Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
5.0
ความคิดเห็น
9K
ชม
31
บท

'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'

บทที่ 1 บทนำ

หน้าจอโน้ตบุ๊กเครื่องหรูสว่างวาบในช่วงเวลาตีสามกว่าๆ พร้อมกับมือบางที่คลิกเมาส์กำลังหาข้อมูลเกี่ยวกับศาลเจ้าศักดิ์สิทธิ์ที่จะพาเพื่อนรักไปแก้คำสาป ก่อนหน้านี้เธอพาดาร์เรนเดียเพื่อนรักเพียงคนเดียวของเธอไปดูดวง ไปวัด ไปศาลเจ้า มาแล้ว แต่โจทย์ที่ยากนักของพวกเธอก็คือ ต้องตามหาเทพแห่งความรักมาแก้คำสาปให้ดาร์เรนเดีย

"ที่นี่น่าจะเด็ดนะ แต่ก็เคยไปมาแล้วนี่ ไปซ้ำก็ไม่เป็นไรหรอกมั้งเขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก"

มือเรียวคัดลอกลิงก์เข้าแอปพลิเคชันไลน์ส่งไปให้ดาร์เรนเดียที่ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่ที่เตียงข้างๆ ก่อนที่ตัวเองจะเข้าแอปพลิเคชันเฟซบุ๊ก เมสเซนเจอร์เมื่อเห็นจุดแดงขึ้น เธอกดเข้าไปดูรูปโพรไฟล์ของอีกฝ่ายที่ส่งมา เมื่อเห็นว่าถูกใจก็กดเข้าไปทักทายตอบกลับชายคนที่ทักมา

Messenger

วีลล์ : สวัสดีครับ ใช่วิเวียนรึเปล่า

วิเวียน : ค่ะ

วีลล์ : ผมวีลล์นะครับ

วิเวียน : ค่ะ ทักมาดึกดื่นมีอะไรรึเปล่าคะ

วีลล์ : ไม่มีอะไรครับ ผมเห็นวิเวียนนอนดึกก็เลยอยากคุยด้วยเฉยๆ

วิเวียน : ถ้าไม่ได้ทักมาจีบวิขอตัวไปนอนก่อนนะคะ

วีลล์ : เดี๋ยวครับ เดี๋ยว จีบครับ จีบ ผมอยากรู้จักวิเวียนมากกว่าแค่ดูรูปจากในเฟซได้ไหมครับ

มุมปากบางยกยิ้มพอใจ เธอนะเจ้าแม่เรื่องนี้เลยนะใครก็อย่ามาแย่งตำแหน่งนี้ของเธอ วิเวียนคุยแชตกับวีลล์ไปเรื่อยจนรู้สึกถูกคอเธอคิดว่าเธอกับเขาน่าจะเข้ากันได้ดี เขาและเธอนัดหมายกันจะไปออกเดตและได้มีการตกลงพูดคุยกันเรื่องวันเวลาสถานที่เรียบร้อยแล้ว

- วันต่อมา –

วิเวียนหมุนซ้าย หมุนขวาอยู่หน้ากระจกในช่วงเวลาเจ็ดโมงเช้าของวันใหม่โดยที่ดาร์เรนเดียวยังนอนอุตุอยู่บนที่นอน หญิงสาวแต่งหน้าบางๆ ให้พอมีสีสันเน้นความเป็นธรรมชาติโชว์ใบหน้าเนียนใส มือเรียวหยิบน้ำหอมกลิ่นประจำตัวออกมาแล้วพรมลงทั่วตัว ก่อนจะยิ้มให้ตัวเองในกระจกเหมือนทุกวันที่ทำแล้วเดินไปปลุกดาร์เรนเดียบนที่นอนนุ่ม

"ยัยเดีย นี่! ยัยเดีย"

"อื้อออ~ เช้าแล้วเหรอ"

ดาร์เรนเดียตอบน้ำเสียงงัวเงียโดยที่ยังไม่ลืมตา ทำให้วิเวียนต้องจับใบหน้าสวยของเพื่อนรักให้เงยขึ้นแล้วส่ายไปส่ายมากลั่นแกล้งเพื่อนสาวของตัวเองจนดาร์เรนเดียทนไม่ไหวทำหน้าตาบูดบึ้งจ้องมองเธอด้วยความงอแง

