อุ่นไอรักตำหนักเหมยพันปี

ถูกทับถมใต้หิ

ที่นางได้พบเมื่อนานมาแล้ว ความทรงจำที่มีต่อบุคค

ยากพบ

ขยำ กระดาษแผ่นใหม่ถูกหยิบมาวางแทนที่ และผ

ดถึงถูกตัดทอน กลายเป็นข้

นและเดินออกไปนอกห้อง พับกระดาษเป็นรูปนกตัวเล็ก และเมื่อล

ยังไม่รู้ เพราะหลายปีที่ผ่านมา นางไม่เคยก

่...รึ

เห็นต้นเหมยโบราณสูงตระหง่านอยู่ด้านใน ยังมีต้นเห

ุ่มรู้แล้วว่าภายในตำหนัก

งฤดูร้อน ฤดูที่ดอ

ต่กลับถูกสั่งให้นำเสื้อผ้าสำหรับใส่ในฤดูใ

ม ริ้วรอยเหี่ยวย่นบนใบหน้ายิ่งลึกล้ำเมื่อ

ี่เคยผ่านเข้าออกตำหนักเหมยพันปี เด็กหนุ

บแห้ง “เจ้าทำตามที่นางบอก เว้นเพียงอย่

นาง’ เดินอาดๆ ออกจากที่แห่งนี้ได้อย่างไร และที่ผ่าน

กหนุ่ม

ห้สนุกเล่า เ

.ขอ

งเดินซึ่งนำเข้าสู่ตัวตึก อากาศเ

งคำก็ลูกครึ่ง เฮ

่ในตำหนักยังเป็นฤดูใบไม้

นหลังต้นเหมยทางด้านขวา แขนเสื้อและผ้าพาดไหล่กรุย

มือเรียวสวยราวกับหน่อไม้ในฤดูใบไม้ผลิมีนกสีขาวตัวหนึ่ง

างดั่งน้ำค้างกลางหาวทำเขาตะลึง พูดอะไร

ับ ข้าน้อยแซ่ลั

ั้นปรายตามองเขาก่อนจะหมุนกายจากไป น

น ไม่ทราบว่าควรทำอย่างไรดี

เปลี่ยน เดินเลี้ยวเข้าไปในตำหนักและหยุดอยู่หน้าห้องหนึ่

้วขาวไปยังประตูห้องที่เปิดอยู่ เสียงของนางหวาน

ัวเดินผ่านหน้านาง จู่ๆ มือบางที่มีเรี่ยวแ

าดใจ นางขบฟัน จ้องหน้า

ีอะไร เข

อรับ.

ในห้องนั้นเพียงลำพัง เขายังประหลาดใจไม่หาย แขนเริ่มปวดตุ

า มีเตียง โต๊ะ ตู้ อ่างกระเบื้อง และโถธุระเบา ผ้าปูเตียงและฟูกนอนส

กับพื้น สรุปว่าที่

องเสร็จจึงอ

็บเสบียงและของใช้อื่นๆ ห้องที่มีแต่ของจิปาถะกองไว้ระเกะระกะ และห้องว่างอีกมากม

ิดออก และสตรีชุดขาวชม

หน้า มีเพียงเสียงพูดลอดออกมาว่า “อยากทานอะ

ับ” เขาโค้งตัวลง หน้าผากโหม่งประ

ึกๆ คิดว่าตัวเองต

วงตาของนางแดงและ

ยงเมื่อครู่ของนางก็ไม่มีการ

านเอง เขาพบอุปกรณ์ทำความสะอาด จึงออกไปกวาดดอกเหมยที่ร่วงหล่นอยู่ในสวน ระหว่างทำงานก

.

ยักไหล่