Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
สามีสุดสวาท

สามีสุดสวาท

B.J.BEN

5.0
ความคิดเห็น
52.8K
ชม
71
บท

พฤกษ์ เกริกเกียรติสุริยะ... เขารักเธอไม่มีวันเปลี่ยนแปลงและจะรักตลอดไป “เจ็บหรือเปล่า ทำไมไม่หลบ” นิ่มสัมผัสถึงน้ำเหนียวๆ ที่ติดมากับเล็บและมือ เธอทำเขาเลือดตกยางออกอีกแล้ว “หลบได้ไง เมียกำลังโมโห ถ้าหกล้มฟาดไปจะทำยังไง พี่เป็นห่วงนิ่ม ห่วงลูกของเรานะ” พฤกษ์คุกเข่าลงตรงหน้า เขาแนบหน้าโอบกอดเอวเธอเอาไว้ “พี่พฤกษ์” “เจ็บแค่นี้เล็กน้อย พี่ยอมทำให้เมียและลูกรู้สึกดีขึ้นเมื่อได้ระบายอารมณ์ ยอมเป็นกระสอบทรายให้ทั้งสองคนฟัดตลอดชีวิตเลย” “พี่พฤกษ์” นิ่มอนงค์ปิดปากร้องไห้โฮ รู้สึกตื้อในอก มีผู้ชายแบบนี้อยู่ในโลกจริงเหรอ *** นิ่มอนงค์ พงศ์ไพบูลย์วิทยา... เธอเพิ่งรู้ว่ารักเขา ผู้ชายที่ทำทุกอย่างเพื่อเธอมาทั้งชีวิต ในวันที่เขาจะจากไป เธอไม่มีวันยอมโดยเด็ดขาด “หวงนิ่มเหรอ” นิ่มอนงค์ยิ้มจนแก้มพองเมื่อได้ยินประโยคของเขา อารมณ์ตึงเครียดคราแรกแปรเปลี่ยนเป็นรื่นรมย์ในทันที “ใครพูด ยังไม่ได้พูดสักคำ” พฤกษ์ตอบหน้าตาย เขาจับขาเธอพาดบ่า “อื้อ... พี่พฤกษ์” นิ่มอนงค์หยัดสะโพกรับ “กะจะจับพี่โดยการปล่อยตัวให้ท้องหรือไง” “คิดว่าได้ผลไหมคะ นิ่มอยากจะปรึกษาเรื่องนี้กับพี่พฤกษ์อยู่เหมือนกัน ถ้าได้ผลนิ่มจะได้ปล้ำพี่พฤกษ์ทั้งวันทั้งคืนให้ตัวเองตั้งท้อง” เธอหัวเราะคิก พฤกษ์เข่นเขี้ยว ทำให้คนปากดีครางไม่เป็นภาษา

บทที่ 1 1

ภาณุ พงศ์ไพบูลย์วิทยา พ่อเลี้ยงหนุ่ยวัยสามสิบห้า กำลังครุ่นคิดอย่างหนักขณะฟังคำพูดของอดีตน้องภรรยากำลังขอร้องแกมอ้อนวอนอยู่ตรงหน้า ใช่จะไม่รู้ว่านงนภัสนั้นรักและเอ็นดูบุตรสาวอยู่มาก แต่การจะปล่อยให้ลูกน้อยห่างอกไปอยู่ไกลหูไกลตา คนเป็นพ่ออย่างเขาย่อมจะคิดมากเป็นธรรมดา

“นงรู้ดีว่าพี่ณุรักหนูนิ่มมาก นงก็รักหลานนะคะ หลานไปอยู่กับนิ่มที่กรุงเทพฯ จะได้เรียนหนังสือโรงเรียนดีๆ นงสัญญาว่าจะดูแลหลานอย่างดีแน่นอนค่ะพี่ณุ คุณวัฒน์เอ็นดูหนูนิ่มเหมือนลูก เราสองคนมีลูกไม่ได้ อย่างไรเสียจะรักลูกของพี่เหมือนลูกแท้ๆ ของตัวเอง เลี้ยงดูแกอย่างดี พี่ณุไม่ต้องห่วงนะคะ”