"ฉันจะไปข้างนอกหน่อยนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปไหว้เจ้าที่เดิม"

"ทำไมต้องไปที่เดิมด้วย"

"ฉันศึกษามาแล้ว ที่นี่เด็ดจริง ศักดิ์สิทธิ์จริง"

"แต่เมื่อวานเราก็เพิ่งไปที่นั่นมาไม่ใช่เหรอ"

"แกเนี่ยไม่รู้อะไรเลยนะ เขาว่ากันว่าตื๊อเท่านั้นที่จะครองโลก แกต้องตื๊อเทพ เทพถึงจะช่วยแกเชื่อฉัน"

วิเวียนทำสีหน้ามั่นใจส่งไปให้เพื่อนรัก ดาร์เรนเดียกำมือขึ้นเรียกความฮึกเหิมให้ตัวเอง ก่อนที่หญิงสาวจะก้มหน้าลงกดจูบที่แก้มป่องของเพื่อนรักแล้วโบกมือไปมาให้กับเธอ

"อย่ากลับดึกละ"

"รู้แล้วน่า!"

สองเท้าบางเดินออกมาจากคอนโดขนาดเล็กมือเรียวโบกแท็กซี่และบอกจุดหมายปลายทางที่นัดกับวีลล์เอาไว้ โดยจะต้องผ่านหน้าศาลเจ้าที่จะพาดาร์เรนเดียไปตามหาเทพแห่งความรักในวันพรุ่งนี้ เป็นจังหวะเดียวกันกับที่รถติดไฟแดงพอดี ดวงตากลมโตจ้องมองเข้าไปที่ศาลเจ้าที่ประดับไปด้วยเชือกสีแดงห้อยระโยงระยาง และโคมไฟสวย ภายในมีดอกกุหลาบหลากสีที่ใครหลายๆ คนนำมากราบไหว้เทพแห่งความรักเพื่อขอพร

ศาลเจ้าแห่งนี้เป็นสถานที่ที่ขึ้นเชื่อเรื่องมาขอพรเรื่องความรักได้อย่างโดดเด่นและส่วนมากผู้คนก็จะสมหวัง สถานที่แห่งนี้เป็นที่โล่งกว้างโดยข้างในจะแบ่งเป็นศาลเจ้าเล็กๆ เพื่อให้ผู้คนมาขอพร การขอพรที่นี่ต้องจดชื่อ และที่อยู่ปัจจุบันของตัวเองเอาไว้ ถ้าหากตกหล่นไปแม้แต่ตัวอักษรเดียวพรที่ขอไว้ก็จะไม่เป็นผล

วิเวียนมองสถานที่ที่ผู้คนพลุกพล่านดวงตากลมโตที่ประดับไปด้วยแพขนตาสวยสะดุดเข้ากับชายหนุ่มคนหนึ่งที่ดูดีออร่าจับ เขาใส่กางเกงสีดำพอดีตัวและเสื้อเชิ้ตสีขาวพับแขนถึงแค่ข้อศอกเท่านั้นดูแล้วอายุน่าจะราวๆ ยี่สิบสี่ หรือยี่สิบห้าได้

"โอ้โห ออร่าเกิ๊น หล่ออย่างกับเทพแหนะ"

ดวงตากลมโตยังจ้องมองเขาไม่วางตา เขาน่าจะเป็นผู้ดูแลศาลเจ้าแห่งนี้หรือเปล่านะทำไมถึงได้ก้มดูสมุดที่จดชื่อสำหรับขอพรอยู่แบบนั้น มือหนาข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ผมดำขลับพลิ้วสวยไปตามแรงลม ใบหน้าขาวผ่องราวกับเทพบุตร ให้ตายเถอะในโลกนี้จะมีคนที่หล่อขนาดนี้จริงเหรอ

จริงสิ วันนี้เธอจะไปออกเดตนี่นา ...

