Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
เพียงเพราะรักด้วยใจปรารถนา

เพียงเพราะรักด้วยใจปรารถนา

ภิรญา กษิรา

5.0
ความคิดเห็น
36
ชม
12
บท

“พี่ภีมโกรธวาเรื่องอะไรคะ” “หยุด! ต่อไปนี้เธอไม่ต้องเรียกฉันว่า ‘พี่’ ฉันมียายพลอยเป็นน้องสาวเพียงคนเดียวเท่านั้น” น้ำเสียงดุกร้าวไม่แพ้แววตา “นี่มันอะไรกันคะวางงไปหมดแล้ว พี่ภีมช่วยอธิบายให้วาเข้าใจหน่อยได้ไหมคะ” หญิงสาวร้องขอความกระจ่างจากเขา ยังคงสะอื้นไห้อยู่เช่นเดิม “อธิบายเหรอ... ยังจะต้องให้ฉันอธิบายอะไรอีก หรือต้องการให้ฉันประจานต่อหน้าป้าอิ่มและนวลว่าเธอมันเลวชาติ... หน้าด้าน หน้าทน ขนาดไหน” “คุณภีม! / พี่ภีม!” วาทิตา นางอิ่ม อุทนทานเรียกชื่อเขาพร้อมๆ กันเลยทีเดียว ด้วยคาดไม่ถึงว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้ออกจากปากเขาได้ “อยากรู้ว่าตัวเองเลวยังไง ฉันว่าไอ้นี่คงจะอธิบายได้อย่างชัดเจนถึงความเลวของเธอนะวาทิตา” ภาคิน ปาก้อนกระดาษที่เขาขยำไว้ในมืออย่างโกรธแค้นจนกลายเป็นก้อนกลมๆ ใส่หน้าหญิงสาวอย่างแม่นยำ ทว่าหากเวลานี้ในมือเขาสามารถประจุไฟขึ้นมาได้กระดาษแผ่นนั้นคงไม่เป็นก้อนอยู่อย่างที่เห็น มันคงกลายเป็นเถ้ากระดาษไปนานแล้ว วาทิตารีบคลี่ก้อนกระดาษที่เขาปาใส่หน้าเธออย่างเต็มแรงจนแก้มขาวนวลข้างซ้ายขึ้นรอยแดงอย่างเห็นได้ชัดทันที นัยน์ตากลมโตค่อยๆ ไล่อ่านทุกตัวอักษรยิ่งอ่านสีหน้าก็ยิ่งถอดสี ศีรษะส่ายไปมาเล็กน้อย เหมือนต้องการส่งสัญญาณให้บุคคลที่กำลังจ้องมองอยู่ตรงหน้านั้นได้รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องจริงตามข้อความในกระดาษนี้ สายตาชายหนุ่มที่กำลังจ้องมองประดุจเสือร้ายกำลังจ้องกวางน้อยและรอเวลาตะคลุบเหยื่อมาเป็นอาหารอันโอชะอยู่อย่างไม่ละสายตา ทำให้เขาเห็นทุกอากัปกิริยาของเธอ เขากระตุกยิ้มมุมปากนิดหนึ่งอย่างเหยียดๆ “ไม่จริง! นะคะพี่ภีม ไม่จริง”

บทที่ 1 บทนำ

โครม!

สรรพสิ่งทุกอย่างที่ตั้งอยู่บนโต๊ะทำงานขนาดย่อมจากที่เคยถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบก่อนหน้านี้โดยฝีมือภรรยาอันเป็นที่รักของเขา แต่บัดนี้ของเหล่านั้นมันกลับกระจัดจายอยู่บนพื้นห้องทำงานด้วยฝีมือเจ้าของห้องเอง ด้วยความโมโหจึงบันดาลโทสะเพิ่มกำลังของชายหนุ่มให้มีเรียวแรงมากพอที่จะกวาดเอาของทุกอย่างลงมาได้จนเกลี้ยงโต๊ะในคราเดียวได้เช่นนี้

