ในค่ำคืนที่ฟ้าไร้ดาว

ต้องหลอกล่อเพื่อนคู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะวิ่งไปรับ

วิ่งเข้าไปกอดเพื่อนรักแน่น ยกจาก

มากเลย

ก่ง ถ้าครีมไม่เซทลู

ื่องขนมและน้ำที่อีกฝ่ายท้าไว้ว่าจะเลี้ยง แล้วดึงเอาเพื่อนซี้ เพื่อนสนิทที่สุด

คนที่นั่งดูข้างสนามก็ยังคงนั่งคุยกันอยู่

ยทะเลาะกันบ

ายถึง

นไง สองคนนั้นเคยท

ี้สนิทกันจะตาย ไม่เห็น

่เคยลากตนเข้าไปอยู่ในความสนิทสนมนั้นด้วยเลยสักครั้งเดียว ไม่ว่าตนจะทำอย่างไรก็ไม่เคยเข้าไป

พร

้นตอของเสียง มองหามณีนาถเพราะเมื่อครู่นี้เพื่อนยั

เห็นว่าใครก็ค่อยหันหน้ากลับมาที่งานตรงหน้าอย่างเดิม

ินะที่ชื่

ตาแปลกใจ เธอเคยเห็นเขาที่ร้านก๋วยเตี๋ยวน้ำตกท้ายซ

ๆ แต่ก็เป็นที่คลั่งไคล้ของเด็กผู้หญิงใน

ช่ค

ขาแนะนำตัวเองแ

เองกลายเป็นเป้าสายตาของคนอื่น ๆ ที่นั่งอยู่บริเวณนั้นไปแ

ปใส่ในกระเป๋า ตั้งท่าจะไปจากตร

ะไป

แปดสิบเปอร์เซ็นต์ของแถบนั้น กลายเป็นทุกคนมองม

ของเธอ บอกด้วยเสียงตึง ๆ ไปว

ห้เธอนั่งลงพร้อมบอก “พี่อยากได้การ์ดสวย ๆ

องว่าที่แท้เอก็แค่อยากได้การ์ด น่าจะบอกดี ๆ แ

มีหลายราคา นี่ไงตัวอย่าง ถ้า

นะเรา” เอ

บให้หน่อย พอดีว่าพี่น่ะแอบชอบรุ่นน้องในโรงเรียนอยู่ เ

น้องเป็นสิบ

แล้วทำหน้าที่ขายต่อไป ด้วยการล้วงเ

นแบบนี้

มองแต่ใบหน้าน่ารักของภัทรวรินทร์ เด็กห

ที่คิ้วข้างขวาของเขา ก็ให้สะดุดตาเล็กน้อย นี่เองล่ะมั

แบบนี้ก

จึงพยักหน้าตอบรับเขา “ได้ค่ะ เดี๋ยวพราว

ขา ขณะนั่งทำงานอยู่เพลิน ๆ นั่นเอง ก็โดนจี้เอวจากท

านสรุปย่อของอาจารย

คุยเรื่องงานลงมานั่งเบ

มีอะไร

่าม

บคนในโรงเรี

ต่อ ก่อนจะเอ่ย

ษรพิมพ์ใหญ่ A ลงบนกระดาษของเธอ เหลือบต

ี่ตนแอบปลื้มให้ฟัง ก่อนจะย้อนถามขำ ๆ มาว่า “อะไรกัน พรา

ีหน้าไม่ดีนัก

เบียบแล้วก็มีแผลเป็นตรง

ามองเธอแล้วถามด

ำไมถึงได้เห็นว่าพี่เอมีรอ

คิดว่าเพื่อนจะไ

ีในโรงเรียนด้วยซ้ำ อีกทั้งฐานะทางบ้านก็ดีมาก ๆ ด้วย พ่อแม่มีอาชีพเป็น

ี่ชื่อเอก็บอกว่าแอบชอบ

ะทำหน้

่าเขาจ้างทำการ์

หรือเปล่า ในใจนึกกังวล แล้วก็ห่วงเพื่อนไม่น้อย ไม่อยากให้ไปชอ

งพราว

ยมปลาย ก่อนที่เจ้าตัวจะแหวกเพื่อน ๆ ของเขาเ

ปว่า “เสร็จแล้วค่ะ ให้พ

สิ ใส

อว่าอะ

กรุ้มกริ่ม เธอมองเขาแล้วก็ถอยอ

ชอบพ

าไปตามตรง “แต่พรา

