ไม่อยากจะยอมรับหรอกนะว่าเป็นแม่ม่ายสาวพราวเสน่ห์ แต่ ‘โรสิตา’ ก็ต้องยอมรับว่าเธอเป็นอย่างนั้นจริงๆ ช่วยไม่ได้ที่เธอยังสาว ยังสวย หุ่นเชฟบ๊ะ แถมหน้าที่การงานดีจนเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ แต่เพราะความเจ็บปวดจากอดีตคนรักในครั้งก่อน ทำให้เธอไม่เปิดใจให้กับใครง่ายๆ ด้วยเธอมีรักเดียวที่รักมากที่สุดตอนนี้ นั่นคือลูกชายวัยกระเตาะอย่าง ‘อชิ’ ของเธอ แต่...เหมือนชะตาไม่เป็นใจให้เธออยู่โสดคนเดียวไปจนตายสักเท่าไรนัก ต่อให้เธอฝืนกฎธรรมชาติสักแค่ไหน สวรรค์ก็ส่งผู้ชายหล่อล่ำกล้ามใหญ่มาให้เธอถึงหน้าบ้านจนได้ ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่นล่ะก็ เธอคงไล่ตะเพิดไปง่ายๆ แต่นี่ดันเป็นหนุ่มฝรั่งตาน้ำข้าว ซึ่งเป็นคุณครูประจำชั้นของโรงเรียนเจ้าอชิที่ดันบังเอิญมาอยู่ข้างๆ บ้านเธอนี่สิ อะไรไม่ว่า อชิยังจะไปสร้างเรื่องให้ถึงขั้นไฟไหม้จนเขาต้องซ่อมแซมบ้านใหม่ ไม่โดนลากเข้าคุกเข้าตะรางก็ถือว่าบุญหัวโรสิตาแล้ว! และเพื่อการตอบแทนที่เขาไม่ได้ให้เธอจ่ายค่าเสียหายอะไรมากมายจนถังแตก โรสิตาจึงให้ ‘แมทธิว’ มาอยู่ที่บ้านด้วยจนกว่าบ้านเขาจะซ่อมเสร็จ ทว่า...เจ้าลูกชายคนโปรดนั่นก็... “ทีชเช่อร์ดีกับแม่ชิขนาดนี้ งั้น...แต่งงานกับแม่ของชิเถอะครับ” เก่งมากเจ้าอชิ เอ้ย! ไม่ใช่! โอย...แม่ละปวดหัววันละหลายสิบรอบเหลือเกิน
บทที่ 1 พฤติกรรมของลูกชาย
“แม่ครับ แม่ไม่คิดจะมีแฟนเหรอ”
ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจ้าลูกชายตัวน้อยถาม ‘โรสิตา’ ไม่แน่ใจว่าจะเรียกลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอเป็นลูกชายตัวน้อยได้อยู่หรือเปล่า เวลาสิบปีแค่แป๊บเดียวราวกับกะพริบตา เจ้าเด็กน้อยเท้าเท่าฝาหอย ตอนนี้ฝ่าเท้าเท่าหน้าแม่แล้ว ตอนนี้เจ้า ‘อชิ’ อายุได้สิบขวบแล้วล่ะ
“จู่ๆ นึกยังไงถึงถามน่ะฮึ?”
โรสิตาถามกลับ สายตาเหลือบมองหน้าลูกชายเล็กน้อยก่อนเหลือบกลับมามองถนนด้านหน้า รอให้เด็กนักเรียนพากันข้ามทางม้าลายก่อนขับรถออกไปต่อ
“ก็แม่ถามชินี่ว่าวันเกิดปีนี้อยากได้อะไร”
ใช่ เธอถาม พรุ่งนี้ก็วันเกิดอชิแล้ว เธอมีของขวัญพิเศษให้ลูกชายทุกปีแหละ
“หรือว่าชิไม่มีอะไรอยากได้เป็นพิเศษ?”