นงนภัสพูดเสียยืดยาว เธอพยายามหว่านล้อมพี่เขยอยู่นาน ยิ่งเห็นอาการลังเลของอีกฝ่ายก็ยิ่งพูดโน้มน้าวต่อไป นงนภัสเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น ภาณุเองรู้จักนิสัยส่วนนี้ของน้องภรรยาดี เรื่องที่ว่าอีกฝ่ายจะไม่รักนิ่มอนงค์นั้นไม่ได้เป็นปัญหาให้ต้องกังวลใจ ที่เขากังวลเพราะลูกน้อยต้องห่างจากอกคนเป็นพ่ออย่างเขา

“พี่ณุมีภรรยาใหม่แล้ว เดี๋ยวต้องมีลูกด้วยกันอีกหลายคน อย่าว่าอย่างโน้นอย่างนี้เลยนะคะ นงกลัวหลานจะกลายเป็นเด็กมีปัญหา ไม่ใช่กลัวพี่ณุจะเลี้ยงลูกไม่ดี หรือกลัวเมียใหม่ของพี่จะไม่รักหนูนิ่ม แต่อย่างว่าแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง นงไม่อยากพูดมากเรื่องนั้น พี่ณุคงเข้าใจ ให้หนูนิ่มไปอยู่กับนงนะคะ เพื่ออนาคตของหลาน ถ้าเกิดพี่ณุมีลูกใหม่ หนูนิ่มอาจจะรู้สึกว่าโดนแย่งความรักไปก็ได้”

“เรื่องนั้นไม่ใช่ประเด็นเลยนงนภัส หากพี่จะให้ลูกไปอยู่กับเธอแสดงว่าพี่มั่นใจว่าเธอจะรักลูกพี่เหมือนลูกตน”

ภาณุรู้ดีว่านงนภัสรักนิ่มอนงค์บุตรสาวของเขามาก ทั้งปรีชาวัฒน์สามีของหล่อนก็ไม่ต่างกัน เรื่องที่ว่าทั้งสองจะดูแลนิ่มอนงค์ไม่ดีนั้นเขาไม่ได้นึกห่วง จะนึกห่วงตามประสาพ่อที่ต้องให้ลูกไปอยู่กับคนอื่นเท่านั้น แม้เหตุผลของนงนภัสที่ยกมาเอ่ยอ้างจะไม่มีวันเกิดขึ้นก็ตามที เหตุเพราะนิ่มอนงค์นั้นรักและผูกพันกับนงนภัสเอามากๆ อยากจะไปอยู่กับน้าสาวมากกว่าอยู่กับเขาเสียอีก

“นงคุยกับหลานแล้ว หลานตอบตกลงว่าจะไปอยู่กับนง ขอแค่พี่ณุอนุญาตเท่านั้น ทุกอย่างก็ไม่มีปัญหาอะไร” นงนภัสพูดความจริงทุกคำ เธอคุยกับหลานสาวแล้ว นิ่มอนงค์ตกลงที่จะไปอยู่กับเธอ เพราะตลอดระยะเวลาที่พี่สาวป่วยเธอเป็นคนดูแลนิ่มอนงค์เสียเป็นส่วนใหญ่

จริงๆ แล้วเหตุผลที่เอ่ยอ้างเรื่องหลานสาวว่าจะได้เรียนโรงเรียนดีๆ นั้นไม่ใช่เหตุผลทั้งหมด นงนภัสกลัวว่านิ่มอนงค์จะมีปัญหากับภรรยาใหม่ของพี่เขย เลยไม่อยากให้หลานสาวอยู่ที่นี่คนเดียว นารถลดาพี่สาวของเธอก็เช่นกัน ใช่ว่าจะมีความสุขนักตั้งแต่ใช้ชีวิตคู่กับภาณุ ถ้าไม่ใช่เพราะภาณุทำให้พี่สาวของเธอท้องและต้องรับผิดชอบคงไม่แต่งงานกัน

