5.0
ความคิดเห็น
3K
ชม
15
บท

‘นวล’ กลายเป็นม่ายตั้งแต่ยังสาว เพราะท้องแก่ให้ความสุขผัวไม่ได้ ผัวเลยไปมีเมียใหม่ นวลไม่อาจทนใช้ผัวร่วมกับใครได้ จึงตั้งใจจะเลี้ยงดูลูกด้วยตัวเอง โดยมี ‘พี่ทุย’ เพื่อนบ้านให้ความช่วยเหลือทุกอย่าง เมื่อพี่ทุยขอหล่อนแต่งงานและยินดีเป็นพ่อของลูก โดยไม่รังเกียจว่าหล่อนท้องแก่ อ้วน จน ถูกผัวทิ้ง หล่อนควรตอบแทนความดีของพี่ทุยอย่างไร ในเมื่อพี่ทุยติดใจน้ำพริกกะปิฝีมือหล่อนเหลือเกิน ‘น้ำพริกถ้วยไหนก็ไม่อร่อยเท่าน้ำพริกของนวล’

บทที่ 1 EP.01

“อูย... ซี้ด... พี่ธงจ๋า... พอแล้ว ซี้ด... พอแล้ว... ซี้ด...”

‘นวล’ ครางเสียงสั่น พยายามขยับหนีจนแผ่นหลังชนกับผนังกระท่อมปลายนา ทว่าคนที่รุกเร้าปลายลิ้นเข้ามาก็ยังไม่ยอมหยุด หล่อนดีดดิ้นอ่อนแรง ปรือตาขึ้นมองปลายลิ้นสีชมพูสดที่กำลังแยงแหย่ใส่ร่องของหล่อนพร้อมทั้งดูดเลียอย่างเอาเป็นเอาตาย

แต่หล่อนต้องบอกให้เขาหยุดเดี๋ยวนี้ เพราะตั้งแต่สายจนจะเย็นอยู่รอมร่อ ‘ธง’ ผัวรักก็ยังไม่หยุดเอา!!

ขืนหล่อนยังปล่อยให้ธงเอาอยู่แบบนี้ เห็นทีคงได้กลับบ้านค่ำแน่ และเมื่อนั้นแม่คงด่าเสียงขรม ที่หล่อนกับผัวพากันมาเก็บเห็ดในป่าตั้งแต่ยามสายจนแดดหมด

ตามประสาคนเคยมีผัวมาก่อนอย่างแม่ ย่อมรู้ทันสิ่งที่หล่อนกับผัวรักทำกัน

“ซี้ด... พี่ธงจ๋า... พอเถอะ ซี้ด... มันเย็นแล้วนะจ๊ะ พี่ธง... ซี้ด...”

“พี่ยังไม่อิ่มเลย นวลของพี่น่ากินน่าเลียไปทุกจุด โดยเฉพาะเต่าตัวแดงของนวล พี่เลียเท่าไหร่ก็ไม่อิ่ม อืม... หวาน หอม... เมียจ๋า หวานเหลือเกิน”

“ซี้ด... พี่ธง ไม่เอานะจ๊ะ พอแล้วนะ”

“พออะไร น้ำท่วมท้นจนเอาปลาไปปล่อยได้แบบนี้ พี่ต้องเลียให้หมด”

นวลขาสั่นพับๆ พยายามจะหุบขาที่ชันขึ้นและกางกว้าง แต่ลีลาดูดเลียของผัวรักก็ทำให้หล่อนจะหมดแรงแล้วอ้าขาออกกว้างมากขึ้น จนธงเข้ามาประชิดและช้อนสะโพกหล่อนเข้าหาปาก เพื่อให้ลิ้นจ้วงจุ่มลงในร่องได้ลึกๆ จากที่พยายามจะให้ธงหยุดก็กลายเป็นแอ่นสู้ ดิ้นเร่าๆ อยากให้ผัวแยงลิ้นให้ยิ่งลึก

“อ๊ายยยยย... พี่ธง! ซี้ด... โอว... ทำไมเลียเก่งแบบนี้ ซี้ด... พี่ธงจ๋า... ซี้ด... เมียเสียว...”

“อยากให้พี่เลียนวลนานๆ มั้ยจ้ะ” ธงกระดกหัวขึ้นพูด ปลายนิ้วขยี้ติ่งเสียวไม่ให้เมียเสียวขาดตอน

“จ้ะ จ้ะ... จ้ะพี่ธง จ้ะพี่ธง เลียนวลนานๆ เลียนวล เลียนวล พี่ธงจ๋า... เลียเมีย...”

