“ซี้ด นายท่านเข้ามาเถิดเจ้าค่ะชิงชิงต้องการท่าน” นางเชิญชวนเขาด้วยเสียงครางหวานแผ่วราวกับแมวน้อยยั่วเย้าตนหนึ่ง “ข้าก็ทนไม่ไหวแล้วชิงชิง” จากนั้นเขาจึงดึงนิ้วออกมาจับสะโพกของนางให้ยกขึ้นแล้วเอ่ยว่า “ดันร่างของเจ้าลงมาทับข้าสิ” นางเป็นฝ่ายจับแท่งหยกยาวเอาไว้ ดวงตาคู่งามหยาดเยิ้มจับจ้องแท่งหยกนั้นพลางเลียริมฝีปากอย่างกระหายก่อนจะยัดเข้ามาที่ปากรูรักแล้วนั่งทับลงมาด้วยความรู้สึกเสียวแทบจะขาดใจ “อ้า ซี้ด เจ้า อ้ะ คับยิ่งนัก” สองขาของนางยังถ่างอ้าอยู่เช่นนั้นในยามที่กระแทกร่างกายลงมาแรง ๆ หลายครา นางกอดไหล่กว้างอันเต็มเปี่ยมไปด้วยกล้ามเนื้อแน่นของเขาเอาไว้แล้วขยับก้นกระดกกระแทกขึ้นลงอย่างรุนแรง “อา ซี้ด เสียวยิ่ง อา แน่นนัก ชิงชิงเจ้าทำได้ดีกว่าที่ข้าคิด อืม ซี้ด” หลี่ชิงนับว่าเป็นหญิงงามผู้หนึ่งทว่าชีวิตของนาง ช่างอาภัพยิ่งนัก นางแต่งงานออกเรือนมาถึงสามครั้งแล้ว และทุกครั้งสามีของนางต้องมีอันตายตกตามกันไปไม่ว่าจะด้วยเจ็บป่วยก็ต้องตายด้วยอุบัติเหตุที่ไม่คาดฝัน ชะตากรรมที่แท้จริงของเธอจะมีอยู่จริงหรือไม่
บทที่ 1 สตรีผู้อาภัพ
“อือ อา เร็วขึ้นอีก เร็วอีกนิด”
เฉินฮ่าวหลานนั่งอยู่บนตั่งตัวยาวพร้อมกับกางขาของตนเองทั้งสองข้างออก ดวงตาคมแสดงความกระหายอันเต็มไปด้วยอารมณ์ใคร่ออกมาสองมือของเขาแทรกเข้าไปในเรือนผมดำกลุ่มหนึ่งที่บัดนี้ซบลงมาตรงกลางร่างกาย
สตรีใบหน้างดงามนางหนึ่งบัดนี้คุกเข่าอยู่เบื้องหน้าบุรุษร่างสูงที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของตนเอง
นางใช้ปากครอบดูดแท่งหยกใหญ่ยาวของเขาเอาไว้แล้วไล้เลียอยู่ช่วงปลายหัวนานเป็นพิเศษ
แก่นกายสีแดงคล้ำของเขาเด้งเป็นลำใหญ่ นางดูดรวบเข้าไปสุดแรง ทำให้แท่งหยกนั้นทิ่มแทงเข้าไปในปากของนางจนถึงคอหอย
ใบหน้าหล่อเหลาเหยเก ครางเบา ๆ ในลำคอทั้งยังดันศีรษะของนางเข้าไปแนบชิดยิ่งขึ้น
มือเล็กรวบโอบรอบลำ ปากดูดดึงแม้จะรู้สึกหายใจไม่ออกแล้ว ทว่านางก็ยังไม่ยอมแพ้ตั้งหน้าตั้งตาปรนนิบัติเขาด้วยความเต็มใจ
ศีรษะเล็กผงกเข้าออกรัวเร็ว ไม่นานสายธารร้อนระอุก็ถูกฉีดพ่นเข้าไปในลำคอ
“อา ดียิ่ง”
เฉินฮ่าวหลานครางอย่างพึงพอใจเมื่อปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด
เขาก้มลงมาแล้วประคองร่างของนางให้ลุกขึ้นมานั่งเคียงข้างเขาบนเตียงจากนั้นก็โน้มใบหน้าลงมาจุมพิตนางแผ่วเบา
“ถึงคราข้าทำให้เจ้ามีความสุขบ้างแล้ว”
