มาตรฐานคุณแม่ที่คู่ควร

มาตรฐานคุณแม่ที่คู่ควร

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
5K
ชม
12
บท

ในบ้านผู้ดีตระกูลดังที่รวยล้นฟ้า มีพ่อกับลูกชายลูกสาว ลูกๆทั้งสองคนต้องการแม่คนใหม่ที่นิสัยดีและสวยจัด ฝ่ายคุณพ่อก็หื่นกาม พาสาวเข้าบ้านไม่เว้นวัน หน้าที่ลูกๆคือคอยคัดสาวๆที่ไม่ผ่านเกณฑ์ออกไป จะเหลือคนสุดท้ายที่ดีที่สุด และผู้หญิงคนนั้นเองที่ควรคู่เป็นคุณแม่เลี้ยงคนใหม่ แทนที่แม่คนเก่าที่จากไปอย่างสงบ *รัชชา=คุณพ่อ จอมทัพ=ลูกชายชั้นป.2 หงส์หยก=ลูกสาวชั้นป.1.

บทที่ 1 แม่ใหม่ต้องเซ็กส์จัด

มาตรฐานคุณแม่ที่คู่ควร

ตอน แม่ใหม่ต้องเซ็กส์จัด

ณ.บ้านเดี่ยวหลังใหญ่ใจกลางเมืองหลวง ที่นี่ช่างกว้างขวางและเป็นส่วนตัวโดยแท้

ภายนอกถึงจะเป็นเมืองใหญ่ที่ผู้คนพลุกพล่าน ทว่าภายในบ้านกลับมีสวนกว้างใหญ่ มีสระว่ายน้ำและที่ดินหลายสิบไร่

รั้วบ้านกว้างขวางราวกับโรงเรียนหนึ่งแห่ง ตัวรั้วคอนกรีตสูงสองเมตร ห้อมล้อมสิ่งมีค่าต่างๆนาๆภายใน

ตัวบ้านมีสี่ชั้นและกว้างใหญ่หรูหรา รูปทรงออกแบบโมเดิร์นสมัยใหม่ หากดูไกลๆราวกับยานอวกาศทรงสี่เหลี่ยม

เอี๊ยด! ๆ ๆ เก้าอี้ไม้ในห้องหนังสือโยกไปมา

ร่างสาวสวยนั่งอ้าขาพาดที่วางแขน ถ่างร่องสาวสีแดงสดอ้ารับลำสีดำคล้ำ

สองเต้าใหญ๋เท่าหัวเด็กโยกส่ายไปมา ใบหน้าสวยเงยขึ้นมองหนุ่มร่างใหญ่ที่คมเข้มผิวแทน

"คุณชายคะ ดิชั้นไม่ไหวแล้ว ถ้าจะแตกก็แตกเข้ามาเลยนะคะ" สาวสวยร้องเสียงสยิว หล่อนพูดราวกับว่าต้องการให้ตัวเองท้อง

อ่าส์! ๆ ๆ หนุ่มสูงล่ำกลับซอยยิกๆ ใบหน้าคมเข้มสั่นโยกรุนแรง

แปะ! ๆ ๆ แท่งรักสีดำยาวโง้งกระหน่ำร่องสวยจนน้ำใสหลากเลอะลงมาที่ตูดงอน เก้าอี้ไม้เปียกเยิ้ม

"อืม คุณนมใหญ่ดี เด็กๆ เอ้ยลูกผมคงจะชอบ" คุณชายรัชชาเอ่ยบอก สองมือขยำเต้าสาวสวยที่อวบอึ๋มน่าฟัด

"อร๊า ๆ ๆ จริงๆหรือคะ จะให้ชั้นเป็นแม่พวกเค้าเมื่อไรคะ" สาวสวยเงยหน้าร้องหงิงๆ แววตาอ้อนวอนสุดกำลัง

