องค์หญิงบรรณาการผู้ถูกลืมเลือน

ที

ยาทแคว

แคว้นเว่ยทำศึกสงครามยืดเยื้อมาหลายปี กิตติมศักดิ

ยดนางเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ถูกนางที่เป็นเ

” สิ้นเสียงประมุขของตระกูล บ่าวรับใช้

้ตั้งใจคิดแข็งข้อท่าน” ไม่มีใครฟังเสียงน

งสี่สิ

แต่ง ข้ายอมแต่งกับใครก็ได้ที่ท่านต้องการ” กวนเสี่ยวถงวิ

กวนเสี่ยวถง ไม่ว่าเจ้าจะยอมหรือ

ี่เป็นสตรีสองนางตรึงแขนทั้งสองข้างไว้

เสี่ยวถงกำมือแน่น ดวงหน้าอาบไปด้วยน้ำตา แววตาของนางค่

” แม่นมหม่าส่ายหน้าห้ามห้ามปราบทั้

ับพื้น ทำไมแม่นมถึงห้ามนางอีกแล้ว

งแคว้น ไม่ว่าเจ้านายจะสั่งอะไรก้มหน้าทำตามเท่านั้นอย่าแม้แต่จะคิดเงยหน้าถึ

กจากพันธนาการ คลานเข้าไปหาแม่

งน้ำตา ตอนที่นางถูกโบย ยังไม่เจ็บเท่าที่แม่น

รู้ตัวแล้วว่าคงทนพิษบาดแผลครั้งนี้ไม่ไหว กวนหยงเหอไ

ฮื่อๆ” นางต้องทนไปถึงเม

นอายุครบ 18 อีกไม่น

เรือนไปรักษา แต่แม่นมไม่ให้ความร่วมมือกับน

ัวดีว่าคงไม่รอด แค่กๆ”

ดเลย” กวนเสี่ยวถงพูด นางไม่ได้ปลอบใจคนเจ็บ แต่กำลัง

่านจะต้องรอจนอายุครบ 18

รื่องเดิมๆได้ไหมตอนนี้ พ

นจะต้องมีชีวิตต่อไ

แบบนั้น ท่านต

ียงแม่นมหม่าแผวเบาลงเรื่อยๆ ราวกับจ

ข้าไป ได้โปรดอย่าจากข้า

” สิ้นเสียงนั้นแ

ม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้

มลงซบร่างไร้ว

อร๊าาาาย ฮื่อออออ

ลานกว้าง บ่าวรับใช้ยืนมองดูอยู่ไกลๆ

ศร้าโศกที่ต้องแต่งงานกับรัชทายาทผู้เหี้ยมโหด ความจริงแ