icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon

ในค่ำคืนที่ฟ้าไร้ดาว

บทที่ 2 2

จำนวนคำ:3496    |    อัปเดตเมื่อ:21/01/2023

บังหมัก ที่ร้านนี้เน้นขายผ้าและวัสดุอุปกรณ์ท

รบ้างล่

ารของที่น้าจดไว้ให้กับคนงานในร้านขาย

าลองไปดูร้านเจ๊หลีเถอะท

ี่กบพร้อมกับบอก

บ้านด

ญของร้านขายวัสดุ

ใหญ่อีกร้าน นั่นก็คือร้านเจ๊หลี แต่ก็ยังได้ของไม่ครบอยู่ดีจึงต้

เมฆก้อนใหญ่นั่นรวมกับอีกก้

ุดฝีเท้าไปที่ท่ารถ แต่แล้วก็ไปไม่ทัน รถเที่ยวสุดท้ายคัน

นน ตอนที่ไปถึงมีคนรออยู่ราว ๆ หกคน ไม่นานฝนเริ่มลงเม็ด คนที่นั่งคอยทยอยขึ้นรถหายไปทีละคนสองคน จน

ิ่งฝ่าฝนเข้ามาน

ชุดคล้ายยูนิฟอร์มของสำนักงานอะไรสักอย่าง ที่เธอไม่กล้า

กมิตรกับคนไม่รู้จ

นเรื่อย ๆ จากเดิมที่เขานั่งห่างกันคนละฝั่ง ตอนนี้อีกฝ่ายข

ก็ขยับตัวหนีห่างออกจากเขา แต่แล้วทางนั้นก็ยังขยับเข้าหาเธออยู่อีก บอกตั

อมองอยู่นั่นเอง ชายคนนั้นลุกขึ้นแล้วเดินพุ่งตรงเข้ามาหาเธอ เด็กสาวตกใจมาก วิ่งเลยเตลิด

่ตรงใบหน้าของเธอ เคราะห์ยังดีที่รถคันนั้นเบรกทัน

คันใหญ่ที่คนขับก็ตัวสูงใหญ่ไม่แพ้กัน เขาหาที่จอดรถ

คนนั้นทีคนนี้ท

อกหรือ ที่พรวดพราดลงไปที่ถนนจน

่าเดิม พึมพำเบา ๆ ว่าทำไมตน

แล้ว เขาก็ค่อยถอดหมวกของเขาออก ภัทรวรินทร์ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นม

าเอง

อเพิ่งทำให้เกือบจะ

หวเบา ๆ ในทีแรกก่อนจะเต้นแรงขึ้นเรื่อย ๆ ภัทรวรินทร์

ไปยังคนที่มองอยู่ในศาลาแล

จะได้คุยกับเขา จ

...ซื้อ

เช่นนั้น พยักหน้าเบา ๆ พร้อมกับหัวเราะออกม

บยังไง ใ

เอ่อ พราวมารอรถ

งตัวเองเท่าไรนัก เมื่อกี้ตนพูดอะไรออกไป แล้วทำไมพูดจาไม่รู้เรื่อ

อีกครั้ง ก่

น่าจะกลับได้แล้

ออกไปด้วยไม่รู้จะ

คนในศาลา “แล้วคนนั้นใคร ม

าค่ะ พราว

รถยังไงคนเดียว ฝนซาก็ไ

สได้ใกล้ชิดกับชายที่แอบชื่นชอบมากถึงขนาดนี้ ทุกทีเธอได้แค่แอบมอง ไม่ต้องอยู่ใกล้กันขนาดน