ภาณุมีนิสัยเจ้าชู้ การที่นารถลดาพี่สาวของเธอตั้งท้องนั้นเป็นเรื่องผิดพลาด ภาณุแค่หวังจะหลอก แต่เพราะเหตุการณ์กลับตาลปัตร บิดามารดาไม่ยอม จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ภาณุเป็นคนกว้างขวาง มีหน้ามีตาทางสังคม มารู้อีกทีว่า นารถลดานั้นไม่ใช่ผู้หญิงที่จะทำเล่นๆ ได้ เขาจึงรักษาชื่อเสียงโดยการแต่งงานกับพี่สาวของเธอในที่สุด เพื่อไม่ให้เรื่องราวบานปลายใหญ่โต เนื่องจากตอนนั้นบิดามารดาโกรธมากที่ภาณุคิดจะไม่รับผิดชอบ นิ่มอนงค์ไม่เคยรู้เรื่องนี้ และไม่มีใครเอ่ยถึงอีก เพื่อไม่ให้คนใกล้ชิดสะเทือนใจไปมากกว่านี้

“คุณพ่อกับคุณแม่ก็อยากให้หลานไปอยู่ด้วย”

นงนภัสหยิบไม้ตายสุดท้ายขึ้นมา ใช่ว่าบิดามารดาของเธอจะโปรดปรานลูกเขยคนนี้นัก ท่านออกจะไม่ชอบขี้หน้าพี่เขยของเธออยู่มาก ถ้าไม่เห็นแก่มีนิ่มอนงค์และนารถลดา พี่เขยของเธอคงได้เป็นข่าวฉาวโฉ่เสียชื่อไปนานแล้ว

“ก็ได้ แต่เธอต้องสัญญากับพี่ว่าจะพายัยหนูกลับมาที่นี่ทุกปิดเทอม”

ภาณุยินยอมในที่สุด แม้เขาจะมีภรรยาใหม่ ซึ่งภรรยาคนนั้นเป็นคนรักเก่าของเขาเมื่อหลายปีก่อน แต่ศิริวรรณเป็นคนดี เธอทนไม่ไหวที่เขาเจ้าชู้เลยประชดไปแต่งงานกับเลิศ ซึ่งเป็นเพื่อนรักของเขาแทน ทำให้หมางใจกันอยู่พักหนึ่ง พอเลิศเสียชีวิตเขาจึงตามจีบศิริวรรณอีกครั้งเพื่อต้องการเธอกลับมาเป็นของเขาให้จงได้ แต่เพราะทำให้นารถลดาท้องเสียก่อน เขาจึงต้องรับผิดชอบผู้หญิงอีกคน เรื่องที่เขาทำให้นารถลดาท้องนั้นไม่เคยคิดปิดบังศิริวรรณ เนื่องจากตอนนั้นถึงจะยังเจ้าชู้แต่ก็คิดจะยกย่องศิริวรรณเป็นภรรยาออกนอกหน้านอกตา

เขามั่นใจว่าศิริวรรณเป็นคนดีพอ คบหากันมานานและรู้จักนิสัยใจคอกันเป็นอย่างดี ศิริวรรณรักและเอ็นดูนิ่มอนงค์ บุตรสาวของเขามาก ตอนที่เขาสารภาพว่าทำให้นารถลดาท้อง เธอยังบอกให้เขาไปรับผิดชอบนารถลดา เธอไม่ด่าไม่ว่าไม่โกรธหรือตำหนิเขาสักคำ แม้เขาจะเป็นผู้ชายเจ้าชู้ และไม่เคยขาดเรื่องบนเตียง แต่ใจเขายกย่องศิริวรรณเป็นหนึ่งในดวงใจเพียงคนเดียวเท่านั้น

ภาณุคิดอย่างผู้ชายเจ้าชู้ทั่วไปที่เขาอาจจะมีผู้หญิงข้างกายมากมาย แต่มีหญิงเดียวที่เขายกย่องเชิดชูให้อยู่เหนือหญิงอื่นใด หลายครั้งที่เขาคิดเห็นแก่ตัวว่าผู้หญิงที่รักเขาต้องเข้าใจในความเป็นเขา แม้จะเจ้าชู้ก็ไม่เคยยกย่องให้เกียรติใครเกินหน้าเกินตา

“ได้สิคะพี่ณุ นงสัญญาว่าถ้าไม่ติดอะไร จะพาหลานมาหาพี่ทุกปิดเทอมค่ะ”

นงนภัสหันไปยิ้มกับสามีเมื่อทุกอย่างเป็นไปตามที่ต้องการ ภาณุพยักหน้าให้อดีตน้องภรรยา อีกฝ่ายรีบกุลีกุจอไปช่วยนิ่มอนงค์จัดของ รีบออกเดินทางไปในวันนั้นเลย

