ข้าร้ายแล้วไง

ต่มิได้ขนาบข้างกันอย่างซ้ายและขวา ด้านหล

ลที่จะมาเกี่ยวดองกันมีผู้คนมากหน้าหล

บ่าว ที่คอยต้อนรับแขกเหรื่อที่มาเป็นสักขีพยานในง

อยู่ทั่วทุกที่ ความสว่างไสวล้อมรอบตัวของชายหน

รรม แต่เขาคาดไว้ว่าสิ่งนี้จะเป็นผลดีต่อนางในภายหน้า หากว่านางเข้าใจ แต่เขาถือว่าเขาได้

จเย็น และรอคอย

้น รอแค่เจ้าสาวสองนางเท่านั้

อนแรง ถูกประดิษฐ์ให้เป็นลวดลายหงษ์สองคู่เกาะเกี่ยวกัน ผ้าม่า

กำยำและแข็งแรง บุรุษเหล่านี้คือ

้าสาวธรรมดาทั่วไป มิได้

องหลังที่สองนั้น กลับถูกแบกเข้าไปหลังจวนตระกูลเฟิงอย่างไร้เกียรติไร้ศักดิ์ศรี และหาได้มีการส

้ว่ายังมีนางที่เป็นเจ้าส

งคมมีดแวววาวที่จดจ่ออยู่ด้วยความห้าวหาญ สีหน้านางเรียบนิ่ง ดวงตาคมสวยมิได้เผยความปรารถนาใดออกมา

เหวินเฉิงกับหานซูหนิงรังแกแล้

่านผ้าม่านสีแดง ประตูจวนของเฟิงเหวินเฉิงอยู่ตรงหน้านางแล้ว ขบวนหยุดอยู่แค่ตรงนี้เพราะต้องรอให้เขา

ี่ให้พวกเขาเหยียบย่ำ ไป๋หมิงลี่จึงพร้อมยอมตายเสียตั้งแต่ตอนนี้

้อมือซ้ายของตนเอง หมายจะตัดเส้นเลือดใหญ่ให้โลหิตรินไ

จากก้อนเนื้อ จนพุ่งเข้าชำแรกสู่เนื้อผ้าม่านสีแดง แทบกลมกลืนไปกับมันจนแยกไม่ออก ถึงจะเป็นคนกรีดเฉือนผิวหนัง

บวนที่ขนเกี้ยวได้วางนางลงตามคำสั่งของเจ้าตระ

มสุรามงคลเสร็จแล้ว เริ่มรู้สึกกังวลใจที่ม

กมาเล็กน้อย แต่ก็มิได้เอ่ยออกไปให้ผู้ใดได้ยิน หานซูหนิงเองก็ยังมิได้เข้าไปในห้องหอ รอให้เขานั้นนำพาเกาะเกี่ยวแขนเข้าไปกั

้าไป แต่ในใจของหานซูหนิงนั้นรู้ดีอยู่ว่าเขานั้นหมายเดินทางไปที่ใด นางก

ำตัวของนางเฝ้าอยู่ด้านนอกเกี้ยวอย่างร้อนใจ ซึ่งเฟิงเหวินเฉ

ี้คงต้องจำยอมกันบ้าง” แต่เฟิงเหรินเฉิงก็ต้อ

ี่!! เจ้า

็นภาพที่เขาเองก็ต้องตกตะลึง ไม่คิดว่าหญิงสาวถึงกับท

รือไร โธ่! ไป๋หมิงลี่ข้าไม่ให้เจ้าตายฟื้นขึ

เอวมาพันข้อมือเพื่อห้ามเลือด และอุ้มนางที่หมดสติอยู่เข้

ย เฟิงเหวินเฉิง ขะ.

องเห็นหน้าของชายหนุ่มที่นางมิอยาก

เดือนก่อ

ู้ใดหรือ

ย่าง เขาเป็นพ่อค้าคหบดีที่ร่ำรวย และตระกูลไป๋เป็นที่นับหน้าถือตาของชาวบ้านในเมืองนี้ เพราะมีสินค้าหลากหลาย

กับงานนี้สักหน่อย เพราะนางเองก็เคยพูดกับ

ื่นเถอะ” นางตั้งแง่กับเขา หาว่าเขานั้นทำงานที่สบ

้งของนางไม่ได้ทำให้เขาอยากรู้สึกทำงานน้อยลงแต่อย่างใด เขายังคงอดทนกับนิสัยชอ

่อคิดเช่นไรให้เขาเข้ามาดูแลเช่นนี้ คุ

ายตาผู้อื่น แต่นางเป็นคนฉลาดหัวไวและมีสายตาท

ังได้ คุณชายเฟิงเหวินเฉิงเป็นคนที่ไว้ใจได้เจ้าอย่ามาสอดรู้ให้มากความเลย

หวินเฉิงก็ออกลาย เป็นอย่างที่นางคิดไม่มีผ

ปเข้ากับจวนสกุลหานที่เป็นปรปักษ์ทางการค้

ปลี่ยนแปลงตัวเลขในบัญชี ทำให้การค้าขายขาดทุน

ือบแคลงใจเลยหรือไง ช่างน่าสังเวชใจที่ครานี้ตระกูลคหบดีที่ร่ำรวยจะกลายเป็นยา

อนางและบิดา แต่เฟิงเห

ได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ก็ออกไปได้เสียที ข

ออกไปด้วยความสบายใจ ที่เขา

ตเจ้าของกิจการอย่างไป๋ติงตง โดยท

นยากที่จะให้อภัย ถือเสียว่าครั้งนี้ท่านได้ตอบแทนกระดูกให้แก่สกุลท

อ่ยมา บิดามารดาของเขาจากไปและอยู่บนสรวงสวรร

าก็ยังมีความป

รสาวต้องลำบาก ก็ให้นางมาเป็นเจ้าสาวข้า ส่วนเจ้าผู้เป็นบิดาข้าจะยกทรัพย์ให

้าตายเสียดีกว่าไปเป็น

ัวนางให้ล่มจม มีสิทธิ์ทำเช่นนี้กับนางหรือ เท่ากับว่าศักดิ์ศรีของนางนั้น

ยาจกและยากไร้ เขาเลือกรับสินทดแทนที่เฟิงเหวินเฉิงหยิบยื่

ือกทางเดินให้เจ้าเช่นนี้ เชื่อข้าเถอ

านพ

น ที่นางได้ยินบิดาเอ่ยคำนั้นราวกับฟ

ทอดทิ้งเช่

ายเฟิงเหวินเฉิงเถอะ ถือว่าเจ้

ราะความอัปยศ หญิงสาวกัดฟันกรอด

องตระกูล ไป๋หมิงลี่คนน