Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
จอมพธูเนื้อหวาน

จอมพธูเนื้อหวาน

ลิขิตนางฟ้า

5.0
ความคิดเห็น
1.3K
ชม
29
บท

“กอดทำไม คิดว่ามัวแต่ทำอาหารเพลินจนลืมอกที่ซบทุกคืนซะแล้ว” “จอมแค่ว่างค่ะ ลองทำดูไว้ให้คุณทาน ลูกน้องคุณพูดว่าอร่อย จอมก็ดีใจ” “ลิ้นพวกมันกับลิ้นฉันจะเหมือนกันได้ยังไง” อาชารั้งร่างหอมเข้ามาแนบอก จ้องนัยน์ตาที่ตื่นตกใจอย่างมีเลศนัย สาวน้อยคนนี้ทำให้เขานั่งเก้าอี้ที่ทำงานไม่ติด ต้องรีบแจ้นมาหาเธอ ดูสิยังมาทำตาโตเขาพูดแบบนี้ น่าฟัดเสียจริง “พูดจนจอมหัวใจเต้นแรงเลยค่ะ คุณอ่ะชอบแกล้ง” “ชอบหรือเปล่าล่ะ” อาชากระซิบเสียงพร่าใกล้ใบหูเล็ก “ถ้าชอบฉันจะเริ่มแกล้งเลยนะ ตอนนี้เลย” ว่าแล้วมือแข็งแรงก็ไล้ปากอิ่มตึง ถอดแว่นสายตาของสาวน้อยออกไป ใบหน้าสาวน้อยแดงก่ำ อาชาก้มหน้าช้าๆ บดจูบริมฝีปากสีสวย

บทที่ 1 เพื่อนทรยศ

ชายหาดส่วนตัวเม็ดทรายละเอียดขาวเป็นทางโค้งยาวสุดสายตา แสงจันทร์ฉายสีเหลืองทอแสงอาบไล้เม็ดทรายเคียงข้างท้องทะเลมืดดำวิบวับกระเพื่อมสาดซัดเพราะแรงคลื่นลมหน้าบ้านพักตากอากาศสีขาวหลังใหญ่ทรงโมเดิร์นรั้วรอบขอบชิดร่างของหนุ่มสาวสามสิบกว่าชีวิตกำลังปาร์ตี้กันสนุกสุดเหวี่ยง

ห่างชายหาดไม่ไกลในน่านน้ำผืนกว้างมีเรือยอร์ทลำหรูจอดอยู่ของ อาชา เดชาอัศว เดอลาโพล กำลังใช้กล้องส่องทางไกลมองดูบริเวณงานวันเกิดเพื่อนรัก เมฆา ปาณะวงศ์อยู่เงียบๆ

ใบหน้าหล่อเหลาแบบหนุ่มละตินของอาชาปกคลุมไปด้วยหนวดเขียวครึ้ม เขากำลังแย้มมุมปากเพราะกำลังจะได้เจอคนสำคัญถึงสองคน

“เรือเล็กพร้อมแล้วครับนายหัว”

มาวิน คนสนิทในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำ กางเกงยีนต์สีดำเข้ามารายงาน ว่าแล้วเดินไปรอเจ้านายลงเรือ นายหัวหนุ่มทอดน่องแข็งแรงในชุดสบายๆ เสื้อยืดสีขาว กางเกงผ้าลินินเดินตามมาวิน

“ไวท์ที่เตรียมมา พร้อมนะ” ก่อนลงเรืออาชาไม่ลืมซักถามถึงของฝากนักดื่มไวท์หวังว่าเพื่อนจะพอใจมากกว่าของขวัญชิ้นไหน

“ครับ” มาวินให้คำตอบ

แน่ใจว่าไม่ต้องลงเรือมาเอาของอีก หนึ่งเจ้านายหนึ่งคนสนิทเดินลงเรือไปยังบ้านพักตากอากาศหลังใหญ่ซึ่งตั้งตระหง่านอยู่เบื้องหน้า