หลังจากเดินทางมากพักที่ไพรวัลย์ได้สามวัน และตลอดระยะเวลาสองผัวเมียก็เอ่ยขอนิ่มอนงค์ไปเลี้ยงอยู่ตลอดด้วยความมุ่งมั่นจนภาณุใจอ่อน หันไปปรึกษาศิริวรรณ ภรรยาของเขาเสนอว่าให้นิ่มอนงค์เป็นคนเลือก และบุตรสาวก็เลือกน้าสาวแทนที่จะอยู่กับบิดาเช่นเขา ทำให้รู้สึกใจหายอยู่ไม่น้อย

“อย่าลืมกลับมาเยี่ยมพ่อนะหนูนิ่ม พ่อรักหนูนะคนดี” แม้นิ่มอนงค์จะเกิดจากความผิดพลาดของเขาที่ทำให้นารถลดาท้องอย่างไม่ตั้งใจ แต่เขาก็รักบุตรสาวคนนี้ที่สุด

ตอนนั้นเขาคึกคะนองตามประสา หลังศิริวรรณไปแต่งงานกับยศ เขาก็ทำตัวเสเพลยิ่งกว่าเก่า หลอกผู้หญิงไปทั่ว เขาได้เจอกับนารถลดาด้วยความบังเอิญ อีกฝ่ายอ่อนเดียงสา หลงติดบ่วงเขาอย่างง่ายดาย ใครจะคิดว่าหญิงสาวในเมืองกรุงอันศิวิไลซ์ยังคงความบริสุทธิ์ผุดผ่องอยู่ได้ แถมยังไม่รู้จักวิธีป้องกันตัวเองเหมือนผู้หญิงเจนจัดคนอื่นๆ ที่เขาเคยผ่านมา

พอจะสลัดเธอทิ้งกลับทำไม่ได้ดั่งใจหมาย เมื่อบิดามารดาของเธอเป็นคนมีหน้ามีตาในวงสังคม อีกทั้งมีอำนาจชื่อเสียงเงินทองมากมายที่จะเล่นงานเขาให้กระอักได้ เขาจึงต้องแต่งงานกับนารถลดา แม้ส่วนลึกในจิตใจจะมีศิริวรรณอยู่เสมอ แต่นารถลดาก็แสนดีและอ่อนโยน หัวใจของเขาอ่อนไหวทุกครั้งที่ใกล้เธอ แต่ทิฐิที่ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าหลังจากโดนบิดามารดาของเธอบังคับ จึงไม่ได้ทำตัวเป็นสามีที่ดีนัก ทั้งยังเจ้าชู้ไม่เลิก

“หนูก็รักพ่อค่ะ” นิ่มอนงค์จุ๊บแก้มบิดาซ้ายขวา ก่อนจะขึ้นรถไปตามน้าสาวที่เธอรักประดุจดั่งมารดาเพื่อเดินทางเข้ากรุงเทพฯ

ภาณุมองตามท้ายรถไปด้วยความรู้สึกใจหาย ศิริวรรณบีบมือสามีเอาไว้อย่างให้กำลังใจ ส่วนพฤกษ์...วัยสิบขวบ เขาเป็นลูกติดของศิริวรรณกับเลิศ เด็กชายตัวน้อยวัยสิบขวบมองตามไปด้วยจนสุดตา

น้องน้อยของเขา จะไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้วสินะ…

สิบเจ็ดปีต่อมา...

“พ่อของนิ่มอยากให้หนูกลับไปไพรวัลย์ด่วนที่สุด เห็นว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยกับหนูน่ะจ้ะ” นงนภัสเอ่ยบอกหลานสาวที่เพิ่งกลับมาจากข้างนอก

ตอนนี้นิ่มอนงค์กลายเป็นสาวสวยวัยยี่สิบสองปี สำเร็จการศึกษาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เธอให้หลานพักผ่อนก่อนค่อยเข้าไปเริ่มทำงานในบริษัท ซึ่งเป็นกิจการของครอบครัว เธอกับปรีชาวัฒน์ไม่มีลูกก็อยากให้นิ่มอนงค์สืบทอดกิจการทุกอย่าง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ B.J.BEN

