Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เร้นรักร้อนพิศวาส

เร้นรักร้อนพิศวาส

Xmaniac

5.0
ความคิดเห็น
60.8K
ชม
92
บท

พี่ราม - สถาปนิก หล่อเข้ม สูงใหญ่ ละมุนละไม อบอุ่น และ หื่นนนน ! น้ำหนึ่ง - ผู้หญิงตัวเล็กบอบบาง สวยใส ไร้เดียงสา น่ารัก ทั้งสองตกหลุมรักกันและกัน ทุกอย่างคงไปได้สวย ถ้าหากผู้หญิงคนนั้นไม่มีเจ้าของ ที่สำคัญ เจ้าของเธอ คือคนที่เป็น เพื่อนรัก !! ความรัก มันมีอานุภาพร้ายกาจ แรงพิศวาส ยิ่งมีพิษสงรุนแรง เมื่อพลาดให้มันเพียงครั้งเดียว กลับยิ่งโหยหวนถวิลหา เพลิงกามาระอุปะทุเดือด ความต้องการอย่างดิบเถื่อนของหนุ่มวัยฉกรรจ์ รวมกับฝีมืออันจัดเจนช่ำชอง ทำให้ผู้หญิงเรียบร้อยสงบเสงี่ยมคนหนึ่งกลับกลายเป็นสาวเร่าร้อน ที่พร้อมจะตามเขาไปในทุกที่ ทุกท่า ทุกเวลา ทุกสถานที่ !! จิตสำนึกมืดบอด ทั้งที่รู้ว่ามันผิด แต่ก็ยังปล่อยให้เพลิงกามานำพาไป ..แต่ความลับมันไม่มีในโลก.. สุดท้าย มันจะจบอย่างไร มันจะแตกหัก สูญเสีย เจ็บปวด รุนแรงแค่ไหน ไปติดตามกันได้ใน “ เร้นรักร้อนพิศวาส ”

บทที่ 1 พี่ราม

รถจักรยานยนต์ Ducati XDiavel Xtraordinary Nero 2016 สีดำดุเลี้ยวเข้าสู่ลานจอดรถของโรงแรมปุชารายา โรงแรมสไตล์บูติคอันสวยงามกลางกรุง มันถูกจอดนิ่งก่อนคนขับจะถอดหมวกกันน็อคออก เผยให้เห็นใบหน้าหล่อเหลาคมสันอย่างร้ายกาจ คิ้วดกดำเข้ม ตาคม ขนตางอนยาวเป็นแพราวกับผู้หญิง จมูกโด่ง ริมฝีปากหยักโค้ง มีไรเคราครึ้มล้อมกรอบใบหน้ายาว ยิ่งส่งให้เขายิ่งดูหล่อเข้มขึ้นเป็นกอง เขาปลดกระดุมเสื้อแจ็คเก็ตออกแล้วถอด เหลือเพียงเสื้อยืดสีดำด้านในที่ชื้นเหงื่อแนบลู่ไปกับเรือนกายกำยำ มีมัดกล้ามงดงาม แขนส่วนที่เลยออกมาเป็นผิวสีแทนเนียน จากนั้นเขาลงจากรถเพื่อจัดเก็บของให้เข้าที่ จึงเห็นเรือนร่างสูงใหญ่กำยำร่วมเมตรเก้าสิบ ท่

อนล่างห่อหุ้มด้วยกางเกงยีนส์สีน้ำเงินเข้ม รองเท้าหุ้มข้อสีเดียวกับเสื้อยืด

ราม ราชรักษา คือนามของหนุ่มหล่อร้ายกาจผู้นี้ เขายกมือเสยผมลวก ๆ ให้เข้าที่เข้าทางแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดหาชื่อผู้ที่ต้องการแล้วโทรออก เสียงปลายสายตอบกลับมาทันทีที่สัญญาณเตือนดังเพียงสองครั้ง

“ ว่าไงราม มาถึงแล้วเหรอ ”

“ ใช่ ให้รอที่ไหน ”

“ เดินเข้ามาในโรงแรมแจ้งประชาสัมพันธ์ เดี๋ยวเด็กมันจะพาไปห้องรับรอง แล้วจะให้คนเอาเครื่องดื่มไปเสิร์ฟ ถ้ากูจำไม่ผิดมึงกินเอสเปรสโซ่ใช่ป่ะ เย็นหรือร้อนดี ”

“ ร้อน ”