อาชา เดชาอัศว เดอลาโพล อายุยี่สิบเก้าปีทายาทโรงแรมห้าดาว และบริษัททัวร์ทั่วฟ้าเมืองไทย ใบหน้าหล่อเข้ม นัยน์ตาสีฟ้าเข้ม คิ้วสีน้ำตาล เส้นผมตรงสีดำ

ครู่ต่อมาเขาก้าวเดินขึ้นจากเรือลำเล็กซึ่งมาส่งที่ชายฝั่ง ร่างสูงก้าวเดินนำหน้ามาวิน

“ผมไปทางด้านหน้าเลยนะครับ”

มาวินบอกกล่าวเจ้านาย ว่าแล้วพยักหน้าการ์ดข้างตัวให้ถือของเดินตาม

“ไม่ต้องเป็นห่วงไปเถอะฉันจะเดินไปด้านหลังเอง”

อาชาตกลง ก้าวเดินห่างจากคนสนิท ทั้งสองรู้จักทุกซอกทุกมุมของบ้านพักสีขาวหลังใหญ่แห่งนี้ดี เคยมาหาเมฆา สังสรรค์กันตอนเพื่อนรักพาคู่นอนมาพักผ่อนหลบหนีความวุ่นวายของเมืองหลวง อาชาเดินไร้เสียงจวบจนถึงโขดหินใกล้บริเวณบ้านแต่ยังไกลจุดที่มีปาร์ตี้ ปรากฏว่ามีเงาวูบวาบกระทบแสงจันทร์ ร่างสูงหยุดเดินหยิบปืนพกที่เอวกระชับมั่นในมือ

การเป็นนักธุรกิจแนวหน้า อยู่กับการขันแข่งหลายรูปแบบ ความป่าเถื่อนก็พบเจอบ่อยครั้ง ทำให้อาชาไม่เคยไว้ใจใคร ระมัดระวังตัวเสมอ ชายหนุ่มก้าวเดินรวดเร็วเข้าหาโขดหินที่ใกล้ตัวที่สุดเป็นที่กำบังกาย

เมฆาไล่ตามจัสมินมาจากบ้านพัก ต้องการงอนง้อสาวสวยที่ทำเรื่องไม่น่าอภัยเมื่อคืนที่ผ่านมาแต่จัสมินไม่ต้องการพูดคุย หยิกข่วนไม่ยั้งมือ เมฆารู้สึกเบื่อหน่ายนิดหน่อยที่สาวสวยช่างเล่นตัวดึงร่างหอมกรุ่นเข้ามาปล้ำจูบ จัสมินต่อต้านในตอนแรก เมื่อลิ้นร้อนของเมฆาชอนไชควานเข้าในโพรงปาก มือร้อนเข้าจู่โจมเนินอกอวบอิ่มหญิงสาวก็ไร้แรงต้านทาน ปล่อยให้เมฆาล้วงมือเข้าภายใต้ชุดยาวบีบเคล้นเต้าอวบอิ่มเพราะตนเองก้พอใจอยู่ลึกๆ เมฆาพอใจท่าทีอ่อนเป็นขี้ผึ้งลนไฟ เร่งมือหนักหน่วงตามใจปรารถนา

“นุ่มมือดีจังดอกมะลิของพี่” เมฆาปากหวาน

“อื้อ…อ้า” จัสมินครางประท้วงเมฆาไล้มือลงหน้าท้องแบนราบไร้ไขมัน รู้สึกกลัวว่าชายหนุ่มจะไม่ยอมหยุดแค่จูบ หญิงสาวจึงหยุดมือปลาหมึกด้วยมือข้างหนึ่ง

“ไม่นะ…อย่า”

“พี่ต้องการเธอนะ ให้พี่เถอะ” เมฆาได้ทีอ้อนด้วยน้ำเสียงหวานหยดแต่สาวสวยยังคงส่ายหน้า เมฆากลืนกลั้นความต้องการปลดปล่อยกับหญิงสาวเอาไว้ คิดว่าคุยกับสาวสวยแบบจริงจังซะทีก็ดี ไม่อยากให้มีเรื่องค้างคาในใจ

