ปี 1977s สามีคะ ได้โปรดหยุดส่งฉันเรียนได้แล้ว

ำไมเธอซื้อของหวา

ภรรยากลับมาถึงบ้าน พร้อมกับถุงใส่ขนมถั่วแด

ไม่หมด จึงเอามาวางขายให้คนในหมู่บ้านและคนที่มาเรียน น

เบื่อหน่ายปนระแวง “ฉันหิว

ื้อและคิดว่าจะกินให้หมด แต่มันหมดเวลาพักก่อนทำให้เธอต้อ

ังสือลงบนโต๊ะอย่างแร

ื้อขนมหวานกลับบ้าน ทั้งที่มันไม่มีประ

อย่างเงินนี่ก็เป็นเงินของฉัน!” เหม่ยห

มันเป็นโรงเรียนตอนเย็นไม่มีอะไรให้ซื้อ เงินที่มีคือเงินที่เธอเอา

เจียงอวิ่นเสียนยืนเงียบ ดวงตานิ่งเฉยของเขา

.

ับรู้สึกประหลาดใจแทน “ไม่ดุแล้ว

องคูปองอาหารที่วางอยู่บนชั้นไม

ฉันคงต้องยึด

อ้าปากค้าง “

เจียงอวิ่นเสียนยิ้มบาง ๆ เ

ไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เพราะหัวใจดว

่ำเอง บรรยาศกาศในหมู่บ้านของสามีดูสงบสุขดี ไม่เหมือนในหมู่บ้านตระกูลฮวา อาจเป็นเพราะที่นั่นส่วนใหญ่

ดินสร้างบ้าน ไป ๆ มา ๆ พอประจำการที่นี่ก

่งล้อมวงกันนินทาคนอื่นอย่างไม่ตั้งใจ และ

ข้ามา ฉันได้ยินว่าสามีต้องลากไปเรียนหนังสือท

ลานเขยแต่อีกฝ่ายไม่ชอบหลานสาวของนาง

นออกไปทำงาน ตอนเย็นยังกลับมาทำอาหารให้ภรรยาอีก

บบนั้นก็คงไม่อยากได

หญิงคนนั้นไปเป็นภรรยา สู้หลานสาวของนางที่ทำง

ิงที่ปฏิเสธไม่ได้ด้วยซ้ำ มีบ้านไหนด้วยเหรอที่สามีทำอาหารให้ภรรยากิน ไหนจะส่งภรรยา

ยอิงจะพาคนอื่นมาแนะนำให้รู้จัก ใบหน้าของเธอบูดบึ้งไม่

นอะไรน่ะ ไม่เขียนเหร

หลิงมองไปข้างหน้านิ่ง ๆ ไม่พูดไม่จา

ซูเสวี่ยอิงกระซิบ

ะโต๊ะไปหนึ่งที “เหม่ยหลิงคงมีเรื่องที่

ระยะ ทั้งสงสัย และกลัวว่าเธอจะระเบิดอารม

ลิงคว้ากระเป๋าผ้าแล้วเดินออกจากโรงเรียนไป ไ

่ยหล

รเย็นที่สามีทำเอาไว้ให้ เธอทำเพียงแค่ทิ้งตัวลงน

ของไปเก็บไว้ตรงจุดที่ต้องเก็บ ก่อนชะงักที่เห็นภ

ม่อหลังเห็นว่าอาหารเย็นบนโต

” ฮวาเหม่ยห

ห้เธอร้

ยาขี้เกียจ ต้องให้สามีลากไปเรียน!” เสียง

วหยุดอยู่ตรงหน้าภรรยา “เหม่ยหลิง เธอ

ลิงสบตาสา

่ยิ่งใหญ่” เขาเว้นคำแล้วกล่าวต่อ “แต่เพราะฉ

แต่ใจอีกครึ่งกลับสั่นไหว “ฉัน ฉ

นเหนื่อยเพราะฉันห่ว

างกันหลายปี ในขณะที่เธอเหมือนเด็กสาวเข

้าวเพราะไม่ได้กินข้าวมื้อเย็น กว่าจะเสร็จสามีไปอาบน้ำ

ูดมากมายของสามี แม้เขาจะดูเหมือนบังคับเธอทุกอย่

จก็เริ่มยอมแพ้ให้กั

ำอ

เป็นสามีของเธอเดินเข้ามาในห้องพร้อมใช้ผ้าเ

่ครูลู่สั่

ารบ้านทุกวัน แต่เธอไม่เคยทำไ

ก็กลับบ้านก่อนทุกคนด้วย ไม่รู้ว่ามีการบ้

การเรียนหนังสือเป็นสิ่งที่ผู้หญิงหลาย ๆ คนทำ มันเป็นการยกร

ขึ้นมา ฮวาเหม่ยหลิงต้องหาทางรอดให้ตัวเอง

นยกยิ้มมุมปาก

า “ครูลู่บอกให้เขีย

ามา

ายตามองเขาก็จดจำเรื่องราวได้ ฮวาเหม่ยหลิ

้สามีของเ