้ขึ้นรถเมื่อเห็น

ที่รับซ่อมผ้าตรงท

อซอยที่เธออ

ยที่เขารู้ ตอบ

มบ่อยเลย แล้วทำไมไม

ล้วก็บอกตัวเองว่าหลังจากวันนี้จะต้อง

ให้น้าลดค่าซ

” ฐิรดลถ

พราวไงคะ” บอกเขิน ๆ “แบบน้ำเ

ต้กลับแล้วก็ขำออกมาดังลั่น “อันนั้น

็นปมด้อยของเธอเลย เธอไม่ค่อยสันทัดสุภาษิตคำพัง

อย่างที่พี่คีย์

กลับมาว่า “ไม่ต้

ช่นนั้น หากให้กรี้ดออกมาจริง ๆ ก็คงมีเพียงเสียงเบา ๆ ผ่านออกจากปากเท่านั้นเองละมัง เด็กสาวเก็บอาการดี

้สังเกตว่าฝนเริ่มตกลงมาอีก รอบนี้

ไปจอดในบ้านที่ภายนอกดูมืด ลึกลับ

องเขาออกแล้วหันมาบอกเธอว่า “

้วเสียงทักทายก็แผดดังออกมาจากด้านในเสียก่อ

เบา ๆ ตะโกนต

ูเอ

วรินทร์เห็นคนพวกนั้นก็มองด้วยสายตาระแวงไม่ไว้ใจกอ

จใครโดยเฉพาะพวกผู้ชาย ทั้งยังยกกรณีข่าวและเรื่องเล่า ปากต่อปากจากใครต่อใครมาคอยขู่เสมอ ทั้งเรื่องถูกปล้ำ ถูกล่วงเกิน ล่ว

