พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

nugkeanransawat

5.0
ความคิดเห็น
50
ชม
12
บท

แนวยูริสายโหด เลขาสาวหมวยกับบอสสาวหน้าอินเตอร์ บอสสาวทำทุกอย่างเพื่อจะให้ได้นางเอกมาครอบครอง

บทที่ 1 ตบเจ้าของบริษัท

พ่ายรักบอสสาวร้ายมารยา

ตอน ตบเจ้าของบริษัท

ยามเช้าตรู่ในเมืองหลวงที่ผู้คนพลุกพล่าน หนุ่มสาววัยทำงานกำลังเดินและวิ่งอยู่บนฟุตบาทอย่างรีบร้อน

ท่ามกลางหลายพันชีวิตที่กำลังดิ้นรน สาวหน้าใสคนหนึ่งกำลังยืนนิ่ง เงยมองท้องฟ้าและยิ้มอย่างมีความหวัง เธอสวมแว่นสายตาอันใหญ่ดูน่ารักแบบอาหมวย

"วันนี้หนูจะสัมภาษณ์งาน ขอให้ผ่านด้วยเถิด"

ซ่า!

หมวยอฐิษฐานจบฝนก็ลงเม็ดพลันใด ผู้คนต่างแตกกระเจิงหาที่หลบ สาววัยยี่สิบสองกลับเดินยิ้มเข้ามาหน้าตึกใหญ่ ที่ทำการบริษัทอสังหาแนวหน้าของประเทศ

เสื้อเชิ้ตขาวแขนยาวและกระโปรงแหวกข้างสีดำเปียกชุ่ม เรือนร่างเพรียวขาวและส่วนสูง168ซม.มาหยุดยืนอยู่หน้าประตูกระจกทางเข้าตึกสูงระฟ้า

"มาสัมภาษณ์งานค่ะ" หมวยเอ่ยและยื่นใบนัดจากฝ่ายบุคคลให้หนุ่มร่างใหญ่

"ตำแหน่งอะไรครับ" รปภ.ที่ยืนคุมประตูถาม

"เลขานุการผู้บริหารค่ะ" หมวยตอบและจับแว่นสายตากระชับให้เข้าที่

"เชิญครับ เอ่อ ผมแนะนำให้เช็ดเสื้อผ้าและจัดผมให้เข้าที่ก่อนนะครับ'

"ห๊ะ ยังไม่ดีหรือคะ" หมวยถามและยืนเขย่งเท้าส่องเงาตัวเองในประตูกระจก

"คือคุณเอสเทอร์ค่อนข้างเนี๊ยบเลยน่ะครับ" หนุ่มร่างใหญ่กำยำตอบ

"อ้อค่ะ เดี๋ยวไปจัดการข้างในนะคะ" หมวยเอ่ยแล้วก้มลอดแขนรปภ.วิ่งเข้ามาในตึก เหลือบมองนาฬิกาข้อมือก็เกือบจะถึงเวลานัดหวุดหวิด เธอรีบวิ่งมากลิฟท์แล้วเข้ามายืนส่องกระจกในลิฟท์ ใช้ผ้าเช็ดหน้าซับผมและเสื้อไปพลางๆจนลืมกดชั้นที่จะขึ้น

"ตาย แป้งหลุด เห็นรอยช้ำเลย" หมวยเอ่ยขณะเอียงใบหน้ารูปไข่หน้ากระจก เห็นรอยแผลฟกช้ำที่แก้มจางๆ เป็นรอยที่เธอโดนแฟนตบตอนทะเลาะกันเมื่อวันก่อน

มือน้อยล้วงแป้งพับในกระเป๋าสะพายข้างออกมา

จู่ๆประตูลิฟท์ก็เปิดออก อุ๊ย! หมวยตกใจหมุนตัวมากดชั้น99

"ชั้นไหนคะ" เธอถามสาวสวยในชุดสูทกระโปรงหนังแหวกข้างสีดำ พอเจ้าของเรือนร่างที่สูงราวๆ170ไม่ตอบเธอก็หันมามองและอ้าปากค้าง

