พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
50
ชม
12
บท

แนวยูริสายโหด เลขาสาวหมวยกับบอสสาวหน้าอินเตอร์ บอสสาวทำทุกอย่างเพื่อจะให้ได้นางเอกมาครอบครอง

บทที่ 1 ตบเจ้าของบริษัท

พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

ตอน ตบเจ้าของบริษัท

ยามเช้าตรู่ในเมืองหลวงที่ผู้คนพลุกพล่าน หนุ่มสาววัยทำงานกำลังเดินและวิ่งอยู่บนฟุตบาทอย่างรีบร้อน

ท่ามกลางหลายพันชีวิตที่กำลังดิ้นรน สาวหน้าใสคนหนึ่งกำลังยืนนิ่ง เงยมองท้องฟ้าและยิ้มอย่างมีความหวัง เธอสวมแว่นสายตาอันใหญ่ดูน่ารักแบบอาหมวย

"วันนี้หนูจะสัมภาษณ์งาน ขอให้ผ่านด้วยเถิด"

ซ่า!

หมวยอฐิษฐานจบฝนก็ลงเม็ดพลันใด ผู้คนต่างแตกกระเจิงหาที่หลบ สาววัยยี่สิบสองกลับเดินยิ้มเข้ามาหน้าตึกใหญ่ ที่ทำการบริษัทอสังหาแนวหน้าของประเทศ

เสื้อเชิ้ตขาวแขนยาวและกระโปรงแหวกข้างสีดำเปียกชุ่ม เรือนร่างเพรียวขาวและส่วนสูง168ซม.มาหยุดยืนอยู่หน้าประตูกระจกทางเข้าตึกสูงระฟ้า

"มาสัมภาษณ์งานค่ะ" หมวยเอ่ยและยื่นใบนัดจากฝ่ายบุคคลให้หนุ่มร่างใหญ่

"ตำแหน่งอะไรครับ" รปภ.ที่ยืนคุมประตูถาม

"เลขานุการผู้บริหารค่ะ" หมวยตอบและจับแว่นสายตากระชับให้เข้าที่

"เชิญครับ เอ่อ ผมแนะนำให้เช็ดเสื้อผ้าและจัดผมให้เข้าที่ก่อนนะครับ'

"ห๊ะ ยังไม่ดีหรือคะ" หมวยถามและยืนเขย่งเท้าส่องเงาตัวเองในประตูกระจก

"คือคุณเอสเทอร์ค่อนข้างเนี๊ยบเลยน่ะครับ" หนุ่มร่างใหญ่กำยำตอบ

"อ้อค่ะ เดี๋ยวไปจัดการข้างในนะคะ" หมวยเอ่ยแล้วก้มลอดแขนรปภ.วิ่งเข้ามาในตึก เหลือบมองนาฬิกาข้อมือก็เกือบจะถึงเวลานัดหวุดหวิด เธอรีบวิ่งมากลิฟท์แล้วเข้ามายืนส่องกระจกในลิฟท์ ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับผมและเสื้อไปพลางๆจนลืมกดชั้นที่จะขึ้น

"ตาย แป้งหลุด เห็นรอยช้ำเลย" หมวยเอ่ยขณะเอียงใบหน้ารูปไข่หน้ากระจก เห็นรอยแผลฟกช้ำที่แก้มจางๆ เป็นรอยที่เธอโดนแฟนตบตอนทะเลาะกันเมื่อวันก่อน

มือน้อยล้วงแป้งพับในกระเป๋าสะพายข้างออกมา

จู่ๆประตูลิฟท์ก็เปิดออก อุ๊ย! หมวยตกใจหมุนตัวมากดชั้น99

"ชั้นไหนคะ" เธอถามสาวสวยในชุดสูทกระโปรงหนังแหวกข้างสีดำ พอเจ้าของเรือนร่างที่สูงราวๆ170ไม่ตอบเธอก็หันมามองและอ้าปากค้าง

ผู้หญิงที่เธอถามกำลังยืนกอดอก ใบหน้าสวยคมอินเตอร์แบบสาวลูกครึ่ง อายุอานามก็ราวๆยี่สิบต้นๆ

ผมยาวสลวยสีน้ำตาลแดง ผิวพรรณเนียนขาว สัดส่วนเพรียวสง่า หาตำหนิใดไม่เจอเลย

"คุณ จะไปชั้นไหนคะ" หมวยถามย้ำ.

"มาสัมภาษณ์งานเหรอ" สาวสวยถามกลับ

"ค่ะ"

"งั้นไปชั้นเดียวกันกับเธอแหละ" สาวสวยตอบโดยไม่หันมอง

ชิ! หมวยเบ้ปากก่อนจะหันข้างมาส่องกระจกแล้วเติมแป้งปิดรอยช้ำที่แก้มขวา จู่ๆสาวสวยก็แอบมองด้วยความสงสัย

หล่อนเพิ่งสังเกตุเห็นว่าเด็กสาวคนข้างๆเป็นสาวไทยเชื้อสายจีนที่ขาวสวยหน้าใสวัยพอๆกัน

"หืม แก้มไปโดนอะไรมา" สาวสวยเอ่ยแล้วเดินเข้าโอบเอว แขนอีกข้างพาดบ่าหมวยและเอามือยกจับแก้มขวาอันนิ่มนุ่มในสภาพมองกระจกไปพร้อมๆกัน

"ไม่มีอะไรค่ะ" หมวยตอบและปัดมืออันเรียวสวยออกจากแก้มตัวเอง

อุ๊ย! จู่ๆเธอกลับโดนหล่อนจับหมุนตัวไปยืนมองหน้าแบบหายใจรดกัน

มือข้างขวาของหล่อนยกจับคางหมวยให้เงยขึ้น นิ้วโป้งลูบริมฝีปากสีชมพูอันนุ่มนิ่มอิ่มเอิบของหมวยแบบปาดจากขวามาซ้าย

หลังมืออีกข้างลูบแก้มขวาที่เป็นรอยฟกช้ำบางๆ

"ความสวยของเธอไม่ควรต้องโดนใครทำร้ายเลยนะ"

"อย่ารักคนอื่นจนโง่"

สาวสวยพ่นลมปากใส่หน้าหมวย ขณะที่เธอยืนตัวแข็งทื่อ

หล่อนค่อยๆก้มลงมาช้าๆจนปลายจมูกโด่งพุ่งจิ้มจมูกน้อยของหมวยจนบู้บี้สีแดง

จุ๊บ! ริมฝีปากสีแดงอันเรียวบางบดเม้มริมฝีปากชมพูอันนุ่มนิ่มของหมวยอย่างโหยหา

นี่คุณ! หมวยเพิ่งได้สติ เธอผงะถอยแล้วง้างแขนขึ้นสูง ฟาดมือน้อยลงบนใบหน้าอันคมสวยจนสะบัดหัน

เพี๊ยะ!

ฮิ! ๆ สาวสวยกลับแสยะยิ้มโดยไม่มีเสียงร้องซักแอะ

ติ๊ง! ลิฟท์เปิดตรงหน้าชั้น99พอดิบพอดี

แก๊ก! ๆ ๆ หมวยรีบวิ่งออกมาด้วยอาการสับสน ทั้งโมโหและอับอาย แววตาของผู้หญิงคนเมื่อคู่ช่างน่ากลัว เหมือนกับว่าหล่อนสามารถรู้ความลับอะไรก็ตามของเราได้ทั้งหมด

แฮ่ก! ๆ ๆ สาวแว่นมายืนหอบหายใจอยู่หน้าห้องผู้บริหาร เลขาหน้าห้องเห็นเข้าก็ลุกเดินดุ่มๆมาหาด้วยความร้อนรน

"คุณหมวยมาแล้วเหรอคะ รีบเข้าไปรอข้างในเลยค่ะ"

"ค่ะ" หมวยตอบเลขาสาวแล้วเดินเข้ามายืนในห้องผู้บริหาร เธออ้าปากค้างเมื่อเห็นห้องทำงานส่วนตัวที่กว้างขวาง