สองมือเรียวยกขึ้นกระพุ่มไหว้ ดวงตากลมโตมองไปที่ศาลเจ้าแห่งนั้นก่อนจะตั้งจิตอธิษฐาน

'ขอให้ฉันได้เจอรักแท้ ขอให้ฉันได้เจอเนื้อคู่ดีๆ ด้วยเถิดเพี้ยง!'

ใบหูของเทพฯ หนุ่มกระดิกเพียงนิด เขาเหลียวมองหาเสียงที่ดังมาตามลมแต่ทว่าเมื่อหันกลับไปก็พบกับรถยนต์มากมายเคลื่อนตัวไปข้างหน้าเรียบร้อยแล้ว น้ำเสียงที่เขาได้ยินช่างหวานใสราวกับระฆังใบใหญ่ที่ดังก้อง อีกทั้งความตั้งใจแน่วแน่นั้นมันทำให้เขาสัมผัสได้อย่างชัดเจนจนน่าประหลาดใจ แต่ทว่าดวงตาสีน้ำตาลอ่อนทอประกายแสงระยิบระยับเมื่อสัมผัสเข้ากับแสงอาทิตย์ ทำให้เขาสามารถมองเห็นเงาร่างบางของใครบางคนที่นั่งอยู่ในรถแท็กซี่สีเขียวเหลือง มุมปากหนายกยิ้มก่อนจะมุ่งหน้าตามร่างเงาลางๆ ของร่างบางนั้นไป

มนุษย์ผู้นี้ไม่รู้หรือไงว่าขอพรต้องมาจดชื่อด้วย ไม่งั้นเขาจะจับคู่ให้ได้ยังไงละ ...

เทพฯ หนุ่มคิดในใจจนรถแท็กซี่ที่เขาตามจอดอยู่หน้าห้างสรรพสินค้าดังย่านกลางเมืองร่างบางลงกำลังลงรถ ส่วนเทพฯ หนุ่มก็พยายามเพ่งมองใบหน้าของเธอเพื่อจดจำแล้วจะได้นำกลับไปทำหน้าที่ของเขาต่อ แต่ทว่ากลิ่นหอมที่ไม่เหมือนใครจากกายเธอก็โชยเข้ามาแตะปลายจมูกเทพฯ หนุ่มหลับตาพริ้มสูดดมกลิ่นหอมของเธอเข้าปอด ก่อนจะได้สติแล้วหันไปมองหาเธออีกครั้ง ...

"เจ้ามาทำอะไรที่นี่อาเธอร์"

ไดอาน่าเทพแห่งความรักที่ทำงานในศาลเจ้าเดียวกันกับอาเธอร์เอ่ยขึ้น เธอเห็นอาเธอร์ออกมานอกศาลทั้งที่ยังทำงานไม่เสร็จเกิดสงสัยก็เลยตามมา อาเธอร์เทพฯ หนุ่มหันกลับไปมองข้างหลังเขากวาดสายตามองหาร่างบางคนเมื่อครู่แต่ก็ไม่พบ ทำให้ต้องหันกลับมาแล้วตอบกลับไดอาน่าด้วยท่าทีสบายๆ

"ข้าได้ยินเสียงมนุษย์ขอพร เลยจะมาดูเพราะเจ้ามนุษย์นั่นไม่ได้ให้ข้อมูลข้าไว้"

"เจ้าใส่ใจคนที่ไม่ทำตามกฎตั้งแต่เมื่อไหร่"

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ นังหมูปีศาจ

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ภรรยากระดูกเหล็ก

ภรรยากระดูกเหล็ก

Kaleb Mugnai
4.9

[แนวลูกเด็กน่ารัก+สาวเก่ง+แก้แค้น]ฉวี่ชิงเกอแต่งงานกับฟู่หนานจิ่นมาเป็นเวลา 5 ปี เธอใช้ชีวิตเหมือนแม่บ้าน เธอคิดว่าตัวเองท้องแล้วจะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเขาดีขึ้น แต่สุดท้ายสิ่งที่ได้มาคือ ข้อตกลงการหย่า เมื่อคลอดลูก ฉวี่ชิงเกอแทบจะไม่รอดเพราะมีคนทำร้าย เธอถึงรู้สํานึก ห้าปีต่อมา เธอกลายเป็น"ท่านประธานฉวี่"แล้วกลับมาแก้แค้น คนที่เคยรังแกเธอต่างก็ได้รับการสั่งสอนอย่างสะหัส และความจริงที่ถูกปิดบังไว้ก็ค่อย ๆ ถูกเปิดเผยออกมาก อดีตสามีคิดจะขอคืนดีกับเธอเหรอ คิดง่ายไปหน่อยไหม? ฟู่หนานจิ่นอ้อนวอน"ที่รัก ลูกต้องการหม่ามี๊ ขอแต่งงานใหม่ได้ไหม?"

