icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
4.9
ความคิดเห็น
74.1K
ชม
29
บท

กฏของผมมีแค่ไม่กี่ข้อ 1.คุณต้องเปลือยเวลาเราอยู่ด้วยกันเสมอ 2.ผมต้องจูบคุณได้ตลอดเวลา 3.ถ้าคุณไม่เข้าใจหรือมีข้อแม้กรุณากลับไปอ่านข้อหนึ่งกับข้อสอง ผมไม่ชอบเซ้าซี้ แต่ชอบ...

บทที่ 1 ตัวตายตัวแทน

ความรู้สึกขณะเครื่องบินลำใหญ่ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า ยังคงทำให้เวียงพิงค์ที่เวลานี้เป็นหนึ่งในผู้โดยสารขาสั่นไม่หาย แม้นี่จะไม่ใช่การนั่งเครื่องบินครั้งแรกของเธอก็ตาม แต่ทว่าครั้งนี้กลับเป็นการนั่งเครื่องบินไปต่างประเทศครั้งแรกของเธอก็ว่าได้

จุดหมายปลายทางที่ระบุไว้บนตั๋วโดยสารคือสนามบินเชเรเมียทเทวา กรุงมอสโคว์ ประเทศรัสเซีย เมื่อก่อนนี้เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะบินไปต่างประเทศ แต่จู่ๆ กลับต้องบินเป็นครั้งแรกด้วยเหตุผลง่ายๆ คือเพื่อไปเที่ยวและเยี่ยมเพื่อนสนิท ที่มีแผนจะแต่งงานกับหนุ่มรัสเซียในอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้แล้ว

คิดถึงเรื่องนี้ บทสนทนาระหว่างเธอกับว่าที่เจ้าสาวในตอนนั้น ก็หวนเข้ามาในความคิดของเวียงพิงค์

“ฉันไปไม่ได้จริงๆ นะแก้ว”

“มาเถอะนะเวียงพิงค์ ถ้าไม่มีเธอเราก็ไม่มีเพื่อนเจ้าสาวที่สนิทและอยากให้มางานเลยสักคน ฉันขอร้องนะ” น้ำเสียงของแก้วกานต์ที่เอ่ยร้องขอมาตามสายนั้น ทำเอาคนฟังแทบอึกๆ อึกๆ ใช่ว่าเธอไม่อยากไป แค่ไม่พร้อมเรื่องเงินเท่านั้นเอง

“แต่ว่า...”

“เรื่องตั๋วเครื่องบิน เรื่องค่าเดินทางไม่ต้องห่วง เราออกให้เองขอแค่เวียงพิงค์ยอมมางานแต่งงานของเรา...นะ”

“ไม่ต้องหรอก”

“ไม่ต้องไม่ได้ เวียงพิงค์มาสวยๆ ก็พอ อ้อ...เตรียมชุดไทยมาด้วยนะ จะแบบประยุกต์หรือจัดเต็มมาก็ได้” ว่าที่เจ้าสาวรวบรัดแบบมัดมือชกไปเรียบร้อย

“ชุดไทยด้วยเหรอ”

“อื้อ...มันคือความฝันของเรา ว่าอยากใส่ชุดไทยในงานแต่งงาน แต่ตอนนี้คงไม่สะดวก เลยอยากให้เพื่อนเจ้าสาวใส่แทนนะ”

“แล้วแก้วมีเพื่อนเจ้าสาวกี่คน เราจะได้เป็นธุระเรื่องชุดไทยให้”

“ห้าคนรวมเวียงพิงค์ด้วย”

“โอเค เราจัดการให้ได้”

“ตอบแบบนี้ก็แสดงว่าเวียงพิงค์ยอมมางานแต่งงานเราใช่ไหม” ว่าที่เจ้าสาวถามย้ำอีกครั้ง

“จ้ะ”

“ขอบใจมากนะเวียงพิงค์”

เฮ้อออ

เพื่อนเจ้าสาวถอนหายใจออกมาหนักๆ นั่นเพราะแม้การเดินทางครั้งนี้แก้วกานต์จะออกค่าใช้จ่ายให้เธอเกือบหมด แต่การจากบ้านจากเมืองไปยังประเทศที่ไม่เคยคิดว่าจะไปก็กังวลไม่น้อย หวังว่าเจ็ดวันที่เธอใช้การลาพักร้อนบวกลากิจไป จะเป็นเจ็ดวันที่เต็มไปด้วยความทรงจำดีๆ