“ถ้าอย่างนั้นก็ได้พี่จะเก็บความต้องการเอาไว้ แต่ขอคุยแค่นาทีเดียวพี่ขอให้เธอฟังพี่จัสมิน ได้โปรดเถอะนะ”

“ก็ได้จะได้จบๆ แค่นาทีเดียวเท่านั้น… จัสมินเกลียดพี่ไม่อยากคุยด้วย” จัสมินเอ่ยตรงข้ามหัวใจ

คำว่าโกรธยังพอขืนแต่เกลียดเมฆาไม่เคยได้รับจากใคร อยากจะเปลี่ยนใจปลุกปล้ำหญิงสาวตรงผืนทรายใต้จันทร์ให้รู้แล้วรู้รอด จะทำให้ครวญครางยิ่งกว่าเมื่อคืนซะอีก

“ว่าไงคะ จะพูดหรือไม่พูด ผ่านไปครึ่งนาทีแล้ว” จัสมินซักถามเมื่อเมฆาเงียบไป

“พี่มีความสุขมากเมื่อคืนไม่ขอให้จัสมินให้อภัยพี่หรอก…”

“หยุดนะ ถ้าพูดเรื่องนี้จะไม่ทนฟัง” จัสมินทุบตีไม่ยั้งมือใบหน้าสาวสวยฉายแววเจ็บปวดสับสนไม่อยากให้เรื่องราวของตนเองกับเมฆามีการสานต่อ เดินหนีร่างสูงอีกครั้ง

“จัสมิน ไหนว่าจะรับฟังไงครับ” เมฆาสวมกอดร่างระหงทางด้านหลังซุกซบบนกลุ่มผมหอมกรุ่นสีดำ ความนุ่มนิ่มของร่างที่ได้เชยชิดมาแล้วชักทำให้ความอดทนของเขาขาดผึง

จัสมินอบอุ่นวาบหวาม แต่หญิงสาวก็ยืนขาแข็งไม่อาจหันไปโอบกอดคนด้านหลังได้ เพราะเรื่องกะทันหันที่เกิดขึ้นมันจู่โจมรวดเร็วเกินจะตัดสินใจอะไรได้ ที่สำคัญเธอมีพันธะสัญญากับครอบครัวเรื่องคู่ครองไปแล้ว

เขาคนนั้นผู้เดียวที่เธอต้องแต่งด้วย อาชา เดชาอัศว เดอลาโพล

เมฆาทนกลิ่นหอมเย้ายวนของร่างอ้อนแอ้น แทบปลิวเพราะแรงลมพัดไม่ได้ ยิ่งเมื่อเธอทำท่ารังเกียจตนอีก เมฆาจึงกอดกระชับร่างสวยแน่นกว่าเดิม สอดมือล้วงไล้เข้าอกอวบ

เอาก็เอาวะ คืนนี้โดนตบ โดนด่าก็จะฝากฝักรสรักเข้าสู่กลีบนวลคับแน่นให้ได้อีกครั้ง เรื่องขอโทษ เอาไว้ที่หลังก็แล้วกัน

“อื้อ…ปล่อย…” จัสมินตกใจดิ้นรนหนี

คำพูดขอร้อง วิชามารที่ใช้มานักต่อนัก ไม่มีวันทำให้จัสมินใจอ่อน ดูท่าเธอจะอ่อนปวกเปียกเพียงโดนลิ้นเปียกสากของเขาลากไล้ทั่วเรือนกายเหมือนเมื่อคืนเท่านั้น…