กู๊ดบาย นายสุดที่รัก

กู๊ดบาย นายสุดที่รัก

Glad Rarus
5.0

หลังจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ เจียงหว่านฉือตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บปวด ทีแรกเธอยังคิดว่าสามีของเธอที่แต่งงานกันมาเป็นเวลาสามปีนั้นมาที่นี่เพื่อดูอาการของเธอ แต่ไม่คิดเลยว่า ชายคนนั้นกลับเดินไปที่ห้องผู้ป่วยข้างๆ เพื่อดูแลผู้หญิงอีกคนหนึ่ง และเพื่อผู้หญิงคนนั้นแล้ว เขายังต้องการส่งเธอเข้าคุกด้วย "2500 ล้าน เพื่อแลกกับการตบผู้หญิงของคุณหนึ่งฉาด"เจียงหว่านฉือมองไปที่เขาอย่างเย็นชา "เราหย่ากันเถอะ"" เธอรับใช้เขาอย่างอดทนมาเป็นเวลาตั้งสามปี ตอนนี้ เธอขอไม่ทำเรื่องโง่ ๆ แบบนั้นอีกต่อไปแล้ว เธอจะกลับไปสืบทอดมรดกมหาศาลของตระกูล

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

เมียผมน่ารักจัง

เมียผมน่ารักจัง

Penn Tofallis
5.0

กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
อธิษฐานรัก
1

บทที่ 1 บทนำ

02/03/2024

2

บทที่ 2 ชายแปลกหน้า

02/03/2024

3

บทที่ 3 ผู้ชายคนนั้น

02/03/2024

4

บทที่ 4 รูมเมทคนใหม่

02/03/2024

5

บทที่ 5 เอาของมาคืน

02/03/2024

6

บทที่ 6 สนิทมากขึ้น

03/03/2024

7

บทที่ 7 สนใจ

03/03/2024

8

บทที่ 8 อาการแปลกๆ

04/03/2024

9

บทที่ 9 คู่เดต

04/03/2024

10

บทที่ 10 คู่เดตคนใหม่

05/03/2024

11

บทที่ 11 เลยเถิด NC+++

05/03/2024

12

บทที่ 12 แหกกฏสวรรค์ NC+++

06/03/2024

13

บทที่ 13 ความจำเสื่อม

06/03/2024

14

บทที่ 14 เรียกร้อง

07/03/2024

15

บทที่ 15 อย่าอ้าง NC+++

07/03/2024

16

บทที่ 16 ไม่ลืม NC+++

08/03/2024

17

บทที่ 17 กินเด็ก

08/03/2024

18

บทที่ 18 ฝันร้ายหรือคำเตือน!

09/03/2024

19

บทที่ 19 วิ่งวุ่นเช็กข่าว

09/03/2024

20

บทที่ 20 ตามหา

10/03/2024

21

บทที่ 21 เข้ากันได้ดี NC+++

10/03/2024

22

บทที่ 22 ใส่ใจ NC+++

11/03/2024

23

บทที่ 23 แคร์

11/03/2024

24

บทที่ 24 โรงหนัง NC+++

11/03/2024

25

บทที่ 25 เป็นข่าว

11/03/2024

26

บทที่ 26 ฝากด้วยนะ

11/03/2024

27

บทที่ 27 อาร์ตรักวินะครับ

11/03/2024

28

บทที่ 28 ตัดสินโทษ

11/03/2024

29

บทที่ 29 ข่าวเธอ

11/03/2024

30

บทที่ 30 กลับมาแล้ว

11/03/2024

31

บทที่ 31 ตอนจบ

11/03/2024