Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
โซ่คล้องรักอสูร

โซ่คล้องรักอสูร

คุณธิดา

5.0
ความคิดเห็น
9.1K
ชม
19
บท

เขาทำให้เธอท้อง แล้วทิ้งไป พอวันหนึ่งกลับมาจะมาทวงหาความเป็นพ่อ ทั้งที่วันนั้น เขาบอกว่า “ไปเอาออกเสีย” ------------------ “นี่คืออะไร” ใบหน้าเข้มคิ้วขมวดเข้าหากัน จ้องมองที่ตรวจครรภ์ในมือ แม้จะรู้อยู่แล้ว แต่ก็อยากจะถามให้ได้ยินกับหูของตัวเอง “พี่ราม แป้งท้องค่ะ” น้ำตานองหน้า ในใจเหมือนจะรู้คำตอบของคนตรงหน้าอยู่แล้ว เขาเงยหน้าที่ก้มมองที่ตรวจครรภ์ในมือ ขึ้นมาจ้องหน้าของเธอ เขาถามย้ำ “พี่บอกแป้งตั้งแต่แรกๆ ว่ายังไงนะ” “นอนกับพี่ได้แต่ห้ามท้อง” รามิลกลืนน้ำลายขมๆ ลงไปในลำคอ เขาไม่อยากพูดแบบนี้เลย เขารู้ตัวดีว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ คำว่า ‘ตัดไฟเสียแต่ต้นลม’ มันก้องอยู่ในหัวของเขา นรินภัทรเหมือนถูกคำพูดของเขาตบไปที่ใบหน้าแบบจังๆ น้ำตาที่เอ่อท่วมเริ่มไหลรินอาบทั้งสองพวงแก้ม “อย่าคิดเอาลูก มาผูกมัดพี่ได้นะ อย่าคิดว่าท้องแล้วต้องให้พี่รับผิดชอบ” “แล้วพี่จะให้แป้งทำอย่างไรคะ” “ไปเอาออกเสีย”

บทที่ 1 ของที่ระลึกของอสูร

เสียงฝีเท้าของเด็กหญิงตัวน้อย ๆ วิ่งเข้ามาในบ้าน เสียงกระดิ่งที่ติดอยู่ที่ข้อเท้าดังตามติดร่างเล็ก ๆ ของเด็กหญิงเข้ามาด้วย

“มะ... แม่ แม่ แม่...” เสียงพูดที่ยังไม่เป็นคำร้องเรียกหาผู้เป็นแม่ ทำให้นรินภัทรรีบวางปากกาวาดรูปในมือลงไปไว้ที่โต๊ะ รีบลุกขึ้นมา แล้วอ้าแขนรับเอาลูกสาวที่วิ่งหน้าตั้งมาหาด้วยความคิดถึง

“เป็นไงไปเที่ยวกับคุณลุงมาสนุกไหมคะ”

“หนุก ได้กินหนมเยอะ ๆ” นรินภัทรยกหน้าขึ้นมองพี่ชาย พร้อมกับจับเอาขนมอมยิ้มในมือของลูกสาวออกมา อมยิ้มที่มักจะมีอยู่ที่หน้าแคชเชียร์ในห้างสะดวกซื้อ

“พี่ปั๊ม แป้งบอกแล้วว่าไม่ให้ชูใจกินลูกอม”

“แหม...” ใบหน้าไม่สำนึกผิด น้องสาวจึงเดินเข้าไปใส่ให้อีกตุบ

“อะ อะไรของแก ชูใจ... ก็แค่กินเล่น ๆ”

“เล่น ๆ ก็ไม่ได้ นี่พี่ไม่เห็นเหรอว่าฟันหลานกำลังสวยเห็นไหม”

“เห็นสิ” ยังตอบหน้าตาย

“ฮึ... แปรงฟันก็ยาก แล้วยังจะ... พี่นี่นะ”

“มะ... แม่อย่าตีลุงนะ” สาวน้อยชูใจรีบเข้ามาขวาง และใช้มือน้อยดึงชายเสื้อของแม่เอาไว้