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ลิขิตนางฟ้า

ข้อมูลเพิ่มเติม
รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

รักเพียงใดก็ไร้สถานะ

โรแมนติก

5.0

อทิตยาคือหญิงสาวที่นายพลภัทรอุปการะไว้ตั้งแต่อายุสิบขวบ เธอรัก เคารพนายพลเหมือนพ่อแต่กลัวคุณหญิง ภรรยานายพลมาก ดังนั้นเมื่อโตเป็นสาวเธอก็ไม่กล้าเข้าใกล้นายพลอีก จนกระทั่งภัทรกร ลูกชายคนโตของนายพลเข้ามาแทรกซึมให้หัวใจที่ว้าเหว่อบอุ่นขึ้น เธอหลงรักเขาอย่างห้ามใจไม่ได้ เธอยอมเป็นคนในความลับ เพื่อรอวันที่จะได้ทะเบียนสมรสจากเขา แต่แล้ววันหนึ่งคนรักเขากลับมา เขาไม่รีรอที่จะมอบเงินให้เธอ ตัดสัมพันธ์ที่เธอหวงแหนลง แล้วเธอจะพูดอะไรได้ นอกจากทำตามที่เขาต้องการ ทว่าเมื่อรู้ว่าตั้งท้องเธอก็เปลี่ยนใจ อยากให้ภัทรกรรู้เรื่องลูก แต่เขากลับคิดว่าเธอโกหกเพราะคิดจะจับเขา หญิงสาวเสียใจมาก เธอยอมไปจากบ้านดลจิตรตามที่คุณหญิงสั่ง เพราะที่นี่ไม่มีใครช่วยเธอได้ นายพลเธอก็ไม่อยากให้เดือดเนื้อร้อนใจเพราะเธอ

ร้ายไม่เคยรัก

ร้ายไม่เคยรัก

โรแมนติก

5.0

เพราะอนาคตของน้องสาว เพราะแม่ พลอยหวาน สาวสมองขี้เลื่อยจึงต้องมารับกรรมที่ไม่ได้ก่อ คีตะคราม เขาหล่อ แต่เขาร้าย แต่ไม่ปราณีเธอ แม้เป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ วันที่หลานชายเขาฟื้นขึ้นมาจากการหลับใหล เธอรู้ว่าตนเองท้อง ทว่าพ่อของลูก คนใจร้ายคนนั้นไม่ยอมรับฟัง เขายังต้องการให้เธอไปให้ไกลตาหลานชายของเขา แต่กลับไปบ้าน สักวันคนบ้านนั้นอาจจะรู้เรื่องน้องสาว ที่ไม่เคยเหลียวแลพี่สาวอย่างเธอ ดังนั้นเธอต้องไปหางาน หาเงินเอาข้างหน้า คลอดลูกเมื่อไหร่ จะเอามาให้พ่อเขาก็แล้วกัน ไม่โกรธแม่ใช่ไหมลูก? เธอน้ำตาไหล เธอหวังลูกจะตอบกลับเป็นประโยคเดียวกับคำถามของเธอ

ความผูกพันที่ไร้ค่า

ความผูกพันที่ไร้ค่า

โรแมนติก

5.0

เรื่องราวของอัญชลียาผู้ซึ่งยึดมั่นในความผูกพัน จนกลายเป็นความรัก แม้รู้ว่าคุณอคินของเรามีให้แค่เงินและสัมพันธ์ทางกายเธอก็ยังไม่เปลี่ยนใจจากเขา จนกระทั่งวันที่ต้องลาจากมาถึง เพราะคนรักที่เขาสัญญาจะแต่งงานด้วยกลับมาจากเมืองนอก ความผูกพันของเธอก็ดูไร้ค่าจนน่าสมเพชตนเอง และเรื่องราวที่เกิดขึ้นมากมายทำให้ความรักกลายเป็นความแค้น เรื่องราวจะเป็นอย่างไรติดตามกันในเล่มนะคะ ------ “ฉันไปนะอันอัน อย่าลืมฝากคีย์การ์ดไว้ที่เคาน์เตอร์นะ” “อะไรกันแค่คีย์การ์ด ฉันจะเอาไปทำไม” อันอัน เช็ดหน้าเดินไปหาเสื้อผ้า ดึงของใช้ตนเองออกมา” “เธอจะโมโหทำไม เอ๊ะ! หรือว่าคิดไม่ทำตามสัญญา อย่าเชียวนะ นั่นๆ ดึงไปให้หมดเลยเสื้อผ้าพวกนั้น” เขายืนมอง ปากก็พูดไล่อีกครั้ง หญิงสาวหันไปมองเขา “เลือดเย็นกับฉันจังเลยนะอคิน ทั้งที่เมื่อคืนปากบอกว่าชอบฉัน” อดไม่ได้จะตัดพ้อ แต่เขาคงฟังเป็นถ้อยคำน่ารำคาญ เพราะหันหลังหนีไปอีกครั้ง หยิบกุญแจรถขึ้น “เวลาเข้าด้ายเข้าเข็ม กำลังมันส์จะให้พูดว่าเกลียดหรือไง เธอเองก็ชอบนี่น่า พอๆ อย่าหาเรื่อง นั่นเช็คนะ ดูแลตัวเองด้วย” อย่างน้อยยังมีน้ำใจ แม้จะออกมาเพราะเธอคาดคั้น อัญชลียาหันมองเช็ค ใจแห้งเหี่ยวเดินเข้าไปแต่งตัว พร้อมกับเจ้าของห้องหรูเดินห่างไป เสียงประตูปิดลง หญิงสาวผู้ไม่เคยแสดงความอ่อนแอ นั่งลงปาดน้ำตา ขอบคุณทุกการสนับสนุนค่ะ ทรายสีรุ้ง