“ พูดมากไม่ได้กลัวดอกพิกุลจะร่วงเหมือนเดิมนะมึง โอเค เดี๋ยวเจอกัน ขอเวลาเคลียร์งานสิบนาที ”

รามกดตัดสายโทรศัพท์แล้วสาวเท้าไปยังประตูของโรงแรม ตรงไปยังเคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์เพื่อแจ้งกับพนักงานต้อนรับ ทันทีที่เงยหน้าขึ้นเแขกผู้มาเยือน พนักงานสาวแท้และสาวเทียมทั้งสองรีบวิ่งเข้ามาแย่งกันบริการอย่างเต็มที่

“ สวัสดีค่ะ ปุราชายายินดีต้อนรับ ไม่ทราบมีอะไรให้ดิฉันรับใช้ค่ะ ”

ชายหนุ่มกระตุกยิ้มมุมปากเล็ก ๆ เพียงเท่านั้นก็ทำให้สาวทั้งสองแทบจะละลายไปต่อหน้า

“ ผมชื่อรามครับ นัดกับคุณนฤบดินทร์ไว้ ”

“ อ๋อ แขกของคุณนฤบดินทร์นี่เอง ถ้าอย่างนั้นเชิญที่ห้องรับรองแขกวีไอพีด้านนี้เลยค่ะ ”

“ ขอบคุณครับ ”

ตอบสั้น ๆ พร้อมรอยยิ้มมุมปากเช่นเคย พนักงานต้อนรับหนึ่งในสองเดินออกมาเชื้อเชิญให้เดินตามไปห้องรับแขกวีไอพีดังว่า ส่งเขานั่งติดกับมุมกระจกที่สามารถมองเห็นวิวด้านนอกได้ จากนั้น บริกรก็เข้ามาเสิร์ฟกาแฟดังที่เพื่อนสอบถามไว้ทางโทรศัพท์

นฤบดินทร์ ปุชารายา คือนามของเพื่อนหนุ่มผู้เป็นทายาทแต่เพียงผู้เดียวของเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ทั้งสองไปเจอกันในคลาสเรียนปริญญาตรีด้านการออกแบบและสถาปัตยกรรมที่ออสเตรเลีย เขาเป็นหนุ่มลูกเสี้ยวหลายเชื้อชาติ บิดาเป็นลูกครึ่งไทยอินเดีย ส่วนมารดามีเชื้อสายไทยจีน นฤบดินทร์รวมรวมข้อดีของแต่ละเชื้อชาติมาไว้ในตัวทั้งหมด หน้าคมเข้มแต่ผิวขาว รูปร่างสูงใหญ่ ความที่รูปหล่อพ่อรวยทำให้เขาเป็นเพลย์บอยตัวฉกาจ

ส่วนราม ราชรักษา หนุ่มไทยแท้คมเข้ม เงียบขรึมพูดน้อย เป็นเด็กกำพร้า เติบโตมาโดยมีลุงและป้าคอยเลี้ยงอย่างไม่สนใจใคร่ดีนัก สุดท้ายก็นำเขาไปฝากไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ‘ บ้านอ้อมกอด ’

แต่นั่นไม่ใช่ปมด้อยที่จะเอามาบั่นทอนคนใฝ่ดีอย่างราม เขาตั้งใจเรียนจนสามารถสอบทุนเข้าในมหาวิทยาลัยชื่อดังระดับต้น ๆ ของประเทศ เมื่อจบปริญญาตรีก็ยังสอบชิงทุนปริญญาโทไปเรียนเมืองนอกได้ แถมจบด้วยเกียรตินิยมอันดับหนึ่งเสียด้วย

เมื่อเรียนจบ รามทำงานที่โน่น ความมีฝีมือดีมีความรับผิดชอบทำให้ลูกค้าไว้ใจ งานหลั่งไหลเข้ามาไม่ขาด รามไม่ใช่เด็กกำพร้ายากจนอีกต่อไป เขามีรายได้มากมายเป็นหลักสิบล้าน แต่ไม่เคยลืมว่าตนเองเกิดมาจากจุดไหน ยังคงหาโอกาสกลับไปที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าที่ตนเติบโตมาเสมอ มอบเงินทุนเพื่อปรับปรุงและเป็นค่าใช้จ่ายอยู่ทุกเดือน และไม่เคยลืมส่งเสียลุงกับป้าที่เลี้ยงดูเขามาแม้จะไม่ดีเท่าที่ควร