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

สยบรักดวงใจท่านอ๋อง

สยบรักดวงใจท่านอ๋อง

จิ่วเชียน
5.0

‘ลู่ซิงเหยียน’ ไม่คิดเลยว่าการอาสาช่วยโจรผู้หนึ่งหลบหนีออกจากจวนเจ้าเมืองเพื่อแลกกับชีวิตของตนเองนั้น จะทำให้โชคชะตาของนางผูกติดกับ ‘เขา’อย่างไม่มีวันแยกจาก ********************* ลู่ซิงเหยียนทำงานอยู่ภายในจวนเจ้าเมืองหลิวลี่ซือในฐานะสาวใช้ เพื่อสืบหาคนร้ายที่ทำให้ตระกูลลู่ของนางถูกประหารทั้งตระกูล ทว่าวันหนึ่งมีชายชุดดำบุกเข้ามาขโมยของในจวนเจ้าเมือง เพื่อแลกกับชีวิตของตนเอง ลู่ซิงเหยียนจึงอาสาช่วยเหลือโจรผู้นี้หลบหนี นางเสี่ยงชีวิตช่วยเหลือเขา นอกจากจะไม่ได้รับคำขอบคุณ เขากลับตามตอแย วนเวียนอยู่รอบกายนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ แต่ไม่รู้เป็นเพราะซาบซึ้งใจหรือชิงชังที่นางบังคับให้เขาหลบซ่อนอยู่ในถังอาจมกันแน่!!! ************************** “หมายความว่าอย่างไร” เสียงทุ้มต่ำเอ่ยถาม ดวงตาเขียวปัด ฟังจากโทนเสียงคล้ายกับเป็นเสียงคำรามในลำคอเสียมากกว่า ส่วนเจ้าของคำถามบัดนี้จับจ้องสตรีตรงหน้าด้วยความโกรธจัดจนแทบอยากจะกระโจนเข้ามาบีบคอ “ปัดโธ่ ท่านมีทางเลือกมากนักหรือ นี่เป็นวิธีเดียวที่ข้าคิดได้แล้ว หากอยากหนีออกไปโดยไม่ถูกจับได้ก็มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น” แม้ปากจะกล่าวไปเช่นนั้น แต่ใบหน้ากลับหดเล็กยิ่งกว่าฝ่ามือ ลู่ซิงเหยียนเหลือบมองร่างสูงสลับกับถังไม้ขนาดใหญ่บนรถเข็นที่เต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูลเน่าเหม็น ยามนี้เมื่อเปิดฝาที่ปิดอยู่ออกก็ยิ่งส่งกลิ่นน่าสะอิดสะเอียนจนรู้สึกคลื่นเหียนท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด นางเห็นร่างสูงยืนแข็งค้างอยู่ในเงามืดหลังพุ่มไม้หนาทึบ มือข้างที่จับมีดกำแน่นขึ้นกว่าเดิมจนน่าหวาดหวั่น ท่าทางโกรธจัดของเขาทำให้หญิงสาวรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยในชีวิต คาดว่าภายในใจตอนนี้คงอยากปาดคอนางแล้วจับหมกลงไปในถังอาจมเป็นแน่ "ข้าจะฆ่าเจ้าซะ” เขาเอ่ยเสียงลอดไรฟัน ************************************** สวัสดีค่ะ ไรท์กลับมาแล้ววววว เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องยาวนะคะ แนวโรแมนติกดราม่านิดๆ + เกมการเมืองหน่อยๆ ไม่ทะลุมิติ ไม่ย้อนเวลาค่ะ ไม่อิงประวัติศาสตร์และยุคสมัยใดๆ นะคะ ตัวละครและสถานที่เกิดขึ้นจากจินตนาการทั้งหมดของไรท์ค่ะ

