มู่เสวี่ยหลิง ชาติก่อนช่างโง่เขลานางหลงคำป้อยอของขุนนางเมืองหลวง ละทิ้งคู่หมั้นนายน้อยตระกูลเศรษฐีที่รักตนเองอย่างถึงที่สุด ทำให้ต้องตกตายอย่างไร้ที่กลบฝัง ทำร้ายคู่หมั้นที่แสนดีอย่างหยวนเซิ่งเจ๋อให้มีชะตาชีวิตอันน่าอนาถไม่แพ้กัน หยวนเซิ่งเจ๋อ ชาติก่อนเพราะรักมู่เสวี่ยหลิงมาก ยอมถูกตัดออกจากตระกูล ยอมกลายเป็นขอทาน แม้กระทั่งยอมแลกชีวิตอันรุ่งโรจน์ในฐานะนายน้อยบุตรชายเศรษฐี เพียงเพื่อให้ได้อยู่กับนางอันเป็นที่รัก มู่เสวี่ยหลิงวิงวอนต่อสวรรค์...ข้าจะเป็นเช่นไร หาได้สนใจไม่ ขอเพียงให้ข้าได้มีโอกาสกลับไปเปลี่ยนชะตาชีวิตของชายผู้นี้ เพื่อชดใช้ความผิด ที่ข้ากระทำจนไม่อาจให้อภัยตนเองด้วยเถิด
มู่เสวี่ยหลิง แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเสียใจสิ่งใดในชีวิตมาก่อน นางเป็น
คุณหนูใหญ่ตระกูลมู่ ต่อให้ฟ้าถล่มแผ่นดินทลายก็ยังมีบิดาและคู่หมั้น
ค้ำยันไว้ให้ ภัยอันตรายใดๆ ไม่มีทางได้แตะต้องผิวกายเนียนละมุนดุจหยกชั้นเลิศของนาง
หากยามนี้ เพียงนางทอดตามองเขา ความเจ็บปวดราวถูกฟาดฟันด้วยหมื่นกระบี่พลันปะทุขึ้นครอบคลุมทั้งร่างและวิญญาณ เป็นความเจ็บปวดที่นางไม่อาจบ่งบอกบรรยายได้ นางเจ็บยิ่งกว่าครั้งใดในชีวิตเมื่อได้เห็นความเจ็บปวดเพียงเล็กน้อยจากบุรุษเบื้องหน้านาง
ร่างของมู่เสวี่ยหลิงโปร่งใสไร้ผู้ใดมองเห็น ทั้งยังมีความดำมืด
สายหนึ่งโอบล้อมรอบกาย นางเป็นเพียงวิญญาณที่ไม่อาจละวางความห่วงกังวลทั้งมวล หลงวนเวียนอยู่ในอารมณ์ความรู้สึกทั้งยังยึดมั่นถือมั่น
จนไม่ยินยอมปล่อยวาง ทั้งนางยังคงเป็นวิญญาณอาฆาต ตามติดคนที่
ทำร้ายนางจนตายพวกนั้น ทว่านางกลับเป็นเพียงวิญญาณทุกข์ระทม
ดวงหนึ่ง ได้แต่ล่องลอยอยู่รอบกายอดีตคู่หมั้นไม่ห่าง
หยวนเซิ่งเจ๋ออดีตคู่หมั้นของนาง กำลังนั่งอยู่บนพื้นที่เต็มไปด้วยคราบสกปรกและน้ำเสียเน่าเหม็น เพียงกลิ่นที่โชยออกไปนอกตรอกก็
ทำผู้คนต้องรีบหลีกหนี เป็นสถานที่โสมมที่แม้แต่ขอทานยังไม่คิดเฉียดใกล้
ทว่าหยวนเซิ่งเจ๋อกลับยังนั่งอยู่ตรงนั้น ดวงตาของเขาเหม่อมองออกไปไกลลิบ มุมปากขยับยกเป็นรอยยิ้มงดงามราวกับว่าที่เบื้องหน้าของเขามีนางในดวงใจกำลังร่ายรำด้วยท่วงท่าอ่อนช้อยเหมือนในปีนั้น ปีที่
มู่เสวี่ยหลิงเพิ่งปักปิ่นได้ไม่นานและสัญญาว่าจะนั่งเกี้ยวแปดคนหาม