“เป็นไงล่ะ เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ย” แล้วก็หันไปจับมือลูกสาวตัวน้อย พร้อมกับพาตัวเด็กตัวป้อมเข้าไปในห้องน้ำ

จากนั้นก็ได้ยินเสียงของนรินภัทรกล่อมลูกสาวตัวน้อย ๆ ให้แปรงฟันเพื่อไม่ให้ฟันผุ และจับอาบน้ำต่อเลยเพราะออกไปข้างนอกมา

อรนิลเดินอุ้ยอ้ายเข้ามาในบ้าน พร้อมกับข้าวของในมือ ณัฐกรรีบเข้าไปช่วย

“เสียงยายชูใจร้องหรือ” สีหน้าไม่ค่อยดี เพราะใกล้คลอดเต็มทีแล้ว

“อื้อ... ก็ยายแป้งนะสิ จับชูใจแปรงฟัน”

“อรก็บอกพี่แล้วนะว่าอย่าซื้อให้หลาน เป็นเรื่องแล้วไง”

“ก็...” อรนิลทำตาดุเข้าใส่ เธอพูดแบบปรามเอาไว้ก่อน

“ถ้าลูกของอรออกมาละก็ พี่จะมาตามใจแกจนเสียเด็กไม่ได้นะ”

“ทำไมต้องคิดว่าพี่จะตามใจลูกฮึ... อร” ณัฐกรจับร่างท้วม ๆ อวบ ๆ ของเมียรัก

“ก็เห็นพี่ตามใจชูใจไงคะ”

“ก็พี่สงสารหลานนี่นา” พลางกระซิบกระซาบใกล้หูของอรนิล เรื่องนี้ณัฐกรรู้ว่าเขาไม่ควรพูด

การเอ่ยแบบนี้หากนรินภัทรมาได้ยินจะเสียใจ การท้องลูกไม่มีพ่อ แถมยังเรียนไม่จบอีกด้วย กลายเป็นปมด้อยที่อยู่ในใจของนรินภัทรตลอดมา

ดีที่ณัฐกรตัดสินใจพาน้องสาวมาอยู่ด้วยที่บ้านของอรนิลที่กระบี่เพื่อหนีความอับอาย และคำถามที่จะเกิดขึ้นจากคนรอบข้าง

นรินภัทรท้องโดยที่ฝ่ายชายปฏิเสธ ทำให้หญิงสาวเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากที่เคยเป็นคนร่าเริง ก็เอาแต่เก็บตัว และเก็บปากเก็บคำ ซึ่งก็ยังทำให้ทั้งสองคนผัวเมียเป็นห่วงมาตลอด

ในตอนที่น้องสาวจบ ม. หก แม่ที่รักเธอมากก็จากไปด้วยโรคร้าย พอต่อมาสองเดือนพ่อก็มาประสบอุบัติเหตุจากไปอีกคน ในตอนนั้นณัฐกรเป็นห่วงนรินภัทรมากว่าจะประคองชีวิตไม่อยู่ แต่พอมีแฟน นรินภัทรก็ดีขึ้น

และแล้วโชคชะตายังมาเล่นตลกอีก คนที่น้องสาวกะจะฝากชีวิต ดันมาปฏิเสธ ซึ่งตอนนั้นนรินภัทรจะขึ้นปีสี่อยู่แล้ว การท้องมีลูก ผู้ชายบอกให้ไปทำแท้ง แต่น้องสาวเลือกที่จะเก็บลูกเอาไว้

ดีหน่อยที่ตอนเรียน ในสายที่นรินภัทรเลือกเรียนมีสอนการวาดรูป เธอก็ชอบด้วย จึงได้ทำอาชีพเป็นนักวาดการ์ตูนเพื่อทำปกนิยาย ลายเส้นและการลงสีของนรินภัทรที่เป็นเอกลักษณ์ เธอมีรายได้พอเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง ไม่ได้ทำความลำบากให้กับพี่ชายและพี่สะใภ้

อีกทั้งนรินภัทรเป็นคนที่มีความตั้งใจสูง จึงทำให้งานออกมาเร็ว และออกมาสวย เดือนหนึ่งเธอรับงานวาดสี่ห้าปก ก็สามารถทำเงินเข้ากระเป๋าไปอย่างสบาย ๆ

