“ฮือออ” เด็กน้อยแสงเหนือยิ่งส่งเสียงร้องไห้ ใบหน้าน่ารักที่ซบอยู่บนทรวงอกอิ่มนั้นแหงนขึ้นมองหน้าแม่ แล้วหันไปมองห้างสรรพสินค้า “สุดหล่อของแม่เงียบได้แล้วนะครับ” น้ำตาของลูกทำให้ม่านฝนหัวใจแตกสลายร้าวราน เธอหายใจเบาๆ ผ่อนออกมาช้าๆ แล้วก้มลงจูบหัวของแก “แม่ครับ เหนืออยากได้เกมนินเทนโดครับ” เด็กน้อยไม่ยอมฟังคำปลอบขวัญ ยิ่งสะอื้นไห้ปนคำพูดเมื่อแหงนหน้ามองแม่ “ถึงบ้านแล้ว เดี๋ยวแม่ซื้อหุ่นไอ้มดแดงให้นะครับ” ม่านฝนกลั้นน้ำตาไว้จนขอบตาแดงช้ำ เธอก้มลงหน้าผากชนหน้าผากของลูก กระซิบเสียงสั่นเครือชิดปลายจมูกโด่งคมเหมือนพ่อของแก “จริงนะครับ” คำพูดของแม่ทำให้เด็กน้อยหยุดร้องไห้ แต่ใบหน้ายังซบอกของแม่อยู่ แขนข้างหนึ่งก็กอดเอวคอดแม่ไว้แน่น อีกข้างก็กอดเจ้าตุ๊กตาเสือเน่าไว้แน่นเช่นกัน “จริงสิครับ” ม่านฝนรับปากลูกได้ เพราะเธอเห็นร้านค้าในหมู่บ้านมีของเล่นขายราคาไม่ถึงร้อยบาท ซึ่งพอซื้อให้ลูกได้ “แม่ครับ เหนือจะเอาสองตัวนะครับ ที่ร้านยายสายมีอุลตร้าแมนขายด้วยครับ” เด็กน้อยพูดอ้อนแม่ปนเสียงหายใจยาวๆ ยามสะอื้นไห้ “ถ้าเหนือหยุดร้อง แม่จะซื้ออมยิ้มให้เหนืออีกสองอันเลยเอาไหมครับ” ดวงหน้าหล่อแม้แววตาดวงเข้มก็คล้ายคลึงผู้ชายที่ทำให้หัวใจของเธอเป็นแผลเหวอะ ม่านฝนก้มลงจูบดวงตาคู่นั้นด้วยความรักและขมขื่น “อึกกก เหนือหยุดร้องไห้แล้วครับ” แสงเหนือเกาะลำคอของแม่กระชับแน่นพร้อมทั้งยิ้มยิงฟัน จนคุณแม่อดใจไม่ไหวจูบหอมฟันน้ำนมของแก “เป็นผู้ชายห้ามร้องงอแงนะครับ อายคนอื่นเขารู้ไหม” เมื่อลูกน้อยยังส่งเสียงสะอึก ม่านฝนก็กระซิบเสียงเบาบอกให้ลูกมองคนรอบข้างในรถ “เหนืออยากถึงบ้านเร็วๆ จังครับ เหนืออยากได้ของเล่นครับ” เด็กน้อยอายจนพวงแก้มย้วยแดงเป็นลูกมะเขือเทศ เมื่อได้หันหลังไปมองสายตาหลายคู่ที่จับจ้องอยู่
บทที่ 1 chapter1
บทนำ
คุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
ณ...ห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่ง มีหลายสายตาผู้คนที่เดินผ่านไปมาต่างพากันจับจ้องเด็กชายตัวน้อยวัยสามขวบ ซึ่งเด็กคนนั้นนั่งคุกเข่า มือสองข้างเกาะกระจกหน้าร้าน ดวงตามีน้ำคลอเบ้าอยู่ตลอดเวลาจนพร่ามัว ต้องยกมือขึ้นเช็ดน้ำใสๆ ออก เพื่อจะได้มองเห็นของเล่นที่ตัวเองอยากได้
“เหนือลูกแม่ มองอะไรอยู่คะ?”
