/0/4675/coverbig.jpg?v=26d7bde8e24650825b89f811c1fbd996&imageMogr2/format/webp)
‘เตชัส’ หรือ ‘ดาวิเด้ ดิ เฟอร์นันโด’ เครียดขึ้นมาทันทีเพราะ ‘สาวน้อยนัยน์ตากวาง’ ที่เขาต้องตาต้องใจและเกือบเขมือบเจ้าหล่อนคืนนั้นกลายมาเป็น 'น้องสาวต่างมารดา' ของเขา และเพียงเหยียบย่างเข้าสู่อาณาเขต 'คฤหาสน์นราธิบดี' เขาก็พบว่า...นอกจากจะต้องเก็บข่มความรู้สึกในหัวใจของตัวเองเอาไว้แล้ว เขายังต้องรับมือกับความร้ายกาจของใครบางคนที่หวังครอบครองทุกสิ่งอย่างของตระกูล ความลับบางอย่างที่ใครบางคนเก็บซ่อนเอาไว้จะถูกเปิดเผยหรือไม่ เขาและเธอจะก้าวผ่านเรื่องราวบีบคั้นหัวใจนี้ไปได้อย่างไร ประตูแห่งความรักจะถูก 'ปิดตาย' หรือพอจะมีช่องทางใดเป็น 'สะพาน' ให้พวกเขาก้าวข้ามเดิน!
บทที่ 1 ตอนที่ 1
พลอยชมพูนิ่วหน้าคิ้วเรียวสวยย่นเข้าหากันเล็กน้อยเมื่อเห็นภาพสะท้อนของตัวเองในกระจกเงาบานใหญ่ เธอรู้สึกไม่ค่อยมั่นใจนักกับชุดที่สวมใส่เพราะมันดูหวือหวาเหลือเกินในความรู้สึกเธอ
“พลอยขอเปลี่ยนชุดดีกว่านะนิต้า ชุดนี้มัน...”
“มั่นใจหน่อยสิพลอย นิต้าว่าพลอยใส่ชุดนี้แล้วดูดีมีเสน่ห์จะตายไป เชื่อนิต้านะ”
“แต่ว่า...”
“ไม่เอาล่ะ นิต้าพาพลอยมาที่นี่เพราะอยากให้พลอยรู้จักเติมสีสันให้ชีวิตบ้างไม่ใช่จืดชืดอย่างที่เคยเป็น เห็นไหมเพราะพลอยมัวแต่ทำตัวเป็นยายชีอยู่อย่างนั้นไงถึงได้ถูกยัยผู้หญิงหน้าด้านนั่นย่องมางาบคุณยศวินตัดหน้าไปแบบนี้”
พลอยชมพูหน้าเสียเมื่อได้ฟังวาจาเสียดแทงหัวใจ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีอะไรที่ทำให้เธอเจ็บปวดรวดร้าวได้มากเท่าการถูกชิงคนรักที่คบหากันมานานกว่าสี่ปีไปโดยที่เธอไม่อาจทำอะไรได้เลย ทั้งที่ตลอดเวลายศวินไม่เคยมีทีท่าว่าจะเป็นผู้ชายมากรัก แต่จู่ๆ ก็มีผู้หญิงที่ไหนไม่รู้มาประกาศตัวว่ากำลังตั้งท้องลูกของเขา
เหตุการณ์นี้มันหนักหนาเกินกว่าเธอจะรับได้ แม้ยศวินจะพยายามร้องขอให้เธอเชื่อใจและให้โอกาสเขาได้พิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง แต่ความเสียใจก็ทำให้เธอปิดโอกาสนั้น เพราะหากไม่ใช่ความจริงผู้หญิงที่ไหนจะกล้ามาสมอ้างซ้ำวันเกิดเรื่องยศวินเองก็มีสีหน้าท่าทางตกใจและไม่มีทีท่าจะปฏิเสธว่าไม่เคยรู้จักมักจี่ผู้หญิงคนนั้น
เวลาล่วงเลยมาจนบัดนี้ยศวินก็ยังไม่อาจพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้นั่นจึงทำให้เธอมั่นใจว่าเรื่องที่เขานอกใจเธอแอบไปมีสัมพันธ์ลับกับผู้หญิงคนนั้นจนตั้งท้องเป็นเรื่องจริง
“พลอย...นิต้าขอโทษ นิต้าไม่ได้ตั้งใจตอกย้ำให้พลอยเสียใจนะ นิต้าแค่...”