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

ซ่อนรักซ่อนรอยร้าว

โรแมนติก

5.0

เขารักคนอื่น กำลังจะแต่งงานกัน ในค่ำคืนหนึ่งเธอกลายเป็นของเขาด้วยความงงๆ อยากบอกเขาให้รับผิดชอบ เพราะไม่รู้จะทำอย่างไร แต่คนที่เขาจะแต่งงานเป็นคนที่เธอรัก เคารพ อารยายอมตัดใจ แม้อุ้มท้องและโดนพ่อด่าทอ ทุบตี ว่าแย่งของคนอื่นเธอก็ไม่อาจโต้แย้ง ---------------------- “อย่าเพิ่งไป” มือใหญ่คว้ามือเธอไว้ อารยาสะบัด “จะกลับแล้ว ถ้าคุยเรื่องไร้สาระ” “การที่เรานอนกันดุเดือดคืนนั้น เธอพูดว่าไร้สาระเหรอ ฉันคงจะคิดผิดเสียแล้ว ว่าเธอไร้เดียงสา” ดวงตาคมโตหันไปถลึงตา “พูดอะไรเงียบไปเลยนะ” โยธินหัวเราะขื่น “แสดงท่าทีแบบนี้ ยอมรับแล้วสินะ” อารยากำหมัดแน่น มองซ้ายขวา ที่นี่คงให้เธอตะโกนให้หายแค้นใจได้ “ยอมรับแล้วไง คุณก็ไม่สามารถทำอะไรให้ฉันกลับมาเป็นคนเดิม พอๆ เลิกพูดเรื่องนี้ อย่ามายุ่งกับฉันอีก!” ไม่คิดจะกลายเป็นคำพูดนี้ที่ปิดการสนทนา เธอแหงนมองท้องฟ้า ห้ามน้ำตาไม่ให้ไหล ไม่มีอะไรดีขึ้น จะร้องไห้ไปทำไม “เธอหวังอะไรล่ะ น่าจะรู้ฉันจะแต่งกับพี่สาวเธอเท่านั้น” อารยากำหมัดแน่น พลั่ก! “โอ้ย!” โยธินกุมจมูก สบถเสียงดัง “เธอเป็นบ้าอะไร เจ็บนะ” “ให้คุณมีสติและคิดบ้าง ตั้งแต่เกิดเรื่อง ฉันเคยอ้อนวอนอะไรคุณบ้าง ฉะนั้นอย่ามาตัดสินว่าฉันคิดหรือไม่คิดอะไร เข้าใจไหม” โยธินอึ้งไปแต่ไม่ยอมแพ้ “ผู้หญิงเก็บกด อยากลองจะว่างั้น แล้วทำไมไม่บอกกันดีๆ ล่ะ แอบลอบเข้าไปมันคงเร้าใจใช่ไหม ก็แน่ล่ะ หุ่นผมมันคงน่ากิน” อารยายกมือจะซัดอีกครั้งแต่กลับโดนรวบที่เอว ก่อนใบหน้าบึ้งตึงจะก้มลงมาบดจูบปากเธอ หญิงสาวพยายามกระทืบเท้าเขาและดิ้น คนบ้านี่ ทำอะไรอีก

