ซ่านปรารถนา
เป็นหนึ่งในผู้โดยสารขาสั่นไม่หาย แม้นี่จะไม่ใช่การนั่งเครื่องบินครั้งแรกของเธอก
่อนนี้เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะบินไปต่างประเทศ แต่จู่ๆ กลับต้องบินเป็นครั้งแรกด้วยเหตุผลง่ายๆ คือเ
เธอกับว่าที่เจ้าสาวในตอนนั้น ก็
ม่ได้จริ
างานเลยสักคน ฉันขอร้องนะ” น้ำเสียงของแก้วกานต์ที่เอ่ยร้องขอมาตามสายนั้น ท
่ว่า
นทางไม่ต้องห่วง เราออกให้เองขอแค่เว
่ต้อ
รียมชุดไทยมาด้วยนะ จะแบบประยุกต์หรือจัดเต็มมาก
ไทยด้
ส่ชุดไทยในงานแต่งงาน แต่ตอนนี้คงไม่สะ
าสาวกี่คน เราจะได้เป็
วมเวียงพ
เราจัดก
ค์ยอมมางานแต่งงานเราใช่ไหม”
จ้
มากนะเว
ฮ้
่ายให้เธอเกือบหมด แต่การจากบ้านจากเมืองไปยังประเทศที่ไม่เคยคิดว่าจะไปก็กังวลไม่น้อย
วิวสวยๆ อย่างไม่รู้เบื่อ แต่เพราะตื่นแต่เช้าเพื่อมาขึ้นเครื่อง นั่นทำให้เธอง่วงจนต้องเผ
่อนหน้านี้มันว่างไม่มีผู้โดยสาร นอกจากมานั่งใกล้จนประชิดตัวแล้วผู้ชายคนนี้กลับลวนลามเธออีก เพราะตกใจทำให้เวียงพิงค์นั่
ผ
ำให้ชายแก่คนนั้นหน้าหงาย บวกกับเลือดที่กลบปากก็ยิ่งทำให้เขาตื่นตกใจ ส่วนเวียงพิงค์เองก็ตกใจนั่นเพร
กิดอะไรขึ้น เวียงพิงค์ฟังบทสนทนาของชายแก่ไม่ออกว่าเขาพูดอะไร เพราะมันไม่ใช่ภาษาอังก
ายค่ะ” นี่คือประโยคที่แอร์โฮสเตสหั
ะ...ฉัน
แก่คนนั้นหันมาตะคอกถ
ยอมรั
ยปัดความผิดให้เวียงพิงค์ ยิ่งเขาโวยวายเสียงก็ยิ
ันป้องกันตัว ผู้ชายคน
ิงเห
หันไปมอง ก่อนจะเห็นว่าเป็นชายคนหนึ่งที่ตัวเขาสูงใหญ่มากทีเดียว แม้รูปร่างหน้าตาจะหล่อเหลาจนทำให้หัว
บคุณ
่ดิฉันดูแลได้ไม่อย่างทั่วถึง” แอร์โฮสเตสเอ่ยขึ้น นั่นเพราะรู้สึ
เป็นไ
วยที่ทำอาชีพนี้มาหลายปีจะจัดการเขาขั้นเด็ดขาด แต่ชายแก่ก็ยังคงโวยวายไม่ยอมเลิก ชายหนุ่มร่างสูงท
ไม่กล้าสบตาชายคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เวียงพิงค์เลยแม้
ทนคนในประเทศของเขา ที่แสดงกิริยาไม่เหมาะ
ต้องขอบคุณคุณด้วยซ
เป็นไ
ไทยได้ด้
ั่นเพราะเขามาทำธุรกิจที่ไทยจึงพอจะพูดภาษาไทย
งกอดอกด้วยหัวใจที่ยังเต้นไม่เป็นจังหวะ นั่นเพราะไม่คิดว่าการเดินทางออกนอกป
ั่งเครื่องลงจอดที่สนามบินเชเรเมียทเทวา กรุงมอสโคว์ ก็กิน
พิงค์ท
ก้
่ยประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา รู้สึกดีใจที่เห็นเวียงพิงค์ถึงขนา