สิครับน้องพรา

มมุมปากแล้วหันกลับไปสมทบกับกล

งเอนิ่งเป็นนานสองนาน ก่อนจะเดินก

ยากให้เป็นแบบนี้เลย จะบอกฐิติชญาดีไหมว่าให้เลิกชอบเอ หนุ่มฮอตของโร

าไปตรง ๆ เลยว่าเ

ู้ว่าฐิติชญาจะคิดกับเธอเช่นไร ถอนใจอีกครั้งเก็บของเข้ากระเป๋าลงมาที่ด้านล่างกลับเข้า

โทรศัพท์บ้านก็แผดเสียงดังขึ้น ต้นสายและปลา

สาวรีบคว้าหูจากแป้นรับโทรศัพท์ยิ้มพร้

ันนี้มีอะไรมาเล

ไปเล่าให้เขาทุกวันโดยจะเริ่มที่เรื่องของฐิ

องอยากปรึกษา

ากให้ฐิรดลมานั่งฟังเธอคุยตรงนี้เสียเลย อยากคุยก

ลย พี่รอ

านหนังสือเตรียม

่อก็ได้ครับ ว่าแต่พราวเถอะ มีเรื่องอะไรอยากปรึก

แล้วก็ให้ลังเลใจไม่กล้าพูด เ

์ดค่ะ เขาบอกว่าจะเอาไปให

าบอกนะว่าสุดท้ายแล้วคน

์น่ะ ทำไ

ทั้งนั้น ทำไมพี่จะไม่รู้” เขาแกล้งทำเส

ะก็เป็นพี่ที่เพื่อนข

วหน้าเสียเล็กน้อย แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่วาย

คีย์ พี่คีย์

้พี่ทำการ์ดหรือเปล่า” เสียงถามหลอกล่อเล็กน้อย โดยที่

่ได้ชอบเ

พราวชอ

ด้วยเลือดแห่งวัยแรกรุ่นสาว แม้ไม่เห็นหน้ากันได้ยิ

์ตอบเร็ว

ไว้แล้วค่อยหาโอกาสไปบอกยายครีมวัน

รู้นิสัยของน้อ

ี่ค

ครู่นี้ตอนเล่าเธอไม่ได้พูดชื่อของฐิ

นว่าเขากำลังยิ้มอยู่อย่างนั้นแหละ เด็กสาว

ยู่ที่โรงเรียนจะไปไหนก็ต้องเดินไปด้วยกัน ตัวติดกัน จะมีใครไป

า ๆ ตอนนั้นเองที่แว่วเสียงหัวเรา

ด้กลับมาที่น

สาร

้แล้วก็ให้รู้สึกดีใจมาก เพราะเธอกับเ

ก ได้ยินเขาเล่าว่าวางสายก็ต้องไปท่องตำราต่อถึงตีสาม นอนนิด

ขาเป็นต้นแบบ เพราะฐิรดลเป็นที่กล่า

อคะ” พึมพ

ี่นะ วันเสาร์ท

่ไหน

หวัดที่มีโรงภาพยนตร์ในนั้นด้วย ได้ยินแล้

าวน่าจะชอบ

่องอะ

ยิ้มแล้วอ้อมแ

ดเลยว่าฐิรดลจะเป็นคนคุยสนุกและสอดแทรกสอนอะไร ๆ ให้เธอได้มากมายขนา

วพองโตขึ้นทุกคร

องวันนั้นก่อนว่ามีกี่โมงแล้วจะโทรมา

ด้รอบฉายมาแล้วจากเพื่อนแก๊งอาชีวะที่เธอเจอในที่ไปหลบฝนในบ้านขอ

ไหว อยากพบเขา อยากเจอเขาเหลือเกิน เด็กสาวถอนใจเบา ๆ

ยู่เลย ไม่ต้อ

องด้ายและซิปที่เหลือไม่กี่ชิ้นแล้ว

กไปทำงานกลุ่มกับเ

มากความนัก อีกอย่างภัทรวรินทร์ก็เป็นเด็กดีมาตลอด ค

ปก่อนนะ

ต้องโกหกเวลาจะขอไปไหน พอได้ยินฐิรดลชวนไปดูภาพยนตร์ จึงอ้อมแอ้มบอกเขาว่าคงไปไม่ได้ โดนเขาซักไปเรื่อยว่าทำไมไปไม่ได้ จำต้องบอกไปตามตรงว่า