แต่งเข้าตระกูลหยวนของเขา
“หลิงหลิง”
เสียงแหบแห้งพึมพำอยู่ในลำคอ ยามค่ำคืนที่เต็มไปด้วยแสงไฟและเสียงครึกครื้น มู่เสวี่ยหลิงกลับได้ยินมันชัดเจนยิ่งกว่าครั้งใด
“หลิงหลิง เจ้าหิวหรือไม่”
มู่เสวี่ยหลิงกัดริมฝีปากกลั้นสะอื้น นางคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา พยายาม
เรียกเขาซ้ำ ๆ แต่โลกของคนตายและคนเป็นนั้นแยกจาก ต่อให้นางพยายามเพียงใด สุดท้ายก็มีเพียงสายลมอ่อนๆ พัดผ่านใบหน้าหยวนเซิ่งเจ๋อเท่านั้น
“หลิงหลิง” เขาพูดขึ้นอีกครั้ง
เสียงในครั้งนี้ดังกว่าครั้งก่อนอยู่สักหน่อยแต่ก็เต็มไปด้วยความเจ็บปวดเหลือประมาณ ใบหน้าหล่อเหลาของหยวนเซิ่งเจ๋อบิดเบี้ยว ทั้งสายตาก็มืดครึ้มขึ้นเรื่อยๆ
“เป็นข้าไร้สามารถเจ้าจึงต้องหิวตาย เป็นข้าไร้สามารถเจ้าจึงได้รับความอยุติธรรมเช่นนี้ ทั้งหมดล้วนเป็นเพราะข้า...”
มู่เสวี่ยหลิงส่ายศีรษะไปมา เส้นผมหยาบกระด้างของนางสะบัดอยู่รอบร่างผอมแกร็น หญิงงามอันดับหนึ่งแห่งหัวเมืองเหนือ ยามตายตกกลับมีสภาพย่ำแย่กว่าขอทานในเมืองเสียอีก
นางคลานเข้าไปหาเขา แขนโปร่งแสงของนางยกขึ้นสูง แต่เพราะเป็น
เพียงวิญญาณ มันจึงทะลุผ่านตัวเขา ไม่อาจแตะต้องใบหน้าหยวนเซิ่งเจ๋อได้
“พี่หยวน พี่หยวน”
เสียงของนางสั่นเครือด้วยความเสียใจอย่างถึงที่สุด สีหน้านาง
คับแค้นเต็มไปด้วยความทุกข์ใจ บ่าไหล่บอบบางคู้เข้าหากันอย่างตรมตรอม
“เป็นข้าที่เลวร้ายจึงทำให้ท่านถูกท่านลุงขับไล่ออกจากตระกูล เป็นข้าที่ทำให้ท่านป้าตรอมใจตาย พี่หยวน ท่านดีทุกอย่าง เป็นข้าที่ไม่ดี
สักอย่าง เป็นข้าที่ผิดต่อท่านทั้งหมด”
มู่เสวี่ยหลิงเป็นบุตรสาวของพ่อค้าใหญ่ของเมืองเป่ยอันเป็นหัวเมืองเหนือ แม้จะเป็นหัวเมืองแต่ก็เป็นเพียงเมืองเล็ก ๆ ไร้ความสำคัญ แต่เพราะทางเหนือมีผ้าผ่อนแพรพรรณงดงามอยู่มาก ไม่นานเมืองเป่ยจึงเริ่มเป็นที่รู้จักของคนทั่วไป
เริ่มมีการทำการค้าต่างเมือง บิดานาง มู่เหยียนจง เป็นคนมองการณ์ไกล หลังจากเขาเห็นว่าลายผ้าในมือสามารถทำการค้าได้ก็รีบหาเงินมาลงทุน ไม่นานสกุลมู่ก็กลายเป็นตระกูลพ่อค้าที่ร่ำรวย
มู่เสวี่ยหลิงเป็นบุตรสาวเพียงคนเดียวของนายท่านมู่ มารดาเสียชีวิตตั้งแต่ตอนคลอดทำให้มู่เหยียนจงรักและตามใจบุตรสาวอย่างยิ่ง ต่อให้เขาจะมีอนุและสาวใช้อุ่นเตียงแต่ก็ไม่เคยยอมให้ใครตั้งท้อง เพราะเกรงว่าบุตรสาวคนงามจะน้อยเนื้อต่ำใจและพาลไม่พูดคุยกับเขา