นรินภัทรอุ้มลูกสาวที่อาบน้ำแต่งตัวสวยออกมาข้างนอก

ใบหน้าของเด็กหญิงชูใจขาววอก ใบหน้ากลมแป้นยิ้มร่า พอเท้าแตะพื้นก็รีบวิ่งมาหาคุณลุง

“ลุงปั๊ม”

“แป้งจะดุลูกล่ะนะ ถ้าจะดุ ให้แป้งมาดุพี่” ทำหน้างอนใส่น้องสาวด้วย และกอดร่างป้อม ๆ ของเด็กน้อยเอาไว้แบบโอ๋

นรินภัทรหันมาทำตาขวาง

“หรือพี่ปั๊มจะเอาอีกสักตุ้บหื้อ เมื่อกี้ก็โดนไปตุ้บหนึ่งแล้วยังไม่พอใช่ไหม” พร้อมง้างมือ และทำตาเขียวเข้าใส่อีก

“ก็...” พี่ชายทำท่าจะเถียง

“พอกันเลยทั้งพี่ทั้งน้อง หยุดทะเลาะกันและทำเสียงดังเลยนะ แป้งเอาของพวกนี้ไปใส่ตู้เย็นไป” พี่สะใภ้ออกคำสั่ง

“หมอเขาว่าอย่างไรบ้างพี่” เห็นหน้าตาที่บิด ๆ เบี้ยว ๆ และเหยเกก็นึกห่วง

“คงจะคลอดอาทิตย์หน้าแหละ หมอบอกแบบนั้น” พูดไปพลางเป่าลมออกจากปากไป ตรงหน้าท้องของอรนิลขมวดเกร็งแข็งขึ้นมาอีก จนคนเป็นแม่ทำหน้ามุ่ย สูดปากเสียงยาว ๆ อรนิลยกสองมือขึ้นมาลูบหน้าท้อง

“พี่ก็เตรียมของใช้เด็กอ่อนใส่ตะกร้าเอาไว้นะ”

“อื้อ” พี่ชายพยักหน้า

“จะเอาอะไรไปโรง’บาลมั้ง ก็ต้องเตรียมเอาไว้ให้เรียบร้อยเน้อ เดี๋ยวจะหาว่าแป้งไม่เตือน” นรินภัทรเดินเข้ามาพร้อมกับยิ้มเอาของที่กองใกล้เท้าพี่ชายยกขึ้น

“รู้แล้วจ้า พูดมากเสียจริงเนอะ... เนอะ” ทำหน้าพยักพเยิดกับชูใจ เด็กน้อยที่ไม่ประสาก็พยักหน้ารับ สองลุงหลานรักใคร่ใกล้ชิดกันมาก

ณัฐกรและอรนิลเปิดร้านขายน้ำชากาแฟอยู่ในตลาดสดยามเช้าที่แถวตลาดปากน้ำ ในตอนบ่ายก็จะว่าง แต่ทั้งสองก็เลือกที่จะหยุดในวันอาทิตย์ด้วย เพราะทำงานมากไปแบบไม่มีวันหยุดร่างกายก็เหนื่อยก็ล้าได้

และที่จะเปิดเร็ว ๆ นี้คือโฮสเทลที่เอาตึกมาสร้างเป็นห้องพักให้นักท่องเที่ยวแบบราคาไม่แพง ก็อยู่แถวปากน้ำด้วยเช่นเดียวกัน

“มะ... แม่พูดมาก” พูดยานคางด้วยเสียงน่ารัก แล้วส่งมือไปแตะที่หน้าท้องของคุณป้าอรนิล

“น้องอยู่ในนี้ ออกมาไว ๆ นะ จะได้มาเล่นด้วยกัน”

ทั้งลุงทั้งหลานเอาหูแนบไปกับหน้าท้องของอรนิล เธอ หยิบหมอนมาพิงด้านหลังและเอนตัวลงไปนอน แล้วพากันส่งเสียงหัวเราะคิกคัก เพราะเจ้าตัวเล็กในท้องของอรนิลแผลงฤทธิ์เดชถีบใหญ่ ทว่าอรนิลก็ทำท้องเกร็งแข็งขึ้นมาอีก

