ลำนำเดียวดาย

่นนั้นหรือ”ฮองเฮาผุดลุก

ความคิดที่จะต่อต้านขัดขืน อยู่ในกรอบ

ดึก แต่ฉีกงกงไม่ตามเพราะคิดว่า จะ

้ความว่

วนางในที่ชื่อจื่อหรานคุณหนูตระกูล

าเป็นการจง

กับนาง ทั้งๆ ที่ฝ่าบาทนำถุงหอมของนางเผาทำลายจนสิ้น

มาแปลกต

่ของคุณหนูตระกูลจ้าวเป็น หมาป่าและลูกกวาง ฝ่าบาท

สามวันก่อนถึงกับปาจอกชา ที่เย็นชืดทิ้งเป็นธรรมดา

กวังหลวงพร้อมกับคุณหนูชะตาข

ราะโจวเหวินหรงหากไม่ชอบสิ่งใดมักแสด

อ่ยปากทักท้วงปล่อยเราสองคนพ่อลูก สร้างบารมีอยู่ในวังหลวงเสียมากมาย เช่นนั้นเพื่อความไม่ประมาท

าคิดว่ากวงซีหมิงไปช่วยนางจัดการกับมื

นไปสังหารแต่จนป่านนี้ ยังไม่มีใครมารับค่าจ้างเจ้าคิดว่ามีใครกันที่

ฝ่าบาทพยายามส่งคนคุ้มกับบรรดาคุณหน

มือสังหารเข้าพอดีหรืออาจเป็นเพราะฝ่าบาทให้กวงซีหมิงอารักขา บรรดาคุณหนู หรือใครบางคนอยู่หรืออาจอารักขาคนทั้งหมดด้วยฝ่าบาท

ฝ่าบาท ทำตัวเหมือนร่างไร้วิญญาณและจะย

กับข้าแม้จะอยากเกลียดก็ไม่อาจทำ หากวันใดที่ทำเป็นเกลียดข้าเข

กว

จื่อหรานถูมือไปมาโจวเหวินหรง ถอ

ถามด้วยความห่วงใยแล

่าบาทข้าเป็นเพียงองครักษ์ปลายแถว

นคนของฝ่าบาทเสียแล้วหากจะทำให้คนผู้

งนี้เจ้าจะเห็นว่าข้าสบายดี หากเจ้าอุ่นสบาย

รเมื่อตัดสินใจเข้ามาในวังหลวง คลี่เสื้อคลุมออกคลุมไหล่บา

านลุงให้ผ่านเข้าไปในกำแพงวัง ง่ายดายเหมือนครั้ง

่นนี้ให้คุณหนูได้พักผ่อน ไว้พรุ่งนี

ึงเพียงแต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ หลับตาลงช้าๆ โจวเหวินหรง มองเสี้ยวหน้าหวานที่หลับตานิ่ง มองไม่เห็นแววตาหม่นเศร้าอีกต่

หน้า

ดมาให้ ดีที่ฮองเฮาทรงมีพระเมตตา ส่งเครื่องเสวยเย็นมาที่ตำหน

หรงทรุดกายลงบนเก้าอี้เพียงครู่เดียว ซูซินกับล้มลงทั้งยืน เลือ

ในอ้อมแขน สุดจะกลั้นหยาดน้ำตาไม่ให้ใหลริน ร่าง

ามหมอหลวง” เขาตะโ

้องอดทนแค่ไหนกันที่จะผ่านมัน