นวลอ้าปากพะงาบๆ ครวญคราง นอนแผ่หลาไม่สนใจวันคืนอีกต่อไปแล้ว อ้าขากว้าง มือคว้าหัวผัวแล้วกดใส่ร่อง แอ่นปากเต่าแดงกระทบปากผัว ให้ผัวแยงลิ้นได้ลึกสุดๆ และยิ่งธงแยงลึกพร้อมกับขยี้นิ้วโป้งที่ติ่งเสียวไปด้วย นวลก็ยิ่งดิ้นพล่าน ปากก็ร่ำร้องให้ธงเลียเร็วๆ เลียให้มันสุดติ่ง เลียให้หล่อนน้ำแตกหลายๆ รอบ เลียอย่าหยุดจนกว่าหล่อนจะแตก

“พี่ธงจ๋า... พี่ธงจ๋า... เลียนวล ซี้ด... อย่าหยุด อ๊ายยยยย... เลียอีก! เลียเร็วๆ เร็วๆ อ๊ายยยยย... ผัวขา... ผัวขา... โอว... ผัวของเมียขา... อ๊ายยยยย... แตกแล้ว เมียแตกแล้ว... อ๊ายยยยย...”

นวลกรีดร้องขาสั่นพึบพับเพราะหล่อนเสร็จแล้วแต่ผัวยังไม่หยุดแยงลิ้น ไม่หยุดขยี้นิ้ว หล่อนเสียวจนตาลอยคว้าง กรีดร้อง ด้านพล่าน ตัวสั่นกระตุกอีกหลายครั้ง ใบหน้าก็ส่ายไปมาเพราะหยุดเสียวไม่ได้เลย จนแรงท่วมท้นบ่งบอกถึงความอัดอั้นครั้งใหม่ หล่อนเบิกตาโตก่อนจะกรีดร้องออกมาสุดเสียง เพราะ...

“กรี๊ดดดดด... แตกแล้ว! แตกแล้ว! อ๊ายยยยย... พี่ธง! อ๊ายยยยย...”

ทว่ากรีดร้องไม่ทันสุดเสียง 2 นิ้วของผัวก็แทรกใส่ร่องแทนลิ้นก่อนจะแยงแหย่เร็วรี่ให้หล่อนได้ดิ้นพล่านอีกครั้งเพราะความเสียวช่างต่อเนื่อง จากลิ้นสู่นิ้ว และไม่ใช่แค่นิ้วเดียวแต่เป็น 2 นิ้วที่แยงแหย่รัวเร็วจนน้ำแตกออกมาท่วมท้นฉ่ำไปทุกพื้นที่ หล่อนกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่าว่าเสียวจะขาดใจ แต่พี่ธงผัวรักก็ไม่ปรานีหล่อนเลย

“พี่ธงจ๋า... พี่ธงจ๋า... เมียไม่ไหวแล้ว เมียจะเสร็จอีกแล้ว อ่ะ! อ่ะ... อ๊ายยยยย”

นวลกรีดร้องสั่นกระตุก ตาลอยคว้างเหม่อมองหน้ามืดเหมือนจะเป็นลมเพราะความเสียวมากมายที่ได้รับต่อเนื่อง แต่ก็รับรู้ว่าผัวเข้ามาดุนหลังจับหล่อนให้ลุกขึ้นนั่ง นวลพยายามผ่อนปรนหอบหายใจเหนื่อยอ่อนให้สม่ำเสมอ เพราะจากนี้จนถึงบ้านต้องเดินอีกไกล หากหล่อนยังขืนช้า คงได้กลับถึงบ้านค่ำแน่ ทว่ายังไม่ทันจะลืมตา ผัวที่ขยับเข้ามาซ้อนร่างอยู่ด้านหลัง จนดุ้นอุ่นแข็งปั๋งของผัวชนอยู่ที่บั้นท้าย ก็ทำให้นวลต้องเบิกตากว้าง หันไปจะประท้วงว่าพอแล้ว แต่...

“อ๊ายยยยย... พี่ธง! ไม่เอาแล้ว! ไม่เอาแล้วนะ อูย... ไม่เอาแล้ว... นวลเสียวจนจะตายอยู่แล้ว โอย... เสียวจนฉี่จะราด พี่ธง! อ๊ายยยยย...”