มู่เสวี่ยหลิงจึงเติบโตมาบนกองเงินกองทอง ไม่ว่านางอยากได้
สิ่งใด บิดาก็หามาให้ทั้งหมด แต่เมื่อนางอายุได้เจ็ดหนาว ตระกูลหยวนก็เริ่มมีอิทธิพลจนสามารถกดข่มตระกูลมู่ไว้ได้ มู่เหยียนจงที่กลัวว่าบ่อเงิน
บ่อทองของตนจะสูญหาย จึงเสนอให้หมั้นหมายระหว่างบุตรสาวของตนกับบุตรชายคนโตของสกุลหยวนไว้ก่อน
หยวนเซิ่งเจ๋อ บุตรชายคนโตของสกุลหยวน เขาหล่อเหลา
เฉลียวฉลาด สุภาพและถ่อมตน เป็นคุณชายใหญ่ตระกูลพ่อค้าที่คุณหนูทั้งหลายใฝ่ฝันอยากจะแต่งให้เขา แม้จะพลาดตำแหน่งภรรยาเอกของเขาไป แต่ก็ยังมีตำแหน่งฮูหยินรอง ฮูหยินสาม และอีกสี่อนุให้ไขว่คว้า
แต่เพียงหยวนเซิ่งเจ๋อพบหน้ามู่เสวี่ยหลิงในคราแรก เขาก็ตกหลุมรัก
นางจนถอนตัวไม่ขึ้น เพียงนางเหลือบตามอง เขาก็พร้อมจะควักหัวใจตนเองวางใส่มือนางด้วยความเต็มใจ
“หลิงหลิง”
หยวนเซิ่งเจ๋อเอนกายลงนอนกับพื้นด้วยความเจ็บปวด เขาหอบหายใจหนักหน่วง ข้าง ๆ มีร่างหนึ่งนอนแน่นิ่งอยู่ด้วย หากเขาคล้ายมองไม่เห็นใบหน้าที่ขึ้นอืดจนไร้เค้าโครงเดิม ทั้งยังมีกลิ่นเหม็นเน่าคละคลุ้ง เขาเอื้อมมือกอดรัดร่างนั้นไว้แนบอกอย่างไม่รังเกียจ ปิดเปลือกตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน
“หลิงหลิง เจ้าจะแต่งงานกับข้าหรือไม่”
มู่เสวี่ยหลิงรีบพยักหน้า แต่ถึงนางจะร้องไห้คร่ำครวญปานใด หยวนเซิ่งเจ๋อก็ยังเป็นคนเป็น เขาไม่มีทางได้ยินเสียงของนาง
มู่เสวี่ยหลิงลองทำทุกอย่างที่จะให้เขารับรู้ถึงนาง นางเคยพยายามเข้าฝันเขาอย่างที่เคยได้ยินเรื่องเล่าเมื่อตอนเด็ก ๆ พยายามจะเข้าสิงเขา พยายามหยิบสิ่งของรอบตัวเขา แต่เพราะนางเป็นเพียงวิญญาณที่เศร้าโศกดวงหนึ่ง ไร้ซึ่งแรงอาฆาตแค้น นางจึงทำได้เพียงก่อเกิดสายลมอ่อนๆ พัดพาให้หยวนเซิ่งเจ๋อรู้สึกสบายตัวขึ้นชั่วครู่เท่านั้น
มู่เสวี่ยหลิงนึกโทษตนเองไม่หยุดหย่อน นางอยากจะกลับไปใน
วันนั้น วันที่นางตัดสินใจทำร้ายเขาด้วยสองมือตนเอง วันที่นางทำลายชีวิต เหยียบย่ำความรู้สึกเขาประหนึ่งเขาเป็นเพียงหุ่นเชิดไร้หัวจิตหัวใจเพื่อความรุ่งโรจน์ชั่วขณะของตนเอง