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ฟ้าโอบดาว

ฟ้าโอบดาว

หลงเวลา
5.0

ฟ้า แผ่นฟ้า นิรันนุกุล คูเวอร์ แฝดผู้น้องของซุปตาร์สาวน้ำ ธารน้ำ นิรันนุกุล คูเวอร์ อายุ 23 ปี เขาเป็นชายหนุ่มที่มีรูปร่างสูงโปร่งถึง 185 เซนติเมตร ใบหน้าหล่อเหลาแต่ทว่าติดความเย็นชามาจากบิดา ริมฝีปากหนาสีแดงธรรมชาติ บุคลิกเย็นชานั้นไม่ต้องบอกก็พอจะรู้ว่าติดใครมา ความหล่อเหลาของเขาเป็นที่กล่าวถึง แต่ทว่ากลับไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนเคยเข้าถึงตัวของชายหนุ่มเลย จนในวงการแอบซุบซิบกันว่าน้องชายของซุปตาร์สาวชื่อดังเป็นเกย์ เพราะชอบไม้ป่าเดียวกัน รายล้อมรอบกายของเขาก็มีแต่ผู้ชาย แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างกายของเขามีเธอ ที่เขายื่นข้อเสนอบ้าๆ เพื่อแลกกับการรักษาชีวิตเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตของเธอเอาไว้ ดาว ดาราภัส พงษ์วิภา ลูกคุณหนูตกอับที่สูญเสียบิดามารดาไปกับอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ถึงแม้จะมีญาติเยอะแต่ก็ไม่มีครอบครัวไหนเลยที่จะรับเด็กหญิงไปอยู่ในการดูแล สรุปคือเด็กหญิงถูกส่งต่อให้บ้านเด็กกำพร้า เธอเติบโตขึ้นมาเป็นอย่างดีด้วยการอุปถัมภ์จากครอบครัวนิรันนุกุล คูเวอร์ เด็กสาวซาบซึ้งในพระคุณ แต่ใครเลยจะรู้ว่าเธอจับพลัดจับพลู ต้องตกไปเป็นผู้หญิงของบุตรชายคนกลางของผู้มีพระคุณ ฟ้า แผ่นฟ้า นิรันนุกุล คูเวอร์ ที่ใครๆ ก็บอกว่าเขาเป็นเกย์ แต่จะมีใครรู้ดีไปเท่ากับเธอ ว่าใบหน้าที่แฝงความเย็นชานั้น มันทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นจนร้อนลุ่มในหัวใจขนาดไหน **พระเอกเรื่องนี้ไม่ร้ายนะคะ เขาแค่เย็นชา แต่รักนางเอกมาก ความปากหนักทำให้นางเอกเกิดความเข้าใจผิด เรื่องราวจะเป็นอย่างไรรอติดตามกันต่อไปน๊า.......