"อาาา! ทำให้ผมพอใจก่อนสิ เดี๋ยวผมบิ้วท์ลูกๆให้ยอมรับคุณเอง" หนุ่มหล่อเอ่ย

สาวสวยใช้สองมือจิกที่วางแขนแล้วเด้งตูดใหญ่ๆรับลำยาวที่ทะลวงเข้ามา

ปั่บ! ๆ ๆ เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่น สุดสวยพลักอกคุณชายล้มหงายตึง หล่อนขึ้นมานั่งยองๆคร่อมลำยาวโง้งแล้วกระแทกตูดลงมาระรัว

ป๊าบ! ๆ ๆ โอ๊ย! ชิททท! คุณชายสุดหล่อร้องโหยหวน สองตามองตามเต้าใหญ่ๆที่สัดส่ายไปมาจนหน้าสั่นหัวโยกคลอน

สิบนาทีต่อมา

"เด็กๆ จอมทัพ หงส์หยก ไปไหนกันหมดลูก"

คุณชายจูงมือสาวสวยนมโตเดินตามหาลูกๆเพื่อแนะนำให้รู้จัก

"เอ๋ สงสัยหนีไปเล่นในสวนผลไม้ หาไม่เจอแน่ ไม่น่าสร้างบ้านใหญ่เล้ย" คุณชายบ่น สาวสวยชุดแดงก็เดินกอดแขน เอาเต้าแนบเสื้อสูทดำ

"งั้นไว้วันหลังก็ได้ค่ะ เดี๋ยวดาวมาอีกบ่อยๆ ฮริ! ๆ" คนสวยเอ่ยแล้วโบกมือลาหนุ่มไฮโซผู้ดี

หล่อนเดินออกมาหน้าประตูบ้านหรูที่มียามถึงสองคนคอยเฝ้ารักษาการณ์

แก๊ก! ๆ ๆ รองเท้าส้นสูงกระแทกฟุตบาท เรียวขาสูงยาวขาวโพลนดึงทุกสายตาบนถนนให้หันมอง

อุ๊ย! สาวสวยหยุดชะงักเมื่อเจอกับเด็กชายเด็กหญิงนั่งยองๆขวางทาง ทั้งคู่ถือแก้วคนละใบ เนื้อตัวมอมแมม

"พี่สาว ๆ ขอตังซื้อข้าวหน่อย" จอมทัพ

"ชื้อหนมด้วย" หงส์หยก

"ตาย ลูกใครเนี่ย ตัวมอมแมมชะมัด ไป๊ชิ่ว! มาขอทานอะไรหน้าบ้านคุณชายเนี่ย" สาวดาวก้มดุเด็กๆที่เงยหน้าจ๋อย

"โถ่ว คุณป้าใจดำชะมัด" จอมทัพ

"แบบนี้ก็ให้เป็นแม่ไม่ได้น่ะสิ ไม่มีน้ำใจกับเด็กเล้ย" หงส์หยก

"ใครอยากจะเป็นแม่พวกหล่อนยะ ตัวก็ดำ จนก็จน ดูสภาพสิ ดูไม่ได้เลย" สาวใหญ่ชี้หน้าดุเด็กป.2กับป.1

คลืนนน! ประตูบานเหล็กหน้าบ้านหรูเลื่อนออกจากกัน หนุ่มผู้ดีในชุดสูทวิ่งออกมา

"จอมทัพ หงส์หยก ไปนั่งอะไรตรงนั้นลูก" คุณชายรัชชาวิ่งมายืนข้างหลังสาวสวย ก้มมองเด็กขอทาน

"อ้าว นี่ลูกคุณชายหรือคะ ว๊าวน่ารักจังเลย" สาวสวยคุกเข่า สองมือจับแก้มเด็กๆคนละข้าง