“ช่างเถอะนิต้า พลอยไม่ได้เป็นอะไร ที่นิต้าพูดมามันก็ถูก พลอยควรแต่งเติมชีวิตให้มีสีสันบ้าง ดีกว่าทำตัวเป็นยายชีอย่างที่ผ่านมา” พลอยชมพูบอกยิ้มๆ
ปณิตามองหน้าเพื่อนรักที่ยังคงแฝงไปด้วยความโศกเศร้าแล้วถอนหายใจพลางยื่นมือมาแตะไหล่บอบบางบีบเบาๆอย่างให้กำลังใจแล้วหมุนร่างอ้อนแอ้นให้หันกลับไปดูตัวเองในกระจกอีกครั้ง
“มองดูตัวเองตอนนี้ให้ดีนะพลอย จดจำภาพนี้ไว้แล้วบอกตัวเองว่าจากนี้ไปจะไม่มีพลอยชมพูคนเดิมอีกแล้ว”
พลอยชมพูสูดลมหายใจเข้าลึกๆ จ้องมองภาพสะท้อนของตัวเองแล้วบอกกับตัวเองในใจว่าเธอจะโยนอดีตทิ้งไปซะ โชคดีเท่าไรแล้วที่ความแตกก่อนที่เธอและยศวินจะผูกสัมพันธ์กันมากไปกว่านี้ เพราะหากเรื่องแดงหลังจากเธอแต่งงานกับผู้ชายมักมากคนนั้นไปแล้วเธอคงทุกข์ตรมขมขื่นกว่านี้หลายเท่านัก
“ขอบคุณนะนิต้า ขอบคุณที่อยู่เคียงข้างพลอย”
“ก็เราเพื่อนกันนี่ เพื่อนไม่ดูแลเพื่อนแล้วใครจะดูแลล่ะจริงไหม”
พลอยชมพูพยักหน้าแล้วคลี่ยิ้มกว้าง ดวงหน้างามดูสดใสขึ้นมาบ้างยามเจ้าของดึงตัวเองออกมาจากความทุกข์โศกที่ยังคงอัดแน่นอยู่ในอก
ปณิตายิ้มตอบ สองสาวมองสบตากันยามยิ้มให้กันผ่านกระจกเงาบานใหญ่
“เราลงไปสนุกกับปาร์ตี้ข้างล่างเถอะ ความสุขรอเราอยู่” ปณิตาชวนก่อนเลื่อนมือที่โอบกอดพลอยชมพูไว้ลงมาจับมือพากันเดินออกจากห้องพักไป
พลอยชมพูไม่อิดออดอีกต่อไปแม้จะไม่คุ้นชินกับชุดที่สวมใส่แต่ก็พยายามดึงความมั่นใจในตัวเองออกมา
ภาพสองสาวรูปร่างสูงโปร่งในชุดเดรสสั้นสีขาวโชว์ต้นขาและปลีน่องเรียวยาวดึงดูดสายตาทุกคู่ในงานปาร์ตี้ที่จัดริมสระว่ายน้ำ
คนหนึ่งสวยสะดุดตากับตัวเสื้อเกาะอกโชว์ไหล่ลาดและแขนเรียวสวย คนหนึ่งแม้ตัวเสื้อจะไม่หวือหวาเท่าแต่เรียวแขนที่โผล่พ้นตัวเสื้อแขนกุดก็สะดุดตาไม่แพ้กัน เพราะดวงหน้าสวยหวานที่ล้อมกรอบด้วยเส้นผมยาวสลวยช่วงปลายหยักศกม้วนตัวเป็นพวงแผ่สยายเต็มแผ่นหลังชูให้เจ้าตัวดูมีเสน่ห์ชวนหลงใหล ซ้ำดวงตากวางคู่สวยของเธอก็ยิ่งชวนให้ใจละลายยามสบจ้อง
“เห็นไหมใครๆก็ชื่นชมพลอยกันทั้งนั้น” ปณิตายื่นหน้าเข้าไปกระซิบ
พลอยชมพูกวาดสายตามองไปโดยรอบแล้วก็รู้สึกขวยเขินเมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มมากหน้าในงานปาร์ตี้จ้องมองมา หญิงสาวพยายามไม่สนใจแต่ก็อดหน้าร้อนผ่าวไม่ได้เพราะไม่เคยถูกแทะโลมด้วยสายตาเช่นนี้