นรินภัทรรีบยกของแล้วเดินเข้าครัว สีหน้าของนรินภัทรไม่ค่อยดีนัก เธอสะเทือนใจทุกครั้งที่มองหน้าท้องที่นูนเด่นของพี่สะใภ้ ทำให้หวนนึกถึงวันที่ต้องอุ้มท้องโต ๆ โดยที่ไม่มีคนที่เธอรักคอยอยู่เคียงข้าง นึกถึงคราใดมันปวดร้าวไปทั้งหัวใจ

‘ทำไม?’ ทำไมเธอโง่แบบนั้น นรินภัทรคิดว่าการนอนกับเขาแล้ว จะทำให้เขาเห็นค่าในตัวของเธอ และเธอจะทำให้รามิลรักเธอมากยิ่งกว่าเดิม

แต่ไม่ใช่... เธอมันก็ของเล่นของเขา เวลาที่เขาเหงาและเซ็งก็เท่านั้นเอง

เพล้ง... เสียงจานตกแตก

“ยายแป้งเป็นอะไรอีก” พี่ชายตะโกนเรียกด้วยความตกใจ เขาวิ่งมาที่ในครัว

“ไม่มีอะไร ไม่มีอะไรพี่ ฉันล้างจาน แล้วมันลื่น”

พี่ชายโผล่หน้าเข้ามาพอดี

“ทำอะไรก็ระวังบ้างสิ”

แวบนั้นพี่ชายเห็นน้ำตาของเธอ นรินภัทรรีบเช็ด และหันไปหยิบที่โกยขยะกับไม้กวาด เธอทำเสแสร้งว่าไม่เป็นไรเหมือนเดิม ทั้งที่นรินภัทรก็ยังเจ็บปวดอยู่

พี่ชายเดินเข้ามาและแย่งเอาไม้กวาดไป

“พี่ทำเอง แป้งไปทำกับข้าวไป พี่อรบ่นหิวแล้ว”

“แกงส้มใช่ไหมพี่”

“อื้อ... ทำไม่ต้องเผ็ดมากนะ เพราะพี่อรท้องแก่ กินเผ็ดมากไม่ค่อยดี แล้วปลาน่ะ พี่ให้ที่ร้านทำมาให้แล้ว จัดการแกงได้เลย”

“จ้ะ” นรินภัทรหันไปสนใจทำกับข้าวต่อ

คนเป็นพี่ลอบถอนหายใจ ทำอย่างไรนะถึงจะทำน้องสาวลืมไอ้ผู้ชายเฮงซวยได้เสียที เขาโกรธผู้ชายคนนั้นมาก

ณัฐกรเคยถามนรินภัทรครั้งหนึ่งว่า ไอ้ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร ทว่าเธอก็ไม่เคยให้คำตอบ ทำให้ณัฐกรทำอะไรไม่ได้เลย ได้แต่ยอมปิดปากเงียบ

ทั้งที่เขาอยากจะไปฆ่าไอ้ผู้ชายที่ใจร้ายนั้นให้ตายไปเสียได้ก็ดี

เสียงจานที่แตกทำให้ณัฐกรตกใจ เพราะตอนที่นรินภัทรคลอดชูใจ ในวันนั้นน้องสาวก็ทำจานแตก พอเขาเข้ามาเห็นก็มีเลือดไหลออกมาจากช่องคลอดแล้ว มันเป็นภาพที่ติดตายังไม่จางหาย

“กินข้าวเสร็จแล้ว จะวาดรูปต่อก็วาดนะ พี่จะกล่อมชูใจนอนเอง”

“อื้อ” นรินภัทรรับคำสั้น ๆ

ที่กรุงเทพฯ บ้านภมรภูริน

รามิลกำรูปถ่ายที่อยู่ในมือแน่น เขาเริ่มบี้มันจนยับย่น ซองสีน้ำตาลที่วางอยู่บนโต๊ะ มีเขียนที่มุมซองตัวเล็ก ๆ ว่า ‘สำนักงานนักสืบอรรถพล’

