ประธานจอมเจ้าเล่ห์

ลายไทย หรือพี่ปาปูน เป็นลูกชายคนโตของพี่หิน ลายศิลา และหนูขิง สุกฤตา บริบูรณ์รักษ์ เจ้าของบริษัท Thailand Research and Poll Co., Ltd.

ปัจจุบันนี้คุณพ่อมอบหมายและยกตำแหน่งผู้บริหารให้กับเขา และมีน้องชายคือ ลายไม้ หรือ ไปร์ท ซึ่งเป็นผู้ช่วยของพี่ชายในการช่วยบริหารงานต่าง ๆ ในบริษัทให้ก้าวหน้าต่อไป

“อเมริกาโน่แก้วหนึ่งครับ” ลายไทยส่งเสียงสั่งกาแฟที่เคาน์เตอร์ของร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใต้ตึกในที่ทำงานของเขา

“ยายพาย คนที่แกบอกว่าเขาหล่อ เขามาแล้วนะ นั่นไง” เสียงของดาด้าหรือมธุรดาเพื่อนของปวีนุชกรี๊ดกร๊าดเบา ๆ พอให้ได้ยินกันสองคน

พายตื่นเต้น มือไม้พานสั่นไปหมด ยกมือขึ้นขยับแว่นสายตาที่เธอสวมใส่ สายตาของเธอจดจ้องไปที่เขา แล้วขยับก้าวขายาว ๆ ไปยืนตรงหน้า แล้วรีบทำตามออร์เดอร์ที่เขาสั่ง เธอเหลือบมองใบหน้าของเขาอยู่ตลอดเวลาที่ยืนชงกาแฟอยู่

‘หล่อ วัวล้ม ควายล้ม อะไรแบบนี้ จะบ้าตาย’ เธอเพ้ออยู่ในใจ เขาหน้าตาน่ามองไปหมด ใจเธอเต้นระรัวทุกครั้งที่เห็นใบหน้าของเขา

ผู้ชายอะไรมีใบหน้าที่หมดจด สะอาดสะอ้าน สายตาที่มีแววอ่อนโยนช่างน่าอิงแอบ เขาดูอบอุ่นที่สุด

ลายไทยหยิบเอาลูกอมรสต่าง ๆ ที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาอ่าน ก่อนจะหยิบหมากฝรั่งขึ้นมาสองแผงวางไว้ เธอวางแก้วกาแฟไว้บนเคาน์เตอร์ตรงหน้าเขา

‘โอ๊ย...แล้วผู้ชายบ้าอะไรใส่เสื้อสีชมพู โอ้...น่ารักที่สุด หัวใจของพายจะละลาย อยากได้เป็นพ่อของลูกจัง’ เธอคิดอยู่ในใจ ใบหน้าที่มองสบตากับเขา เธอยิ้มกว้าง ยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุดตั้งแต่เกิดมา เหมือนอยากให้เขาประทับใจให้ได้

กริ๊ง... มือถือของเขาดังขึ้น ชายหนุ่มรีบหยิบออกมาแล้วกดรับสาย

“นายจะเอาอะไรเหรอ” ลายไทยถามคนปลายสายไป

(“พี่เอากาแฟใส่นมผสมรักครับ”) เสียงลายไม้ดังมาจากปลายสาย

“อื้อ...อย่างเดียวนะ”

“ครับ” เขาวางสาย แล้วสั่งกาแฟอีกแก้ว

พายดีใจจนยิ้มแก้มป่องที่จะได้อยู่กับเขานานขึ้น แค่นี้ก็ดีใจมาก ๆ แล้ว

“เอาลาเต้แก้วหนึ่งขอน้ำตาลเพิ่มเป็นสองชอตนะครับ” เขาบอกเพิ่ม

“ค่ะ ซื้อให้เพื่อนหรือคะ” เธอชวนคุย

เขาไม่ตอบแค่พยักหน้าและยิ้มให้ แค่นี้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอก็เป็นสุขแล้ว

‘พี่เขามีแฟนแล้วหรือยังนะ’ เธอถามเขาในใจ แต่ก็ยกหน้าไปยิ้มให้กับเขาตลอดเวลา