มู่เสวี่ยหลิงเคยลำพองว่านางเลือกถูกแล้ว แต่เมื่อฟ้ากระจ่างผ่านไป ความมืดมนอันโหดเหี้ยมก็เข้าแทนที่ นางจึงได้รู้ว่านางเลือกเดินทางผิด นางเลือกขุมนรกอันเลวร้ายให้ตนเอง นางหยิบยื่นมีดอันคมกริบให้บุรุษ
ชั่วช้าผู้นั้นด้วยตนเอง แล้วมันก็ใช้มีดนั้นทำลายนางอย่างเลือดเย็นที่สุด
บทที่ 1 สำนึกเสียใจ
03/08/2023
บทที่ 2 วิงวอนสวรรค์
03/08/2023
บทที่ 3 หวนคืน
03/08/2023
บทที่ 4 ปราบอนุบิดา
03/08/2023
บทที่ 5 ทดสอบท่านพ่อ
03/08/2023
บทที่ 6 ส่งสารถึงคู่หมั้น
04/08/2023
บทที่ 7 เกือบทนไม่ไหว
04/08/2023
บทที่ 8 พบหน้าครั้งแรก
04/08/2023
บทที่ 9 ยอมไม่ได้
04/08/2023
บทที่ 10 ทาบทามสู่ขอ
04/08/2023
บทที่ 11 งานแต่งที่เร่งรีบ
04/08/2023
บทที่ 12 ใครกันแน่ที่จะเสียใจ
04/08/2023
บทที่ 13 ล่มงานแต่ง
04/08/2023
บทที่ 14 คืนเข้าหอมีค่าดั่งทองคำ
04/08/2023
บทที่ 15 ภรรยาข้าหายไปไหน
04/08/2023
บทที่ 16 เป็นห่วงภรรยา
04/08/2023
บทที่ 17 สั่งสอนอนุแทนแม่สามี
04/08/2023
บทที่ 18 เจ้าช่างกล้า
04/08/2023
บทที่ 19 ท่านดูออกหรือเจ้าคะ
04/08/2023
บทที่ 20 อวยภรรยา
04/08/2023
บทที่ 21 เดินทางไปฉางอัน
04/08/2023
บทที่ 22 ความทรงจำอันเจ็บปวด
04/08/2023
บทที่ 23 โอกาสหนเดียว
04/08/2023
บทที่ 24 พบใต้เท้าฉี
04/08/2023
บทที่ 25 ล้มป่วย
04/08/2023
บทที่ 26 คนที่ไม่อยากเจอ
04/08/2023
บทที่ 27 เมตตาเขาอีกครั้ง
04/08/2023
บทที่ 28 บุปผางามแห่งเมืองเป่ย
04/08/2023
บทที่ 29 กรรมตามสนอง
04/08/2023
บทที่ 30 เรื่องราวที่ควรจะเป็น
04/08/2023
บทที่ 31 บทส่งท้าย
04/08/2023
บทที่ 32 ตอนพิเศษ 1 มู่เสวี่ยหลิงกับลูกลิงสามตัว(1)
04/08/2023
บทที่ 33 ตอนพิเศษ 1 มู่เสวี่ยหลิงกับลูกลิงสามตัว(2)
04/08/2023
บทที่ 34 ตอนพิเศษ 2 จุดจบของตระกูลมู่และตระกูลหยวน(1)
04/08/2023
บทที่ 35 ตอนพิเศษ 2 จุดจบของตระกูลมู่และตระกูลหยวน(2)
04/08/2023
บทที่ 36 ตอนพิเศษ 3 ปั้นเจ้าก้อนแป้ง(1)
04/08/2023
บทที่ 37 ตอนพิเศษ 3 ปั้นเจ้าก้อนแป้ง(2)
04/08/2023
บทที่ 38 ตอนพิเศษ 4 หยวนเมิ่งกวาง..เจ้าใหญ่ผู้ซื่อบื้อ (จริงหรือ1)
04/08/2023
บทที่ 39 ตอนพิเศษ 4 หยวนเมิ่งกวาง..เจ้าใหญ่ผู้ซื่อบื้อ (จริงหรือ2)
04/08/2023
บทที่ 40 ตอนพิเศษ 5 หยวนอี้..เจ้ารองผู้ตลก (หน้าตาย1)
04/08/2023
หนังสืออื่นๆ ของ Ocean Books
ข้อมูลเพิ่มเติม