“พลอยว่าเขามองนิต้ามากกว่านะ นิต้าออกจากสวยเฉี่ยวขนาดนี้มีใครบ้างจะไม่หลงเสน่ห์”
ปณิตาไหวไหล่ก่อนพาพลอยชมพูเดินผ่านหน้าผู้ชายที่เข้ามาทักทายหลายต่อหลายคนไปอย่างไม่สนใจ พลอยชมพูเสียอีกที่รู้สึกหวาดหวั่นลึกๆ กลัวว่าท่าทีเชิดๆ นี้จะไปยั่วโมโหผู้ชายเหล่านั้น
“นิต้า ไปเมินใส่เขาแบบนั้นมันจะดีเหรอ”
“อย่าสนใจพวกนั้นเลยน่าพลอย มาปาร์ตี้แบบนี้เราต้องไว้ตัว ถ้าไปคุยดีด้วยพวกนั้นจะหาว่าเราอ่อย ทีนี้ล่ะสลัดไม่หลุดแน่ๆ เพราะพวกนี้จะตื๊อจนถึงที่สุดเลยล่ะ”
“แล้วที่ทำเชิดๆนี่จะไม่กลายไปยั่วยุให้เขาโมโหแล้วมาระรานเราเหรอนิต้า”
“ไม่เอาน่าพลอย ดูสิ มีใครตามมาตอแยเราไหมล่ะ พอเราไม่เล่นด้วยพวกนั้นก็ไปหาที่หมายใหม่แล้วล่ะ”
พลอยชมพูกวาดสายตามองไปก็เห็นจริงตามคำเพื่อนรักว่าจึงเบาใจขึ้น หญิงสาวหันมายิ้มน้อยๆ ใจนึกไม่ค่อยสนุกนักกับปาร์ตี้แบบนี้ เพราะนอกจากท่วงทำนองเพลงแนวร็อคซึ่งไม่คุ้นเคยแล้วเสียงเพลงยังดังจนแก้วหูแทบระเบิดอีกต่างหาก
“พลอยรออยู่ตรงนี้นะ นิต้าไปเอาเครื่องดื่มมาให้”
พลอยชมพูพยักหน้ารับรู้ แม้ใจจะอยากตามติดปณิตาไปด้วยแต่ก็กลัวถูกเพื่อนว่าทำตัวเป็นลูกแหง่ติดแม่ อีกอย่างพอปณิตาพูดจบก็สาวเท้าจากไปทันทีทิ้งให้เธอยืนเก้อเขินด้วยไม่รู้จะวางตัวอย่างไรในปาร์ตี้แบบนี้
ก่อนมาเธอก็พอรู้มาบ้างว่าปาร์ตี้ฉลองการเปิดตัวโรงแรมของที่นี่จำลองมาจากปาร์ตี้ฟูลมูนที่เกาะพงันเพียงแต่จัดขึ้นริมสระว่ายน้ำแทนชายหาด
ตอนนั้นเธอคิดว่าได้ลองทำอะไรในแบบที่ไม่เคยทำก็ดีเหมือนกัน จึงตัดสินใจมาตามคำชวนของปณิตาและโกหกผู้เป็นย่าตามคำแนะนำของเพื่อนรักด้วยไม่อยากให้ท่านต้องกังวลและที่สำคัญคือ หากท่านรู้ความจริง อย่าหวังว่าเธอจะมีโอกาสมา
แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกว่าไม่น่ามายืนอยู่ในปาร์ตี้แห่งนี้เลย เพราะนอกจากจะไม่สนุกในความรู้สึกเธอแล้ว เธอยังรู้สึกว่ามันไม่ค่อยปลอดภัยนักสำหรับผู้หญิงที่มากันเพียงลำพังอย่างเธอและปณิตา
แต่จะทำอย่างไรได้ ในเมื่อมาแล้วจะเปลี่ยนใจกลับขึ้นห้องก็คงยากเพราะปณิตาดูท่าทางจะชื่นชอบงานปาร์ตี้แบบนี้
“ทำไมยืนทำหน้าแบบนั้นล่ะพลอย ไม่สนุกเหรอ”
พลอยชมพูหันไปตามเสียงทักถาม หญิงสาวทำหน้าปุเลี่ยนพลางกวาดสายตามองไปรอบด้านด้วยความรู้สึกยากเกินบรรยาย