จนเมื่อเดือนที่แล้ว ป้าของเขาเสียเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ รามกลับมาจัดการงานศพและอยู่ต่อเพื่อจะพักผ่อนสักสามเดือน นฤบดินทร์ทราบจึงติดต่อไปเพราะมีโครงการจะสร้างโรงแรมแห่งใหม่ที่หัวหิน และอยากได้สถาปนิกมือดีอย่างรามมาร่วมงาน

ชายหนุ่มนั่งนิ่ง ทอดอารมณ์มองออกไปชมวิวด้านนอกที่มีกระจกใสแจ๋วคั่นไว้ สวนสวยที่มีน้ำตกจำลองอยู่ตรงกลางรายล้อมไปด้วยไม้ดอกไม้ประดับที่ได้รับการตกแต่งดูแลเป็นอย่างดีจนออกดอกสะพรั่งงามตา สลับไปด้วยบอนไซต้นเล็ก ๆ ดูน่ารัก ชายหนุ่มยิ้มออกมาเมื่อเห็นต้นไม้จิ๋วพวกนั้น เพราะนึกถึงเด็ก ๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้าขึ้นมา

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ Xmaniac

ข้อมูลเพิ่มเติม
ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

ขออีกครั้ง (ซีรีส์หลงเมีย)

โรแมนติก

5.0

โปรย : " ขออีกครั้งได้ไหม " " หมายถึงโอกาสเหรอคะ " " ก็ โอกาสด้วย อย่างอื่นด้วย " เธอยิ้ม ขยับเข้าไปหาแล้วกระซิบข้างหูเขาเบา ๆ " อย่างอื่นนี่คืออะไรเหรอคะ " ลมหายใจอุ่น ๆ เป่าลงที่ซอกคอ และเธอตั้งใจแตะริมฝีปากให้ถากบนใบหูของเขา เพียงเท่านั้นเลือดหนุ่มก็เดือดพล่านเหลือเกินแล้ว " พูดได้เหรอ " " ถ้าไม่อยากพูด ทำเลยก็ได้ " ++++++++++++ มาเซ้ นางเอกเราสู้คนค่ะคุณขา หมายเหตุ : แมธธิว พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง คุณแสนร้าย , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)

คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

คุณแสนร้าย (ซีรีส์หลงเมีย)