ใค

ความคิดของเธอ ฐิรดลมองมาที่เธอแล้ว

กว่าน้องครีมอีก นะเว้ยเฮ้ย หว

ออะไร

ราว

ุ่นวายกับน

้นั่นพิษ นี่ชื่

ินทร์หัวเราะจนตาปิดเมื่อได้รับก

นทนาอยู่ตลอด ทั้งยกน้ำดื่มและขน

นวงสนทนาที่ทำหน้าที่บริการคนอื่น ๆ ไปซื้อน้ำดื่มที่ร้

ดจาไร้มารยาทแทะโลมเธอเลยแม้แต่คนเดียว ไม่เหมือนพวกที่นั่งดื่มกันตรงร้านค้าปากซอ

เสียงบอกเป็นรอ

อกแล้วก็นั่งฟังเรื่องเล่า

กด้วยชื่อโพดกล่าวห

าตรงไหน ยังลงเม็ดอย

บก่อนเลยก็ได้นะ เดี๋ยวกูไปส่งน้องพราวเองก็ได้ครับ คุณ

ถือก่อนจะส่งสายตาเรียกด้วยแววตาขรึม ๆ บอกขึ้

นทันที แล้วยกมือไห

ะ ขอบคุณพี

ข้าไปหลังบ้าน กุลีกุจอวิ่งไปหลังบ้านแบ่งชมพู่สาแหรกที่ผลสีแด

าเหมี่ย

นให้อีกครั้งก่อนรับของฝากม

น้องมาอีกนะ

ื่อง

ำเพียงโบกมือลาพรรคพวกของเขาอย่างเอือม ๆ ยื่นมือมาเอาถุงผลไม้ไ

รถคันใหญ่ตัดหน้ารถของฐิรดล จนเกือบเสียหลักทำรถล้

์ขืนเอาไว้

ว้ เดี

เขาพารถออกมาจากตรงนั้นแล้วก็ขับไปอีกเป็นระยะ

นัก พอเห็นว่ามีรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ขับเข้

หนมาตั้ง

้ ก็ไม่มาสักที พี่เขาผ่า

บอกเธอจบ หันไปบอกฐิรดลว่า “ขอบคุณมากน

กสาวกลัวว่าเขาจะไปเห็นสาว ๆ ที่เรือนมาลีด้านหลังเดิน

่อยากใ

ห้เขามอง

เดี๋ยวน้าจะเอาเข้าบ้าน เราก็รีบเข้าไปอาบน้

หันไปมองทางฐิรดล เมื่อเห็นว่าเขายั

ียกเธอด้วยชื่อเล่

รา

ำไมเขาไม่กลับไปอีก หรือเขารอทวงมารยาทจากเธอ จำได้ที

งเรื่องพวกนั้น จึงบอกเสียงค่

เขายืนเงียบเดี๋ยวเ

์ที่บ้านพรา

ิบตาช้า ๆ ถามเข

าพอจะมีคิวซ่อมให้พี่ไหม พี่ขอเบอร์โทรหน่อยจะได้โท

อร์ที่บ้านของเธอ แต่ก็บอกทุกคนไปว่าไม่มี ฐิติชญามักจะแซวบ

ัง ก็เขาบอกแล้วนี่ว่าจะโทรมาขอคิวซ่อมเสื้อผ้าของเขา ยืนคิด

่มีเบอร

ีค่

ไหม ดูน่าเกลียดไปหรือเปล่า พอเห็นเขา

บคุณ

่อมรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่

ขึ้นตรงมุมถนน จนลับตาไปแล้

เลยสักดวง แถมฝนก็

ว รอยยิ้มน้อย ๆ ประดับที่ตรงมุมปากสีสวยจาง ๆ พร้อมก

ราวกับดอกไม้แรกแย้มที่พร้อมจะบาน สวย ล่อภมรให้

เปิดรับโบนัส

เปิด
1 บทที่ 1 12 บทที่ 2 23 บทที่ 3 34 บทที่ 4 45 บทที่ 5 56 บทที่ 6 67 บทที่ 7 78 บทที่ 8 89 บทที่ 9 9 สิบสองปีต่อมา10 บทที่ 10 1011 บทที่ 11 1112 บทที่ 12 1213 บทที่ 13 1314 บทที่ 14 1415 บทที่ 15 1516 บทที่ 16 1617 บทที่ 17 1718 บทที่ 18 1819 บทที่ 19 1920 บทที่ 20 2021 บทที่ 21 2122 บทที่ 22 2223 บทที่ 23 2324 บทที่ 24 2425 บทที่ 25 2526 บทที่ 26 2627 บทที่ 27 2728 บทที่ 28 2829 บทที่ 29 2930 บทที่ 30 3031 บทที่ 31 3132 บทที่ 32 3233 บทที่ 33 3334 บทที่ 34 3435 บทที่ 35 3536 บทที่ 36 3637 บทที่ 37 3738 บทที่ 38 3839 บทที่ 39 3940 บทที่ 40 4041 บทที่ 41 4142 บทที่ 42 4243 บทที่ 43 4344 บทที่ 44 4445 บทที่ 45 4546 บทที่ 46 4647 บทที่ 47 4748 บทที่ 48 4849 บทที่ 49 4950 บทที่ 50 5051 บทที่ 51 5152 บทที่ 52 5253 บทที่ 53 5354 บทที่ 54 5455 บทที่ 55 5556 บทที่ 56 5657 บทที่ 57 5758 บทที่ 58 5859 บทที่ 59 5960 บทที่ 60 6061 บทที่ 61 6162 บทที่ 62 6263 บทที่ 63 6364 บทที่ 64 6465 บทที่ 65 6566 บทที่ 66 6667 บทที่ 67 6768 บทที่ 68 6869 บทที่ 69 6970 บทที่ 70 7071 บทที่ 71 7172 บทที่ 72 7273 บทที่ 73 7374 บทที่ 74 7475 บทที่ 75 7576 บทที่ 76 7677 บทที่ 77 7778 บทที่ 78 7879 บทที่ 79 7980 บทที่ 80 8081 บทที่ 81 8182 บทที่ 82 8283 บทที่ 83 8384 บทที่ 84 8485 บทที่ 85 8586 บทที่ 86 8687 บทที่ 87 8788 บทที่ 88 8889 บทที่ 89 8990 บทที่ 90 9091 บทที่ 91 9192 บทที่ 92 9293 บทที่ 93 9394 บทที่ 94 9495 บทที่ 95 9596 บทที่ 96 9697 บทที่ 97 9798 บทที่ 98 9899 บทที่ 99 99100 บทที่ 100 100