บรรยากาศก็ครึกครื้นดีอยู่หรอกแต่นั่นคงสำหรับผู้ชื่นชอบแสงสีเสียง แต่คนที่นิยมความสงบร่มรื่นและความเป็นส่วนเธอเช่นเธอคงยากจะทำใจให้คึกคักตามไปด้วย
“ทำหน้าแบบนี้แสดงว่าไม่ชอบ ถ้าอย่างนั้นเรากลับขึ้นห้องกันก็ได้นะ” ปณิตาบอกอย่างเห็นใจ
พลอยชมพูชำเลืองมองหน้าเพื่อนรักมองตาก็รู้ว่าเสียดาย
“ไม่เป็นไรหรอกนิต้า มันก็ครึกครื้นดี แค่พลอยยังไม่ชินเท่านั้นเอง” พลอยชมพูตอบกลับอย่างถนอมน้ำใจเพื่อนด้วยไม่อยากเป็นต้นเหตุทำให้เพื่อนหมดสนุก ปณิตาอุตส่าห์พาเธอมาเปลี่ยนบรรยากาศพยายามดึงเธอออกมาจากความโศกเศร้าเธอจะมาทำเรื่องมากไม่ได้
“ไม่เป็นไรแน่นะ ถ้าไม่ชอบก็อย่าฝืน”
“ไม่เป็นไรน่า” พลอยชมพูรีบยืนยัน ปณิตาจึงไม่เซ้าซี้ต่อแต่หันมาชวนให้พลอยชมพูทดลองดื่มเครื่องดื่มที่เธอนำมาให้
“ถ้าอย่างนั้นลองดื่มนี่หน่อยละกัน เชื่อนิต้ามันจะช่วยให้พลอยสดชื่นขึ้น”
“อะไรเหรอ” พลอยชมพูนิ่วหน้าถามพลางยื่นมือไปรับแก้วทรงสูงที่มีน้ำสีฟ้าสดใสปากแก้วประดับด้วยส้มฝานชิ้นบางๆ ดูสวยงามน่าดื่มชิม
“บลูฮาวาย มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์นิดหน่อย เหมาะกับสาวๆ ที่ไม่ค่อยดื่มแอลกอฮอล์อย่างพลอย”
พลอยชมพูลังเลด้วยไม่มั่นใจว่าที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์นิดหน่อยนั้นมากน้อยแค่ไหนเพราะตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยลิ้มรสเครื่องดื่มมึนเมาเลยแม้สักครั้ง เธอจึงไม่กล้ายกขึ้นดื่มตามคำชวนของเพื่อนรัก
“ไม่เมาหรอกน่า นิต้ารู้ว่าพลอยไม่เคยแตะแอลกอฮอล์ นิต้าเลยเลือกบลูฮาวายมาให้ นี่นิต้าย้ำกับคนทำเลยนะว่าใส่ให้น้อยที่สุด ลองดูสิ”
พลอยชมพูหลุบตาลงมองน้ำสีฟ้าใสในแก้วอย่างลังเลแล้วช้อนสายตาขึ้นมองปณิตาอีกครั้งเห็นคนชวนส่งสายตาคะยั้นคะยอให้ลิ้มลอง คนไม่เคยก็เลยไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไร
‘ครั้งนี้ครั้งเดียวคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง’
หญิงสาวคิดแล้วก็ตัดสินใจยกแก้วทรงสูงขึ้นจิบเพียงปลายลิ้นสัมผัสกับรสหวานล้ำแปลกประหลาดของน้ำสีฟ้าในแก้วนั้น ดวงตากวางคู่สวยก็เปล่งประกายแวววาว
/0/4680/coverorgin.jpg?v=b532cbfc0e9981c3d7c7f21a020301d7&imageMogr2/format/webp)
/0/4679/coverorgin.jpg?v=0e1b0567295d341c816a8e8c66ad7331&imageMogr2/format/webp)
/0/4678/coverorgin.jpg?v=91e5fc93ed01ca54063f4a4293730852&imageMogr2/format/webp)