โรแมนติก

5.0

เธอไม่ได้ชอบเบา ๆ หรอก ฉันรู้ดี... โปรย : จากเด็กในบ้านที่มีสัมพันธ์กันลับ ๆ วันหนึ่งเธอตัดสินใจโบยบินไปจากอ้อมอก ตอนนั้นเขาพึ่งรู้หัวใจตัวเอง เขาหวง เขาหึง เขาคิดถึง เขาคลั่งแทบบ้า และจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอคืนมา ! ตัวอย่าง : " คุณแสนมีธุระอะไรคะ " ใบหน้าหล่อเหลาที่เรียบเฉยยกยิ้มมุมปากทันทีที่ได้ยินคำถามนั้น " พูดจาดูห่างเหินจังนะ " " คุณทราบได้ยังไงคะว่าหนึ่งอยู่ที่นี่ " " ก็แค่บังเอิญผ่านมา " " บังเอิญแน่เหรอคะ " " แน่สิ ทำไมล่ะ ที่นี่มันร้านกาแฟที่ลูกค้าที่ไหนจะมาซื้อก็ได้ทั้งนั้น รวมถึงฉันด้วย " " หนึ่งจะปิดร้านแล้วค่ะ " " ใจดำจังนะ ออกมาไม่บอกไม่กล่าว รีบอะไรขนาดนั้น " คราวนี้เธอเงียบ เขาจึงยิงคำถามต่อ " เห็นน้าละมุนบอกว่าวันที่ขนของมีหนุ่มไปรับ " คำพูดนั้นทำให้เธอเชิดหน้าขึ้น " ค่ะ แฟนหนึ่งเอง หนึ่งย้ายมาอยู่กับเขาที่นี่ " เธอเน้นย้ำคำว่า ที่นี่ ให้เขาได้ยินชัด ๆ เขานิ่งไปชั่วขณะก่อนจะยิ้มออกมา " แต่ตอนนี้ร้านดูเงียบ ๆ แฟนไม่อยู่เหรอ " " คุณแสนจะสั่งอะไรไหมคะ ถ้าไม่สั่งหนึ่งขออนุญาตเชิญกลับ เพราะหนึ่งต้องปิดร้าน " " นี่เป็นแม่ค้ายังไงจะไล่ลูกค้าออกจากร้าน ใจร้ายจังนะ " เธอยืนจ้องเขาเขม็ง คิ้วได้รูปขมวดนิด ๆ อย่างหงุดหงิด แสนสราญนึกสนุกที่ได้เห็นท่าทีแข็งกร้าวต่อต้าน และคนสันดานเสียอย่างเขาก็ชอบที่จะเอาชนะเสียด้วยสิ " อยากได้เครื่องดื่ม " " รับอะไรดีคะ " " นมสด " " นมสดไม่มีค่ะ เมนูตามนี้เลย " เธอผายมือไปยังป้ายเมนูไม้แบบมินิมอลน่ารักที่มีรายชื่อเครื่องดื่มอยู่บนนั้น แต่เขาไม่ได้มองตามไปที่นั่น สายตากรุ้มกริ่มจ้องอยู่ที่อกอวบ แม้มีเสื้อยืดสีขาวสกรีนชื่อร้านห่อหุ้มอีกทั้งผ้ากันเปื้อนทับอีกชั้น แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความร้อนผ่าวที่เกิดขึ้นภายในทรวงเพียงถูกเขาจ้อง " มีสิ เต็มปากเต็มคำดีเสียด้วย " หมายเหตุ : คุณแสน พระเอกของเรื่องนี้ เป็นตัวละครหนึ่งในกลุ่มเพื่อนสนิทจากเรื่อง ขออีกครั้ง , น้องนุ่ง , เล่ห์ร้อน ทุกเรื่องจะมีตัวละครทั้งสี่ปรากฏในเรื่อง แต่เนื้อเรื่องไม่เกี่ยวข้อง สามารถอ่านแยกกันได้ แต่ถ้าจะให้ม่วนจอยครบสูตรก็ฝากทั้งสี่ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะคะ ++++++++++++++++++++++++ 4 เรื่อง 4 รส 4 หนุ่ม ดังนี้ 1. คุณแสนร้าย (แสนสราญ + หนึ่งฤทัย) 2. ขออีกครั้ง (แมธธิว + พราวด์ ) 3. น้องนุ่ง (เอกบุรุษ + เขมิรา) 4. เล่ห์ร้อน (เขมมะ + ขนม)

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

ก็เด็กมันยั่ว Naughty boy

สมัยใหม่

5.0

" ผมใหญ่ครับ " " ใหญ่นี่ ชื่อหรือสรรพคุณคะ " " ก็... ทั้งสองอย่างครับ " +++++++++++++++++++++++++++ " ผมอยากเอาคุณเป็นบ้าเลย " ดวงตาของมิถุนาเบิกกว้างเมื่อได้ยินประโยคนั้น ไม่คิดไม่ฝันว่าเขาจะพูดมันออกมาตรง ๆ อย่างไม่ให้เกียรติเธอแม้แต่นิด " ไอ้โรคจิต หยาบคาย ! " เธอผรุสวาทออกมาทั้งยังพยายามดิ้นรนผลักไสให้ตัวเองหลุดพ้นพันธนาการอันเป็นอ้อมแขนเหนียวแน่นนั้น และแน่นอนว่านอกจากไม่หลุดแล้วเขายังรัดเธอแน่นเข้าไปอีก " ปล่อยฉันนะ ! " " ก็คุณบอกให้ผมพูดเอง " " ใครจะไปรู้ว่าความคิดคุณจะทุเรศลามกขนาดนั้น " " มันเป็นเรื่องปกติของมนุษย์ ธรรมชาติสร้างให้สัตว์เพศผู้เพศเมียสมสู่กันเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์ ความต้องการทางเพศมันเป็นเรื่องปกติ หรือว่าคุณไม่เคยมีมัน " " ฉันมีคู่หมั้นแล้วและไม่ได้อยากดำรงเผ่าพันธุ์อะไรกับคนแบบคุณ ! " เขาหัวเราะเบา ๆ ต่างกับเธอที่ตาเขียวปั้ด อยากจะยกมือขึ้นตะกายหน้าหล่อ ๆ นั่นแทบบ้า ไอ้คนไร้มารยาท ! " เราไม่ต้องดำรงเผ่าพันธุ์อะไรทั้งนั้น " เขาเริ่มบทสนทนาต่อก่อนโน้มตัวไปกระซิบที่ข้างหูเธอเบา ๆ " แค่เอากันก็พอ " ++++++++++++++++++++++++++++++++++++ " ...แค่อยากจะมาทักทายคนคุ้นเคยเป็นการส่วนตัว " " ฉันไม่ใช่คนคุ้นเคยของนาย " " งั้นคุณเป็นคนคุ้นเคยของผมฝ่ายเดียวก็ได้ " " อย่ามากวนนะ ระวังจะโดนเอาคืน " " ก็เอาสิ จะเอาคืน เอาวัน หรือเอาทั้งวันทั้งคืนเลยก็ได้นะ ผมไม่ติด "

