แค้นนี้ต้องชำระ

ื้อ ซ่งชิงเหอรอได้ไม่นาน ราว ๆ สิบนาทีเห็นจะได้ เธอก็เห็น

..” หลังพูดเสร็จเขาก็ชำเลืองมองไปยังผู้หญิงที่ยืนอ

ตามสายตาของลูกน้อง เขาเดินต่อไปยัง

ๆ ก่อนจะนั่งลง ซ่งชิงเหอยิ้มพยักหน้าให้

ว้ แต่ผู้ช่วยจิ่งเร็วกว่า “ขอโทษนะคะ ผู้ช่วย

ันจึงไม่สามารถละจากเธอมาได้ ซ่งชิงเหอเดินเ

จิ่งช่วยเธอไว้ เธอจดจำ

ีจั้นถิงเข้าไปในห

ใหญ่ที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็น การตกแต่งภายในดูหรูหราไม่แพ้กัน เธอรู้สึกประทับใจ ก่อนดึงสติตัว

ท็อป นิ้วเรียวยาวของเขากำ

รงหน้าโต๊ะของเขา เธอเรีย

ลับนอนกับเขาหลายครั้ง เธอก็เริ่มเรียกเขาว่า “จั้นถิง

่น้อย สิ่งที่สายตาของเขาจ้อ

ช่วยโทรไปบอกลุงโจวให้หน่อยนะคะ ไม่ต้องห่วงนะคะ ฉันไม่ย้ายเข้าไปอยู่หรอก ฉันแค่จะแว

าเคยไปให้สัญญาอะไรไว้กับเธอ ฉันสั่งห้ามไม่ให้เธอเข้าจิ่

เขาคงจะให้เธอได้เข้าไปในบ้านได้ ฉันดื่มเข้าไปตั้งสามขวดเพื่ออะไรกัน？ สูญเปล

ูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนจะขอร้องเสียงสั่น “ข

ปฏิเสธออกมาอย่างไม่อ

ะได้เข้าไปเหยียบจิ่นสิ้ววิลล่า ไม่สมควรได้เจอเฉิงเฉิง ทั้ง ๆ ที่ไม่ได้ตั้งใจจะให้ฉันเข้าไปในนั้นอยู

ะไรกลับไป ทั้งห้องมีเพียงเสียงพิมพ์แป้นรัว ๆ หลั

โหอยู่ดี ประโยคง่าย ๆ แต่กลับฟังดูมีอำนาจ สีจั้นถิงต้องการจะบอกซ่งชิงเหอ

วดที่สุดหลังเกิดอุบัติเหตุขึ้น？ ในเมื่อคุณบอกว่าฉันไม่สมควรไปเจอเขา แล้วตัวคุณล่ะ？ ไม่เคยมีเวลาอยู่กับลูกชายต

านไป ซ่งชิงเหอรวบรวมความกล้าเอาเรื่องในอดีตกลับมาพูดอีกครั้ง อดีตที่เธอไม่อยา

้นถิงมองเวลาบนนาฬิกาข้อมือ เขาเห็นว่าซ่งชิงเหอทำเขาเสียเวลาไปเกือบห้านาที “พูด

ยคนั้น ซ่งชิงเ

ไอ้คนหัวรั้นจอม

ิดขึ้น เธอเดินอ้อมโต๊ะไปหาเขา ปิดแล็ปท็อปของเขาอย่างแรง เธอจ้องมาที่เขาด้ว

ห้องทำงานสุดห

ราวกับหิมะของเธอด้วยมือข้างหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นช้า ๆ อีกมือหนึ่งล้วง

เขาก็ต้องประหลาดใจเพราะเธอ

ยให้มาพาผู้หญิงคนนี้ออกไป หล่อนแกล้งทำล่ะสิท่า？ แต่ทันทีที่เขาก้าวเท้าไปข้างหน้

่เป็นผล เขาอุ้มเธอเดินออกจากห้องทำงาน ขณะก้าวเท้าออกมาจากห้อง

ด้วยความประหลาดใจ แต่เขาฉลาดพอที่จะเงียบปา

ะทำนั้นไม่อาจรอดสายตาราวนกอินทรีของสีจั้นถิงไปได้ เขาส่งสายตาเย็นช

ผู้ช่วยหลันก็ตามเขามาด้วย เขาเดินไปเปิดประตูหลังรถฮาร

แล้วปิดประตูอย่างแรง ก่อนจะหันไปสั่ง

นประธานสี

รื่องราวที่เพิ่งเกิดขึ้น เขารู้สึกรำคาญมาก จึงคลา

ัยซ่งชิงเห

งพรูอยู่ภายในตัว ในที่สุด เขาก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดหมายเลขโทรออ

มก่อน！” ปลายสายที่เขาโทรไประบาย

ยไม่ฟังหนันเฉิ

ังจากนั้น เสิ่นเหยียนเป่ยก็แวะมาหา เขาถามว่า

ขาเท่าไหร่นัก หลังจากที่บอกให้เธอดูแลตัวเองดี ๆ เขาก็กลั

นเป่ยไม่ได้มารับเธอเพราะมีงานล้นมือ เธอไม่ถื

ของเธอไปยังแผนกเลขานุการของหวาหยาง กรุ๊ป เสร็

บิดตัว ก่อนจะโทรสั่งอาหาร เลยเวลาอาหา

้เสื้อผ้าเพื่อเปลี่ยนเป็นชุดลำลอง

บมือก็มายืนอยู่หน้าจิ่นสิ้ววิลล่า กระเป

พยายามไม่ให้ใครเห็น เธอหยิบเอาอุปกรณ์ชิ้นเล็ก ๆ ออ

ติดแน่นอยู่ตรงเลนซ์กล้องพอดิบพอดี ทีนี้

ีจัดการกล้องวงจรปิดวิธีเดียวกับที่เธอใช้จัดการกล้องตรงประตูรั้ว หลังกวาดสายตาไปรอบ ๆ เพื่อดูให