/0/4676/coverorgin.jpg?v=42ebadfd6812f9f32d4804c084b6a56c&imageMogr2/format/webp)
/0/4663/coverorgin.jpg?v=0428028e557e412014ee68ccd3dff9c2&imageMogr2/format/webp)
/0/4661/coverorgin.jpg?v=ddcf216412d10b2ef3a3f29d7e8ae8ac&imageMogr2/format/webp)
/0/26233/coverorgin.jpg?v=6f0f6bbb1ef53cdda5254cda17419bef&imageMogr2/format/webp)
/0/17875/coverorgin.jpg?v=ef5f04bc852f4b2008c53dcd2b7dfc50&imageMogr2/format/webp)
/0/7240/coverorgin.jpg?v=4c00037e3e034820f00c0ec7ee55d318&imageMogr2/format/webp)
/0/20141/coverorgin.jpg?v=4ed99e980c4c9bcdb455c95e1b1ce33e&imageMogr2/format/webp)
/0/21534/coverorgin.jpg?v=6d88f8f617755dee1cdda8f175ae3c1d&imageMogr2/format/webp)
บทที่ 1 ตอนที่ 1
25/02/2022
บทที่ 2 ตอนที่ 2
25/02/2022
บทที่ 3 ตอนที่ 3
25/02/2022
บทที่ 4 ตอนที่ 4
25/02/2022
บทที่ 5 ตอนที่ 5
25/02/2022
บทที่ 6 ตอนที่ 6
25/02/2022
บทที่ 7 ตอนที่ 7
25/02/2022
บทที่ 8 ตอนที่ 8
25/02/2022
บทที่ 9 ตอนที่ 9
25/02/2022
บทที่ 10 ตอนที่ 10
25/02/2022
บทที่ 11 ตอนที่ 11
07/04/2022
บทที่ 12 ตอนที่ 12
07/04/2022
บทที่ 13 ตอนที่ 13
07/04/2022
บทที่ 14 ตอนที่ 14
07/04/2022
บทที่ 15 ตอนที่ 15
07/04/2022
บทที่ 16 ตอนที่ 16
07/04/2022
บทที่ 17 ตอนที่ 17
07/04/2022
บทที่ 18 ตอนที่ 18
07/04/2022
บทที่ 19 ตอนที่ 19
07/04/2022
บทที่ 20 ตอนที่ 20
07/04/2022
บทที่ 21 ตอนที่ 21
07/04/2022
บทที่ 22 ตอนที่ 22
07/04/2022
บทที่ 23 ตอนที่ 23
07/04/2022
บทที่ 24 ตอนที่ 24
07/04/2022
บทที่ 25 ตอนที่ 25
07/04/2022
บทที่ 26 ตอนที่ 26
07/04/2022
บทที่ 27 ตอนที่ 27
07/04/2022
บทที่ 28 ตอนที่ 28
07/04/2022
บทที่ 29 ตอนที่ 29
07/04/2022
บทที่ 30 ตอนที่ 30
07/04/2022
บทที่ 31 ตอนที่ 31
07/04/2022
บทที่ 32 ตอนที่ 32
07/04/2022
บทที่ 33 ตอนที่ 33
07/04/2022
บทที่ 34 ตอนที่ 34
07/04/2022
บทที่ 35 ตอนที่ 35
07/04/2022
บทที่ 36 ตอนที่ 36
07/04/2022
บทที่ 37 ตอนที่ 37
07/04/2022
บทที่ 38 ตอนที่ 38
07/04/2022
บทที่ 39 ตอนที่ 39
07/04/2022
บทที่ 40 ตอนที่ 40
07/04/2022
หนังสืออื่นๆ ของ รินวรส
ข้อมูลเพิ่มเติม