ต้องโทษที่ฟ้าเหวี่ยงเธอมาเจอกับเขาอีกครั้ง..พ่อของลูกที่เธอไม่อยากเจอหน้าอีก ระยะเวลาที่เธออยู่ในชีวิตของเขาร่วมสองปีคำสั่งที่ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของเธอก็เริ่มทำไม่ได้เพราะหลงรักชายหนุ่มไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ตัวบางวันยิ่งเห็นเขาใกล้กับผู้หญิงคนอื่นเธอก็เจ็บปวดทรมานไม่อยากจะรับรู้จนทำให้เธอตัดสินใจหนีไปจากเขาหลังเรียนจบ...ขอเพียงแค่ลูกเท่านั้นที่เธอต้องการคนเดียวในครอบครัวที่เธอมีอยู่ในชีวิต นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนากรของผู้เขียนชื่อนิยายหรือตัวละครและสิ่งต่างๆในนิยายไม่ได้จงใจเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือสิ่งใดขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
ครื่นน... ซ่าาาา....
ค่ำคืนที่พายุโหมกระหน่ำซัดสาดกับหลังคาบ้านริมรักหลังเล็กจนเกิดเสียงดังลมห่าใหญ่ก็พัดแรงไม่ยอมหยุดจนพราวพิ้งค์หญิงสาวในชุดนอนสีหวานนั้นนอนไม่หลับด้วยห่วงกลัวว่าต้นไม้ใหญ่หน้าบ้านจะโค่นลงมาทับบ้านหลังเล็กของเธอ
"ทำไมลมแรงแบบนี้นะ"
มือเรียวแหวกม่านสีครีมมองลอดผ่านหน้าต่างบานกระจกออกไปยังข้างนอกบ้านด้วยสีหน้ากังวล
เปรี้ยงง..
"ว้ายย.."
สาวเจ้าสะดุ้งโหยงกรีดร้องเสียงดังเมื่อจู่ๆอัสนีบนฟากฟ้าก็ฟาดลงมาเสียงดังกระหึ่มจนบ้านสั่นไปทั้งหลัง
"แอะ...แอ้..."
เสียงของยัยหนูตัวน้อยที่นอนอยู่ในเปลส่งเสียงงอแงเพราะความตกใจเสียงฟ้าจนตื่นคนเป็นแม่จึงรีบเดินห่างออกจากบานหน้าต่างปรี่เข้ามาอุ้มลูกสาวมากอดไว้ในอ้อมอก
"ชู่ว...ไม่เป็นอะไรนะคะ..แม่อยู่นี่แล้วน้าคนเก่ง"
"แอ้..แง่..แง่.."
ยัยหนูแก้มย้วยวัยสองขวบยังคงร้องให้ไม่คิดผ่อนจนคนเป็นแม่ต้องรีบเปิดฝาขวดนมให้คนที่กำลังงอแงได้กินนมเสียงร้องจึงสงบลงได้มือเรียวขยับตบก้นลูกสาวเบาๆขณะที่เจ้าแก้มย้วยกำลังง่วนอยู่กับการกินนมเพื่อเป็นการกล่อมให้หลับ
พราวพิ้งค์เปรยสายตามองลูกสาวที่อยู่ในอ้อมอกพรางนึกถึงคนที่เป็นพ่อของลูกด้วยใบหน้าของลูกสาวไม่มีส่วนไหนเลยที่เหมือนกับเธอ
"ถ้าพ่อเค้ารู้ว่าแม่มีหนูเค้าจะว่ายังไงนะ"
เสียงหวานเปรยอ่อนดวงตากลมโตหลุบลงต่ำนัยห์ตาฉายแววเศร้าพราวพิ้งค์เชื่อว่าคนๆนั้นคงไม่สบอารมณ์แน่หากรู้ว่าเธอปล่อยให้ตัวเองท้องแต่ถึงอย่างไรเธอก็ไม่คิดจะกลับไปเจอเขาหรือบอกกับเขาเรื่องลูกอยู่ดี