นางยิ้มเขินอายเล็กน้อยรอคอยให้เขาปรนเปรอให้ตนเองบ้าง มือของเขาค่อย ๆ ไต่ลงมาตามลำแขนขาวกลมกลึงสูดดมแก้มหอมเข้าไปเต็มปอด
ทว่าในยามนั้นกลับมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น
“นายท่านมีเรื่องด่วนขอรับ”
น้ำเสียงนี้ย่อมเป็นลูกน้องคนสนิทของเขา แน่นอนว่าหากเรื่องไม่เร่งด่วนคนผู้นั้นย่อมไม่มารบกวนเขากลางดึกเช่นนี้
“นายท่าน”
นางจับมือของเขาเอาไว้
“ข้าจะออกไปดูหน่อย”
เฉินฮ่าวหลานไม่รอช้า เขาลุกขึ้นแล้วดึงกางเกงของตนเองขึ้นมาสวม
สตรีที่นั่งอยู่เบื้องหน้าบัดนี้ก็หยัดกายยืนอย่างรวดเร็วช่วยเขาจัดแจงเสื้อผ้าอาภรณ์ให้เข้าจนเรียบร้อย กระทั่งเขาเดินออกไปเปิดประตู
เขาพูดคุยกับคนที่มาเคาะประตูอยู่ชั่วครู่ก่อนจะหันกลับมาหานางแล้วดึงร่างบอบบางเข้าไปกอด
“มีเรื่องสำคัญข้าจำต้องไปหลายวันเจ้าดูแลหยางหยางให้ดีก็พอเรื่องอื่นอย่าได้คิดมากหากมีเรื่องเดือดร้อนให้ไปหาหลินเอ๋อร์นางช่วยเจ้าได้ แต่หากตึงมือเกินไปให้รอข้าไว้ข้ากลับมาจะจัดการด้วยตนเอง”
“นายท่านระวังตัวด้วยนะเจ้าคะ”
นางซบใบหน้าเข้าที่อ้อมอกยังโอบมือรอบเอวสอบเอาไว้หลวม ๆ
ในใจของเฉินฮ่าวหลานรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาซ้ำยังแผ่กำจายไปทั่วร่างกาย แขนทั้งสองข้างของเขารวบโอบกอดนางแน่นขึ้น
ร่างบอบบางนุ่มนิ่มนี้เขาจะหักใจทิ้งไปทำงานกลางดึกได้อย่างไร
ผ่านไปพักหนึ่งเขาจึงเอ่ยว่า
“เจ้านอนเถิด หากชักช้ากว่านี้ข้าคงไม่สามารถไปที่ใดได้”
หลี่ชิงอมยิ้มยังถูกเขาหอมแก้มไปคราหนึ่ง ฝ่ามือใหญ่สัมผัสไปใบหน้าได้รูปอย่างอาวรณ์อ่อนโยนคราหนึ่งก่อนจะตัดใจเดินไปคว้ากระบี่ที่วางอยู่บนแท่นวางกระบี่แล้วก้าวออกจากเรือน
ไม่รู้ด้วยเหตใดครานี้นางกลับรู้สึกกังวลถึงความปลอดภัยของเขากว่าทุกครั้งที่ผ่านมา
คืนนี้นางนอนไม่หลับแล้วจึงเดินไปคว้าเสื้อคลุมตัวยาวเดินตรงไปที่ห้องพระ คืนนี้ทั้งคืนหลี่ชิงก็สวดมนต์ภาวนาเพื่อให้เขาปลอดภัย
หลังจากนั้นสามวันให้หลังเขาก็ยังไม่ยอมกลับทำให้หลี่ชิงเป็นห่วงยิ่งนัก
คืนนี้หลังจากที่นางส่งหยางหยางเข้านอนไปแล้วนางก็กำชับสตรีสูงวัยนางหนึ่งเสียงเบา
“ดูเหมือนเขาจะมีน้ำมูกเล็กน้อย หากเขาตื่นกลางดึกให้รีบไปตามข้าที่เรือนสวดมนต์”
“เจ้าค่ะ”
หลี่ชิงปิดประตูเบา ๆ แล้วเดินไปที่ห้องสวดมนต์ทันใด
นางนั่งอย่างสงบจุดธูปไหว้พระจนเรียบร้อย หลังจากที่นางกำลังสวดบทขอพรสวรรค์ให้ช่วยคุ้มครองนายท่านให้ปลอดภัยนั้นจู่ ๆ ประตูห้องพระก็พลันเปิดออก
