟต์พอดีอย่างนั้น แถมเจอกันด้วยความบังเอิญอีกด้วย

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ลิขิตรัก จอมใจพยัคฆ์

ประวัติศาสตร์

5.0

“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'

พรานพิทักษ์หัวใจ

พรานพิทักษ์หัวใจ

ประวัติศาสตร์

5.0

มู่ลี่หยางใช้ชีวิตเป็นพรานป่าหาของป่าไปขายอยู่หลายปี แต่เข้าป่าครั้งนี้เขาได้พบหญิงสาวผู้หนึ่งหมดสติอยู่จึงช่วยนางไว้ ทว่าทันทีที่นางลืมตา นางกลับจำอะไรไม่ได้แม้แต่ชื่อของตัวเอง เขาจึงจำเป็นต้องดูแลนาง แต่ที่ทำให้เขาหนักใจ ก็คือนิสัยนอนละเมอของนาง เหตุใดทุกครั้งที่นางละเมอต้องมาอยู่บนเตียงเขาด้วยเล่า! “พี่ลี่หยาง!” “นอนดีๆ อย่าฟุ้งซ่าน คืนนี้เจ้าต้องพักผ่อน” “ข้ารู้ แต่ไม่ต้องมัดข้าขนาดนี้ก็ได้”" “ไม่ได้” เขาสะบัดมือเพียงคราวเดียว เปลวเทียนในห้องก็ดับลง “หากจะนอนเตียงเดียวกับข้าก็อย่าดื้อ อย่าซุกซน” “พี่ลี่หยาง” เสียงหวานเอ่ยขึ้น “นอนเสีย!” เขาตวาดทีเดียวหญิงสาวก็เงียบเสียงไป แม้ได้เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา นางก็มีความสุข ขอเพียงได้ใช้ชีวิตร่วมกัน ไม่ว่าอย่างไร นางก็ยอมทำทุกอย่าง แม้จะถูกมัดเป็นบะจ่างก็ยอม.

เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80's

เมื่อตัวประกอบทะลุมิติมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดียวยุค 80's

โรแมนติก

5.0

เธอคือ ‘หลินเหยาซื่อ’ ที่มีชีวิตอยู่ในปีค.ศ.2023 แต่เพราะอุบัติเหตุรถบัสตกเขาลงไปในแม่น้ำ ทำให้เธอลืมตาอีกครั้งและพบว่าตัวเองอยู่ในร่าง ‘หลินเหยาซื่อ’ อายุยี่สิบสอง และยังเป็นคุณแม่ลูกแฝดที่ใช้ชีวิตอยู่ในปี ค.ศ.1980 เหตุการณ์บางอย่างทำให้ 'กั๋วคังเหริน' หายสาบสูญ เมื่อกลับมาอีกครั้งก็พบว่าตัวเองมีลูกฝาแฝดวัยสามขวบ และผู้หญิงที่เขาแต่งงานด้วยจำสามีตัวเองไม่ได้! “คุณต้องการพูดอะไรกันแน่” “เอ่อ...ก็...ก็...เผื่อคุณอยากจะหย่า...อุ๊บ!” ยังไม่ทันพูดจบประโยค ริมฝีปากของเขาก็ปิดปากเธอไว้สนิท มือข้างหนึ่งประคองท้ายทอยเธอไว้ไม่ให้หลบหนี “ห้ามพูดเรื่องหย่าอีก” เขาทำตาดุใส่แต่สายตามองที่ริมฝีปากหวานที่เพิ่งลิ้มรส “ระหว่างคุณกับผมจะไม่มีเรื่องนั้นเกิดขึ้นอย่างแน่นอน”

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

ข้าโหด ทว่าข้าคือสุดที่รักของท่านอ๋อง

Samuel Wren
5.0

เสิ่นสุยยินถูกบังคับให้ดำรงชีวิตในสถานะที่ด้อยกว่าตั้งแต่เด็ก การถูกกดขี่มาอย่างยาวนานไม่ได้ทำให้เธอสูญเสียความภาคภูมิใจในตัวเองแม้แต่น้อย การตกต่ำของตระกูลเสิ่นในสายตาของคนภายนอกดูเหมือนจะเป็นความเสื่อมของตระกูลสูงศักดิ์ แต่แท้จริงแล้วนี่เป็นโอกาสเดียวของเสิ่นสุยยินที่จะกลับคืนสู่ชีวิตใหม่ นางต่อสู้กับคนอื่นเพื่อแก้แค้นให้ท่านแม่ทว่ากลับไม่รู้ว่าทุกแผนการของนาง เขากำลังจ้องตามองอยู่ ลู่จินหวยให้นางหลอกใช้ตนเองเป็นประโยชน์ได้ตามอำเภอใจของนาง แต่ไม่เคยให้นางต้องเปื้อนเลือดแม้แต่นิด สิ่งที่เขาต้องการมีเพียงตัวนางเท่านั้น “เสิ่นสุยยิน ทางที่ดีเจ้าจะแกล้งทำไปตลอดชีวิต”

