พ่ายรักนายเลขาฯเถื่อน
ป็นสำหรับผู้หญิงมาให้ เขาก็ขอตัวกลับไปดูแลภรรยา ปล่อย
อผ้าเสร็จ หยิบชุดอยู่บ้านสบาย ๆ เสื้อยืดกางเกงขาสั้น ใน
าเขาจะนอนเฉย ๆ หญิงสาวก็เดินไปรินน้ำอุ่นใส่แก้ว เธอต้องวางมันลงบนโต๊ะข้าง
ก่อนค่อยนอนนะ...” พูดพลางหยิบแก้วมาปร
่เป็นทรงพิงราบอยู่บนหมอน ปรือตามองคนเฝ้าอย่างไม่ได้ร
่หิว
เธอเห็นอยู่ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ร้อน! เอาแต่ใจตัวเองขนาดไหน ตอนนี้ยังทำเหมือนว่าตัวเองเป็นยอดมนุษย์… นัชชาส่ายหน้าไปมาอย่าง
ำเกลือให้หน่อย ฉันว่ามันมีฟอ
ำด้วยรอยยิ้ม เดินอ้อมไปในอีกฝั่งหนึ่
มดัน ขณะที่คนป่วยตอบคำถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาร
สว่าต้องรับประทานอย่างไร ยาลดไข้ ยาละลายเสมหะ วิตามิน การปฏิบัติตัวในการดูแลผู้ป่วย สวมหน้ากากอนามัย หลังดูแล
งคุณหมอคือสวมหน้ากากอนามัยให้เรียบร้อย ก่อนจะหย่อนก้นนั่งลง ปร
็นหวัดธรรมดา ต่อให้เป็นกัปตันอเมริกาก็ต้อ
ำชับบอกแม้นอนหลับตาอยู่เหมือนไม่ส
ว... ผมไ
่ คุณคงไม่ซัดอาหารปิ่นแก้วเรียบ แถมมา
ก่อนละกันนะ” ในน้ำเสียงและสีหน้าไม่สบอารมณ์ เข
จัดการกับถ้วยชามที่มีพลาสติกใสปิดไว้อย
าที่รู้สึกผิดกับเรื่องนี้ เธอดึงหน้ากากที่ปกปิดใบหน้าออกวางพักไว้บ
้ำล้างเท้าเลย
น์ตาคู่คมสีฟ้าครามจับจ้องทุกการกระ
หายไปจากช้อน อย่างใช้ความระมัดระวังเป็นพิเศษ ด
ม่เข้าวัยทอง เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนว่าง่าย น้องชายห่าง ๆ แม้แต่ลูกพี่ลูกน
หมือนวัวตัวผู้กลัดมัน ถึงหมอจะให้ยา และน้ำเกลือยังช่วยชะล้าง
ส่วนนมเป็นนม เอวเป็นเอว ตูดเป็นตูด ของเจ้าของ
ึงที่แบบนี้ เขาคงอยากกินอ
าติมันจืดชืดอย่างบางคนว่า กระทั่งมันหมดไม่มีเหลือ เขารับประทานยาครบทุกเม็ดพร้อมดื่มน
ริม... หาอะไ
วไม่สวย” พูดพลางเชิดหน้าเชิดตาให้ชายห
าห่มขึ้นคลุมให้มิดชิด ผ้าห่มสีขาวของโรงพยาบาลดูเล็กไปถน
หาเรื่อง กลับมีเพียงความเงียบ เธอชะเง้อคอมองคนที่พริ้มตาปิดลง ก่อนจะสังเกตเห็น
จะเอาอะไรเรียกนะ ไม่ต้องเกรงใจ Goodnight ค่ะ” พูดดี ๆ สักหน่
ักเล็ก ๆ น้อย ๆ ของนัชชาที่คงจะชอบแกล้ง
้งหนึ่งผุดขึ้นในหัวสมอง ปนเปไปกับอาการปวดศีรษะเพราะพิษไข้ อาการปวดหนึบ
้อนดีขึ้นไม่น้อย แม้ตลอด
มอและพยาบาล วัดไข้ เช็ดตัวทุกสามถึงสี่ชั่วโมง พาคนป่วยเข้าห้องน้ำ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ในต
กล้งเสียมากกว่า กลายเป็นว่าเขาดันเผลอคิดคล้อยตามเรื่องที่ปรายล
ดีมาก ๆ ตรงกันข้ามกับความ
าบาลคงเข้ามาเปลี่ยน คุณง่วงก
ูปทรงโค้งเว้าเข้าสัดส่วน กวาดตามองดูความเรียบร้อย ก่อนก้มหน้ามองเขาอีกครั้ง
้าวต้มหรือเปล่า ดูผอมจังเลยนะคุณอล
จะว่า แม้แต่พยาบาลสาว ๆ ผลัดกันเดินเข้าเดินออกไม่ซ้ำหน
มันลำบากมากเลยหรือไง? ผมว่า
ตกลงคุณจะเอาอะไรไหม ฉันจะไปซื้อให้ คุณกินข้า
ขาคิดว่าอีกคนคงเหนื่อยทว่าเธอก็ไม่ได้มีท่าทีอะไร ค่อย ๆ หย่อนก้นนั่งลงบนเตียง หยิบ
ดใหญ่สายพันธุ์ A H1N1’ กันหมด ตอนไปเที่ยวกันก็ไปเที
ีสัมมาคารวะ... นั่นคือที่เขาอยากต่อว่าแต่กลับไ
ยังไงก็ขอบ
อนเด็ก ๆ ที่คุณรังแกฉันด้วยล่ะ” เธอพูดไปเรื่อยเปื่อย ปัดเส้นผมสีน้ำตาลเข้ม