โรสิตาถามกลับอีกครั้ง อชิส่ายหน้า
“อ้าว งั้นก็แสดงว่ามีสิ”
“มีอยู่แล้วสิครับ วันเกิดชิทั้งที มันต้องมีของที่อยากได้อยู่แล้ว”
ช่างต่อปากต่อคำเหลือเกินเจ้าลูกชายของเธอ แต่เอาเถอะ ก็คงจะเหมือนเธอนั่นละ ตอนเธอเด็กๆ ก็ช่างต่อปากต่อคำกับพ่อแม่เหมือนกัน คงกรรมตามสนองล่ะมั้ง
“แล้วตกลงชิอยากได้อะไร”
โรสิตาเริ่มถามอีกครั้ง อชิไม่ตอบ หากแต่ชี้นิ้วไปที่ประตูโรงเรียนอีกประตูหนึ่งเมื่อรถที่โรสิตาขับอยู่กำลังจะขับผ่าน
“แม่ดูนั่นสิครับ”
“หืม?”
“ทีชเช่อร์!”
ทีชเช่อร์...มาจากคำภาษาอังกฤษว่า teacher แปลว่าคุณครู เอาไว้ใช้เรียกครูสอนภาษาอังกฤษของโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ เรื่องนั้นโรสิตารู้ดี แต่คนที่อชิชี้ให้ดูนั้น โรสิตาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาเป็นหนุ่มฝรั่งผมสีบลอนด์ ตาน้ำข้าว และเธอไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน
“ทีชเช่อร์คนใหม่เหรอ”
“ครับ เพิ่งมาสอนห้องผมเทอมนี้”
มิน่าล่ะ เธอถึงไม่เคยเห็นหน้าเลย แต่ว่านะ หน้าตาหล่อขนาดนี้ ไม่เหมาะที่จะเป็นครูเลย เป็นนายแบบยังจะเหมาะกว่าอีก ดูพวกแม่ๆ ที่มารับลูกพวกนั้นสิ เดินผ่านเขาที ตาเยิ้ม น้ำลายไหลเป็นทาง โรสิตาเองยังเผลอยกมือขึ้นปาดมุมปากโดยไม่รู้ตัวเลย
น้ำลายสอจริงๆ
“สอนดีไหมล่ะ”
“สอนดีไหม ชิไม่รู้หรอกครับ”
“หมายความว่ายังไงที่ว่าไม่รู้ ตั้งใจเรียนหรือเปล่าเราเนี่ย”
เสียงเข้มขึ้นโดยอัตโนมัติเพราะรู้ดีว่าลูกชายตัวเองซนเพียงใด ครูมาฟ้องประจำว่าไม่ค่อยตั้งใจเรียนหนังสือ ชอบแหย่เพื่อนเวลาเรียน หนำซ้ำยังมีอาการเหมือนสมาธิสั้น อยู่นิ่งๆ ได้ไม่นานเท่าไรนักหรอก ต้องโดนดุ โดนฟ้องผู้ปกครองเป็นประจำ เรียกได้ว่าเธอมาโรงเรียนเพราะถูกเชิญผู้ปกครองทุกอาทิตย์เลยล่ะ
“โธ่แม่ แม่ก็รู้ว่าชิไม่ชอบเรียนหนังสือ ชิชอบทำกิจกรรม”
“รู้จักพูดนะเรา จริงๆ ชอบเล่นมากกว่าล่ะสิไม่ว่า”
โรสิตาเย้า อชิหัวเราะออกมาที่แม่รู้ทัน ก่อนที่โรสิตาจะเข้าเรื่องอีกครั้ง
“แล้วตกลงทีชเช่อร์คนนี้สอนดีไหม”
“ไม่รู้ว่าดีไหม แต่ชิชอบทีชเช่อร์คนนี้ครับ”
แสดงว่าสอนดี ลูกชายเธอถึงได้พูดอย่างนั้น...โรสิตารวบรัดตัดตอน เข้าใจไปเองเรียบร้อย
“งั้นก็ดีแล้วล่ะ แล้วนี่คิดได้หรือยังว่าอยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิด แม่จะได้พาไปซื้อวันนี้เลย จะได้รู้ว่าต้องไปที่ไหนต่อ เผื่อของที่ชิอยากได้มันไม่มีที่ห้างแถวบ้านเรา”
“แม่ไม่ต้องไปไหนเลยครับ”
“หืม? ทำไมล่ะ”
“ก็เพราะของที่ชิอยากได้อยู่ที่นี่แล้วไงล่ะ”
โรสิตาไม่เข้าใจ หันไปมองหน้าลูกชายที่ยิ้มแป้นแล้นอยู่ ขณะที่อชิลดหน้าต่างลดลงแล้วตะโกนเรียกเสียงดัง
“ทีชเช่อร์!”
