ความคิดเห็น
ชม
บท

บทที่ 1 ตอนที่ 1

ธาวิน รัฐวิริยะกุล พ่อเลี้ยงหนุ่มหล่อลากดิน แถมยังร่ำรวยมหาศาลจากเชียงราย ชายหนุ่มอายุ 39 ปี แต่หน้าตาของเขาไม่ต่างจากเด็กหนุ่มวัย 20 ต้นๆ แม้แต่น้อย นั่นคงเป็นเพราะธาวินรักการออกกำลังกายมาตั้งแต่สมัยแตกเนื้อหนุ่ม ทำให้ได้อานิสงส์มาถึงปัจจุบัน

ด้วยใบหน้าหล่อเหลาหาบุรุษใดในโลกหล้าทัดเทียมได้ ทำให้ธาวินเป็นที่หมายตาแก่สาวน้อยใหญ่จากทั่วสารทิศ ทุกวันจะมีผู้หญิงเข้ามาอ่อยถึงในไร่สตอเบอรี่ของเขาที่เปิดเป็นจุดชมวิวมากหน้าหลายตา แม่นางเหล่านั้นจะมาอ่อยด้วยวิธีและลีลาที่แตกต่างกันออกไป แต่ผู้ชายที่เจนจัดในเรื่องกามาอย่างธาวินไม่เคยหลงกลแม้แต่ครั้งเดียว อาจจะมีบ้างบางครั้งที่ยอมทำตัวโง่เล่นไปตามเกมส์ของสาวๆ พวกนั้น เพราะอยากระบายความใคร่ แต่หลังจากเสร็จกิจกาม เขาก็มีวิธีจัดการกับความงี่เง่าของพวกหล่อนได้ไม่ยากเย็นเลย นั่นก็คือเงินนั่นเอง

ใช่... เขามีเงินมาก ต่อให้ใช้สักสิบชาติก็ไม่มีวันหมด ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องที่ผิด ที่เขาจะนำเงินพวกนี้มาหาความสุขใส่ตัวเอง

ผู้หญิงที่โชคดีได้รับใช้เขาบนเตียง แม้จะเพียงแค่ครั้งเดียว แต่พวกหล่อนก็ได้เงินก้อนโตติดมือกลับไปทุกคน และนอกจากความหล่อรวยของเขาแล้ว นี่ก็อาจจะเป็นเหตุผลรองๆ ที่ทำให้ผู้หญิงเหล่านั้นมาวอแวอยากขึ้นเตียงกับเขาก็เป็นได้

มุมปากข้างซ้ายของริมฝีปากหยักสวยราวกับอิสตรีของธาวินยกสูงขึ้น ดวงตาคมกริบสีน้ำตาลที่ทอดมองออกไปยังไร่สตอเบอรี่ที่ด้านหลังมาขุนเขาลูกใหญ่ตั้งตะหง่านอยู่เต็มไปด้วยรอยยิ้มหยันเยาะ

เมื่อก่อนเขาไม่เคยให้ค่าของสตรียังไง ตอนนี้ก็ยังเป็นเช่นนั้นไม่เปลี่ยนแปลง

เพราะอย่างนี้ไง เขาถึงได้ครองตัวเป็นหนุ่มโสดเจ้าเสน่ห์มาเป็นเวลานานเกือบสี่สิบปี

ที่ผ่านมาไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำให้เขารู้สึกใจเต้นแรงได้ตั้งแต่สบตาเลยแม้แต่คนเดียว

ถ้วยชาในมือหนาถูกยกขึ้นจิบอีกครั้ง แสงแดดอ่อนๆ ยามเช้าตรู่ของวันเสาร์สาดส่องมากระทบผิวสีน้ำผึ้งของธาวิน นั่นยิ่งทำให้เขาหล่อเลิศที่สุดในปฐพีนี้

“พ่อเลี้ยงคะ อย่าลืมไปรับคุณอิงที่สนามบินนะคะ”

ใบหน้าหล่อจัดละสายตาจากวิวเขาสูงเบื้องหน้ามามองเจ้าของคำพูดแหบแห้ง

นมแช่ม หญิงสูงวัยที่เป็นแม่บ้านเก่าแก่ที่ไร่มานานค่อนชีวิตกำลังยืนยิ้มให้อยู่

ธาวินระบายยิ้มทรงเสน่ห์ให้กับคู่สนทนา วางถ้วยชาลงกับโต๊ะไม้เตี้ยข้างตัว ก่อนจะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงค่อนข้างนุ่มนวล