สัญญารักลวงใจ

สัญญารักลวงใจ

Gorden Barros
5.0

เพื่อค่ารักษาของพ่อ ฟางจิ้งหร่านยอมแทนที่น้องสาว แต่งงานกับชายผู้เสื่อมเสียชื่อเสียงและหูหนวก คืนแรกของวันแต่งงาน เธอค่อยๆ ถอดชุดทีละชิ้น ด้วยความคาดหวัง... แต่กลับได้ยินเพียงคำเตือนเย็นชาจากเขา "การแต่งงานของเราเป็นแค่สัญญา" อยู่ข้างกายชายเจ้าอารมณ์คนนี้ ฟางจิ้งหร่านต้องระมัดระวังทุกเมื่อ โดยกลัวว่าจะทำเขาไม่พอใจเข้า ทุกคนรอคอยดูเธอเสียหน้า... แต่ใครจะไปคิดว่า สามีคนนี้กลับกลายเป็น"ที่พึ่งที่มั่นคงที่สุด"ของเธอ จนกระทั่งวันที่สัญญาครบกำหนด ฟางจิ้งหร่านถือกระเป๋าเตรียมตัวจะจากไป... ชายคนนั้นกลับมีดวงตาแดงก่ำ กระซิบขอร้องว่า "อย่าไป..."

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

สวยเก่งอย่างฉันไม่ง้อคุณหรอก

Amye Hochschild
5.0

ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

คุณสามีเป็นผู้พิการ

Devocean
4.9

"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ตรวนปรารถนา
1

บทที่ 1 เริ่มต้น

09/02/2022

2

บทที่ 2 ไม่อาจหวนคืน

09/02/2022

3

บทที่ 3 ลูกเลี้ยง

09/02/2022

4

บทที่ 4 ไม่มีพิธีแต่งงาน

09/02/2022

5

บทที่ 5 มีรอยยิ้มอยู่เสมอ

09/02/2022

6

บทที่ 6 ไม่อยากเข้าใกล้

09/02/2022

7

บทที่ 7 แค้นที่ถูกหักหลัง

10/02/2022

8

บทที่ 8 ผู้ชายที่เธอทำร้ายจิตใจ

10/02/2022

9

บทที่ 9 นี่มันเชื้อเชิญกันชัดๆ

10/02/2022

10

บทที่ 10 ดื่มด่ำกับความทรงจำกับความรักของแรก

10/02/2022

11

บทที่ 11 โอกาสที่เธอจะได้แก้ตัวอีกครั้ง

10/02/2022

12

บทที่ 12 เก็บคำพูดไว้

10/02/2022

13

บทที่ 13 ยังเหมือนเดิม

10/02/2022

14

บทที่ 14 ขอมีความสุขบ้าง

10/02/2022

15

บทที่ 15 สัมผัสที่รอคอย

10/02/2022

16

บทที่ 16 ผมไม่อยากให้คุณเหนื่อยเกินไป

15/02/2022

17

บทที่ 17 พี่ช่วยอาบน้ำ

15/02/2022

18

บทที่ 18 ทะเล

15/02/2022

19

บทที่ 19 เหมือนเจอคนรู้จัก

16/02/2022

20

บทที่ 20 ไม่ใช่เด็กแล้วนะ

16/02/2022

21

บทที่ 21 คิดถึงวงแขนแข็งแกร่ง

17/02/2022

22

บทที่ 22 ไร่วารีบุตร

17/02/2022

23

บทที่ 23 เก็บอาการ

17/02/2022

24

บทที่ 24 รับได้หรือ

17/02/2022

25

บทที่ 25 ยากตรงไหน

18/02/2022

26

บทที่ 26 ทำไมมาที่นี่

18/02/2022

27

บทที่ 27 ดูถูกเกินไปแล้วนะ

18/02/2022

28

บทที่ 28 เด็กดื้อแบบนี้ต้องถูกลงโทษ

18/02/2022

29

บทที่ 29 เราจะเริ่มต้นใหม่ด้วยกัน

18/02/2022

30

บทที่ 30 พี่ไปส่งนะ

18/02/2022

31

บทที่ 31 สัญญา

18/02/2022

32

บทที่ 32 ฉุด

18/02/2022

33

บทที่ 33 อย่าทำเป็นสะดีดสะดิ้งนักเลยน่า

18/02/2022

34

บทที่ 34 อ้อนวอนทั้งน้ำตา

18/02/2022

35

บทที่ 35 อิจฉาเจ้าหมีนี่เสียแล้ว

18/02/2022

36

บทที่ 36 คิดถึง

18/02/2022

37

บทที่ 37 หนึ่งปีต่อมา

18/02/2022

38

บทที่ 38 ถึงชายผู้โชคดี

18/02/2022

39

บทที่ 39 จบ.

18/02/2022