พราวพิ้งค์คุณแม่เลี้ยงเดี่ยววัย24ปีเธอเป็นหญิงสาวตัวเล็กหุ่นนาฬิกาทรายอกเป็นอกเอวเป็นเอวสูง158หน้าตาน่ารักน่าชังใบหน้าของเธอรูปไข่ผมยาวดกดำสลวยคิ้วเรียวบางได้รูปดวงตากลมโตดั่งลูกแมวขนตางอนยาวปากนิดจมูกหน่อยผิวพรรณผุดผ่องขาวอมชมพู
หญิงสาวค่อนข้างเป็นคนที่เข้มแข็ง มองโลกในแง่ดี แอบมีนิสัยติดลูกดื้อเล็กน้อยแต่จะทำนิสัยเช่นนี้กับบางคนเท่านั้น
ก่อนหน้านี้เมื่อเรียนอยู่มหาลัยปี2จากที่เป็นลูกคุณหนูอยู่สบายกับคนเป็นพ่อทางบ้านของเธอก็ถูกฟ้องล้มละลายพ่อของเธอก็เครียดจนหัวใจวายเสียชีวิต
หลังจากนั้นชีวิตของเธอก็เคว้งคว้างเงินที่จะใช้เรียนก็ไม่มีเธอจึงต้องทำงานกลางคืนที่ผับแห่งหนึ่งเพื่อหาเงินเรียนให้จบเพราะการศึกษาคือทางเดียวที่จะทำให้เธอมีชีวิตที่ดีในอนาคต
แต่เงินพนักงานเสริฟก็ไม่ได้เยอะจนทำให้พอจ่ายค่าเทอมที่แสนจะแพงได้เธอจึงตัดสินใจที่จะเป็นผู้หญิงของชายหนุ่มเงินหนาคนที่เสนอให้เธอเป็นคู่นอนให้เขาแลกกับเงินก้อนโตที่จะทำให้เธอใช้ชีวิตได้อย่างสบายแต่ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของเขาเท่านั้น
ระยะเวลาที่พราวพิ้งค์อยู่ในชีวิตของชายหนุ่มร่วมสองปีคำสั่งที่ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของชายหนุ่มพราวพิ้งค์ก็เริ่มทำไม่ได้เพราะหลงรักเขาไปตั้งแต่ตอนไหนก็ไม่รู้ตัวบางวันยิ่งเห็นเขาคนอื่นเข้าบ้านเธอก็เจ็บปวดทรมานไม่อยากจะรับรู้ว่าเขาต้องใกล้ชิดผู้หญิงคนไหนจนทำให้เธอตัดสินใจหนีไปจากเขาหลังเรียนจบ
หญิงสาวหนีมาอยู่ที่เชียงใหม่มาอยู่ที่บ้านเก่าของยายไม่นานนักเธอก็ได้รู้ตัวว่าตั้งท้องลูกของชายหนุ่มเธอไม่ได้เสียใจเพราะตั้งใจที่จะไม่กินยาคุมก่อนจะหนีมาอยู่แล้วแม้นเธอไม่มีเขาอยู่ในชีวิตแต่ยังมีลูกที่เป็นตัวแทนของเขามาเติมเต็มชีวิตของเธอให้ได้มีเป้าหมายชีวิตว่าต่อไปนี้จะอยู่และทำเพื่อใคร
พราวพิ้งค์ทำงานเป็นบัญชีให้กับไร่เหมวัตไร่ของพ่อเลี้ยงแดนไทยตั้งแต่เธอเริ่มตั้งท้องอ่อนๆจนถึงตอนนี้ คนในไร่ดูแลเธอดั่งลูกหลานการเป็นอยู่ที่นี่จึงทำให้เธอค่อนข้างมีความสุขจนลืมความทุกข์ในอดีตไปได้พอสมควร
กรุงเทพมหานคร
โรงพยาบาล
คนที่กำลังนอนเจ็บจากการถูกยิงที่หัวไหล่อย่างภคพลนอนมองเพดานห้องพักฟื้นด้วยความเบื่อหน่ายเป็นวันที่สองแล้วที่เขาต้องนอนเป็นผักอยู่เช่นนี้เพราะเพื่อนตัวดีที่รักษาไข้เขายังไม่ยอมให้กลับบ้านง่ายๆ