“ผมไม่มีทางลืมไปรับหลานสาวของตัวเองหรอกครับนมแช่ม”

เจ้าของชื่อสูงวัยระบายยิ้มกว้างจนเห็นร่องรอยของตอฟันหลายซีกเลยทีเดียว

“นมเห็นพ่อเลี้ยงทำงานหนักมาก ก็คิดว่าอาจจะหลงลืม ก็เลยมาเตือนนะค่ะ”

“ขอบคุณครับนม”

“เอ่อ... แล้วพ่อเลี้ยงรู้เรื่องที่คุณอิงจะพาเพื่อนสนิทมาพักที่ไร่ด้วยหรือยังคะ”

คิ้วเข้มหนาดกที่พาดอยู่เหนือดวงตาคมกริบสีน้ำตาลเลิกสูง

“ไม่เห็นอิงฟ้าบอกผมเลยครับ”

“นมก็เพิ่งรู้ตอนที่คุณอิงโทรมาคุยเมื่อคืนนี่น่ะค่ะ”

สีหน้าของธาวินเคร่งขรึมลง พร้อมกับถอดถอนใจออกมาแผ่วเบา

“พ่อเลี้ยงอย่ากังวลไปเลยค่ะ นมคิดว่าเพื่อนที่คุณอิงพามาด้วยน่าจะเป็นคุณทอฝันคนเดิมนั่นแหละค่ะ”

เขาหลบสายตาของนมแช่ม ไปมองที่ขุนเขาด้านนอกตัวระเบียงแทน

ก็เพราะคาดเดาได้ว่าจะเป็นทอฝันยังไงล่ะ เขาถึงรู้สึกไม่สบายใจ

กรามแกร่งที่มีไรหนวดสีเขียวจางๆ ขบกันแน่นด้วยความไม่พอใจ แต่ก็พยายามเก็บซ่อนเอาไว้

“ครับ”

“เอ่อ งั้นนมขอตัวไปดูแม่ส้มจัดห้องก่อนนะคะ”

“เชิญตามสบายครับนมแช่ม”

หญิงสูงวัยเดินจากไปแล้ว แต่ธาวินยังคงนั่งนิ่งเหมือนเดิม ความรู้สึกผ่อนคลายที่เคยมีก่อนหน้านี้จางหายไปจนหมดสิ้น พร้อมๆ กับความทรงจำในอดีตที่ไม่เคยลืมเลือน แม้ว่าจะพยายามสักเท่าไหร่มันก็ย้อนกลับคืนมาเล่นงานอย่างอำมหิต

เมื่อสองปีก่อน... อิงฟ้าก็พาเพื่อนสนิทที่ชื่อทอฝันมาค้างที่ไร่สตอเบอรี่ในช่วงปิดภาคเรียน

แรกสบตากับทอฝัน เขารู้สึกเหมือนถูกแรงดึงดูดเข้าไปในโลกที่เต็มไปด้วยความเร่าร้อน เขาไม่เคยรู้สึกเช่นนั้นกับหญิงใดมาก่อน แต่กระนั้นก็จำต้องสะกดกลั้นความรู้สึกน่าอัศจรรย์นี้เอาไว้ เพราะทอฝันเป็นเพื่อนของหลานสาว และก็อายุห่างจากเขาถึงยี่สิบปีเต็ม

เขาทนอดกลั้นต่อความอยากจะขย้ำเพื่อนของหลานสาวเอาไว้อย่างยากลำบาก พยายามออกไปนอกบ้านให้มากที่สุดในช่วงเวลาที่อิงฟ้ากับทอฝันมาค้างที่ไร่

แต่ระยะเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากันมานานเกินไป ทำให้ปีศาจร้ายในตัวของเขาที่เต็มไปด้วยความหื่นกระหายมีอำนาจมากขึ้นเรื่อยๆ