‘ม่านฝน บุญรักษา’ คุณแม่เลี้ยงเดี่ยววัยยี่สิบสี่ปี เธอหยุด
ชะงัก ก้าวขาไม่ออกเมื่อเห็นลูกนั่งเหมือนเด็กขอทานมองของเล่นในร้าน ซึ่งหญิงสาวรู้ว่าลูกอยากได้ของเล่นชิ้นนั้นมากแค่ไหน
“แม่ครับ”
‘แสงเหนือ บุญรักษา’ เด็กชายวัยเพียงสามขวบ หน้าตาหล่อเหลาเหมือนผู้ให้กำเนิดแน่ ถ้าโตเป็นหนุ่ม ขานรับแต่ไม่ยอมลุกและหันไปมองแม่ ซึ่งเด็กน้อยรู้ว่าแม่ไม่อยากพาเดินผ่านหน้าร้านขายของเล่นร้านนี้สักเท่าไร
“ไป กลับบ้านกันครับ”
ม่านฝนกะพริบตาไม่ให้น้ำตาไหล รู้สึกสะเทือนใจ หายใจไม่ออกเมื่อเห็นแววตาเศร้าของหนูน้อยอยากได้ของเล่นชิ้นนั้น ทำให้หญิงสาวต้องรีบเข้าไปหา แต่เธอไม่ยอมมองของในร้านซึ่งมันราคาแพงมากจนไม่อาจหาเงินมาซื้อให้ลูกได้
“แม่ครับ” เมื่อเห็นแม่เดินเข้ามา เด็กน้อยก็รีบลุก แล้วเงยหน้าที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาขึ้น ยิ้มยิงฟันจนเห็นฟันน้ำนมเต็มปาก ก่อนจับมือแม่แล้วพาเดินเข้าไปในร้ายขายของเล่น เพราะอยากได้ของเล่นชิ้นนั้นมาหลายเดือนแล้ว
“ครับ?” คุณแม่แกล้งทำเป็นไม่รู้ว่าลูกต้องการอะไร เธอฉุดลูกไว้ แล้วนั่งยองๆ จับมือลูกมาหอม แล้วยิ้มหวานให้ด้วยหัวใจร้าวราน
“เหนืออยากได้หุ่นยนต์กับเครื่องเล่นเกมนินเทนโดครับ คุณแม่ซื้อให้เหนือนะครับ” เด็กน้อยถูกคุณแม่อุ้มให้นั่งบนหัวเข่า แล้วใช้แขนข้างหนึ่งโอบลำคอระหงของแม่ไว้
“ให้เงินเดือนแม่ออกก่อนนะครับ ค่อยซื้อ” ม่านฝนไม่ยอมมองตามสายตาของลูกที่จ้องกล่องขนาดใหญ่ในนั้นมีเกมนินเทนโด 3DS รุ่นใหม่ ราคาบ่งบอกว่าแพงมาก ถ้าซื้อรวมกับหุ่นยนต์คงไม่เหลือเงินจ่ายค่าห้องพักแน่ เธอจึงดึงลูกเข้ามากอดแล้วกระซิบเสียงสั่นเครือชิดแก้มของลูก
“แต่แม่สัญญาว่าจะซื้อให้เหนือวันนี้นี่ครับ ฮือออ” เด็กน้อยอยากได้ของเล่นจนใจแทบขาด พูดตัดพ้อคุณแม่พร้อมทั้งส่งเสียงร้องไห้โฮ
“เหนือ...ไม่ร้องนะครับ ตอนนี้ แม่ยังไม่มีเงินพอที่จะซื้อของเล่นให้ลูก เหนือเข้าใจใช่ไหมครับ” ม่านฝนหัวใจฉีกขาดเมื่อต้องพูดผลัดวันไปเรื่อยๆ เธอพูดเสียงสั่นเครือเช็ดน้ำตาให้ลูกด้วยเรียวปากอิ่ม
“แม่ครับ เหนืออยากได้ ฮือออ”
แสงเหนือร้องไห้สะอึกสะอื้น เมื่อแม่ชวนกลับบ้าน แต่เด็กน้อยก็เดินตามรอยเท้าของแม่พร้อมทั้งหันหลังกลับมามองของเล่นที่ตัวเองอยากได้แทบใจสลาย