นวลกรีดร้องดิ้นพล่านไม่หยุด เมื่อผัวไม่ฟังหล่อนเลย พี่ธงจับหล่อนนั่งทับดุ้นแต่ไม่สอดใส่ ให้หล่อนอ้าปากเต่าเสียดสีอยู่บนลำร้อน ปากพี่ธงก็ซุกไซ้จูบเลียที่ซอกคอของหล่อน และที่ทำให้หล่อนดิ้นเหมือนคนเป็นบ้าก็คือ ฝ่ามือและปลายนิ้วของพี่ธงบรรเลงอยู่ที่ติ่งเต่าด้านหน้า

มือขวาของพี่ธงประกบติ่งเต่า ละเลงนิ้วทั้ง 5 ใส่ทุกจุดความเสียว

มือซ้ายของพี่ธงประกบเต้านมด้านซ้ายของหล่อน ทั้งบีบบี้ปลายยอดแข็งเป็นไต และทั้งขยำบีบเคล้นกระตุ้นให้หล่อนยิ่งซ่านเสียวมากขึ้น

และเมื่อหล่อนดีดดิ้นจะร้อง พี่ธงก็ประกบปากแทรกลิ้นเข้ามาชอนไช

นวลเหมือนคนจะตายเสียให้ได้ เพราะพี่ธงขยันสร้างทุกความเสียวให้กับร่างกายของหล่อน ลิ้นแลกลิ้นดูดเลียกัดปลายลิ้นและลากไรฟันครูดเบาๆ นิ้วก็ขยี้และติ่งเสียวไม่ลดละ ส่วนดุ้นด้านล่างก็เริ่มเคลื่อนไหวเขยื้อนไปหน้าหลังให้ความฉ่ำเยิ้มเสียดสี

ทั้งหมดมีแต่เสียงอืออาจากความเสียวและความฉ่ำเยิ้มเฉอะแฉะ จนปากเต่าแดงของหล่อนร้อนฉ่าจากการเสียดสีลำดุ้นที่คาปากเต่าเอาไว้

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ชนิตร์นันท์

ข้อมูลเพิ่มเติม
คนงานบ้านนายฝรั่ง

คนงานบ้านนายฝรั่ง

โรแมนติก

5.0

หากนาไม่แล้ง ข้าวไม่แห้งตาย ‘เดช’ ก็ไม่คิดจะหอบเอา ‘ฟ้า’ เมียรักเข้ามาทำงานในเมืองกรุง แต่ความจนทำให้เลือกไม่ได้ และงานดี เงินดี เจ้านายเห็นใจ ก็เป็นเส้นทางที่ดีที่สุด ทว่า... หากรู้ว่ามาแล้วจะต้องเสียเมียให้นายฝรั่ง เดชเลือกที่จะไม่มาเสียยังดีกว่า แต่... เสียแล้วคือเสียเลย สิ่งเดียวที่จะชดเชยความแค้นก็คือ ‘เมียนาย’ คุณผู้หญิงเร่าร้อน เร่งเร้า รุนแรง และมากครั้งเท่าที่ต้องการ เดชไม่รู้แล้วว่านั่นคือการแก้แค้นหรือรางวัล +++++ ‘เดช’ พา ‘ฟ้า’ เมียรักมาทำงานที่บ้านนายฝรั่ง แต่ ‘คริส’ นายฝรั่งกินเมียเขาไปแล้ว และยังเอาดุ้นยาวใหญ่มาล่อให้ฟ้าติดใจ จนฟ้ากินไม่อิ่มไม่พอ อยากได้อะไรที่เทียบเท่า เขาก็เลยแอบกิน ‘โรส’ เมียของนายฝรั่ง แก้แค้นให้สาสม แต่แค้นช่างแสนหวานและฉ่ำชุ่ม จนเขาต้องกินซ้ำๆ ยิ่งได้กินพร้อมๆ กับพี่โชค เขาก็ยิ่งเมามัน และแน่นอนว่าโรสชอบ ในขณะที่นายฝรั่งกระหยิ่มยิ้มที่ได้กินเมียเขา เดชกลับสุขและยิ้มกว้างยิ่งกว่า เพราะเขาได้กิน ‘คุณหนูแพทตี้’ คุณหนูช่างร่านร้อนไม่ต่างจากแม่ แน่นอนว่าเขาชวนพี่โชคมากินด้วย