ซีรี่ย์.ชุด ลุง

ซีรี่ย์.ชุด ลุง

วรดร
5.0

เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่มจนฉันต้องลดหนังสือในมือลงชะเง้อคอมองไปที่ถนน “เสียงท่อรถแบบนี้ ผ่านด่านตรวจมาได้ยังไงวะ?” ความรู้สึกแรกหลังได้ยินเสียงแสบหู ท่อไอเสียที่ถูกตัดแต่งเพิ่มเสียงให้ดังมากขึ้น จนทำให้คนที่ได้ยินเกิดความรำคาญ และฉันเป็นหนึ่งในหลายคนที่เบ้ปากร้องยี๋ แต่ฉันอาจจะอาการหนักกว่าคนอื่นนิดหน่อยก็ได้ เพราะฉันกำลังติดพันกับหนังสือนวนิยายที่เพิ่งได้มา มันเป็นหนังสือนิยายทำมือของนักเขียนท่านหนึ่งแต่ติดเรท ที่ฉันพยายามหลบๆ อ่าน เพราะบางทีสายตาของคนอื่นตอนที่มองปกหนังสือก็ทำให้ฉันหงุดหงิดเล็กๆ ฉันคิดในใจทุกครั้งหากสายตาคนเหล่านั้นพุ่งตรงมาที่หนังสือในมือฉัน ฉันซื้อมาด้วยสตางค์ที่หาได้ ไม่ได้ไปใครขโมยใครมา แล้วทำไมล่ะ ความชอบส่วนตัวของฉันจึงไปขัดตาคนอื่น จบเรื่องนั้นกันก่อนเถอะค่ะ เรามาว่ากันต่อด้วยเรื่องที่กำลังเกิดขึ้น ไอ้รถบิ้กไบค์คันนั้นดันมาจอดใกล้ๆ แปลที่ฉันนอนซุ่มอ่านหนังสือเล่มโปรดอยู่นี่สิ!!

คลั่งไคล้ใคร่รัก

คลั่งไคล้ใคร่รัก

Xmaniac
4.9

สังคมภายนอกต่างรับรู้กันว่า ดุจตะวันหรือหมอซันเป็นนายแพทย์ เป็นเจ้าของโรงพยาบาล เป็นหนุ่มหล่อ ผู้ดิบผู้ดี ท่าทีสุขุมนุ่มลึก แต่แท้จริงแล้วเขามีด้านมืดซุกซ่อนอยู่ในภายใน เขามี ‘ ห้องขาว ’ อยู่ติดห้องนอน ใช่ เขาชอบสีขาว ชอบทุกอย่างที่ขาวสะอาดรวมไปถึงผู้หญิงด้วย... บ่อยครั้งที่เขาจะซื้อผู้หญิงบริสุทธิ์สะอาดมาไว้รองรับความใคร่ของตัวเองด้วยราคาแพงลิบลิ่ว แน่นอนว่าพวกเธอต้องยินยอมพร้อมใจ ไม่ได้เกิดจากการบังคับแต่อย่างใด การมอบพรหมจรรย์ให้กับผู้ชายที่ทั้งหล่อและหุ่นดีสูสีดารานายแบบ แลกกับเงินทองและความสะดวกสบายนั้น มันช่วยให้ทำใจได้ง่ายขึ้นเยอะ แค่ต้องเป็นนางบำเรอให้จนกว่าเขาจะเบื่อ สิ่งเดียวที่ต้องบังคับตัวเองให้ไม่ทำนอกเหนือไปจากหน้าที่ คืออย่าเผลอไปตกหลุมรักเขาเด็ดขาด เพราะคนอย่างดุจตะวันไม่มีหัวใจ... ตัวอย่างความคลั่งไคล้ของคูมหมอ : “ ดีไหม ” จู่ ๆ เขาก็ถามขึ้นเล่นเอาเธอตกใจ “ อะไรคะ ” “ เอากับฉัน ดีไหม ” ใบหน้าของเธอร้อนวูบ พวงแก้มซับสีเลือดแดงระเรื่อ เธอกัดริมฝีปากอย่างเขิน ๆ แต่กิริยานั้นทำให้เขาเกิดอารมณ์ ริมฝีปากจิ้มลิ้มน้อย ๆ นั่นน่าแทงของใหญ่เข้าไปชะมัด ! *** “ เจ็บมากหรือเปล่า ” ห่วงหนูด้วยเหรอคะ ตอนขอให้เบาไม่เคยเบา ! เด็กสาวแอบคิดในใจ แต่ก็ตอบออกไปสั้น ๆ อย่างสุภาพ “ ค่ะ ” “ ขย่มฉัน ” เธอเงยหน้ามองเขาอย่างตกใจ ถามอย่างไม่เชื่อหู “ อะไรนะคะ ” “ ฉันอยากให้เธอขย่มฉันในน้ำ ” แล้วจะถามทำไมว่าเจ็บหรือเปล่า ?!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