"ไม่ทันแล้วป้า" จอมทัพลุกยืน

"หนูไม่เอาคนนี้เป็นแม่ใหม่นะป๊า" หงส์หยกวิ่งมากอดแขนพ่อ

"อ้าว แล้วไม่ถามป๊าเหรอ" คุณชายงงหนัก

"ก็เราทดสอบแล้วไม่ผ่าน อุส่าห์ปลอมตัวเป็นขอทาน" จอมทัพ

"ตังค์ก็ไม่ให้ แถมยังด่าพวกเราอีก" หงส์หยก

"พี่ขอโทษ เอ้ยป้าขอโทษ" สาวสวยนมโตแทบคลานเข่ามามองเด็กๆ

"ไม่เอา ไป๊ ไปชิ่ว" เด็กๆไล่ตะเพิด

ฮือ! ๆ ๆ คนสวยนั่งพับเพียบร้องโฮ

"นี่ มันเกินไปแล้วนะ แล้วใครบอกให้แต่งตัวโคฟเวอร์เป็นขอทาน" คุณพ่อไฮโซดุลูกๆ

"แล้วทามมาย" หงส์หยกเงยหน้าขาวจั๊วะ ถลึงตาโตใส่พ่อ

"คนที่ป๊าจะรักต้องเป็นแม่ของพวกเราด้วยนะฮะ" จอมทัพเอ่ย

"งั้นป๊าขอเลือกด้วยสิ ได้ไหมล่ะ"

"แล้วทำมาย ไม่เข้าจาย" หงส์หยก

"แต่ละคนเอามาแบบว่า ขาวสวย นมใหญ่ ตูดใหญ่ จิ๊ใหญ่" จอมทัพ

"แต่ไม่มีครายจายดีซ๊ากคน" หงส์หยก

"ดูอย่างยายป้าคนนี้สิ ด่าพวกเราฉอดๆๆ กะอีแค่เราขอเงินกินข้าว" จอมทัพ

อร๊ายยย! ฮือ! ๆ สาวสวยกรี๊ดลั่นทั้งน้ำตา แก๊ก! ๆ ๆ หล่อนลุกวิ่งหนีหายไปด้วยความขายหน้าคุณชาย

"เอ้อ คุณแม่มองขึ้นมาคงเสียใจแย่" หงส์หยก

"มองลงมาซิไม่ใช่มองขึ้นมา นั่นมันนรก" จอมทัพ

"เออๆ ๆ เอาหละ คราวนี้ป๊าเชื่อพวกเราก็ได้ แต่คราวหน้าห้ามทดสอบผู้หญิงของป๊าแบบนี้อีกนะ" คุณชายเอ่ยแล้วก้มตัว เอามือปัดเศษดินที่แก้มลูกชายลูกสาว

"จะเอาคนใหม่มาอีกหย๋อ" หงส์หยกดูตื่นเต้น เธอคงอยากมีแม่เลี้ยงนิสัยดีซักคน

"งั้นขอแบบสวยๆนิสัยดีได้ไหมฮะ" จอมทัพก็ตื่นเต้นไม่แพ้กัน

"อื้ม แต่รูปร่างหน้าตาป๊าต้องขอเลือกเองนะ ป๊าชอบใหญ่ๆ เซ็กส์จัด" คุณชาย

อือ! เด็กๆพยักหน้ารับ

"งั้นก็พอได้ พวกเราจะเอาแม่แบบนิสัยดีและเซ็กส์จัด" จอมทัพเงยมองพ่อ

"ขอพระจ้าวทรงโปรดด้วยนะคะ" หงส์หยกประสานมือน้อย เงยหน้าอ้อนวอนฟ้า

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หย่ากันแล้วแต่ยังอ้อนอยู่ในอ้อมอกอดีตสามี

