ทหารที่รัก

ะไรกันดีอ่ะแก” ฟ้าถามเพื่อน

ี่เลิกคิดเ

ดี ใกล้จะต้องส่งงานแล้วนะ” พราวฟ้าเ

หารไปให้หมาที่มูลน

้แมวดีไหมแก” พราวฟ้าก

อบส่วนมือยังคงปั่นการบ้านท

พราวฟ้าตา

อิงอรวางปากกาแ

จะได้ไปเที

นะ นี่อ่านหนังสือมา

ให้เพื่อนสนิท เธอรู้ว่าอิงอรเกลียดวิทยาศาสตร์เข้าไส้แต่มันก็เป็นวิชาที่จำเป็นสำหรับสอบเข้ามห

จ้าเล่ห์แบบนี้ส

” พราวฟ้ากะพริบ

วแกนั่นแหละจะบอกพ่อกับแม่ยังไง มันต้องค

น” พราวฟ้ากำลังวางแผนต่างๆ ในหัวเป็นฉากเป็นตอน

พื่อนฟอดใหญ่แล้วส่งข้อคว

พื่อนอยากเอาอาหารกับของเล่นแมวไปให้ค่ะ” พราวฟ้ารอคำตอบด้วยใจจดจ่อ

าพี่ทหารเขายังอยู่

ราวฟ้าได้แต่เลื่อน

ขอบคุณมากนะครับแต่ผมว่าน้องๆ

ค่ะ หนูอยากไปเล่นกับแมว ... พราว

เฟ่แมวนะครับที่นี่คือชายแดนคือที

้า: ขอ

ชายแดน: ไม

แต่หนูอยาก

อนวัยเบญจเพสเพราะเขาโดนอาถรรพ์ของเลขนี้เล่นงานเข้าอย่างจัง ในวันที่เขามีอายุครบยี่สิบห้าปีเต

งานกับคนอื่น เขมชาติจึงตัดสินใจเดินเข้ากรมทหารด้วยตัวเองเพื่อหนีความจริงอันแสนเจ็บปวดซึ่งมันผ่านมาสามปีกว่

างตื้อพูดจาไม่รู้ฟัง...คิดว่า

ำจดหมายขออนุญาตและทางหน่วยจะต้องจัดชุดคุ้มกันไปรับไปส

่ะพี่ หนูต้องส่งง

ครับเนี่ย” เ

ไปให้มูลนิธิอื่นก็ได้นี่ค

แต่หนูอย

เราไม่มีกำลังพลไปค

ูไปกับเพื่อน

ยวชายแดน

อะไรกับเขาเนี่ย” เข

มกันอะไรเลยพี่มาเจอหนูที่ตลาดแล้วหนู

ังโคตรดื้อด้วย” เขมชาต

ลังจะเข้ามหาวิทยาลัยจะไม่ได้ทำตามใจตัวเองอีกแล้วเพร

แดน: ก็ได้แล้

ด้เลิกตื้อสักที เขามีความอดทนก็จริงแต่ไม่ใช่กับเรื่องแบบนี้ เขาทนความลำบาก นอนกลางดินก

: วันเสา

้ วันหยุดพี่พอดีแต่พ

ขอเฟสบุ๊คพี่ด้วยค่ะหนูจะไ

นของยัยตัวกะเปี๊ยก จากในรูปสูงไม่ถึงร้อยหกสิบแน่นอน แถมดูบอบบ

วชายแดน:

จนี้ใครเป็นแ

วชายแดน:

้นคุยกันตรงนี้ต่อ

ฉย ไอ้เปี๊ยกเอ๊ย” เขมชาติง

็คุยกันในข้อความอยู

ปไม่ถูก หนูจะได้โทรถามไง

1234567 แล้วก็ไปนอนได

า: ฝันด

ยวชายแดน:

าจะได้นอนก็ฟ้าสางพอดี พราวฟ้าโทรไปบอกอ

ห็นรูปเขมชาติแล้วก็เพ

าเอ็ดเพื่อนแถมหยิกแ

เด็กกะโปโลแบบเราหรอก อีกอย่า

ด้หวังอะไรสักหน่อย” อิ

ำไมรูปพี่เขาอยู

้าตอบแล้วทำท่าเป็

เด็กกะโปโลแบบเราหรอก ว้ายๆ นี่ชอบเขาสิ

ฉันชอบตั้งแต่ก่อนจะเห็นหน้าเขาอีกแก

มีใครว่า เย็นนี้เรา

ฟ้ายิ้มหวานให