เสียงดังสนั่นจากของที่กระทบพื้นห้องได้ไม่ถึงนาที เสียงร้องเอะอะมะเทิ่งพร้อมกับเสียงฝีเท้าที่ดูเหมือนกำลังวิ่งแข่งกันมานั้นดังมาแต่ไกล แต่เพียงครู่เดียวบุคคลทั้งหมดก็ปรากฏตัวภายในห้องทำงานซึ่งอยู่บริเวณชั้นล่างของคฤหาสน์หลังงาม ด้วยสีหน้าตื่นตระหนกตกใจว่าเกิดอะไรขึ้น

“ตายแล้ว! เกิดอะไรขึ้นคะคุณภีม ทำไมข้าวของถึงได้กระจายเต็มห้องแบบนี้คะ”

หญิงสูงวัยร่างท้วมซึ่งมาถึงเป็นคนแรกอุทานขึ้นพร้อมกับยกมือทาบอกอย่างตกใจกับภาพที่เห็นตรงหน้า

ภาคิน ยังคงยื่นแน่นิ่งไม่ไหวติงแต่อย่างใด ในมือข้างหนึ่งกำกระดาษขนาดเกือบๆ เท่ากับกระดาษเอสี่เห็นจะได้ ทว่ามองดูดีๆ แล้วจะเห็นว่ากระดาษแผ่นนั้นจะอ่อนบางกว่า อีกทั้งมีเส้นขั้นบรรทัดไว้ ส่วนอีกมือเขากำไว้แน่นชนิดที่ว่าหากมีของมีคมอยู่ในมือข้างนั้นเลือดแดงสดคงจะไหลเป็นทางไปแล้ว

แววตาขี้เล่น เจ้าเล่ห์ ซ่อนไว้ซึ่งความอบอุ่น ของคาสโนว่าหนุ่มได้หายไปโดยสิ้นเชิง ทว่าเวลานี้มีเพียงแววตาที่ฉายความดุดัน โกรธแค้น อย่างที่ไม่เคยมีใครเคยเห็นมาก่อน แม้แต่หญิงสูงวัย นามว่า นางอิ่ม ซึ่งเป็นผู้เลี้ยงดูเขามาตั้งแต่อ้อนแต่ออกเองด้วย

“เกิดอะไรขึ้นคะ ป้าอิ่ม” เสียงหวานไพเราะคุ้นหูของทุกคนในบ้านดังขึ้นภายหลัง หลังจากเด็กในบ้านอีกคนวิ่งไปรายงานเธอว่ามีเสียงดังสนั่นในห้องทำงานของผู้เป็นสามี ทำให้เธอต้องละจากการจัดแจกันดอกไม้ที่บริเวณโซนนั่งเล่นนอกตัวคฤหาสน์ออกไปทันที

ทว่าเสียงหวานใสคุ้นหูนั้นกลับกลายเป็นฉนวนเพิ่มแรงพายุให้รวมตัวขึ้นอีกครั้ง และดูเหมือนจะหนักกว่าเดิมอีกหลายเท่าตัว

“ป้าก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคุณวา ป้าขึ้นมาก็เจอสภาพนี้แล้ว”

นางอิ่มหันมารายงานหญิงสาวผู้เข้ามาใหม่ทันควัน น้ำเสียงยังคงไม่คลายความวิตกลงไป

“เกิดอะไรขึ้นคะพี่ภีม”

วาทิตาหันไปถามสามีแทน เมื่อเห็นว่าไม่มีใครสามารถให้คำตอบได้ดีเท่ากับคนที่ยื่นนิ่งอยู่ หญิงสาวขยับเท้าหวังเดินตรงเข้าไปหาเขาอีกนิด ทว่ายังไม่ทันได้ก้าวเท้าออกจากที่เดิมร่างเล็กต้องหยุดชะงักแทบจะทันที เมื่อเสียงแห่งอำนาจ แฝงด้วยความหมางเมินดังขึ้นอย่างชัดเจน

“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ”

ไม่เพียงแต่น้ำเสียงเท่านั้นที่แสดงความหมางเมิน แววตาก็ไม่ต่างอะไรจากน้ำเสียงนั้นเลย เขามองเธอราวกับเธอเป็นคนแปลกหน้าเช่นนั้น