หย่ากันแล้วแต่ยังอ้อนอยู่ในอ้อมอกอดีตสามี

Pearle Sanjuan
5.0

หยุนซูแอบหลงรักซู่ โจวหยวนมานานเจ็ดปี แล้ววันหนึ่งก็เกิดเหตุไม่คาดฝันทำให้เธอกลายเป็นคุณนายซู่ขึ้นมา ทุกคนต่างพากันเยาะเย้ยว่าเธอเป็นไก่ป่าที่ได้โผขึ้นไปเกาะบนกิ่งไม้ กลายเป็นนกฟีนิกซ์ในพริบตาเดียว แต่เธอไม่สนใจสิ่งเหล่านั้นเลย สิ่งที่เธอใส่ใจมีเพียงอย่างเดียว — ก็คือในที่สุด “ซู่ โจวหยวน” ก็กลายเป็นของเธอแล้ว ตอนที่หยุนซูเพิ่งแต่งงานกับซู่ โจวหยวนเธอคิดว่า เขาไม่รักเธอตอนนี้ก็ไม่เป็นไร แค่ในวันข้างหน้าเขาจะรักเธอก็พอแล้ว แต่ซู่ โจวหยวนไม่มีหัวใจ แบบนั้นก็คงไม่มีความหมายอะไรอีกแล้ว เธอทั้งสวย ทั้งรวย ทั้งมีหน้าอกมีเรียวขา แล้วทำไมต้องมาทรมานตัวเองอยู่กับซู่ โจวหยวน ที่เป็นเหมือนหุ่นยนต์ไร้ความรู้สึกด้วยล่ะ? เมื่อหยุนซูได้สติขึ้นมา ก็เอาใบหย่าฟาดใส่หน้าซู่ โจวหยวนตรง ๆ จากนั้นต่างคนก็ต่างไป เขาเดินบนเส้นทางอันสว่างของตัวเอง ส่วนเธอก็เริ่มชีวิตใหม่กับหนุ่มน้อยสุดฮอตของเธอ หลังจากหย่ากันแล้ว ซู่ โจวหยวนก็มักจะเห็นข่าวลือของอดีตภรรยาตัวเองติดอันดับค้นหายอดฮิตอยู่บ่อย ๆ เมื่อวานยังมีข่าวว่าเธอไปดินเนอร์กับมหาเศรษฐีหนุ่มจากวงการเทคโนโลยี วันนี้กลับมีข่าวว่าเธอไปสร้างรังรักกับหนุ่มน้อยสุดฮอตอีกแล้ว??? ซู่ โจวหยวนเหวี่ยงโทรศัพท์ในมืออย่างแรงแล้วตะโกนว่า “ไปให้พ้นกับรังรักบ้า ๆ นั่น! ผู้หญิงคนนั้นเป็นของฉัน!” หยุนซูผู้ใช้ชีวิตอย่างมีสีสันเอ่ยขึ้นว่า “คุณคะ ไม่ทราบว่านามสกุลอะไรเหรอ?”

พระชายาของข้าคนเดียว

พระชายาของข้าคนเดียว

Daryl Tudge
5.0

เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"

สุดที่รักของจักรพรรดิ

สุดที่รักของจักรพรรดิ

Berne Beer
4.9

หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

มิตรพิศวาส (คุณเพื่อน ยอดยาหยี)

มิตรพิศวาส (คุณเพื่อน ยอดยาหยี)

Honey Orapim
5.0

"จะออกไปไหนน่ะเล่ย์ ข้างนอกอากาศเย็น เล่ย์ไม่สบายอยู่นะ" เธอบอกเสียงอ่อนโยน "เรื่องของเล่ย์ เล่ย์ก็จะไปตามประสาคนโสด" เขาตอบอย่างงอนๆ "เป็นอะไรอีกฮะ อย่ามาเอาแต่ใจกับลินนะ ลินไม่ชอบ" บอกเสียงเข้ม พลางจ้องหน้าเขาเขม็ง "ใครจะไปดีเหมือนไอ้นพล่ะ" "หยุดพูดถึงนพแบบนั้นนะ ทำไมเล่ย์ต้องพาดพิงถึงเค้า" "เล่ย์เป็นเพื่อนลิน เล่ย์ก็ต้องพูดถึงแฟนลินได้สิ ทำไม หรือเพื่อนคนนี้มันไม่มีสิทธิ์ ใช่สิ เล่ย์มันก็แค่เพื่อนนี่ เพื่อนที่ลินไม่เคยเห็นอยู่ในสายตา" เขาว่าเธอระรัวอย่างที่ไม่เคยทำมานานแล้ว "นี่เล่ย์ไปกันใหญ่แล้วนะ นพเค้าไม่ใช่แฟนลิน นพเค้ามีคนรักอยู่แล้ว ทำไม เป็นเพื่อนลินมันไม่ดีตรงไหน หรืออยากจะเปลี่ยนจากเพื่อนเป็นผัวหรือไง ฮะ" พัฒนะอ้าปากค้าง หน้าขึ้นสีเข้มขึ้นมาทันใด เมื่อเจอคำพูดตรงไปตรงมาแบบนั้น ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นเรียบเฉย เมื่อเข้าใจว่าเธอแค่หวง กลัวเขาจะไปเที่ยวเตร่เดินควงสาวอื่นๆ เหมือนที่แล้วๆ มา ไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งมากมายกว่านั้น