คุณนิรันรัตน์เดินเข้ามา โดยในมือของท่านมีไม้เท้าช่วยค้ำพยุงตัว

“เอ... ช่วงนี้หนูตาออกไปข้างนอกบ่อย ๆ แล้วบางวันก็กลับเสียมืดค่ำ”

ท่านมองออกไปทางประตู ก่อนจะหันกลับมาที่ลูกชาย

“คงมีธุระมั้งครับ”

“ธุระอะไรดึก ๆ ดื่น ๆ” ท่านหันไปมองนาฬิกาจะสามทุ่มครึ่งอยู่แล้ว

รามิลรีบเก็บภาพถ่ายที่อยู่ในมือยัดลงไปในซองสีน้ำตาลตามเดิม

“รูปอะไรนะราม”

“ไม่มีอะไรครับคุณแม่” เขาไม่อยากให้มารดารู้เลยว่า ผู้หญิงที่มารดาเป็นคนหาให้ ท้ายสุดแล้ว สันดานของเธอก็ออก และทำตัวอย่างผู้หญิงชั้นต่ำ

“เมื่อเช้าคุณมณีโทรมาถามหาหนูตาเหมือนกันว่าหายไปไหน ไม่โทรไปหาคุณมณีเลย” คุณสิริมณีเป็นแม่ของลูกสะใภ้

คนเป็นแม่คงไม่ได้สังเกตใบหน้าและแววตาของลูกชายที่เจ็บปวด

“แม่นึกถึงวันที่เราล้มวันนั้น ถ้าไม่ได้คุณมณียื่นมือเข้ามาช่วย แม่ก็คงไม่ได้มานั่งหายใจอยู่ตรงนี้ และลูกก็คงไม่เรียนจบหมอจริงไหม”

นั่นแหละเป็นเหตุผลที่เขาต้องแต่งงานกับศศิตาเพื่อทดแทนบุญคุณและรักษาคำมั่นที่คุณสิริมณีขอจากแม่ของเขา

“แม่ครับ ผมว่าแม่ไปนอนเถอะ อย่าเป็นห่วงตาเลย เธอโทรหาผมแล้วว่าจะกลับบ้านห้าทุ่ม”

“หา! ห้าทุ่มเลยหรือ? หือ... มันมีอะไรดีที่นอกบ้านนะ”

“เธอชอบแบบไหน ผมก็แค่ตามใจเธอ ก็เท่านั้นเองครับแม่ ตาเขาไปที่ชอบ ๆ น่ะ ผมพาแม่กลับห้องดีกว่านะครับ” แววตาของลูกชายกล้ำกลืน เขาเข้าไปประคองมารดาให้ลุกขึ้น

“แม่ว่าหนูตาคงเหงาน่ะ ลูกก็เอาแต่ทำงาน อ้อ... แม่เอ่ยปากขอเงินจากคุณมณีแล้วนะ ที่ว่าจะเอามาเปิดคลินิกน่ะ”

รามิลก็นิ่งงันไปเช่นกัน เขากัดปาก

“ผมบอกกับแม่ตั้งหลายครั้งแล้วว่าอย่าไปขอเงินขอทองมาจากคนพวกนั้นอีก แค่เท่าที่ได้มาก่อนหน้านั้น ผมก็ชดใช้บุญคุณให้ไม่หมดแล้วครับ”

“ตาราม รามก็แต่งงานกับหนูตาแล้ว เรากับเขาเป็นทองแผ่นเดียวกัน และที่ต้องรีบทำคลินิก แกก็จะได้ไม่ต้องไปทำโรงพยาบาลอะไรนั่นอีก นี่ถ้าไม่ได้เงินจากคุณมณี ลูกก็ต้องไปทำงานใช้ทุนอีก”

รามิลดวงตาแดงก่ำ กลั้นความเจ็บปวดลึก ๆ กับการกระทำของแม่ ความอดกลั้นทำให้เขาอดปากเอาไว้ไม่ได้

“แม่ทำตัวเหมือนคนไม่มีศักดิ์ศรี ทำตัวเหมือนขอทานอยู่นะครับ แม่รู้ตัวไหม”

