เมีย(ไม่)พลอยโจน
กไป พร้อมกับหอบหายใจอย่างเหนื่อยๆ เพ
ที่กำลังสั่นน้อยๆ กระทั่งไปหยุดมองอยู่ตรงหน้าอกอวบอิ่มที่สะท้อ
นี่มันแค
งค่ะ นัสไ
เขากระซิบอยู่ใกล้เรียวปากนุ่มแค่เส้นด้ายกั้น กลิ่นแอลกอฮอล์โชยคลุ้งมากับลมหายใจของเขา ทว่านัสรินกลับไม่นึกรัง
นแทบจะทุกสัดส่วนแนบชิดกัน มีเพียงอาภรณ์ขวางกั้น แถมตอนนี้สายตาของเขาที่มองเธออย่างโกรธกรุ่นในตอนแรก ก็เปลี่ยนเป็นมองอย่างล
ว่าคุณ
อาเธอแทบจะลืมหายใจไปชั่วขณะ จนในที่สุดปากหยักได้รูปก็แนบประกบจูบไปบนเรียวปากของเธอ
ปราณต์...อย่า.
ิพิษจุมพิตเมื่อครู่นี้ยังกรุ่นอยู่แท้ๆ เธอจำได้ดีว่ามันทำให้เธ
ามผม ผม
ึ่งยังตรึงข้อมือเธอไว้ ทว่ามืออีกข้างกลับขยี้ขยำไปบนทรวงอกอย่างเมามัน เธอพยายามขอร้องวิงวอนให้เขาหยุด ทว่าเสีย
บหวามตอนที่ปากและลิ้นสากหนาแตะต้องขบเม้มลงบนทรวงสาวอวบหยุ่น เธอรู้สึกเหมือนเลือดในกาย
งหนักหน่วง เธอยกมือที่เป็นอิสระขึ้นมาวางบนไหล่หนา ตั้งใจว่าจะผลักให้ออ
มร้อนรุ่มวาบหวามจนเธอไม่อาจเปล่งเสียงอย่างอื่นได้ต่างหาก ถ้าจะมีเสียงอย่างอื่นที่ไม่ใช่เสียงหอบหายใจนั้น ก็คือเสียงหวีดร้องด้วยความเจ็บแน่นอึดอัดในตอนที
เสียงที่หลุดออกมาก็กลับกลายเป็นเสียงครวญครางอันสุดเร
วอยู่เหนือร่างของเธอด้วยความ ‘อึดทน’ อย่างที่เขาว่า มันเป็นการเสียสาวครั้งแรกแต่ไม่ใช่ครั้งเดียว นัสรินจำไม่ได้ว่าตัวเองได้รับรู้รสชาติความส
เธอก็ได้มอบสิ่งหวงแหนนี้ให้กับผู้ชายที่ตัวเองรัก แม้เ
ปราณต์ลุกขึ้นแต่งตัวเช่นเดียวกับเธอ จาก
คืนนี้ เธอก็ไม่ใช่สาวพรหมจารีอีกต่อไป เธอกับปราณต์ไปหย่ากันในตอนบ่าย และหลังจากที่เขากับเธอจรดปากกาลง