จนกระทั่งค่ำคืนหนึ่งที่เขากลับจากงานเลี้ยง และเมามายครองสติแทบไม่อยู่

เขาฝืนสังขารขับรถกลับมาบ้าน และก็บังเอิญเจอกับทอฝันที่ยังไม่ได้นอน หล่อนใส่ชุดนอนแม้จะเป็นชุดนอนแบบเด็กๆ ลงมาเดินที่สนามหญ้า ซึ่งเมื่อเห็นเขาเดินโซเซจะล้มแหล่มิล้มแหล่ ก็มีน้ำใจเข้ามาช่วยเหลือ ด้วยการประคองขึ้นไปยังห้องนอน

เขาเตือนหล่อนว่าให้ถอยห่าง อย่ามายุ่งกับเขา แต่หล่อนไม่ฟัง ยังคงช่วยเหลือคนเมาไร้สติอย่างมีน้ำใจ โดยไม่รู้เลยว่าปีศาจร้ายในกายของเขามันกำลังจะเอาชนะความรู้สึกผิดชอบชั่วดีทุกอย่างได้ในไม่ช้า

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

เจ้าสาวจำยอม สามีเศรษฐีนอกสายตา

Roana Javier
4.9

ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

เจ้าบ่าวหลุดจอง

เจ้าบ่าวหลุดจอง

เฌอเลียร์
5.0

เจ้าบ่าวหลุดจองเป็นเรื่องของคุณกระทิงกับหมี่ที่ต้องตกกระไดพลอยโจนเป็นคู่บ่าวสาวกัน เหตุผลก็เพราะเงินตัวเดียว มาตามอ่านกันค่ะ ว่าการแต่งงานปลอมๆ จะนำรักแท้มาสู่ทั้งสองหรือไม่ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ มัญชุพรเลือกชุดไทยศิวาลัยสีงาช้าง ต่อมาคือชุดเจ้าสาว เว็ดดิ้งแพลนเนอร์แนะนำชุดแบบเรียบหรู ทิ้งชายหางปลานิด ๆ ไม่ฟูฟ่องมาก หญิงสาวใส่แล้วอึดอัดที่อกนิดหน่อย คิดว่าน่าจะพอดีกับอกน้องสาว “ลองเดินดูนะคะ” เธอถูกจูงมาจนถึงห้องโถง พงศพัศในชุดสูทยืนอยู่ตรงนั้น แม้เสื้อผ้าเรียบโก้ แต่ไม่อาจกลบความดุดันของเขาลงได้ มัญชุพรเห็นแล้วคิดว่าเขาเป็นเจ้าบ่าวที่ ‘แนว’ ใช้ได้ “มีชุดที่โชว์อกน้อยกว่านี้ไหม เห็นนมเจ้าสาวตั้งขนาดนี้ เดี๋ยวฉันใจแตก ไม่ได้เข้าหอกันพอดี” พงศพัศมีความสามารถพิเศษเรื่องปากเสียหรืออย่างไร เขาว่าจนทำหน้ามัญชุพรซับสีเลือด “เดี๋ยวแก้ตรงอกให้นะคะ” “เอาแบบคลุมยาวถึงคอหอยไปเลย” เขาเพิ่งรู้สึกสนุกก็ตอนนี้ เมื่อเห็นเธอตอบโต้อะไรไม่ได้ หนุ่มชาวไร่ค่อยอารมณ์ดีขึ้นมาหน่อย “ฉันเอาแบบนี้แหละค่ะ” ชักเข้าใจความรู้สึกอยากหนีของพรสรวงแล้ว นายตัวโตคนนี้ไม่เหมาะกับการเป็นเจ้าบ่าวใครเลย นอกจากหน้าดุแล้วยังไร้มารยาท “เปลี่ยนซะ ฉันไม่ชอบ” พงศพัศเห็นเธอเงียบหงิม ไม่คิดว่าจะแผลงฤทธิ์ได้ “เอาตัวนี้เลยค่ะ” “น้องสาวเธอเป็นคนใส่ในงานแต่งนะ ไม่ใช่เธอ เจ้าบ่าวอย่างฉันต้องออกความเห็นได้สิ” มัญชุพรสบตาคมดุ “มุกให้สิทธิ์ขาดฉันเลือกแทนแล้ว ชุดไหนที่ฉันชอบ น้องก็ต้องชอบด้วย ถ้าคุณไม่ชอบก็อย่ามองสิคะ” +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