เวียงพิงค์นั่งเหม่อมองท้องฟ้าอยู่นาน นั่นเพราะเก้าอี้ตัวที่เธอนั่งติดหน้าต่างจึงได้มองวิวสวยๆ อย่างไม่รู้เบื่อ แต่เพราะตื่นแต่เช้าเพื่อมาขึ้นเครื่อง นั่นทำให้เธอง่วงจนต้องเผลอหลับ ก่อนจะมารู้สึกตัวเหมือนมีอะไรมาบีบที่หน้าอก พอลืมตาขึ้นก็แทบจะหายง่วงเป็นปลิดทิ้ง

ดวงตากลมโตยิ่งโตขึ้นเมื่อเจ้าของรู้สึกตกใจ นั่นเพราะตอนนี้มีผู้ชายแก่หัวหงอกคนหนึ่งเข้ามานั่งบนเก้าอี้ข้างๆ เธอ ซึ่งก่อนหน้านี้มันว่างไม่มีผู้โดยสาร นอกจากมานั่งใกล้จนประชิดตัวแล้วผู้ชายคนนี้กลับลวนลามเธออีก เพราะตกใจทำให้เวียงพิงค์นั่งแข็งทื่อ ในขณะที่ชายแก่คนดังกล่าวกลับยิ่งได้ใจเพราะเห็นเธอไม่โวยวาย จึงขย้ำหน้าอกของเวียงพิงค์อีกครั้งอย่างไร้มารยาท

ผัวะ

เสียงต่อยปากดังผัวะเกิดขึ้นทันทีเช่นเดียวกัน แรงต่อยจากกำปั้นเล็กๆ ของเวียงพิงค์มันแรงมากพอที่จะทำให้ชายแก่คนนั้นหน้าหงาย บวกกับเลือดที่กลบปากก็ยิ่งทำให้เขาตื่นตกใจ ส่วนเวียงพิงค์เองก็ตกใจนั่นเพราะเธอไม่เคยทำแบบนี้กับใครมาก่อน แต่เพราะตอนนี้โกรธจนเหลืออดทำให้เธอไม่คิดจะออมแรงต่อยเลยแม้แต่น้อย

พอเห็นเลือดในมือคราวนี้ชายแก่ก็โวยวายดังลั่นห้องโดยสาร จนแอร์โฮสเตสรีบเข้ามาดูว่าเกิดอะไรขึ้น เวียงพิงค์ฟังบทสนทนาของชายแก่ไม่ออกว่าเขาพูดอะไร เพราะมันไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ในขณะที่แอร์โฮสเตสที่อาจจะฟังไม่รู้เรื่อง กำลังพยายามไกล่เกลี่ยเรื่องที่เกิดขึ้น

“ผู้โดยสารท่านนี้บอกว่าถูกคุณทำร้ายค่ะ” นี่คือประโยคที่แอร์โฮสเตสหันมาคุยกับเวียงพิงค์เป็นภาษาอังกฤษ

“ใช่ค่ะ...ฉันต่อยเขา”

“เธอตอบว่าอะไร” ชายแก่คนนั้นหันมาตะคอกถามเอาความจากแอร์โฮสเตส

“เธอยอมรับค่ะ”

“เห็นไหม เธอยอมรับว่าทำร้ายฉัน” ชายแก่ได้ทีเอ่ยปัดความผิดให้เวียงพิงค์ ยิ่งเขาโวยวายเสียงก็ยิ่งดัง นั่นทำให้ผู้โดยสารคนอื่นๆ เริ่มสนใจมากขึ้น

“แต่ที่ฉันต่อยเพราะฉันป้องกันตัว ผู้ชายคนนี้เข้ามาลวนลามฉันก่อน”

“จริงเหรอคะ”

“ผมเป็นพยานให้เธอได้ครับ ว่าเธอถูกลวนลามจริงๆ” เสียงทุ้มที่ดังขึ้นทำให้ทั้งเวียงพิงค์และแอร์โฮสเตสหันไปมอง ก่อนจะเห็นว่าเป็นชายคนหนึ่งที่ตัวเขาสูงใหญ่มากทีเดียว แม้รูปร่างหน้าตาจะหล่อเหลาจนทำให้หัวใจของผู้หญิงหลายคนหวั่นไหวได้ แต่กลับไม่ใช่เวียงพิงค์นั่นเพราะผู้ชายตรงหน้าไม่ใช่สเปคของเธอก็ว่าได้

“ขอบคุณค่ะ”

“เดี๋ยวดิฉันจัดการเรื่องนี้ให้ค่ะ ต้องขอโทษผู้โดยสารด้วยนะคะที่ดิฉันดูแลได้ไม่อย่างทั่วถึง” แอร์โฮสเตสเอ่ยขึ้น นั่นเพราะรู้สึกผิดจริงๆ ที่ปล่อยให้มีเหตุการณ์แบบนี้บนเที่ยวบินที่เธอดูแลอยู่

“ไม่เป็นไรค่ะ”