ผู้หญิงที่เธอถามกำลังยืนกอดอก ใบหน้าสวยคมอินเตอร์แบบสาวลูกครึ่ง อายุอานามก็ราวๆยี่สิบต้นๆ

ผมยาวสลวยสีน้ำตาลแดง ผิวพรรณเนียนขาว สัดส่วนเพรียวสง่า หาตำหนิใดไม่เจอเลย

"คุณ จะไปชั้นไหนคะ" หมวยถามย้ำ.

"มาสัมภาษณ์งานเหรอ" สาวสวยถามกลับ

"ค่ะ"

"งั้นไปชั้นเดียวกันกับเธอแหละ" สาวสวยตอบโดยไม่หันมอง

ชิ! หมวยเบ้ปากก่อนจะหันข้างมาส่องกระจกแล้วเติมแป้งปิดรอยช้ำที่แก้มขวา จู่ๆสาวสวยก็แอบมองด้วยความสงสัย

หล่อนเพิ่งสังเกตุเห็นว่าเด็กสาวคนข้างๆเป็นสาวไทยเชื้อสายจีนที่ขาวสวยหน้าใสวัยพอๆกัน

"หืม แก้มไปโดนอะไรมา" สาวสวยเอ่ยแล้วเดินเข้าโอบเอว แขนอีกข้างพาดบ่าหมวยและเอามือยกจับแก้มขวาอันนิ่มนุ่มในสภาพมองกระจกไปพร้อมๆกัน

"ไม่มีอะไรค่ะ" หมวยตอบและปัดมืออันเรียวสวยออกจากแก้มตัวเอง

อุ๊ย! จู่ๆเธอกลับโดนหล่อนจับหมุนตัวไปยืนมองหน้าแบบหายใจรดกัน

มือข้างขวาของหล่อนยกจับคางหมวยให้เงยขึ้น นิ้วโป้งลูบริมฝีปากสีชมพูอันนุ่มนิ่มอิ่มเอิบของหมวยแบบปาดจากขวามาซ้าย

หลังมืออีกข้างลูบแก้มขวาที่เป็นรอยฟกช้ำบางๆ

"ความสวยของเธอไม่ควรต้องโดนใครทำร้ายเลยนะ"

"อย่ารักคนอื่นจนโง่"

สาวสวยพ่นลมปากใส่หน้าหมวย ขณะที่เธอยืนตัวแข็งทื่อ

หล่อนค่อยๆก้มลงมาช้าๆจนปลายจมูกโด่งพุ่งจิ้มจมูกน้อยของหมวยจนบู้บี้สีแดง

จุ๊บ! ริมฝีปากสีแดงอันเรียวบางบดเม้มริมฝีปากชมพูอันนุ่มนิ่มของหมวยอย่างโหยหา

นี่คุณ! หมวยเพิ่งได้สติ เธอผงะถอยแล้วง้างแขนขึ้นสูง ฟาดมือน้อยลงบนใบหน้าอันคมสวยจนสะบัดหัน

เพี๊ยะ!

ฮิ! ๆ สาวสวยกลับแสยะยิ้มโดยไม่มีเสียงร้องซักแอะ

ติ๊ง! ลิฟท์เปิดตรงหน้าชั้น99พอดิบพอดี

แก๊ก! ๆ ๆ หมวยรีบวิ่งออกมาด้วยอาการสับสน ทั้งโมโหและอับอาย แววตาของผู้หญิงคนเมื่อคู่ช่างน่ากลัว เหมือนกับว่าหล่อนสามารถรู้ความลับอะไรก็ตามของเราได้ทั้งหมด

แฮ่ก! ๆ ๆ สาวแว่นมายืนหอบหายใจอยู่หน้าห้องผู้บริหาร เลขาหน้าห้องเห็นเข้าก็ลุกเดินดุ่มๆมาหาด้วยความร้อนรน

