Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เกมรักรอยสวาท

เกมรักรอยสวาท

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
4.7K
ชม
25
บท

“จูบไม่ได้เรื่อง ยังกับไม่เคยจูบ” เขาถอนริมฝีปากออกห่าง กระซิบถามเธอเสียงแหบพร่า “นี่คุณ!” เธอเม้มปากแน่น อายจนหน้าแดง หน้าร้อนเห่อ หัวใจเต้นผิดจังหวะ “อื้อ...” เธอถูกบดจูบอีกครั้งเมื่อทำท่าจะพูดอะไร ในเวลานี้เขาไม่อยากฟังคำปฏิเสธของเธออีก “นี่คุณ! จะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ฉันไม่ยินยอม” เธอดิ้นรนเมื่อเขาจับเธออุ้มพาดบ่า เดินผ่านห้องรับแขกเข้ามาในห้องนอน เขาโยนเธอลงบนเตียงโครมใหญ่ “โอ๊ย! นี่คุณ มันจะมากเกินไปแล้วนะ” “อะไรที่ว่ามากไปไม่ทราบ” เขาปลดกระดุมเสื้อของตัวเองออกอย่างรวดเร็ว รัตนาวดีหันรีหันขวางเพื่อหาทางเอาตัวรอด เธอกลิ้งตัวทำท่าจะลงจากเตียง แต่เขากระโดดขึ้นมาตะครุบเธอเอาไว้ ใช้แขนกันเอาไว้อีกด้าน หญิงสาวกวาดสายตามองหาอะไรสักอย่างที่จะหยุดการกระทำของเขาได้ โคมไฟที่หัวเตียงอยู่ไกลเกินไป “หาอะไรเหรอ อ้อ... โคมไฟ คิดผิดคิดใหม่นะ มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เขากดมือเธอเอาไว้บนศีรษะ เธอพยายามดิ้น แต่หนทางรอดลิบลับ

บทที่ 1 1

“น้องคะ น้อง”

“คะ?” รัตนาวดีหันไปตามเสียงเรียกของรุ่นพี่คนหนึ่ง เธอเป็นคนค่อนข้างสวย แต่งตัวเก่ง แม้จะอยู่ในชุดนักศึกษาเช่นนี้ สีผมของอีกฝ่ายเป็นสีน้ำตาลทองม้วนเป็นลอนตามสมัยนิยม

“น้องชื่ออะไรคะ พี่ชื่อพี่เจี๊ยบนะคะ” พิจิตรายิ้มหวานส่งมาให้

“ชื่องามค่ะ” รัตนาวดีตอบออกไป เธอเป็นแค่น้องปีหนึ่งไม่กล้าแข็งข้อกับพี่ๆ รุ่นพี่เข้ามาทักทายดีๆ เธอก็ควรจะตอบดีๆ ด้วย

“ชื่อน่ารักจัง รู้ไหม เพื่อนพี่คนโน้นน่ะชอบน้องนะ” พิจิตราชี้ไปยังกลุ่มของตน รัตนาวดีมองตามเห็นผู้ชายที่บอกว่าชอบเธอท่าทางดูนักเลง วางก้ามใหญ่โตอย่างไรไม่รู้

“เขาให้พี่มาถามชื่อน้องและขอเบอร์โทรด้วย” พิจิตรารีบบอก

“เอ่อ...” รัตนาวดีอึกอัก

“จริงๆ พี่ไม่อยากมาขอให้หรอกนะ เพราะเพื่อนพี่คนนี้นิสัยเสียมากๆ เลยจ้ะ”

“คะ” รัตนาวดีมองคนตรงหน้างุนงง ตกลงจะมาเชียร์เพื่อนหรือจะมาถล่มกันแน่ แต่ถึงอย่างไรเธอก็อยากเรียนหนังสือมากกว่าจะมีแฟน เพราะคิดว่าการเรียนสำคัญที่สุด

“เพื่อนพี่คนนี้ชื่อพี่ธีจ้ะ แบดบอย เจ้าชู้ คาสโนว่า มีสาวๆ ล้อมหน้าล้อมหลังไม่หยุด แถมยังฟันแล้วทิ้งด้วย”

“คะ!” รัตนาวดีฟังแล้วตกใจ รีบส่ายหน้าไปมา เธอไม่อยากให้แม้แต่เบอร์โทร ทั้งยังไม่อยากรู้จักอีกด้วย