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ต้องทำเช่นใดให้พวกท่านลุ่มหลง

ซีไซต์
5.0

องค์หญิงใหญ่รั่วเสียน ต้องปกป้องบัลลังก์ของน้องชายที่ขึ้นครองราชย์ในวัยเพียงแค่ 4 ขวบ ดังนั้นนางจึงต้องหาทางมัดใจเสนาบดีกัวผู้กุมอำนาจราชสำนักเอาไว้ให้ได้ ทว่าบุรุษผู้นี้กลับไม่ต้องการแต่งงานกับนาง เขายังทำตัวดั่งบิดาหาบุรุษไว้ให้นางอีก รั่วเสียนจึงต้องฝึกฝนการยั่วยวนเขาเพื่อหาวิธีมัดใจบุรุษผู้นี้เอาไว้ให้ได้ และนางก็ต้องตกใจเมื่อเสนาบดีกัวกลับมีถึงสองคน! +++ นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายจีนโบราณประเภทนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ เป็นเรื่องแต่งขึ้นจากจินตนาการไม่ได้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์ใด ๆ ดังนั้นภายในจะมีฉาก เนื้อหา เน้นหนักที่เรื่องเพศระหว่างชายหญิง มีการร่วมรักกันตั้งแต่ 3 คนขึ้นไป (3P) และอาจมีความไม่สมเหตุสมผลบ้าง ขอให้ผู้อ่านใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