เดินไปรอบๆห้องเห็นโต๊ะทำงาน โต๊ะรับแขก ทีวีจอใหญ่และมีแม้กระทั่งเตียง วิวข้างนอกมองเห็นในมุมมอง180องศา เห็นแม่น้ำ ท่าเรือ และเมืองแทบทั้งหมด

แก๊ก! ๆ ๆ สาวสวยในชุดสูทและกระโปรงหนังแหวกข้างเพิ่ฝเดินตามเข้ามาด้วยรองเท้าส้นสูง

โครม! ประตูห้องทำงานปิดลงด้วยเสียงดังจนสาวแว่นหันกลับมา

"คุณ" หมวยอ้ำอึ้งขณะมองหน้าสาวสวยที่แก้มแดงเป็นรอยมือ

"นั่งสิ" หล่อนเอ่ยและผายมือไปทางโซฟารับแขกหน้าทีวีจอยักษ์

"คุณคือ"

"คุณเอสเทอร์เหรอคะ" หมวยเอ่ย

"ใช่ นั่งสิ" บอสสาวตอบ

"เมื่อกี๊หนูขอโทษนะคะ คือหนูขอสละสิทธิ์สัมภาษณ์ค่ะ" หมวยยกมือไหว้แล้ววิ่งผ่านหน้าบอสสาวไปดื้อๆ

ทว่าพอมาจับประตูห้องกลับเปิดไม่ออก มันแน่นและหนักอึ้งอย่างผิดปกติ

"มันล็อคจากข้างนอกน่ะ เธอออกไปไหนไม่ได้หรอก"

"จนกว่าฉันจะสัมภาษณ์เสร็จ"

คุณเอสเทอร์เอ่ยขณะลงมานั่งไขว่ห้างรอบนโซฟาหรู

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ตำนานตาม่วง

ตำนานตาม่วง

Wald Bridges
5.0

"เธอคือผู้ฝึกสัตว์ร้ายที่มีดวงตาสีม่วงอันเป็นเอกลักษณ์ในศตวรรษที่ 24 เมื่อเธอเกิดใหม่เป็นหญิงตั้งครรภ์ ดวงตาของเธอถูกขุดออก การฝึกฝนของเธอถูกทำลาย ตัวตนของเธอถูกพรากไป และลูกชายของเธอถูกไอ้สารเลวและผู้หญิงใจร้ายแย่งชิงไป! จะทนกับสิ่งนี้ได้อย่างไร! จากนั้นเธอใช้ชีวิตกับลูกสาว ปราบสัตว์ร้ายทั้งหมดด้วยดวงตาสีม่วงของเธอ จัดการทุกคนที่หาเรื่องพวกเขา และในที่สุดก็พบกับราชาเทพชั่วร้ายที่พาลูกชายของเธอไปจนได้ ลูกตัวน้อย ""แม่ มีผู้ชายคนหนึ่งที่บอกว่าตราบใดที่หนูเรียกเขาว่าพ่อ เขาจะมอบภูเขาทองคำให้หนู"" ผู้หญิง ""ถามเขาหน่อยว่าเขามีอีกไหม ฉันสามารถเรียกเขาว่าพ่อได้ด้วยนะ"" ราชาเทพกัดฟัน ""สาวน้อย ลูกทั้งสองเป็นของฉัน และตัวเธอก็เป็นของฉันด้วย"""