อีกด้านหนึ่งของร้านขายของเล่น ก็มีหญิงชายคู่หนึ่งยืนมองของเล่นผ่านกระจกหน้าร้าน เสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของเด็กชายตัวป้อมกอดตุ๊กตาเสือเดินตามแม่ผ่านเขาไป ทำให้ชายหนุ่มเอียงหน้ามองเล็กน้อย
“ฝ ฝน!” ชายหนุ่มชะงักต้องหันกลับไปจ้องเขม็งสองแม่ลูกอีกครั้ง
นี่เขาไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม นั่นม่านฝนนี่ ใช่ เป็นเธอแน่ๆ และนั่นคงจะเป็นลูกชายของเธอที่เกิดจากพี่ชายต่างสายเลือดสินะ
‘แสงหมอก ธิติการณ์’ ชายหนุ่มวัยสามสิบเจ็ดปี สีหน้าเคร่งเครียดเมื่อนึกถึงอดีตอันแสนขมขื่นและบัดซบที่สุด ชายหนุ่มไม่ยอมละสายตาเจ็บปวดมองผู้หญิงคนนั่นเดินห่างไกลจนสุดสายตา
“พี่หมอกคะ เราเข้าไปดูของเล่นข้างในไหมคะ” ชุติมาเอ่ยชวน แต่เมื่อไม่มีคำตอบจากเขา เธอจึงหันมามองสามี ซึ่งชายหนุ่มเอาแต่จ้องไปทางบันไดเลื่อน
“เมื่อกี้ ชุว่าอะไรนะ” แขนกำยำถูกฉุดอย่างแรงทำให้แสงหมอกตื่นจากภวังค์ เขาลูบหน้าชาหนึบแล้วหันกลับมามองภรรยา
“เป็นอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมทำหน้าแบบนั้นคะ?” ชุติมาละสายตาจากผู้คนตรงบันไดเลื่อนมามองหน้าสามีอย่างสงสัย
“ปละ เปล่าครับ” แสงหมอกปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วจับบ่านุ่ม ดันให้ภรรยาเดินนำหน้าเข้าไปในร้านขายของเล่น แต่สายตาสงสัยก็ยังหันไปมองบันไดเลื่อนหาสองแม่ลูกนั่น
“เมื่อกี้นี้ พี่หมอกมองอะไรเหรอคะ” ด้วยความสงสัยทำให้ชุติมาถามสามีทั้งที่ยังเดินนำหน้าเขาไปเลือกของเล่นไปพลาง
“มองคนรู้จัก แต่พี่คิดว่าคงตาฝาดน่ะ ชุอย่าสนใจเลย”
แสงหมอกบ่ายเบี่ยงจะตอบภรรยา โดยการเดินไปยืนมองกล่องนินเทนโด แล้วแปลกใจที่ตนเองรู้สึกอยากซื้อของชิ้นนี้เก็บไว้เหลือเกิน
“พี่หมอกจะซื้อของเล่นไปให้ใครเหรอคะ” ชุติมาเห็นสามีหยิบหุ่นยนต์ เธอจึงเอาหุ่นยนต์ในมือของสามีมาใส่ตะกร้าไว้
“พี่อยากซื้อของเล่นไปทำบุญที่บ้านเด็กกำพร้าน่ะ”
แสงหมอกก็ไม่เข้าใจตัวเองว่าทำไมถึงอยากทำบุญขึ้นมาทันที หลังจากได้เห็นเด็กน้อยคนนั้นร้องไห้วิ่งตามแม่ไปเมื่อครู่นี้ ซึ่งเป็นภาพที่ทำให้ชายหนุ่มร้าวราน จุกหน้าอกจนหายใจไม่ทั่วท้อง
“ทำบุญด้วยของเล่นแพงๆ เนี่ยนะคะ” ชุติมามองหน้าสามีอย่างสงสัย
“ช่วยพี่เลือกของเล่นพวกนี้หน่อยสิ หนังสือการ์ตูนก็ดีนะ” แสงหมอกจูงมือภรรยาเดินไปตามช่องทางเล็กๆ สายตาก็มองของเล่นหลายชิ้น