"คุณหมวยมาแล้วเหรอคะ รีบเข้าไปรอข้างในเลยค่ะ"

"ค่ะ" หมวยตอบเลขาสาวแล้วเดินเข้ามายืนในห้องผู้บริหาร เธออ้าปากค้างเมื่อเห็นห้องทำงานส่วนตัวที่กว้างขวาง

เดินไปรอบๆห้องเห็นโต๊ะทำงาน โต๊ะรับแขก ทีวีจอใหญ่และมีแม้กระทั่งเตียง วิวข้างนอกมองเห็นในมุมมอง180องศา เห็นแม่น้ำ ท่าเรือ และเมืองแทบทั้งหมด

แก๊ก! ๆ ๆ สาวสวยในชุดสูทและกระโปรงหนังแหวกข้างเพิ่ฝเดินตามเข้ามาด้วยรองเท้าส้นสูง

โครม! ประตูห้องทำงานปิดลงด้วยเสียงดังจนสาวแว่นหันกลับมา

"คุณ" หมวยอ้ำอึ้งขณะมองหน้าสาวสวยที่แก้มแดงเป็นรอยมือ

"นั่งสิ" หล่อนเอ่ยและผายมือไปทางโซฟารับแขกหน้าทีวีจอยักษ์

"คุณคือ"

"คุณเอสเทอร์เหรอคะ" หมวยเอ่ย

"ใช่ นั่งสิ" บอสสาวตอบ

"เมื่อกี๊หนูขอโทษนะคะ คือหนูขอสละสิทธิ์สัมภาษณ์ค่ะ" หมวยยกมือไหว้แล้ววิ่งผ่านหน้าบอสสาวไปดื้อๆ

ทว่าพอมาจับประตูห้องกลับเปิดไม่ออก มันแน่นและหนักอึ้งอย่างผิดปกติ

"มันล็อคจากข้างนอกน่ะ เธอออกไปไหนไม่ได้หรอก"

"จนกว่าฉันจะสัมภาษณ์เสร็จ"

คุณเอสเทอร์เอ่ยขณะลงมานั่งไขว่ห้างรอบนโซฟาหรู

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ nugkeanransawat

ข้อมูลเพิ่มเติม
บาปนี้ขอเก็บไว้เอง

บาปนี้ขอเก็บไว้เอง

นิยายสั้น

5.0

ชิสา สาวใหญ่วัยสี่สิบปีที่ยังสดสวย เธอมีรูปร่างอิ่มอวบสูงยาวเข่าดี ผิวกายเธอขาวออร่า มองดูนวลเนียนชุ่มฉ่ำไปเสียทุกส่วน อกเป็นอก เอวเล็กคอดสะโพกผายกลมด้วยยังไม่เคยมีลูก ตูดงอนใหญ่กลมกลึงสะกดสายตาแบบสาวฟิตเนส แก้มใหญ่ตาโตแบบมีความผู้ดี ผมยาวสลวยทำให้คุณแม่ดูเด็กลงมาก ชิสาแต่งงานกับสามีที่เป็นเจ้าของกิจการศูนย์การค้าหลายแห่ง เค้ามีลูกชายสามคนและลูกสาวหนึ่งคน ทุกคนจึงเป็นลูกเลี้ยงที่เธอดูแลประคบประหงมมาตั้งแต่วัยอนุบาล ทว่าพอสามีเสียไปไม่กี่วันเรื่องแปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้น ลูกชายคนโตเริ่มเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวคุณแม่ ไหนจะลูกเลี้ยงฝาแผดที่แอบถ้ำมอง และลูกสาวคนเล็กก็ชอบพาเพื่อนๆมามั่วสุมในบ้าน สุดท้ายคุณแม่ก็พลาดท่าเสียทีให้กับลูกที่เลี้ยงมากับมือตัวเองจนได้ จะเป็นยังไงต่อไป จะมองหน้ากันติดไหม เชิญติดตามได้ต่อจากนี้..