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

เสด็จอาเลิกตามใจพระชายาสักทีเถอะ

Pinkygirl
4.8

ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

จากเมียส้มหล่นสู่หญิงแกร่ง

Arvin Bikoff
5.0

หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

ข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี

มาชาวีร์
4.4

เมื่อยมทูตหน้าใหม่ดึงวิญญาณมาผิดดวง เพื่อรักษาไว้ซึ่งสมดุลของโลกวิญญาณ หลินลู่ฉีผู้มีปราณมงคลในยุคปัจจุบัน จึงถูกส่งไปยังต่างโลก สวมร่างเด็กน้อยวัยสามขวบ ที่เพิ่งถูกงูกัดตายด้านหลังอารามเต๋า เจ้าอาวาสไม่อาจยอมรับวิญญาณสวมร่างได้ แต่เมื่อขับไล่วิญญาณร้ายออกจากร่างกายไม่ได้ จึงจำเป็นต้องขับไล่คน ออกจากอารามแทน ++++ "อนิจจาวาสนาเด็กน้อยได้ดับสิ้นลงแล้ว จี้คงเตรียมพิธีสวดส่งวิญญาณให้นางเถอะ" นักพรตเฒ่าสั่งการลูกศิษย์ตัวน้อย หันหลังหมายจะเดินกลับไปยังที่พักของตน "ขอรับท่านอาจารย์" จี้คงขานรับคำสั่ง หันไปเตรียมสิ่งของสำหรับทำพิธีสวดส่งวิญญาณผู้ตาย ทว่าผ่านไปเพียงอึดใจเดียว "อ๊ากกก ! มีผี !" เสียงกรีดร้องดังลั่น ร่างเล็ก ๆ ของเขาวิ่งไปหลบอยู่ด้านหลังผู้เป็นอาจารย์ "จี้คงมีอะไร" "นะนางลืมตาขอรับท่านอาจารย์" เด็กน้อยชี้นิ้วสั่น ๆ ไปที่ศพบนพื้น "ว่าอย่างไรนะ" นักพรตเฒ่ารีบตรงไปคุกเข่าอยู่ด้านข้างศพ เห็นเปลือกตาของนางขยับไปมา ก่อนจะปรือลืมขึ้นอย่างลำบากยากเย็น "นี่มัน...เป็นไปไม่ได้" รีบคว้าข้อมือของเด็กน้อยมาจับชีพจรดู ดวงตาของนักพรตเฒ่ามืดมนลงในทันที แตะนิ้วทำนายชะตา นี่มันคือการสลับร่างเปลี่ยนวิญญาณ ดึงตัวลูกศิษย์ถอยหลังไปสามก้าว "ผีร้ายตนไหนกล้ามาสวมร่างคนตาย จงออกไปเสีย !" ผีร้ายที่ว่ากำลังมึนงงกับเหตุการณ์ตรงหน้า จำได้ว่าเธอกำลังขับรถกลับบ้าน ใช่แล้ว เกิดอุบัติเหตุขึ้น มีรถบรรทุกเสียหลัก พุ่งมาชนรถของเธอ จากนั้นทุกอย่างก็ดับวูบไป ท่าทางเหม่อลอยไร้สติของนางทำนักพรตเฒ่าหวาดระแวงในทันที เตรียมหยิบยันต์ป้องกันภูตผีออกมา ขณะที่เด็กน้อยยกฝ่ามือของตัวเองขึ้นเพ่งมองอย่างประหลาดใจ ดวงตาคู่กลมน้อยกลอกกลิ้งไปมาอย่างสับสน นิ้วมือสั้น ๆ นี่มันอะไร ขยับปลายเท้าเข้าหากัน ขาก็สั้น พลิกฝ่ามือตัวเองไปมา สีหน้าคล้ายคนอยากร้องไห้ นี่มันโลกถล่มใส่หัวของเธอหรืออย่างไรกัน เปรี๊ยะ ! ยันต์ขับไล่ภูตผีถูกปาใส่นางสุดแรง ก่อนที่มันจะปลิวร่อนลงไปกองอยู่บนพื้น ยันต์ไม่เกิดการเผาไหม้ ผีร้ายยังคงอยู่ในร่างกายของเด็กน้อย "เจ้า ๆ ๆ ออกไปจากร่างของนางเดี๋ยวนี้ !" นักพรตเฒ่าชี้นิ้วพร้อมดึงยันต์สายฟ้าฟาดออกมาอีกแผ่น นี่นับเป็นยันต์ที่ทรงพลังที่สุดของเขาแล้ว รีบปาใส่เด็กน้อยสุดแรง เปรี๊ยะ ! ทว่าไร้ผลอยู่ดี... ตาเฒ่านี่เล่นตลกอะไรกัน... [นิยาย3เล่มจบ 252ตอน]

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