คุณนิรันรัตน์ชะงักฝีเท้าหันมามองหน้ารามิล

“เจ้าราม ทำไมแกพูดแบบนี้” ท่านทำเสียงเขียว

พอเห็นมารดาน้ำตาคลอ เขาก็ต้องหยุดและปิดน้ำคำที่จะหลั่งไหลออกมา

“ผมขอโทษครับแม่”

“ฮึ... แม่เลือกทำทุกอย่างก็เพื่อแก ในตอนนั้นพ่อแกทำให้แม่กับแกสุขสบายไม่ได้ แต่คุณมณีเขาให้เราสองคนได้”

“มันไร้ศักดิ์ศรี”

“แต่แกก็สุขสบาย แล้วฉันก็เป็นอย่างที่เห็น ไม่ต้องไปเฝ้ายมบาล”

“ผมเข้าใจแล้วครับแม่ ผมขอโทษ” รามิลหลับตา

“สิ่งที่แกควรทำ ก็คือ ควรทำดีกับหนูตา และคุณมณี เพราะถ้าคุณมณีตายไป สมบัติทั้งหลายก็จะเป็นของแกกับของหนูตา หนูตาเป็นลูกสาวคนเดียวนะ”

“อ้อ... แล้วอีกอย่างที่แกต้องรีบทำ คือทำให้หนูตาท้อง คุณมณีเขาก็ทวงถามมาอีกแล้ว”