นางเบิกตากว้างเมื่อเห็นว่าเป็นผู้ใดที่ก้าวเข้ามาพร้อมด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด
“นังตัวซวยสารเลวยิ่งนัก ลากตัวนางออกมาวันนี้หากข้ามิได้สังหารนางข้าคงไม่เป็นสุขไปตลอดชีวิตเป็นแน่”
นางยังมึนงงกับเรื่องที่เกิดขึ้น จู่ ๆ ก็ถูกลากออกมากลางเรือนด้วยบ่าวบุรุษร่างกำยำถึงสองคน
หิมะกำลังโปรยลงมาจากท้องฟ้า คบเพลิงถูกจุดจนบัดนี้รอบบริเวณสว่างไสว
นางถูกผลักให้ล้มลงอย่างแรง ร่างกายบัดนี้เต็มไปด้วยหิมะสีขาวโพลน
“ตีนางให้ตาย สารเลวยิ่งนัก”
นางยังไม่รู้ว่าตนเองทำความผิดใด ปากกำลังอ้าออกถามไถ่ก็ถูกไม้พลองฟาดลงมาจนเลือดกบปาก ในยามนั้นนั่งเองที่คนผู้หนึ่งปรากฎกายด้วยสีหน้าเคียดแค้นชิงชัง
สตรีนางนั้นคือแม่สามีของนางที่บัดนี้ชี้หน้าด่ากราด น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยโทสะ
“ที่แท้เจ้ามันคือตัวกาลกินีเป็นข้าเองที่พลาดรับเจ้าเข้ามาจนเกิดเรื่องขึ้น เป็นข้าเอง...”
บทที่ 1 สตรีผู้อาภัพ
09/08/2023
บทที่ 2 เรื่องเริ่มต้นขึ้น
09/08/2023
บทที่ 3 ช่วยเหลือ
09/08/2023
บทที่ 4 ในที่สุดก็ได้พบ
09/08/2023
บทที่ 5 ไม่อาจยั้งใจ
09/08/2023
บทที่ 6 ทดแทนบุญคุณด้วยร่างกาย
09/08/2023
บทที่ 7 สตรีนำโชค
09/08/2023
บทที่ 8 ห้ามใจไม่ไหว
09/08/2023
บทที่ 9 ชีวิตของเฉินฮ่าวหลาน
09/08/2023
บทที่ 10 เฉินฮูหยิน
09/08/2023
บทที่ 11 แตกหัก
09/08/2023
บทที่ 12 เรื่องราวมากมายเหลือเกิน
09/08/2023
บทที่ 13 ไม่น่าเชื่อ
09/08/2023
บทที่ 14 แม่สื่อ
09/08/2023
บทที่ 15 ฮูหยินเอก
09/08/2023
บทที่ 16 ข้าคิดผิดไปแล้ว
09/08/2023
บทที่ 17 ในที่สุดก็พบเจ้า
09/08/2023
บทที่ 18 นางช่างมีชีวิตที่น่าสงสารยิ่งนัก
09/08/2023
บทที่ 19 เจ้าตัวเล็กของพ่อ
09/08/2023
บทที่ 20 พากลับบ้าน
09/08/2023
บทที่ 21 มีคนตื่นเต้นมีคนไม่ยินดี
09/08/2023
บทที่ 22 ไม่ยอมรับนางเด็ดขาด
09/08/2023
บทที่ 23 ท่านพี่ข้าพร้อมแล้ว
09/08/2023
บทที่ 24 อบอุ่นหัวใจ
09/08/2023
บทที่ 25 ผู้มีอำนาจเหนือกว่า
09/08/2023
บทที่ 26 ชื่นใจยิ่งนัก
09/08/2023
บทที่ 27 เรื่องก็เกิดขึ้นอีก
09/08/2023
บทที่ 28 คนที่ข้าไม่เคยรู้จักชื่อ
09/08/2023
บทที่ 29 เจ้าคือภรรยานำโชคของข้าจริง ๆ (ตอนจบ1)
09/08/2023
บทที่ 30 เจ้าคือภรรยานำโชคของข้าจริง ๆ (ตอนจบ2)
09/08/2023
บทที่ 31 ตอนพิเศษ หลงเหยียน
09/08/2023
หนังสืออื่นๆ ของ ซีไซต์
ข้อมูลเพิ่มเติม