พ่ายรักนายเลขาฯเถื่อน

อนวอนทั้งน้ำเสียงและแววตา ก่อน

อยให้เธอต้องหนาวตายซะก่อน มือหนาสากลากชุดกระโปรงนอนออกจากเรือนกายแน่

ด็กสาว! ยัยเด็กบ้านี่

ิวนุ่มเนียนดุจแพรไหม ความขาวจัดจ้านเสียจนเห็นเส้นเลือดฝาดสะกด

นแหมะจากมือหนาลงบนที่นอน ปรากฏสองเต้าเต่งตึง ยอดอกเต่งตึงประดับสีชมพ

.. ยัยเด็กแสบนี

ี้ก็คงจะบีบได้พอดีมือ

เขาก็หนักแน่นมากพอหักห้ามใจ ท้ายทอยที่ช้อนประคองอยู่ถูกวางลงอย่างเบามือ จากนั้นเขาก็ลุก

้วยความเป็นห่วงเพื่อน ทว่าก้าวแรกที่เหยียบห้องนอนแขกพร้อมถ

สวยที่ก้มลงมองสภาพของคนทั้งสอง ผมสีน้ำตาลเปียกชุ่มลู่ไป

ๆ ตะกุกตะกักเอ่ย “ผม

ดชอบด้วยนะคะ” บ่นพลางหยุดยืนท้าวเอวเอาเรื

้องช่วยอยู

้ำมันวางอยู่ข้าง ๆ มันจะหกลงที่นอนได้ยังไ

ย่างไม่อยากให้ถูกจับได้ว่าเขาทำอะไร ขณะดวงตาคู่สวยหร

น ฉันจะเช็

ือบมองคนบนเตียงครั้งหนึ่งอย่างนึกสงสาร ด้วยความที่เข้าใจเธอผ

ค่ไข้หวัดธรรมดา ด้วยความที่เธอได้ฉีดวัคซีนครบทุกสายพันธุ์ไข้หว

่ค่อยพอใจนัก หล่อนคงอยากใช้ชีวิตซิงเกิ้ลม

ๆ เป็นเพราะว่ารู้แล้วไม่อยากก้าวก่ายต่างหาก แบร์นาร์ดเองก็ดูแลเธอดียิ่งกว่า

รับโทรศัพท์จากแบร์นาร์ดว่าเขาจะลาพักร้อน นัชชาจึงยังไม่กลับบ้าน

ู้เรื่องที่เธอไม่สบายจากปรายลดา คนเป็นแม่ก็ต้องห่วงลูกสาวคนเด

แลเป็นอย่างดีเลยค่ะ” เสียงหวานรับปากเป็นดิบ

เหมือนไม่เคยมีข้าวต้มในนั้น เหลืออีกคนที่ค่อย ๆ ตักไปทำง

ูเปียกบนโต๊ะเช็ดมันทุกอย่าง เธอยังใช้หน้ากากอนามัยปิดทันทีที่รับประ

? แล้วนี่ในบ้าน กลัวโควิ

ขวา “ไม่ได้ ต้องสะอาดกริ๊บ... แล้วแกอย่าเข้าใกล้ฉันมาก เ

วัดอยู่แล้ว คนนู้นต่างหาก...” พูดพลางส่งสายตากรุ้มกร

มเทรนแฟชั่น ที่เก็บไว้ในท้ายรถของเขาเวลาเดิน

วกันเป๊ะ กล

้งบ้านนะคะ คุณแม่” เสียงหวานบอกเพื่อนผ่าน

่าใครคอยป้อนข้าว ป้อนยา เฝ้าไข้อยู่ยังทำเรื่องบางอย่าง! ปรายลดาเองยังเห็นว่าอลันดูใ

มาก ได้นอนบ้างหรื

ำขอบคุณของนัชชา เธอแค่จิ

่หมา เอาน้ำมาสาด นอนอยู่ดี ๆ แท้ ๆ เกิดลูกสาวคุณนาย

ใต้ขอบตาดำคล้ำจัดเพราะอดหลับอดนอน สายตาคมปล

วนะครับ ต้องการ

ี” พูดแล้วก็ยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ไม่รู้ว่าขอบคุณจริง ๆ หรือยังไงแน่

ธามมันยังไง? สรุปว่าตอนนี้แ

ที่นั่งอยู่ในฝั่งซ้าย จากที่นั่งหัวโต๊ะของเธอ

จะหัวเราะเยา

ธามเขาเป็นคนดี ฉันว่าเขาไม่เหมาะสมกับแก แกมันร้ายกาจมาก” ตามด้วยเสียงหัวเราะหลังจากนั้น หย

งเป็นอย่างที่แกว่าแหละ” รอยยิ้มเลือนหายไปจ

ยินว่าแม่บ้า

มีอะไรให้ทำมากหรอก ฉันเก็บเอง” ปรายลดาลุกขึ้นหยิบจานและช้อนส้อมมาซ้อนเรียงกันหลังจากทุกคนรับ

เนอะ ฉันหาซื้ออะไรให้หลานกินดีกว

่ามันจะเป็นหน้าที่ของเลขาฯ ซึ่งได้รับการไหว้วานจากเจ้านาย บางเรื่องอะไรอะลุ่มอ

ี่ยงงานเล็กงานน้อยแม

ห้เอง คนท้องควรจะพ

่ที่กำลังคิดถึงสามีผลัดส่งยิ้มให้คนทั้งสอง โ

ภาพเลือนรางของวงหน้าหล่อเหลา เม็ดยาขมเฝื่อนผ่านริมฝีปากนุ่มหนาที่มากับสัมผัสแสนอ่อนโ

คุณแม่เดินหายเข้าครัวไป และอีกคนกำลัง

ริมหน่อย มาส่งที่บ้านพุดนะ ร้านดังที่คุณแม่ชอบ

บ” ไม่วายที่เขาจะหันหลังกลับมาพูดจิกกั

รรมเนียม First kiss ของฉันด้วยนะ ไม่

ม่ถือเรื่องพวกนี้” คนตอบไหวไหล่แ

ไปจากใบหน้า ขณะมองตามแผ่นหลังกว้างกำยำด้วยแ