“ครับ” คำตอบสั้น ๆ ปะปนอยู่ในอารมณ์ของรามิลในตอนนี้คือความขมขื่น

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ คุณธิดา

ข้อมูลเพิ่มเติม
Stumble Love รักสะดุดใจ

Stumble Love รักสะดุดใจ

โรแมนติก

5.0

กามเทพแสนกลช่างล้อเล่นกับความรักของสามคู่หนุ่มสาว ให้เกิดความรักที่มีทั้งความสุข ทั้งความทุกข์ปะปนกันไป พรหมลิขิต หรือว่า เนื้อคู่ ใครนะที่จะมีด้ายสีแดงผูกกันไว้ หากสองเราเป็นคู่กันแล้วคงไม่แคล้วกันจริงหรือ หลิน สาวน้อยจากเชียงรายผิวขาวเนียนสวย สะอาดสะอ้าน ปากนิด จมูกหน่อย ยิ้มเก่ง ขยันทำงาน และตั้งใจเรียน ไม่เคยออกนอกลู่นอกทาง จะมาเสียเอาตอนสุดท้าย กับชายหนุ่มที่ทั้งหล่อและรวย หลินจะทำอย่างไรต่อไปกับชีวิต จากสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับพี่พีค นายพีระ หรือว่า พี่พีค ซีอีโอหนุ่ม เจ้าของโรงแรมใหญ่กลางกรุง หน้าตาดีหล่อเหลา ฐานะร่ำรวย ร่างกายกำยำ หุ่นกระชากใจ เป็นที่หมายปองของสาว และเขาได้ชื่อเป็นคาสโนว่าตัวพ่อ ถ้าเขาจะคบกับผู้หญิงคนไหน เขาจะให้เวลาเธอแค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้น ชายหนุ่มผู้ที่ไม่เคยจริงจังกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ความสัมพันธ์นั้นที่มันเกิดขึ้น คือ ความผิดพลาด หรือความตั้งใจกันแน่ ในเมื่อตัวเธอรักเขาเข้าไปแล้ว ความรักที่เกิดขึ้นของหลิน เธอจะทางสมหวังในความรักหรือเปล่า พีคจงใจนอนกับหลิน หญิงสาวที่แสนจะธรรมดา ที่ทำไมดึงดูดใจเขายิ่งนัก เขาคิดยังไง มันเป็นแค่ความใคร่ หรือความต้องการของผู้ชายกันแน่ หรือ เขาแค่อยากชนะผู้หญิง ที่วิ่งหนีเขาก็เท่านั้น เพียงชั่วข้ามคืน สิ่งที่เขาทำ มันจะเปลี่ยนชีวิตของผู้หญิงคนหนึ่งไปตลอดกาล ในเรื่องยังมีอีกหลายคู่ ความรักของแพรวาและกฤษ รักแรกของกันและกัน รวมถึงความรักของพ่อหนุ่มเนื้อหอมเจ้าเสน่ห์อย่างอย่างนายภุชงค์ มาติดตามกันค่ะว่า ผู้หญิงแบบไหนจะกลายมาเป็นเจ้าสาวของพ่อหนุ่มคนนี้ และเธอคนนั้นจะเป็นคนหยุดเขาได้หรือไม่ ขนมผิงกับติ๊ดชึ่ง ทอมกับผู้ชายเนิร์ด พี่คีตากับหญิง รุ่นพี่ที่รักจริงหวังฟัน และคู่เกย์น่ารัก กุ้งเต้นกับตุ๊กตุ่น คู่วายในเรื่อง --------- เขาทำดีกับเธออย่างนี้คนเดียว หรือว่ากับผู้หญิงทุกคนนะ คิดถึงเรื่องแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกหนาวเข้าไปในใจ ‘พี่พีคคงเห็นเราเป็นของเล่นชิ้นใหม่ ของใหม่ เขาคงยังไม่เบื่อ แล้วถ้าเขาเบื่อเราล่ะ ไม่... ฉันจะไม่รอให้เขามาบอกลา หรือทิ้งฉันก่อนแน่ ๆ’ หลินรีบเก็บโต๊ะอาหาร เธอหยิบกระเป๋าถือ รีบเดินออกจากห้องไปทันที ++++++ สปอย “เอ่อ...ก็รู้แล้วลงจากตัวเขาได้ยัง” เธอผลักอกเขาเบา ๆ “ไปอาบน้ำด้วยกันนะ เดี๋ยวเขาอาบให้มี่เอง” เขาชักชวนเธอ เพราะรู้สึกตรงกลางร่างงามฉ่ำแฉะไปหมดแล้ว “มี่รู้ไหมเขามีความสุขที่สุดเลย” บอกเธอด้วยน้ำเสียงดีใจปนปลื้มสุด ๆ “อือ...” เธอยิ้มกลับส่งสายตาหวานให้ “แต่เดี๋ยวเขามีเรื่องจะถาม” ลีโอเอ่ยมาน้ำเสียงจริงจัง จ้องหน้าโดยใช้นิ้วมือของเขายึดใบหน้าเธอให้ตรึงอยู่กับที่ “เรื่องอะไร...” “ทำไมมี่ใส่ถุงยางอนามัยคล่องจัง เขายังไม่ค่อยเป็นเลย” เขาถามน้ำเสียงจับผิด เธอส่ายหน้าหน้าแดงไม่ยอมตอบ “บอกมาเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นเขาจะเอาตัวเองต่อ” พูดพลางขยับอัดแท่งลงร่องแน่น “บ้าเหรอลีโอเดี๋ยวถุงแตก” เธอร้องห้ามบิดตัวหลบปลายจมูกที่ซุกไซ้ลงมา “ไหนบอกมาก่อนเร็ว ๆ” เขาหยัดร่างใช้สองมือคร่อมหน้าเธอไม่ให้ขยับ “แหม...อยู่หอ ไอ้พวกเด็กหอมันไม่มีอะไรทำกัน ก็เลยซื้อมาลองหัดใส่ดูเผื่อได้ใช้” เธอตอบคำถามทำหน้าอาย ๆ “ผู้หญิงสมัยนี้มันจริง ๆ เลย” เขาพูดขึ้นก่อนจะก้มลงจุ๊บไปที่ปากที่กำลังจะเถียง “แต่ก็ได้ใช้เห็นไหม” “ครับที่รัก มีมี่ของลีโอเก่งไปทุกเรื่อง แต่เรื่องบนเตียงเราค่อยมาเรียนรู้พร้อมกันนะ พรุ่งนี้เขาจะหาท่าใหม่ ๆ มาบ้าง ตัวเองจะได้ไม่เบื่อ” พูดส่งเสียงทะเล้นปนทะลึ่ง “บ้า...ลีโอเนี่ย...” ว่าพลางทุบหน้าอกเขาอีกครั้ง “ไปอาบน้ำดีกว่า ดึกแล้วนะพรุ่งนี้ขอบตาเขาจะช้ำ” เธอรีบบอกเขา เพราะเลยเวลานอนมามากโขแล้ว “เขาว่าอย่างอื่นอาจจะช้ำมากกว่าขอบตาอีกนะ” พูดจบก็แกล้งกระแทกลำตัวเบา ๆ “ไอ้ลีโอ ไอ้ลามก...” “มี่เรียกเขาว่า ไอ้...ใช่ไหม ต้องลงโทษสถานเดียว” ลีโอกอดรัดมีมี่แน่น ซุกไซ้จมูกและปลายลิ้นไปทั่ว กว่าสองคนจะได้อาบน้ำนอนก็ใกล้รุ่งเต็มที...ฟ้าเหลืองเลยงานนี้