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

รับ(ลับ)ฉบับมาดาม

โรแมนติก

5.0

#มาดามทรายกับชายเลี้ยงม้า เปิดประสบการณ์รักร้อนในฟาร์มม้ากันสักครั้ง หรือจะลองกลิ่นฟางแห้งบ่มแดดอุ่นๆ ในโรงนาก็ไม่เลวนะ +++++ เคิร์กรู้ว่าฉันชอบขี่ม้า เขาจึงสอนให้ฉันขี่ม้าจริงๆ หลังจากขี่เขาจนช่ำชองมาหลายครั้ง และฉันก็หัวไวสอนง่ายซะด้วย เพราะเมื่อฝึกหัดขี่ม้าจริงตอนเย็นเสร็จ พอตกกลางคืนฉันก็ซ้อมขี่กับม้าเทียมอย่างเคิร์กอยู่ทุกวัน ไม่ได้ว่างเว้น และก็มีบ้างเป็นบางวันที่ฉันทนไม่ไหวและเคิร์กก็อดไม่ได้ เมื่อฟางใหม่หอมกลิ่นแดดเร่งเร้าความกำหนัดของเราเหลือเกิน เคิร์กก็จะพาฉันไปซ้อมขี่กันที่คอกม้าในโรงนาซะหลายครั้ง และความตื่นเต้นก็ทำให้ฉันกับเคิร์กคึกคักกันมากเป็นพิเศษ ยามที่ฉันควบขี่เคิร์กอยู่ในโรงนา กลิ่นฟางแห้งที่รองรับร่างกายยิ่งใหญ่ของเขาอยู่นั้น เร้าใจจนฉันควบขี่เขาได้ไวกว่าที่เคยทำได้ บั้นเอวและช่วงบั้นท้ายทำหน้าที่โยกตัวไปข้างหน้าและโย้มาข้างหลัง ทว่าปากก็ร่ำร้องบอกถึงความเสียวซ่านที่ดุ้นบังเหียนกระทำกับร่องลึกลับของฉันอยู่ตลอดเวลา

หนังสือที่คุณอาจชอบ

โชคชะตาของพระชายา

โชคชะตาของพระชายา

Raff Madison
3.8

ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

เทพเจ้าแห่งอสูร: พิชิตทุกพิภพด้วยหมื่นภูตผี

Daniel
5.0

-- ในศตวรรษที่ 26 ทหารรับจ้างอันดับหนึ่งได้กลับชาติมาเกิดใหม่ กลายเป็นลูกเลี้ยงที่ไร้ค่าของตระกูลผู้มีชื่อเสียง แต่เมื่อนางลืมตาขึ้นอีกครั้ง โลกก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง ย่ำยีชายทรยศ ข่มเหงหญิงเลว จัดการกับพวกที่ทำให้ชีวิตติดขัด เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งตามใจปรารถนา ควบคุมเทพสัตว์นับพัน ถลุงยาวิเศษ วางข่ายศักดิ์สิทธิ์ วาดยันต์ผี ทุกอย่างนางทำได้อย่างชำนาญ อยู่เหนือกว่าอัจฉริยะทั้งห้าภพ โลกนี้นางครอบครอง ไม่สามารถบำเพ็ญตบะงั้นหรือ แต่นางเป็นผู้ครอบครองพลังครบทุกธาตุ ไม่มีคุณสมบัติมากพอบำเพ็ญลัทธิหรือ นางนอกจากบำเพ็ญลัทธิอสูรลัทธิเทพลัทธิวิญญาณลัทธิมารทั้งสีแล้ว ยังสร้างลัทธิภูตผีอีกด้วย ไร้ค่า ไม่มีความสามารถงั้นหรือ นางคือราชาผี ที่สืบทอดพลังหยินขั้นสูง แค่กระดิกนิ้ว พญาวิญญาณแค้นนับหมื่นก็พรั่งพรูมาปรนนิบัติ เพียงแต่ว่าจักรพรรดิผู้ลึกลับที่ตามตื้อนางนั้น มันคือยังไงกัน เฝิงอี้ "เพิ่งเจอหน้ากันก็ถอดเสื้อข้า เช่นนั้นเราสู้กันบนเตียงอีกรอบดีหรือไม่" เย่วเฉิงเฟิงยิ้มยั่ว "ผู้ชายมีแต่จะเป็นตัวถ่วงของข้า ท่านจักรพรรดิ ท่านเดินทางดีๆ ลาก่อนนะ"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