หนึ่งปราถนา ปฐพีนี้ขอมีเพียงเจ้ส

ที

บางลงบนพื้นใต้ต้นไม้ จ

า ตาคมสอดส่ายมองไปทั่วบริเวณวัด พบความผิดปกติมากมาย ไฟไหม้ขนาดนี้แต่พระแ

สติ โอวหยางเจิ้งหัวตวาด เขาอยากมั่นใจว่านางจะนั่งรออยู่ตรงนี้จนกว่าเขาจะกลับมา

กหงัก ๆ น้ำตาค

แล้ว ร่างหนารีบหมุนตัวไปยังอีกทิศทาง วิ่งป้องปากตะโ

ม้ ไฟ

หมุนตัววิ่งกลับไปยังที่พักอีกฟากที่พระสงฆ์หลายรูปพักอยู่ ที่นี่เปลวไฟยังลามมาไม่ถึงเพราะตัวอารามแยกจากอา

ลิงไปไว้อีกฟากของวัด สายตาคมมองดูกลุ่มคนที่ต่อสู้กันที่ลานของวัด กลุ่มหนึ่งใส่ชุดดำปิดบังใบหน้า อีกกลุ่มสวมชุ

ไหน” หนึ่งในกลุ่

งค์หญิงอย่างนั้นหรือ

นทุกห้องแล้วไม่พบศพของสตรีที่คาด

ห้หมดอย่าให้ใคร

บไปอยู่ในวังต้องการคืนตำแหน่งทั้งหมดให้ ไม่คาดคิดว่าฮองเฮาจะรู้เรื่องจึงส่งคนมาลอบสังหารทั้

ายตามเงามืดเพื่อกลับไปยังอีกฟากของอาราม จุดที่เขาทิ้ง

ซิบเรียก หวังว่านางจะอยู่

้นอีกเล็กน้อย ภายในใจเต้นเร่า ขออย่าให้นางเดินไปทางกลุ

ญิงเลี

ันไปตามเ

แล้ว มือหนาดึงกระบี่ออกจากฝ

วเรียวชี้ไปยังห้องที่ประตูเปิดอยู่ คล้อยหลังที่อี๋นั่วเดินจากไปไ

งเถอะ” ชายชุดดำเงื้อกระบี่ขึ้นเหน

งเอาไว้ ปลายกระบี่แทงทะลุร่างกายของโอวหยางเจิ้งหัว ความรุนแร

งนางเหลือเกิน เหตุใดทุกครั้งที่มีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้น พลังของเขาก็ยังไม่ตื่นเสียทีหรือสวรรค์ไม่ต้องการให้เขามีชีวิตรอดเพื่อใช้พลังนั้นได้กัน พลังที

ดร้าวจนนางแทบจะสิ้นใจ แล้วเขาที่เอาท

อึก” กระบี่ยาวถูกดึงย้อนกลับ

ร่างกายบุรุษผู้นี้ขวางอยู่ ชายชุดดำจึงกระชากร่างหนาหวังให้หลบออกไป จะได้สังหารเป้าหมายแล้วไปจากที่นี่ก่อนที่พว

เขาเลย เขาไม่ได้มีความแค้นกับท่าน เป็นข้าที่ท่านต้องการสังหา

ทษข้าเลย ข้าต้

งคือองค์หญิงที่คนพวกน

ผลที่หน้าอก แต่สองมือบางก็พยายามผลั

ราง แต่หากต้องตายก็ขอให้ได้ปกป้องจนลมหายใจสุดท้าย ในชีวิตนี้ของเขาเหลือแค่เลี่ยงหลิง หากไม่ม

สียเวลาอีกต่อไปป

บักลงมาเลือดจากแผ่นหล

สร้างความเจ็บปวดให้นางไม่น้อย เลือดไหลออกมาจนชุดโชกไปด้วยเลือดนางเองก็ทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน หา

ของโอวหยางเจิ้งหัว ชายชุดด

บาง ก่อนที่จะตายอย่างน้อยเขาก็ได้บอก

้ารัก