วาทิตายืนนิ่ง ความสับสน มึนงง แทรกเข้ามาทันที เพราะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผู้เป็นสามี ทำไมสามีที่รักถึงไม่ให้เธอเข้าใกล้ แล้วยังสายตาที่มองเธอเหมือนคนแปลกหน้านั้นอีกเล่า มิหนำซ้ำเขายังแสดงท่าทีเหมือนขยะแขยงตัวเธออย่างเห็นได้ชัด ซึ่งแต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเลยสักครั้งที่เขาจะหยุดหรือห้ามเธอเข้าใกล้เหมือนครั้งนี้ มีแต่จะหาโอกาสใกล้ชิดเธอตลอดเวลา

‘มันเกิดอะไรขึ้นใครก็ได้ช่วยบอกที พี่ภีมของน้องวา เป็นอะไรไป’ วาทิตาได้แต่เพียงร่ำร้องหาคำตอบอยู่ในอกเท่านั้น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ ภิรญา กษิรา

ข้อมูลเพิ่มเติม
ทวงใจรักคืน

ทวงใจรักคืน

โรแมนติก

5.0

“พรีม ๆ หยุดก่อน” เขาร้องเรียกหญิงสาวเอาไว้ เสียงดังฟังชัดทำเอาเด็กน้อยถึงกับหันมามองคนเรียก “คุณลุง” น้องพอวาเห็นหน้าก็จำได้ว่า เขาคือคนที่ได้เจอที่หน้าห้องน้ำเมื่อตอนมาถึงที่ร้าน พริมาภาตกใจไม่น้อยที่ได้ยินบุตรสาวร้องทักเขาขึ้น จริงอยู่ว่าหญิงสาวต้องการให้เขารับรู้ว่าเด็กที่เธอจับมือเอาไว้อยู่นี้คือเลือดเนื้อเชื้อไขของเขา หากแต่ไม่ใช่ตอนนี้ “น้องพอวา” “คุณลุงจำชื่อน้องพอวาได้ด้วย” เด็กน้อยบอกเสียงแจ๋วด้วยดีใจที่มีคนจำชื่อตัวเองได้ “จำได้สิคะ” “น้องพอวา หนูรู้จักคุณ ... เอ่อ คุณลุงด้วยเหรอคะ” “คุณลุงช่วยน้องพอวากดสบู่ให้ตอนน้องพอวาล้างมือค่ะ” เด็กน้อยบอกเสียงใสเลยทีเดียว “พรีม เด็กคนนี้ ...” “น้องพอวาเป็นลูกสาวพรีมค่ะ” เธอไม่รีรอที่จะบอกออกไปเช่นนั้น เพราะไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องปิดไม่ให้เขารู้ว่าเธอมีลูกแล้ว คำตอบนั้นทำให้ใบหน้าหล่อคมเข้มถึงกับร้อนวูบขึ้นมา พร้อม ๆ กับหลากหลายความรู้สึกที่วิ่งแทรกเข้ามา ซึ่งเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันเป็นความรู้สึกอะไรกันแน่

อุ้มรักคาสโนว่า

อุ้มรักคาสโนว่า

โรแมนติก

5.0

“นี่คุณ ปล่อยฉันนะไม่อย่างนั้นฉันจะตะโกนเรียกคุณป๋า ท่านจะได้รู้ว่าคุณมันไว้ใจไม่ได้” น้ำเสียงเธอตกใจอยู่ไม่น้อยที่จู่ ๆ ก็โดนอีกฝ่ายจู่โจมถึงตัวเอาแบบนี้ “คุณไม่รู้หรอกหรือว่าคุณป๋าคุณเปิดทางให้ผมแค่ไหน” เขากระซิบข้างหูคนตัวเล็กอย่างจงใจ “ปล่อยฉันนะ คุณอย่ามารุ่มร่ามกับฉันแบบนี้นะ” “รุ่มร่ามที่ไหนกันก็แค่กอดเมีย” คนกวนพยายามจะหอมแก้มขาวนวล ทว่าอีกฝ่ายหลบได้ทันเสียก่อน “นี่คุณ” ไม่ได้ห้ามอย่างเดียว ทว่ากำปั่นเล็กทุบเข้าที่หน้าอกเขาเต็มแรง แต่ดูเหมือนคนทุบจะเจ็บมือเองเสียเปล่า ๆ เพราะมันไม่ได้สะทกสะท้านหรือระคายเคืองอะไรกับแผงอกหนาเอาเสียเลย “ถ้ายอมให้หอมก็จะปล่อย” “มันจะมากไปแล้วนะ” เสียงที่ดังลอดไรฟันค่อนข้างเอาเรื่อง “แค่หอมมากไปทีไหนกัน ... โอ๊ย! นี่คุณชาติก่อนเป็นหมาหรือไง” ศิวัฒน์ยังไม่ทันได้กวนโทสะอีกฝ่ายจนสุด ก็ต้องร้องเสียงหลงออกมาเมื่อคนในวงแขนแข็งแรงหันไปกัดเอาที่ต้นแขนนั้นจมเขี้ยว ทำเอาคนที่กำลังคิดว่าตัวมีชัยอยู่ถึงกับต้องปล่อยแขนออกจากเอวบางทันที