หนังสือที่คุณอาจชอบ

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

บุตรเช่นข้า หาได้ต้องการบิดาเช่นท่าน

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

สวนฟาร์มมหัศจรรย์ยุค80

จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ
5.0

เซี่ยถิงถิง ย้อนเวลากลับมาในวันที่แฟนหนุ่มได้บอกเลิกกับเธอ เด็กสาวที่มากความสามารถจากหมู่บ้านเชิงเขาเล็กๆ ครอบครัวของเธอเป็นเกษตรกรมา 13 ชั่วอายุคน เซี่ยถิงถิงถือว่าเป็นปัญญาชนคนแรกของหมู่บ้าน ตลอดเวลาเด็กสาวที่หน้าตาสะสวยและเรียนดีผู้นี้ เป็นคนที่เชื่อฟังคำสั่งสอนของครอบครัวและค่อนข้างจะหัวโบราณอยู่บ้าง นี่จึงเป็นสาเหตุให้แฟนหนุ่มของเธอมีอันต้องเลิกรากันไปเพราะถิงถิงไม่เคยหลับนอนกับเขา นั่นถือว่าเป็นการหมื่นเกียรติของตัวเธอเอง แต่สาเหตุที่แท้จริงแล้วแฟนหนุ่มของเธอเพียงต้องการเกาะกิ่งไม้สูงเพื่อความก้าวหน้าเพียงเท่านั้น เพียงเพราะถิงถิงมาจากครอบครัวชาวนาในชนบทไม่มีแรงสนับสนุนเขาให้ปีนป่ายขึ้นไปอยู่บนกิ่งไม้สูงได้ตามที่เขาต้องการ เขาจึงต้องหันหลังให้กับถิงถิงเพื่อไปเกาะขาลูกสาวนายทหารยศใหญ่ที่มีฐานะร่ำรวยและพร้อมสนับสนุนเขาในสิ่งที่เขาต้องการ ถิงถิงเองถึงแม้จะเสียใจมาก แต่สำหรับเธอแล้ว ชาวนาแล้วอย่างไร ชาวนาก็ถือว่ามีเกียรติ คุณรังเกียจชาวนาก็อย่ากินข้าวที่ชาวนาปลูกก็แล้วกัน ในเวลาชั่วข้ามคืนจากความรักที่เธอมีให้แฟนหนุ่มแต่ตอนนี้เธอมีเพียงความรังเกียจและเสียใจที่มองคนผิดไปเท่านั้น ถิงถิงตัดสินใจลาออกจากงานและเก็บกระเป๋ากลับบ้านเกิด เธอจะพลิกภูเขาแห้งแล้งที่บ้านเกิดให้เป็นแหล่งอาหาร อันอุดมสมบูรณ์ เธอจะทำให้คนที่ดูถูกเธอได้เห็นว่า เกษตรกรนั้นหาได้ต่ำต้อยไม่ เธอจะต้องร่ำรวยเพราะอาชีพของเธอให้ได้ในสักวันและจะตอกหน้าคนพวกนั้นคืนให้สาสม แต่ที่น่าอับอายที่สุดไม่ใช่ถูกแฟนหนุ่มบอกเลิกในที่สาธารณะ แต่เป็นเธอที่เดินเหยียบเปลือกกล้วยแล้วลื่นล้มหัวฟาดต่างหาก เพราะความโมโหทำให้ไม่ทันได้มองทาง นี่ถือว่าตายด้วยความอับอายและคับแค้นใจมากที่สุด ขอบคุณพระเจ้าที่ให้โอกาสเธอได้กลับมา

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

ซีอีโอผู้อ่อนแอต้องง้อเธอทุกวัน

Elsworth Underwood
5.0

เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

คุณท่าน คุณนายมาหาอีกแล้ว

Thacher
5.0

ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