ภคพลหนุ่มวัย36รูปร่างหล่อเหลาเปรียบนายแบบใบหน้าลูกครึ่งคมเข้มด้วยมีแม่เป็นคนอังกฤษสูง190ร่างกายกำยำบึกบึนผิวขาวผมสีน้ำตาลไถเปิดข้างวินเทจคิ้วดกตาคมนัยน์ตาสีฟ้าน้ำทะเลจมูกโด่งเป็นสันปากหนาเป็นกระจับ
นิสัยค่อนข้างเป็นคนโผงผางเอาแต่ใจ เจ้าชู้ ไม่ชอบผูกมัด เป็นลูกชายคนเล็กของตระกูลซึ่งมีพี่ชายต่างมารดาถึงสองคน
แม้นไม่เรียกตัวเองว่ามาเฟียแต่อิทธิพลของเขาก็เป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ธุรกิจทั้งขาวและเทามีศัตรูประปรายเพราะเป็นคนโผงผางครั้งนี้ที่เจ็บตัวก็มาจากศัตรูที่ไม่รู้ว่าเป็นพวกไหนอีกเช่นกัน
"ไง.. คนของนายบอกว่านายไม่ยอมกินอะไรเลย"
ณดลหมอหนุ่มไฮโซเพื่อนรักที่สนิทของภคพลพ่วงตำแหน่งหมอประจำตัวของชายหนุ่มที่นอนเป็นผักอยู่ตอนนี้เขาต้องรีบเข้ามาดูคนไข้เมื่อคนสนิทที่ดูแลภคพลแจ้งว่าเพื่อนของเขาไม่ยอมทานอาหาร
บทที่ 1 ปล่อยให้ท้อง
30/05/2023
บทที่ 2 อยากกลับบ้าน
30/05/2023
บทที่ 3 ยัยหนู
30/05/2023
บทที่ 4 คุ้นเคย
30/05/2023
บทที่ 5 เรื่องในใจ
30/05/2023
บทที่ 6 กลัวเจอใครบางคน
30/05/2023
บทที่ 7 สนใจเป็นพิเศษ
30/05/2023
บทที่ 8 สงสัย
30/05/2023
บทที่ 9 ลูกผมใช่หรือเปล่า
30/05/2023
บทที่ 10 โหยหา
30/05/2023
บทที่ 11 ดัดนิสัย
30/05/2023
บทที่ 12 แกล้ง
30/05/2023
บทที่ 13 คนปากดี
30/05/2023
บทที่ 14 ดูแลคนเจ็บ
30/05/2023
บทที่ 15 เจ้าเล่ห์
30/05/2023
บทที่ 16 คำนินทา
30/05/2023
บทที่ 17 ผลดีเอ็นเอ
30/05/2023
บทที่ 18 พ่อ
30/05/2023
บทที่ 19 เป็นผัว
30/05/2023
บทที่ 20 หึง
30/05/2023
บทที่ 21 แม่ใจร้าย
30/05/2023
บทที่ 22 อยากเป็นพ่อที่ดี
30/05/2023
บทที่ 23 รื้อคดี
30/05/2023
บทที่ 24 ขู่
30/05/2023
บทที่ 25 มือถือ
30/05/2023
บทที่ 26 หลักฐานแน่น
30/05/2023
บทที่ 27 คำว่ารัก
30/05/2023
บทที่ 28 ติดใจไก่วัด
30/05/2023
บทที่ 29 ไม่ชอบคำว่าน้องสาว
30/05/2023
บทที่ 30 ไม่คาดคิด
30/05/2023
บทที่ 31 ผิดคน
30/05/2023
บทที่ 32 จำไม่ได้
30/05/2023
บทที่ 33 คนรักเก่า
30/05/2023
บทที่ 34 สงครามประสาท
30/05/2023
บทที่ 35 ปากไม่ตรงกับใจ
30/05/2023
บทที่ 36 สงสัย
30/05/2023
บทที่ 37 ตามง้อ
30/05/2023
บทที่ 38 ตอนจบ
30/05/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ปลายฟ้า
ข้อมูลเพิ่มเติม