“พี่ถูกชะตากับน้องมากๆ เลยอยากเตือนเอาไว้ แต่พี่ก็แกล้งทำทีมาขอเบอร์น้องให้เพื่อนพี่นะ แต่พี่จะบอกเขาว่าน้องปฏิเสธโอเคไหม หรือน้องจะให้เบอร์เพื่อนพี่”

“ไม่ค่ะ” รัตนาวดีส่ายหน้ายิก

“ดีแล้วล่ะค่ะ น้ำตาจะได้ไม่เช็ดหัวเข่า พี่เตือนเพราะเป็นห่วง ไม่อยากให้น้ำตาเช็ดหัวเข่าเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ ขนาดพี่เองมันยังไม่เว้น”

“เพื่อนพี่นิสัยไม่ดี เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่นเหรอคะ”

“ใช่จ้ะ แต่ที่บ้านรวยไง พ่อแม่ตามใจเลยนิสัยเสียแบบนี้”

“พี่ช่วยไปบอกเพื่อนพี่ด้วยนะคะว่างามไม่สนใจเรื่องมีฟงมีแฟนหรอกค่ะ งามอยากจะตั้งใจเรียนมากกว่า” เธอสอบติดคณะบริหารธุรกิจ คิดว่าตลาดแรงงานต้องการและหางานทำได้ง่าย ถ้าเรียนจบไปจะได้เลี้ยงดูมารดาคนเดียวให้สบายได้ ทุกวันนี้ท่านต้องนั่งเย็บผ้าหลังขดหลังแข็ง แถมยังมีโรครุมเร้าอีก เธอพยายามหางานพิเศษทำหลังเลิกเรียนหรือทำในวันหยุดเพื่อแบ่งเบาภาระ แต่ในเศรษฐกิจเช่นนี้ข้าวของแพงเหลือเกิน ประหยัดยังไงก็ชักหน้าไม่ถึงหลัง

“ได้สิจ๊ะ แล้วพี่จะบอกให้ น้องไปเถอะ” พิจิตรายิ้มหวานให้อีกครั้ง ก่อนจะเดินกลับไปยังกลุ่มเพื่อนของตน

“ว่าไงเจี๊ยบ” ธีรกรเอ่ยถาม เขาไม่เคยถูกตาต้องใจผู้หญิงคนไหนมากมายแบบนี้มาก่อน น้องปีหนึ่งที่แสนน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย หน้าตาจิ้มลิ้มทำให้เขาเกิดชอบพอขึ้นมาอย่างง่ายดาย

“เสียใจด้วยจ้ะ เขาบอกว่าไม่ชอบนาย แถมยังบอกว่ารังเกียจเสียด้วย ขาอ่อนเขาก็อย่าหวังได้เห็น”

“เฮ้ย!” เพื่อนในแก๊งอุทานพร้อมๆ กันก่อนจะหัวเราะกันยกใหญ่ ธีรกรรู้สึกเสียหน้าอย่างบอกไม่ถูก เกิดมายังไม่เคยโดนปฏิเสธมาก่อน มีแต่ผู้หญิงมาเสนอให้ เขาไม่เคยเป็นฝ่ายรุกผู้หญิงคนไหนมาก่อน แต่หล่อนกลับปฏิเสธเขาอย่างไม่มีชิ้นดี

“เฮ้ย! ไอ้ธี แกก็มีผู้หญิงเยอะแยะ อย่าไปสนใจเลยว่ะ” พิพัฒน์ตบบ่าเพื่อน

“คนอย่างกูมีเหรออยากได้แล้วไม่ได้”

“เขาไม่ชอบก็ยังจะไปตอแย ไม่เสียศักดิ์ศรีหรือไง” พิจิตราพูดขึ้น ก่อนส่ายหน้าไปมาทำท่าทีระอา

“กล้าดียังไงมาปฏิเสธคนอย่างฉัน” ธีรกรหน้าชาเพราะสายตาเพื่อนๆ รู้สึกเหมือนโดนหยามชัดๆ เขาไม่เคยโดนปฏิเสธ และรับไม่ได้จริงๆ

“มีคนปฏิเสธถึงกับรับไม่ได้เลยเหรอวะแก” คมสันต์หัวเราะร่วน

“ฉันไม่ได้จะจีบเล่นๆ แต่คนนี้จะจีบจริงๆ มันถูกตาต้องใจ” ธีรกรพูดจริงจัง

“เขาบอกว่าไม่ชอบคนเจ้าชู้ เขารังเกียจ กลัวติดเอดส์ตาย อย่าได้ไปเฉียดใกล้เขาหรือยุ่งกับเขาเลย เขาขอร้อง แทบจะกราบฉันเลยรู้ไหม” พิจิตราพูดเสียงจริงจัง