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

ผจญภัย

5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

ซาตานเถื่อนทมิฬ

ซาตานเถื่อนทมิฬ

โรแมนติก

4.8

ชีคชามิล บิน ไซฟูติน ชีคหนุ่มจากแดนไกลที่หลงรักสาวน้อยหน้าหวานดวงตาสวยแปลกเพื่อนรักของน้องสาว อญู่ร่า อิลฮัม หญิงสาวชาวไทยที่แอบหลงรักเพื่อนพี่ชายมานานแสนนาน แต่การพบเจอกันทำให้เขายื่นข้อเสนอที่ทำให้หญิงสาวโกรธจนหน้าแดงตัวสั่น การที่เธอไม่รับข้อเสนอของเขาก็เพราะหวาดระแวงไม่ไว้ใจ ดูเขาทำกับเธอก่อนหน้าสิ แล้วแบบนี้จะให้เธอหน้าชื่นตาบานรับข้อเสนอที่อาจมีอะไรแอบแฝงของเขาหรือไง “หม่อมฉันจะลองฟังข้อเสนอของพระองค์ดู แต่ไม่ได้หมายความว่าหม่อมฉันจะอยากรับข้อเสนอของฝ่าบาทหรอกนะเพคะ” อญู่ร่าบอกอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงมั่นคง “เราจะใช้หนี้ให้พ่อของเจ้าทั้งหมด แลกกับการที่เจ้าต้องไปเป็นนางบำเรอของเราสามเดือน” “นางบำเรอ!!!” อญู่ร่าผุดลุกขึ้นยืนด้วยความโมโหจัด เขาจะดูถูกเธอมากไปแล้วนะ!

ท่านประธานคลั่งสวาท

ท่านประธานคลั่งสวาท

โรแมนติก

4.9

“อ๊ะ… ซี้ดดดดดดด… ” เสียงร้องครางหลุดออกมาจากริมฝีปากของยาดาที่ต้องเผยออ้าทุกครั้งที่ลิ้นของเขาปาดเสยเข้าใส่กลีบสาว ไม่เพียงแค่เลีย แต่ยังสอดนิ้วเข้ามาบดคลึงเม็ดกระสัน ยิ่งทำให้หล่อนเสียวซ่านสุดจะบรรยาย “อู้ววว… กลีบอวบอูมดีจัง” น้ำเสียงสะใจ หลังจากจู่โจมด้วยปลายลิ้นจนน้ำคาวสวาทของหญิงสาวหลั่งไหลออกมาอาบชุ่มสองกลีบ ขมิบสู้ลำนิ้ว “ว้าว… เยิ้มเร็วมากหนูจ๋า” ท่านประธานชอบใจที่เห็นร่างกายของหล่อนตอบสนองการปลุกเร้า ค่อยๆ หงายฝ่ามือสอดเข้ามาระหว่างง่ามก้นด้านหลัง ตะล่อมโอบพูเนื้อโหนกนูนเหมือนกับหลังเต่าคว่ำลงมาประกบกับอุ้งมือพอดี “อ๊า… ซี้ดดดดดด… ” ยาดาร้องครวญครางออกมาด้วยความสยิว นิ้วของเขาไม่เพียงแค่ไล้ลูบ แต่ยังตวัดรัวแหวกร่องแล้วสอดใส่เข้ามาในความฝืดคับ

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