“พี่หมอกคะ อย่าบอกนะว่าจะซื้อหุ่นยนต์กับเครื่องเล่นนินเทนโดไปบริจาคเด็กกำพร้า” เมื่อเห็นสามีนั่งยองๆ จับกล่องของเล่น ชุติมาก็ร้องห้ามทันที ถึงเธอจะเป็นพวกไฮโซ แม่ของเธอมีเงินเป็นสิบๆ ล้าน แต่ด้วยนิสัยเห็นแก่ตัวและคิดถึงแต่ตัวเองทำให้ชุติมาไม่อยากบริจาคของดีๆ แพงๆ ให้เด็กด้อยโอกาส
“ไม่หรอก ของชิ้นนี้ พี่ดูไว้ก่อน ว่าจะซื้อไปฝากลูกของเพื่อนนะ”
แสงหมอกมองกล่องนินเทนโดแล้วนึกถึงใบหน้าน่ารักที่นองน้ำตาของเจ้าเด็กน้อยคนนั้น ทำไมเขารู้สึกเจ็บจี๊ดที่ขั้วหัวใจขึ้นมาทันที และไม่อยากจะซื้อของสองชิ้นนี้ไปให้ใครเลย ซึ่งในห้วงลึกของหัวใจ ชายหนุ่มกลับอยากจะซื้อของสองชิ้นนี้แล้ววิ่งตามสองแม่ลูกไป และเอาของเล่นให้เด็กน้อยนั่นด้วยซ้ำ
บทที่ 1 chapter1
25/02/2022
บทที่ 2 chapter2
25/02/2022
บทที่ 3 chapter3
25/02/2022
บทที่ 4 chapter4
25/02/2022
บทที่ 5 chapter5
25/02/2022
บทที่ 6 chapter6
25/02/2022
บทที่ 7 chapter7
25/02/2022
บทที่ 8 chapter9
25/02/2022
บทที่ 9 chapter10
25/02/2022
บทที่ 10 chapter11
25/02/2022
บทที่ 11 chapter12
25/02/2022
บทที่ 12 chapter13
25/02/2022
บทที่ 13 chapter14
25/02/2022
บทที่ 14 chapter15
25/02/2022
บทที่ 15 chapter16
26/02/2022
บทที่ 16 chapter17
26/02/2022
บทที่ 17 chapter18
26/02/2022
บทที่ 18 chapter19
26/02/2022
บทที่ 19 chapter20
26/02/2022
บทที่ 20 chapter21
26/02/2022
บทที่ 21 chapter22
26/02/2022
บทที่ 22 chapter23
26/02/2022
บทที่ 23 chapter24
26/02/2022
บทที่ 24 chapter25
26/02/2022
บทที่ 25 chapter26
26/02/2022
บทที่ 26 chapter27
26/02/2022
บทที่ 27 chapter28
26/02/2022
บทที่ 28 chapter29
26/02/2022
บทที่ 29 chapter30
26/02/2022
บทที่ 30 chapter31
26/02/2022
บทที่ 31 chapter32
26/02/2022
บทที่ 32 chapter33
26/02/2022
บทที่ 33 chapter34
26/02/2022
บทที่ 34 chapter35
26/02/2022
บทที่ 35 chapter36
26/02/2022
บทที่ 36 chapter37
26/02/2022
บทที่ 37 chapter38
26/02/2022
บทที่ 38 chapter39
26/02/2022
บทที่ 39 chapter40
26/02/2022
บทที่ 40 chapter41
26/02/2022
หนังสืออื่นๆ ของ 56040789
ข้อมูลเพิ่มเติม