คลื่นรักอสูร

คลื่นรักอสูร

มาชาวีร์
4.8

(คลื่นรักอสูร) ...เพราะเธอขึ้นเรือผิดลำ คลื่นร้ายจึงซัดแทบกระเจิง... “เธอมันก็แค่ผู้หญิงขายตัว จะมาทำเล่นตัวเรื่องมากไม่ได้รู้ไหม ต่อให้เป็นสินค้าด้อยคุณภาพยังไงก็เถอะ ก็ต้องหัดรู้จักตามใจแขกบ้าง แต่นี่อะไรหาเรื่องใส่ตัวแท้ ๆ คนสอนไม่บอกหรือยังไงว่าไอ้ละครเล่นตัวนี่มันน่ารำคาญไม่ได้ดึงดูดลูกค้าเลย” บารเมษฐ์ต่อว่าพร้อมกวาดสายตามองเหยียดหยามตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนคลายมือออกจากปลายคางอย่างช้า ๆ “ฉันไม่ได้มาขายตัวสักหน่อย” คนได้รับอิสรภาพรีบบอกเขา “หืม” เขาทำหน้าไม่เชื่อ “ฉันแค่ขึ้นเรือผิดลำ ฉันไม่ได้มาขายตัวจริง ๆ คุณอย่าทำอะไรฉันเลยนะคะคุณบารเมษฐ์” วินาทีนี้เธอกลัวเขามากกว่าใครบนเรือลำนี้เสียอีก เลยเลือกที่จะบอกความจริงกับเขาไป “ขึ้นเรือผิดลำ?” คนพูดหรี่ตาลงอย่างสงสัย “ใช่ค่ะ ฉันขึ้นเรือผิดลำจริง ๆ” “แบบนี้นี่เอง มิน่าล่ะสองคนในห้องเครื่องนั่นถึงได้ลุกลี้ลุกลนนัก” บารเมษฐ์นึกไปถึงท่าทางของอนุชิตกับธาวิน ซึ่งดูเหมือนมีเรื่องเป็นกังวลอยู่ตลอดเวลา “คุณรู้แบบนี้แล้วก็ปล่อยฉันไปเถอะคุณบารเมษฐ์ อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” นีนนาราขอความเห็นใจจากเขา แต่สายตาที่เขามองกลับมานั้นมันว่างเปล่าชอบกล “รู้อะไรไหมนีนเรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของฉันเลย เธอเป็นคนอยู่ผิดที่ผิดทางเอง เพราะงั้นเธอก็ต้องรับสภาพที่จะเกิดขึ้นต่อจากนี้เองเหมือนกัน” “ห้ะ คุณ นี่คุณ คุณทำไมเป็นคนไม่มีเหตุผลแบบนี้” หญิงสาวต่อว่าเขา ก่อนจะหน้าซีดหน้าเซียวลง เพราะเสียงหัวเราะเบา ๆ ในลำคอของเขาบ่งชัดว่าคืนนี้เธอไม่รอดแน่ “ปล่อยฉันนะ! ปล่อย!” นีนนาราดิ้นหนีเขาก็จับกดลงที่เดิม “งานก็คืองานนะคนสวย มาขายตัวก็คือมาขายตัว อย่าทำเสียเรื่องสินีน” บารเมษฐ์ย่อมเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งอยู่แล้ว เขาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะมาไม้ไหนอีกแน่ “ก็บอกว่าไม่ใช่ยังไงล่ะ ว้าย!”

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