พ่อหนุ่มตาน้ำข้าวละสายตาจากเด็กหญิงคนหนึ่งที่กำลังยกมือขึ้นไหว้เขาไปมอง พอเห็นว่าเป็นอชิ เขาก็ยกมือขึ้นโบกทักทาย ขยับปากที่พอจะจับใจความได้ว่า ‘เฮลโล่ว อชิ’
โรสิตาประหลาดใจกับพฤติกรรมของลูกชายเป็นอย่างมาก ปกติเขาไม่เคยทโมนขนาดนี้ อย่างน้อยก็ไม่ลดกระจกรถลงโดยไม่ขออนุญาตเธอก่อนแล้วกัน ทำเอาเธอรีบจอดรถเข้าเทียบข้างทางเพื่อที่จะดุลูกชาย แล้วจับเขาให้นั่งที่ดีๆ หากแต่เจ้าลูกชายตัวแสบดันปลดล็อกเซฟตี้เบลท์แล้วโผล่หน้าโผล่ตัวออกไปครึ่งหนึ่ง ก่อนจะตะโกนเสียงดังเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงไทยชัดเป๊ะ
“วิล ยู แมรี่ มาย มัม ทีชเช่อร์! ชี อีส ซิงเกิ้ลมัม!”
ว็อทเดอะ...!?
โรสิตาถึงกับเบิกตาโพลง ดึงอชิกลับเข้ามาในรถแทบไม่ทัน ขณะที่ทีชเช่อร์สุดหล่อคนนั้นก็อึ้งงันไปอยู่เล็กน้อย พลันตะโกนตอบกลับมาด้วยเสียงอันดังไม่แพ้กัน
“Thank you but no!” (ขอบคุณ แต่ไม่ดีกว่านะ!)
“วาย!?”
ยังจะตะโกนถามกันอีก โรสิตาไม่ยอมให้ลูกชายทำอย่างนั้นอีกต่อไปแล้ว รีบคว้าอชิกลับเข้ามานั่งในรถ ปิดหน้าต่างอย่างรวดเร็วแล้วมองหน้าเจ้าเด็กชายที่หัวเราะเอิ๊กอ๊าก บอกกับเธอชัดถ้อยชัดคำ
“ของขวัญวันเกิดที่ชิอยากได้คือพ่อคนใหม่ไงฮะแม่”
โรสิตายกมือขึ้นกุมหัวเลย
นี่มันเรื่องบ้าบอคอหอยพอกอะไรกันเนี่ย!?
บทที่ 1 พฤติกรรมของลูกชาย
05/05/2022
บทที่ 2 เพิ่งจะเจอ
05/05/2022
บทที่ 3 แต่ไม่ดีกว่านะ!
05/05/2022
บทที่ 4 ชอบแม่ของชิไหม
05/05/2022
บทที่ 5 พูดเข้าประเด็น
05/05/2022
บทที่ 6 ไม่มีใครอื่น
05/05/2022
บทที่ 7 ไม่เห็นเข้าใจ
05/05/2022
บทที่ 8 หาพ่อใหม่ให้ลูก
05/05/2022
บทที่ 9 ควรสบายใจได้หรือยังนะ
05/05/2022
บทที่ 10 โน้ตแผ่นใหญ่หน้าตู้เย็น
05/05/2022
บทที่ 11 ไปตามน้ำ
05/05/2022
บทที่ 12 ลงโทษลูกชาย
05/05/2022
บทที่ 13 งานงอกแล้ว
05/05/2022
บทที่ 14 Sex Education
05/05/2022
บทที่ 15 New boyfriend
05/05/2022
บทที่ 16 เอาที่คุณสบายใจ
05/05/2022
บทที่ 17 เป็นฝ่ายโดนกระทำ
05/05/2022
บทที่ 18 ไปต่อมากกว่านี้ได้ไหม
05/05/2022
บทที่ 19 อยากเห็นแม่มีความสุข
05/05/2022
บทที่ 20 เคลียร์กับแมทธิว
05/05/2022
บทที่ 21 ออกจากภวังค์
05/05/2022
บทที่ 22 แม่เลี้ยง
05/05/2022
บทที่ 23 Please
05/05/2022
บทที่ 24 กามเทพตัวน้อย (จบ)
05/05/2022
หนังสืออื่นๆ ของ หนูแดง หนูแดงตัวน้อย
ข้อมูลเพิ่มเติม