“พวกคุณคุยอะไรกัน” ชายแก่ยังคงโวยวาย เพราะตอนนี้แทบไม่มีใครสนใจตัวเองเลย ก่อนที่แอร์โฮสเตสสาวสวยที่ทำอาชีพนี้มาหลายปีจะจัดการเขาขั้นเด็ดขาด แต่ชายแก่ก็ยังคงโวยวายไม่ยอมเลิก ชายหนุ่มร่างสูงที่ยื่นมือมาช่วยเวียงพิงค์จึงต้องส่งลูกน้องคนสนิทเข้าไปคุย และเพียงไม่นานชายคนนั้นถึงกับเงียบกริบ

สีหน้าบ่งบอกถึงความตระหนกได้อย่างเห็นได้ชัด และไม่กล้าสบตาชายคนที่ยืนอยู่ข้างๆ เวียงพิงค์เลยแม้แต่น้อย นั่นเพราะตอนนี้รู้แล้วว่าชายคนนั้นเป็นใคร

“ผมต้องขอโทษแทน...” คิริลล์หมายจะขอโทษแทนคนในประเทศของเขา ที่แสดงกิริยาไม่เหมาะสมกับเธอ แต่กลับถูกเวียงพิงค์เอ่ยแทรกขึ้น

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันต้องขอบคุณคุณด้วยซ้ำ ที่เป็นพยานให้”

“ไม่เป็นไรครับ”

“คุณพูดไทยได้ด้วยเหรอคะ”

“นิดหน่อย” คิริลล์ยิ้มมุมปากให้เวียงพิงค์ นั่นเพราะเขามาทำธุรกิจที่ไทยจึงพอจะพูดภาษาไทยได้บ้าง แต่ก็แค่เพียงคำง่ายๆ ไม่กี่คำเท่านั้น

ทั้งสองคนคุยกันแค่นั้น ก่อนที่จะแยกย้ายกลับที่นั่งของตัวเอง เวียงพิงค์นั่งกอดอกด้วยหัวใจที่ยังเต้นไม่เป็นจังหวะ นั่นเพราะไม่คิดว่าการเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรกจะถูกรับน้องขนาดนี้ โดยหารู้ไม่ว่าของจริงกำลังรอเธออยู่ต่างหาก

นับเวลาจากเครื่องขึ้นบินจากสนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิกระทั่งเครื่องลงจอดที่สนามบินเชเรเมียทเทวา กรุงมอสโคว์ ก็กินเวลาราวๆ สิบชั่วโมง และคนที่มารับเวียงพิงค์ก็ไม่ใช่ใครอื่น

“เวียงพิงค์ทางนี้”

“แก้ว”

“ดีใจจังเลยที่ได้เจอ ขอบใจนะที่มา ขอบใจมาก” แก้วกานต์เอ่ยประโยคนี้ซ้ำไปซ้ำมา รู้สึกดีใจที่เห็นเวียงพิงค์ถึงขนาดร้องไห้ นั่นเพราะหลังจากนี้เธอจะได้มีตัวตายตัวแทนเสียที

อ่านต่อ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

หนังสืออื่นๆ ของ วรนิษฐา / Miss sexy

ข้อมูลเพิ่มเติม
บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
ซ่านปรารถนา
1

บทที่ 1 ตัวตายตัวแทน

06/05/2022

2

บทที่ 2 คำหวานล่อหลอก

06/05/2022

3

บทที่ 3 ยังดีที่ยังจำกันได้

06/05/2022

4

บทที่ 4 ค่าเสียหาย

06/05/2022

5

บทที่ 5 คืนแรกของการนอน

06/05/2022

6

บทที่ 6 เก็บอาการได้ดี

06/05/2022

7

บทที่ 7 ลุกจากเตียงไม่ไหว

06/05/2022

8

บทที่ 8 ฉันเป็นคนไม่ชอบเซ้าซี้

06/05/2022

9

บทที่ 9 หมอนข้าง

06/05/2022

10

บทที่ 10 ผิดกฎ 1

06/05/2022

11

บทที่ 11 ผิดกฎ 2

06/05/2022

12

บทที่ 12 ผิดกฎ 3

06/05/2022

13

บทที่ 13 ตั้งกฎใหม่

06/05/2022

14

บทที่ 14 คิดถึงและโหยหา

06/05/2022

15

บทที่ 15 ใจเต้นไม่เป็นจังหวะ

06/05/2022

16

บทที่ 16 แววตาที่แฝงความเจ็บปวด

06/05/2022

17

บทที่ 17 ทุกลมหายใจ

06/05/2022

18

บทที่ 18 ตัวตนของผู้ชายที่ชื่อว่าคิริลล์

06/05/2022

19

บทที่ 19 จังหวะรักอันร้อนแรง

06/05/2022

20

บทที่ 20 เรื่องส่วนตัว

06/05/2022