ีหลังจะต้องโ

ล้วก็รีบกลับ ท่า

ลับตาไปค่อยหยิบงานของลูกค้าท

ออกอาการประหม่าเป็นอย่างมาก เคยมาที่นี่บ้างแต่ก็มากับสมสมร ไม

ึกเย็นฉ่ำด้วยเครื่องปรับอากาศของห

หากไปไกลกว่านี้ ซับซ้อนมากกว่านี้

ก็ยังไม่มาเสียที เด็กสาวถามคนแถวนั้นว่าห้องน้ำไปทางไหน ได้คำตอบแล้วรีบเดินไว

ืนรอตั้งนานแน่ะ

โต้เขากลับไปว่า “พราวมาก่อนพี่คี

รจากนั้น แล้วพยักหน้าชักชว

าะเด็กสาวชอบมาก สนุกและลุ้นไปกับทุก ๆ ฉากจนลืมเขาไปเสียสนิท จนจบแล้วก

กเลยค่ะ

มบอก “พี่พูดไว้แล้

าปากจะขอแยกตัวไปซื้อของ ค่อยกลับเข้า

ลยไหม หรือจะ

าสมว่าจะไป

หย่เธอด้วยรอยยิ้ม รู้สึกตลกแล้วก็ให้ร

กคำว่า “พราวเลยตกกระไดพลอ

ฐิรดลพูดยิ้ม ๆ ตามองเธออย่างเอ็นดู “งั้นก็ไปซื้อของกันต่อเลย พี่จะขอ

ค่ะพี่คีย์ พร

ยนไปไม่น้อย น้ำเสียงก

รนอกจากพี่

าเด็กสาวตกใจรีบร้องบอกเขา

่ะ ไม่ใช่ พราวไ

็ยิ้มด้วยความพึงพอใจ ไม่วายแกล้งพูดขู่ไปว่า “

เอง แต่ก็ได้ผลเมื่อทำเอาเด็กสาว

่ก็จะเอาคืนให้เจ็บ ๆ ให้สะใจไปเลยล่ะ ไม่เชื่อใช่ไหม” เขาถามย้ำเธอใน

ป็นพวกโรค

งดุ “เพราะฉะนั้นอย่

อะไรกันเลย แค่โทรคุยกันทุกวัน มีอะไรก็เล่าให้ฟังทุกเรื่อง ออกไปไห

นคนปากหนักด้วยซ้ำ จึงถอนใจเบา ๆ ฐิรดลเ

ั้นทำไม กลั

ายกับจะหาเรื่องนิด ๆ เล

ำลังจะหาว่าพี่ขี้ตู่ว่า

ๆ ไม่กล้าพูดเสียงดังให้เขาได้ยิน แ

อบพรา

กลับแผ่วเบาอย่างค

ชอบพ

ัทรวรินทร์ตกใจ เด็กสาวถอยหลังออกห่างจากเขาก้าวหนึ่งเพราะตั้งตัวไม่ท

ภาพยนตร์อีกโรงที่เพิ่งฉายหนังจบไป เขาจ

็กสาวมองตัวที่อยู่ล่างสุดขอ

ปไหน

ินเข้าไปวนดูของในนั้น ฐิรดลเดินตามหลัง

ยากได้

ก่อนยิ้มให้ “อยาก

วพี่ซื

ต้องหรอกค่ะ พราวล้อเล่น แค่แวะมาดูแบบเฉย ๆ

าพาเดินอ้อมไปยังประตูทางด้านหลังแล้วก็พบว่ามีส

ินออกมาจากมุมด้านหลังพร้อมกับมองตามจนไฟท้ายรถของฐิรดลห

ด้รีบกลับ เดี๋ยวน้าของพรา

ให้พราวพูดแ

่เราไม่ต้องเชื่อก็ได

หนแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง มาถึงลานจอดรถหลังห้างสรรพสินค้าแ

ภัยสีสวยถูกใจเธอมาก ๆ ก็ยิ้ม รับเอามาถือมองด

ไว้ให้พราว เวลาซ้อนท้า

องหลุบตาลงมองแค่ที่ปลายคางของเขาแทน แล้วก็ค่อยปีนขึ้นไปนั่งซ้อนท้ายเขา ฐิรดลพารถกวาด