icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

รักไม่ได้ร้าย

บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ

จำนวนคำ:1996    |    อัปเดตเมื่อ:24/11/2023

กดูดดึงริมฝีปากบางทั้งบน และล่างอย่างเพลิดเพลิน นานเท่าไรแล้วที่เขาเฝ้าแต่คิดถึงเธอ ความถวิลหายิ่งนำพาให้ทวีแรงสัมผัส คนตัวโตยิ่งจูบหนัก ๆ มอมเมาให้ร่างบางยิ่งตอบสนอง ริมฝีปากนุ่มรับสัมผั

ิปอันเล็ก เรียวปากหยักกระตุกยิ้ม ก่อนจะรูดซิปลงจนสุดทาง และปล

ิ่มเอาไว้ในทันที ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเสื

ว เพราะประกายความเจิดจ้าจากร่างขาวโพลนที่มีเพียงแพนตี้ตัวจิ๋วติดกาย ความปรารถนาในตัวเธอ ส่งผลให้กลางกา

ลังเคลิ้มฝัน ก่อนที่ริมฝีปากบางจะ

และปากซุกซนของเขาซอกไซ้ไปถ้วนทั่ว กระทั่งริมฝีปากหยักอ้าออกกว้

ั้งยอดชูชัน ภายในใจหญิงสาว กำลังกู่ร้องก้องในใจ เธออยากได้สัมผัสที่ลึกซึ้งยิ่งกว่านี้ เมลดาแอ่นอกเขาหาเรียวปา

่เขาแตะ เขาจับ เขาจูบ มันก็สั่นสะท้านไปถึงใจ มันวาบหวาม หวิวไหว อ

อเค้นคลึงก้อนอกนุ่มหยุ่น พร้อมขบ

ปบนกล้ามเนื้อกำยำแน่นหนั่น เธอขบเม้มริมฝีปากแน่น แล้ว

ในขณะที่มือหนายังวนเวียนเคล้นคลึงซาลาเปาก้อนขาวไม่ห่าง เขาบีบก้อนเนื้อนุ่มหยุ่นอย่างเพลินมือ บาง

รนเปรอ ก่อนจะขยับร่างแกร่งไปกลางหว่างขาเรียวสวย สองมือหนาดันเข่าเธอขึ้

เป็นเพียงแผ่วเบา แต่เธอก็รู้สึกสะท้านไปทั้งร่าง หน้าอกอวบข

างกายสาว หลังน้ำหวานออกมามาก

เห็นว่าเวลานี้เมลดาพร

ายเท้าอย่างรวดเร็ว มือหนาจับกลางกาย ก่อนจะขยับขึ้นลงสองสามครั้งตามร่องรักที่เปีย

ื้

ย่างช้า ๆ เลือดในกายชายสูบฉีดตามจังหวะหัวใจที่เต้นแรง ก่อนจะค่อย

งแล้วครั้งเล่า และในที่สุด เธอก็ตัวเบาหวิวราวกับลูกโป่งที่กำลังล่องลอยขึ้นสู่ท้องฟ้า ในขณะที่ร่างหนาก็ตามเธอไปติด ๆ เขากระตุกอย่างแรง ก่อนจะปลดปล่อ

นมองเพดานนิ่ง ภีมยังมีเสื้อติดกาย ในขณะที่เธอเปลือยเป

หญ่ หญิงสาวจ้องมองเขาตาละห้อย ก่อนจะสังเกตเห็นรอยแผลเป็นที

องคุยกันนะคะ ฟ

ย ๆ แต่เธอก็ยังรู้สึกเหนื่อยอ่อน เ

ในห้องทำงาน ทำให้ทั้งเขา และเธอต่างก็ต้องหยุดการสนทนา ทั

่ไหน น้องวินกับคุ

น ภีมก็ขานรับอย่างรวดเร็ว ในขณะที่สายตาคมกล้ายังจดจ้องใบหน้าหว

กุมหัวใจเธอทั้งดวง เพียงแค่ได้ยินเสียงเด็กน้อยเรียกขานภีมว่าแด๊ด เมลดาถึงกับไปไม่เป็น เธอพยายามคิดทบทวนทุกอย่าง มันช่างเป็นเรื่องยากลำบากสำหรับเธอเหลือเกิน ภายใต้ผ้านวม สองมือบางกุมกันแน่น น้ำตาเธอพลันร่วงเผาะ มิ

าให้เธออีกครั้ง ก่อนจะลุกขึ้นยืนเต็มความสูง จัดเสื้อผ้าให้เข้าที่เข้าทาง แล้วเดินออก

หัวใจเธอจนเป็นแผลเหวอะหวะ หัวใจของเธอกำลังจะแตกสลาย เธอคงเหมือนแมลงตัวน้อย ที่เผลอหลงระเริงไปกับน้ำผึ้งที่ทั้งหอม แ

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 ทิ้ง2 บทที่ 2 เหงา3 บทที่ 3 คนสารเลว4 บทที่ 4 คลื่นที่ซัดสาด5 บทที่ 5 น้ำผึ้งอาบยาพิษ6 บทที่ 6 คนเจ้าเนื้อ7 บทที่ 7 ครอบครัวโดเรนสัน8 บทที่ 8 เมียน้อย9 บทที่ 9 ยางหวาย10 บทที่ 10 หม่ามี๊11 บทที่ 11 ไม่อยากจะเชื่อ12 บทที่ 12 ฝากเลี้ยง13 บทที่ 13 คนเจ้าชู้14 บทที่ 14 ยิงปืนนัดเดียวได้นกกี่ตัว15 บทที่ 15 ของถูกใจ16 บทที่ 16 จูบแรกของเมเปิ้ล17 บทที่ 17 ของขาด18 บทที่ 18 ถอนหมั้น19 บทที่ 19 คัพซีเป็นเหตุ20 บทที่ 20 จูบสั่งลา21 บทที่ 21 ํYou're mine.22 บทที่ 22 ตีตราจอง23 บทที่ 23 เก็บดอกบัว24 บทที่ 24 อย่าเกร็งนะคะ25 บทที่ 25 บันทึกของพ่อ26 บทที่ 26 กินซ้ำ ๆ27 บทที่ 27 หวง28 บทที่ 28 คนในอ้อมกอด29 บทที่ 29 สามคนผัวเมีย30 บทที่ 30 เพราะรัก31 บทที่ 31 เคลียร์ใจ32 บทที่ 32 อดอยากปากแห้ง33 บทที่ 33 ชดเชย34 บทที่ 34 มันใช่เหรอ35 บทที่ 35 รอให้โตก่อน36 บทที่ 36 งอนย้อนหลัง37 บทที่ 37 พูดดีไหม38 บทที่ 38 จูบแรกของภีม39 บทที่ 39 ตามคำขอ40 บทที่ 40 ตอนพิเศษ 1 คัพซีนี้พี่หวง41 บทที่ 41 ตอนพิเศษ 2 ปวดตรงนี้ค่ะ42 บทที่ 42 ตอนพิเศษ 3 อื้อ43 บทที่ 43 ตอนพิเศษ 4 ภูบดี โดเรนสัน(หมอภู)