เดียร์ มายลอร์ด

์ มาย

ลัด มันเข้ากันได้ดีกับผ้าสีเข้มซึ่งใส่สบายฤดูในใบไม้ร่วงที่กำลังจะมาถึงใ

าวมาเพิ่มให้ หว

บเกี่ยวได้เยอะ สมุห์บัญชีแนะนำให้เพิ่มค

มนักที่จะไปขอปันสิ่งที่เขาลงแรงเพิ่มขึ้นอีก ฉันเห็นว่าค่าเช่าที่

รตัดสินใจขั้นสุดท

ยพรให้มีชัยใน

ฟ

มายจบ ไม่เสียแรงที่เขาอุตส่าห์นั่งแกะสลั

้กับเธอ หลังจากโต้ตอบจ

วัญที่แลดูอัต

าร์

ี้ให้นาง อย่างผ้าไหมจากตะวันออก น้ำหอมกลิ่นรัญจว

้ เดวิสคิดว่าเฟรยา ชอบอะไรเรียบๆ เช่น ต้นไม้หรือหนังสือมาก

่ยนแปลงของคฤหาสน์ทุกฤดูมาปรากฏอยู่ตรงหน้า

บางครั้งยังให้ยารักษาโรคหรือยกเว้

โง่เง่าเ

่ได้โง่เง่าเลย เจ้าสมุห์บัญชีเป็นคนโลภเขารู้... แต่เนื

เดวิสไม่ชอบอะไรที่วุ่นวายโดยเฉพาะขณะอยู่ในสนาม

อรับมีจดห

วังค์ ชายหนุ่มจึงรีบเก็บจดหมายจา

ี้เจเนเ

ันทีเมื่อได

์ มาย

ใจร้าย ... แย่ที่สุด

าษ ทำให้หมึกเลอะเลือนจนอ่านเนื้อความ

ตุอารมณ์เศร้า ... ซึ่งแท

บการเขียนจดหม

เล่าเฟรยา เมื่อเจอก

แต่งกายหรู ยามเยื้องย่างได้กล

สิคะเลดี้แห่งซอมเมอร์เซ็ท เขาเขียนม

ิ้มแย้ม ยิ่งคิดเฟร

มใจ เพราะฤทธิ์ดำกฤษณาและสุรา เขาไม่มีเยื่อใยกับเธอแม

ทเขาคงรีบเขียนจดหมายรักหาหญิงงามผู้สูงศักดิ์ เฟรยายก

้สึกเหมือนได้ยินประโยคนี้พร่ำวนไป