ทะลุมิติมาเป็นบุตรสาวหญิงหม้าย

l3oonm@
5.0

จือหลินเธอเป็นเด็กกำพร้า ที่ถูกมารดาทอดทิ้งไว้ที่โรงพยาบาลตั้งแต่วันแรกที่ลืมตามาดูโลก ต่อมาทางโรงพยาบาลจึงส่งตัวเธอให้กับสถานสงเคราะห์ พออายุได้สามปี ก็มีองค์กรหนึ่งมารับเลี้ยงตัวเธอ แต่พวกเขาเลี้ยงเธอและเด็กคนอื่นๆ ไว้เพื่อเป็นหนูทดลองเท่านั้น ครั้งแรกที่ถูกนำตัวมา ต่างก็โดนจับฉีดยาเข้าสู่ร่างกาย เพื่อหาเด็กที่เลือดต้านเชื้อที่ฉีดเข้าไปได้เท่านั้น หากร่างกายทนรับไม่ไว้สิ่งที่ทางองค์กรมอบให้คือความตาย จือหลินอาจเป็นเพราะเลือดของเธอพิเศษกว่าเด็กคนอื่น ไม่ว่าฉีดยาตัวไหนเข้าสู่ร่างกายเธอก็ทนรับได้ทั้งนั้น นับจากนั้นมาเธอจึงถูกเลี้ยงดูจากองค์กรมาอย่างดี เรื่องการศึกษาเธอก็สามารถเรียนรู้ทุกสิ่งได้อย่างเต็มที่ แต่เพราะความฉลาดของเธอจึงถูกส่งให้เรียนวิทยาศาสตร์การแพทย์และเรียนแพทย์ควบคู่ไปด้วย เมื่อเรียนจบมาแล้ว จือหลินยังคงทำการให้องค์กรเช่นเดิม แม้จะไม่ได้เป็นนักฆ่าเช่นเพื่อนคนอื่นที่มาพร้อมกัน แต่เธอก็ต้องฝึกไม่ต่างจากพวกเขา ยิ่งเมื่อต้องนำเด็กเข้ามาเป็นหนูทดลองเช่นเดียวกับเธอในตอนเล็ก ต่อให้ไม่อยากทำก็ต้องทำ หากฝ่าฝืนไม่ทำการชิปที่ถูกฝังอยู่ในตัวจะถูกกระตุ้นให้ได้รับความทรมานทันที นานวันเข้า ความดำมืดก็ก่อเกิดในใจ ไม่ว่าจะฉีดยาให้เด็กร้ายแรงเพียงใดจือหลินก็เลิกรู้สึกผิดไปเสียแล้ว เพราะการทำงานของเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมาทำให้ทางองค์กรยกย่องและมักจะให้สิ่งดีๆ กับเธอเสมอ เมื่อมีชิปตัวหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อฝังมิติอีกห้วงหนึ่งไว้ภายในร่างกาย จือหลินนางก็ได้รับเลือกให้ทดลองใช้สิ่งนี้ด้วยเช่นกัน จือหลินถูกฝังชิปมิติเข้าที่แกนสมองของเธอ ความเจ็บปวดที่ได้รับทำให้เธอแทบสิ้นสติ เมื่อชิปถูกฝังลงไปแล้ว เพียงไม่นานก็มีเสียงจากระบบให้เธอยืนยันตัวตน ก่อนที่จะปรากฏภาพต่างๆ ภายในหัวของเธอ ของจากภายนอกล้วนแต่ถูกส่งเข้าไปเก็บไว้ด้านในได้ทั้งสิ้น หากเป็นเนื้อสด ผักผลไม้ ยังคงความสดอยู่เช่นเดิมแม้จะเก็บไว้นานมากเพียงใด ห้วงมิติของจือหลินเหมือนเป็นห้องสูทในคอนโดของเธอเองที่มีทุกอย่างพร้อมใช้อยู่ภายใน แม้แต่ห้องทดลอง ห้องทำงานของเธอก็ปรากฏอยู่ในนั้นเช่นกัน นับจากนั้นจือหลินจึงซื้อของเขาเก็บภายในมิติของเธอเป็นจำนวนมาก ตัวเธอเพียงผู้เดียวที่สามารถเข้าออกในห้วงมิติได้ วันเวลาผ่านไปจนจือหลินล่วงเข้าวัยสามสิบปี เธอสามารถผลิตยาที่ทำให้ทั่วโลกจับตามองออกมาได้ ยายื้อชีวิตจากความตาย แต่การทดลองของเธอที่ผ่านมาต้องใช้คนจำนวนมากในการเข้าทดลอง จือหลินสามารถยื้อชีวิตของชายชราที่กำลังจะหมดลมหายใจให้กลับมามีชีวิตปกติได้ เมื่อเธอกักตัวเขาไว้ได้หกเดือนเห็นว่าไม่มีสิ่งใดที่ผิดปกติจึงคิดจะปล่อยเขาออกไปใช้ชีวิตเช่นเดิม แต่แล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อชายชราที่กำลังจะเดินออกจากห้องทดลองล้มลงต่อหน้าทุกคนที่เข้าร่วมชื่นชมผลงานของเธอ จือหลินรีบเข้าไปตรวจดูความผิดปกติทันที ก็พบว่าเขาหยุดหายใจเสียแล้ว เจ้าหน้าที่ทั้งหมดจึงต้องพาชายชราคนนั้นกลับเข้าไปในห้องทดลองเพื่อหาสาเหตุ ผ่านไปเพียงสองครึ่งชั่วโมงเขากลับลืมตาขึ้นมาอย่างไม่น่าเชื่อ แต่แววตาที่มองมาทางทุกคนได้เปลี่ยนไป ในดวงตาของชายชราผู้นั้นมีเพียงตาขาวไม่มีตาดำเช่นคนมีชีวิต “เกิดเรื่องอะไรขึ้น” ผู้อำนวยการองค์กรเดินเข้ามาหาจือหลินแล้วเอ่ยถามอย่างตื่นตระหนก เพราะนักข่าวที่ข่าวเชิญมายังอยู่ที่ด้านนอกเพื่อรอฟังคำตอบ “ขอดิฉันตรวจสอบก่อนค่ะ” จือหลินกุมหน้าผากอย่างมึนงง เธอก็ไม่เข้าใจเช่นกันว่าเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร คนทั้งหมดยืนมองชายชราที่เดินท่าทางประหลาดอยู่ในห้องทดลอง ในตอนนี้เขาเริ่มหยิบสิ่งของทำร้ายตัวเองอย่างบ้าคลั่ง เจ้าหน้าที่คนหนึ่งรีบวิ่งเข้าไปในห้องทดลองเพื่อห้ามไม่ให้เขาทำร้ายตัวเอง ชายชราเมื่อได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาก็พุ่งเข้ามาหาอย่างรวดเร็ว และเริ่มกัดกินเนื้อตัวของเขาอย่างโหดร้าย คนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดต่างยกมือขึ้นปิดปากอย่างตกใจ เพราะกลัวข่าวเรื่องนี้จะรั่วไหล ผู้อำนวยการสั่งให้คนไปแจ้งนักข่าวให้กลับไปก่อน ทางองค์กรจะแถลงการณ์เรื่องนี้ในภายหลัง เจ้าหน้าที่ที่ถูกทำร้ายล้มลงเสียชีวิตไม่นานก็มีสภาพไม่ต่างจากชายชราคนนั้น เสียงวุ่นวายไม่ได้จบลงที่ห้องทดลองของจือหลินเพียงแห่งเดียว เพราะห้องทดลองอื่นก็ล้วนพบเหตุการณ์เช่นนี้ไม่ต่างกัน ผู้อำนวยการจำต้องส่งสัญญาณเคลื่อนย้ายเจ้าหน้าที่ออกจากตึกทดลองให้เร็วที่สุด จือหลินไม่รู้ว่ายาของนางจะสร้างผลเสียมากถึงเพียงนี้ เพราะเจ้าหน้าที่หลายคนล้วนจบชีวิตจนกลายเป็นซอมบี้ไปเสียแล้ว ตึกทดลองถูกปิดตาย เพื่อไม่ให้ซอมบี้ที่อยู่ด้านในออกมาสร้างความเสียหายภายนอกได้ “เรื่องนี้ดิฉันขอจัดการด้วยตนเองค่ะ” จือหลินเดินเข้าไปหาผู้อำนวยการที่ห้องทำงานของเขา เพื่อบอกสิ่งที่เธอคิดว่าอย่างดีแล้วในหลายวันที่ผ่านมา เมื่อเห็นว่าผู้อำนวยการไม่ห้ามในสิ่งที่เธอจะทำจือหลินจึงเดินไปที่หน้าตึกทดลองพร้อมระเบิดเวลาในมือ เธอคิดจะทำลายสิ่งของทุกอย่างที่เธอสร้างขึ้นมาลงด้วยมือของเธอเอง จือหลินเปิดประตูตึกทดลองแล้วรีบปิดลงทันที เธอเดินเข้าไปที่กลางตึกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพราะระหว่างทางเธอต้องคอยต่อสู้กับซอมบี้ที่จะเข้ามาทำร้ายเธอไปด้วย เสียงสัญญาณระเบิดดังขึ้น จือหลินหลับตาลง พร้อมทั้งถอนหายใจให้กับเรื่องราวในชีวิตที่ผ่านมา เสียงระเบิดดังไปทั่วบริเวณพร้อมทั้งตึกทดลองที่ถล่มลงมาจนแทบไม่เหลือซาก “เจ็บชะมัด” จือหลินร้องครางออกมาเบาๆ แต่เมื่อรู้สึกตัวได้เธอก็รีบพยุงตัวขึ้นนั่งอย่างรวดเร็วพร้อมมองไปรอบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ เธอคิดว่าตายไปแล้วเสียอีก แต่ทำไมถึงได้มีความรู้สึกเจ็บได้ “นี้มันเรื่องบ้าอะไรอีกว่ะเนี่ย” จือหลินเบิกตากว้างอย่างไม่อยากเชื่อ รอบๆ ตัวเธอในตอนนี้เป็นป่าทึบ มือของเธอก็ไม่ใช่ของเธออย่างแน่นอนเพราะมีขนาดเล็กราวกับเป็นเด็กน้อยคนหนึ่งเท่านั้น ตอนที่เธอมึนงงสับสน เรื่องราวความทรงจำของเจ้าของร่างก็ไหลเข้าสู่หัวของเธอจนต้องลงไปนอนดิ้นกับพื้น