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

หยางจื้อซี เกิดใหม่ในหมู่บ้านป่าหมอก

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หยางจื้อซี เด็กกำพร้าจากศตวรรษที่21 ถูกองค์กรมืดเลี้ยงดูจนเติบโตและทำให้เธอกลายเป็นมนุษย์กลายพันธ์ ในระหว่างที่ถูกส่งตัวไปทำภารกิจลับ เธอกลับถูกคนในองค์กรมืดหักหลังและถูกฆ่าโดยเพื่อนสนิทที่เธอไว้ใจมากที่สุด ก่อนสิ้นใจเธอถามเพื่อนสนิทว่าทำไม แต่ไม่ได้รับคำตอบจากปากของอีกฝ่าย สิ่งที่เธอได้รับคือรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยามและ คำว่า “โง่” จากปากของอีกฝ่ายเท่านั้น หลังจากที่ตายไปแล้วสิ่งที่เธอคิดไว้ คงจะเป็นนรกหรือที่ไหนสักแห่งที่เป็นโลกหลังความตาย แต่ทว่ามันกลับไม่เป็นเช่นนัน เธอตื่นขึ้นมาในร่างของ หยางจื้อซี เด็กหญิงอายุ เพียง 13 ขวบปีในหมู่บ้านป่าหมอก ในดินแดนโบราณล้าหลังที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ คล้ายกับว่าเป็นโลกคู่ขนานที่อยู่อีกมิติหนึ่ง เธอตื่นขึ้นมาในบ้านที่ผุพัง ครอบครัวยากจน มีแม่ที่อ่อนแอและเจ็บป่วย มีพี่น้องที่อายุน้อย มีปู่ย่าตายายที่เห็นแก่ตัวและใจร้าย มีลุงที่เห็นแก่ได้ป้าสะใภ้ที่เต็มไปด้วยความละโมบโมบโลภมาก หยางจื้อซี คิดว่านับจากนี้ไปชีวิตจะต้องอยู่ได้ด้วยตัวเอง หากใครมารังแกก็แค่ทุบตี เธอไม่เชื่อว่าด้วยพลังที่ติดตัวเธอมาจากชาติที่แล้วจะไม่สามารถอยู่รอดได้ในโลกล้าหลังแห่งนี้

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

หลังหย่าเธอกลายเป็นมหาเศรษฐี

Lewie Parenti
5.0

"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

ไม่เป็นทาสรักอีกต่อไป

Frannie Bettuzzi
5.0

คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
จอมพธูเนื้อหวาน
1

บทที่ 1 เพื่อนทรยศ

24/03/2022

2

บทที่ 2 ผู้หญิงลวงโลก

24/03/2022

3

บทที่ 3 เริงรัก

24/03/2022

4

บทที่ 4 แผนการจับตัว

24/03/2022

5

บทที่ 5 เสียวกับคู่ขา

24/03/2022

6

บทที่ 6 เชลยผิดตัว

24/03/2022

7

บทที่ 7 ข้อเสนอลามก

24/03/2022

8

บทที่ 8 สำรวจสินค้า

24/03/2022

9

บทที่ 9 เสียวซ่าน

24/03/2022

10

บทที่ 10 ติดใจรสรัก

24/03/2022

11

บทที่ 11 รู้สึกหวง

29/03/2022

12

บทที่ 12 เสียหน้าที่โดนแย่ง

29/03/2022

13

บทที่ 13 จอมพธูเปลี่ยนไป

29/03/2022

14

บทที่ 14 เพชรหรือพลอย

29/03/2022

15

บทที่ 15 อยากเป็นของเธอคนเดียว

29/03/2022

16

บทที่ 16 ห้ามหมดแรงตอนนี้

29/03/2022

17

บทที่ 17 ถูกขังไว้กับการรอคอย

29/03/2022

18

บทที่ 18 เมามายเพื่อลืมรัก

29/03/2022

19

บทที่ 19 ยอมตายเสียดีกว่า

29/03/2022

20

บทที่ 20 ร่วมรักไม่รู้เบื่อ

29/03/2022

21

บทที่ 21 งานด่วนรอไปก่อน

29/03/2022

22

บทที่ 22 ใหญ่แบบนี้ชอบไหม

29/03/2022

23

บทที่ 23 จนกว่าคุณจะไม่มีเรี่ยวแรง

29/03/2022

24

บทที่ 24 กินให้ทั่วร่าง

29/03/2022

25

บทที่ 25 ร่วมรักกลางสายน้ำ

29/03/2022

26

บทที่ 26 เพื่อนชั่ว

29/03/2022

27

บทที่ 27 หลงใหล

29/03/2022

28

บทที่ 28 ตนเองไม่มีค่า

29/03/2022

29

บทที่ 29 จอม หรือพธู ยอดรักนายหัว

29/03/2022