“โหย! แรงอะ กล้าดียังไงมาว่าไอ้ธีแบบนี้” มัณฑนาร้องเสียงหลง

“มันจะมากไปแล้ว” ธีรกรโมโหแทบควันออกหู เพื่อนๆ ทุกคนเงียบกริบ ก่อนที่เขาจะลุกหนีออกจากกลุ่มเพื่อน

“อ้าว... ไอ้ธีโมโหหนีกลับบ้านไปแล้ว” เพื่อนๆ อ้าปากค้างเมื่อจู่ๆ ธีรกรก็ลุกหนีไปเสียดื้อๆ

“งั้นฉันไปด้วยดีกว่า” มัณฑนายักไหล่แล้วลุกจากโต๊ะ คมสันต์เลยรีบถือหนังสือให้และตามแฟนสาวไปทันที คมสันต์จีบมัณฑนาตั้งแต่ปีหนึ่งจนขึ้นปีสาม หญิงสาวเห็นความเสมอต้นเสมอปลายและความจริงใจของอีกฝ่ายเลยยอมตกลงปลงใจเป็นแฟนด้วย

“เมื่อกี้เธอพูดจริงเหรอ” พิพัฒน์เอ่ยถามพิจิตรา เขารู้ดีว่าธีรกรขี้โมโห แถมยังโมโหร้าย แต่ถ้าเรื่องไหนจริงจังก็จริงจัง เพื่อนรักเห็นรัตนาวดีแล้วชอบก็อยากทำความรู้จัก แต่คลาดกันเสียทุกครั้ง จนวันนี้พิจิตราอาสาจะไปขอเบอร์โทรให้ ธีรกรเลยรอลุ้นว่าจะได้คุยกับสาวเจ้าหรือเปล่า คือเรื่องชื่อสกุลหรือเบอร์โทรนั้น ก็พอจะหาได้ แต่การให้อีกฝ่ายรู้ว่าอยากได้อยากคุย มันก็มีศักดิ์ศรีกว่าไปแอบเอามาแล้วโทรไปดื้อๆ

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เมียเก็บมาเฟีย

เมียเก็บมาเฟีย

เนื้อนวล
4.9

"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!

รอยรักรอยร้าว

รอยรักรอยร้าว

Del Goodman
5.0

เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

พิษรักร้าย Toxic Love

พิษรักร้าย Toxic Love

Kim Nayeol
5.0

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์" "ในเมื่อพี่เห็นเช่นนั้น พี่ก็เลิกยุ่งกับฉันเสียสิ ฉันจะอ่อยจะจูบกับใครมันก็เรื่องของฉันไหม ฉันบอกพี่ไม่กี่ร้อยครั้งแล้วว่าเราเลิกกันแล้ว เพราะพี่มันเลว ฉันเลยไม่อยากได้พี่แล้ว " นินิวบอกคนใจร้ายอย่างคนเหลืออด เธอระเบิดอารมณ์ใส่คนตรงหน้าอย่างไม่มีท่าทีเกรงกลัว สำหรับริกตอนนี้เธอมองเขาเป็นแค่เศษฝุ่นที่รู้สึกขยะแขยงยิ่งกว่าแมลงสาบ ริกถึงกับกัดฟันกอดด้วยความโกรธและโมโห เชตเรื่องหนุ่มๆวิศวะทั้ง 4 หนุ่มนะคะ พันธะร้ายนายวิศวะ เรียวตะ x เชอรีน (มีให้อ่านจบเรื่อง) พิษรักร้าย Toxic Love ริกกี้ x นินิว พลาดรักร้ายนายวิศวะ อรัณ x มิริณ คลั่งรักร้ายนายวิศวะ ริว x เจนิส โลกสวยไม่เหมาะกับนิยายเรื่องนี้ ข้ามไปได้เลยจ้า นิยายเรื่องนี้เขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้แต่ง ห้ามขัดลอกเรียนแบบใดๆ ทั้งสิ้นเขียนขึ้นตามจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น นิยายเรื่องนี้อาจมีเนื้อหารุนแรงในบางตอน โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน อายุต่ำกว่า 18 ปีควรได้รับคำแนะนำ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