จิตวิญญาณข้าถูกผนึก

จิตวิญญาณข้าถูกผนึก

Hyatt Bamberg
5.0

อวิ๋นหลาน นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งศตวรรษที่ 25 ได้ข้ามภพและเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวผู้ไร้ประโยชน์ซึ่งมีชื่อเดียวกันในจวนเทพเจ้าแห่งสงคราม รากวิญญาณถูกทำลายไป? บำเพ็ญวิชาไม่ได้? คู่หมั้นถอนหมั้น? ทุกคนหัวเราะเยาะนาง? การควบคุมอสูร ยาพิษ ยาลูกกลอนปีศาจ อาวุธลับ...นางจัดการได้อย่างสบายๆ อดีตผู้ไร้ค่า แต่บัดนี้มาแก้แค้นชาาเจ้าชู้ เอาคืนทุกคนที่รังแกตนเอง ได้ประสบความสำเร็จ และขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ผู้แข็งแกร่งอย่าคิดจะทำอะไรตามใจ ผู้อ่อนแออย่าท้อแท้ กล้ามารุกรานข้า งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน เขาเป็นจ้าวแห่งอาณาจักรปีศาจ ชอบเอาใจนาง นางฆ่าคน เขาช่วยปิดปาก นางทำลายศพ เขาช่วยกำจัดหลักฐาน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ชีวิตนี้ยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน

รักใหม่พันล้าน

รักใหม่พันล้าน

Hilarius Erikson
5.0

เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"

ห้ามหย่า

ห้ามหย่า

Bronson Heiss
5.0

ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
เร้นรักร้อนพิศวาส
1

บทที่ 1 พี่ราม

08/04/2022

2

บทที่ 2 หญิงสาวคนนั้น

08/04/2022

3

บทที่ 3 ผู้หญิงของเพื่อน

08/04/2022

4

บทที่ 4 อยากโอบกอด

08/04/2022

5

บทที่ 5 ยิ่งปฏิเสธยิ่งโหยหา

08/04/2022

6

บทที่ 6 ถึงใจผมทุกครั้ง

08/04/2022

7

บทที่ 7 นกน้อยในกรงทอง

08/04/2022

8

บทที่ 8 แบบนี้ไหมหนอความรัก

08/04/2022

9

บทที่ 9 สักน้ำก่อนไม่ได้เหรอคะ

08/04/2022

10

บทที่ 10 ดาวยั่ว

08/04/2022

11

บทที่ 11 อยากเอาจริง ๆ

08/04/2022

12

บทที่ 12 ถ้าหากเขามีโอกาส

08/04/2022

13

บทที่ 13 ยิ่งคนทำ ยิ่งน่ากิน

08/04/2022

14

บทที่ 14 จูบ

08/04/2022

15

บทที่ 15 ขอพี่ชื่นใจหน่อยนะ

08/04/2022

16

บทที่ 16 กระตุ้นอารมณ์ทางเพศ

08/04/2022

17

บทที่ 17 ไปหาถึงห้อง

08/04/2022

18

บทที่ 18 สอดนิ้ว

08/04/2022

19

บทที่ 19 ละเลงลิ้น

08/04/2022

20

บทที่ 20 สอดใส่

08/04/2022

21

บทที่ 21 อาบน้ำให้น้อง

08/04/2022

22

บทที่ 22 แยกขาให้พี่หน่อยนะ

08/04/2022

23

บทที่ 23 ขย่ม

08/04/2022

24

บทที่ 24 สุดลำ

08/04/2022

25

บทที่ 25 อีกนะคะ แรงอีก

08/04/2022

26

บทที่ 26 ทำให้ผมแตกก่อน

08/04/2022

27

บทที่ 27 ลองอมมันดู

08/04/2022

28

บทที่ 28 เสียว

08/04/2022

29

บทที่ 29 ขย่มเลยค่ะคนดี

08/04/2022

30

บทที่ 30 เรามาเริ่มกันใหม่

08/04/2022

31

บทที่ 31 อดทนหน่อยนะคนดี

08/04/2022

32

บทที่ 32 มึงคิดจะทำอะไรน้ำหนึ่ง

08/04/2022

33

บทที่ 33 จะท้องไหม

08/04/2022

34

บทที่ 34 อ่อนระทวย

08/04/2022

35

บทที่ 35 เอาอย่างอื่นก็เป็น

08/04/2022

36

บทที่ 36 คนเราต้องรู้จักที่ต่ำที่สูง

08/04/2022

37

บทที่ 37 เซ็กส์โฟน

08/04/2022

38

บทที่ 38 จะอมเข้าไปลึก ๆ เลย

08/04/2022

39

บทที่ 39 อยากให้พี่เลียตรงนี้

08/04/2022

40

บทที่ 40 อยากให้พี่รามเอาแรง ๆ

08/04/2022