เมีย..ซาตานไร้หัวใจ

เมีย..ซาตานไร้หัวใจ

โรแมนติก

5.0

ณ ไร่สิงขร มีคุณสิงขร หรือ ดำ (40 ปี) เป็นเจ้าของ มีทั้งสวนลำไย ลิ้นจี่ บ่อเลี้ยงปลา ไร่ นา อีกเป็นพันๆ ไร่ เขาแต่งงานกับคุณเด่นนภา หรือ ไก่ มีลูกสาวคนโตชื่อ ข้าวผัด หรือ นางสาวดรุณี (18 ปี) ลูกชายคนเล็ก (15 ปี) ชื่อว่า สีหราชย์ หรือ ข้าวโพด ครอบครัวสิงขรรับเอา ไผท หรือ ไผ่ (36 ปี) เป็นเพื่อนรุ่นน้องที่เรียนรวมสถาบันเดียวกันที่มาขออาศัยพึ่งใบบุญ เพราะไผทรักกันกับดาริน (30 ปี) หรือ เหมย ลูกสาวคนจีนในตลาดเมืองกำแพงเพชร และเขาได้พาเธอออกจากบ้าน เป็นวิวาห์เหาะมาเมื่อ 5 ปี ก่อน เพราะครอบครัวของดารินจะจับเธอคลุมถุงชนกับลูกเจ๊กในตลาดเช่นเดียวกัน แต่เพราะดารินตั้งท้องลูกของไผท ก่อนสิ้นปีนั้นดารินก็ได้คลอดน้อง ผิงผิง หรือเด็กหญิงดาริกา ซึ่งกำลังน่ารักน่าชัง พูดจ้อๆ ร้องเพลงทั้งวัน สวรรค์กลั่นแกล้งคุณพ่อของดารินตามมาเจอ แล้วก็ฉุดเอาลูกสาวของพวกเขากลับไป โดยไม่ฟังเสียงร้องของไผทและเด็กสาวตัวน้อยๆ ดารินร้องไห้น้ำตาแทบเป็นสายเลือด เธอถูกบังคับให้แต่งงานกับคนที่พ่อแม่หาให้ และพาเธอไปอยู่ด้วยที่อเมริกาทันทีหลังเสร็จพิธีแต่ง ทำให้ไผทที่เคยเป็นผู้ชายที่รักลูกรักเมียทำแต่งาน เสียใจเอามากๆ เขากลายเป็นนักดื่มที่สามารถดื่มได้ทุกเวลา ภาระในการเลี้ยงดูเด็กหญิงดาริกา จึงตกเป็นของข้าวผัดไปโดยปริยาย ข้าวผัดพยายามทำดีกับน้าไผทและตั้งใจว่าจะให้เขากลับมาเป็นคนเดิมให้ได้ น้าไผทคือผู้ชายที่ดรุณีรักและประทับใจ แต่สิ่งที่เธอเดิมพันเอาไว้ คือหัวใจของเธอ และชีวิตที่เหลืออยู่ แต่อุปสรรคไม่ได้มีแค่เรื่องอายุ แต่มีทั้งคุณสิงขรและคุณเด่นนภาที่ไม่อยากเห็นลูกสาวของพวกเขาต้องได้สามีเป็นพ่อหม้ายลูกติด เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไป มาติดตามกันค่ะ

เล่ห์รักฉบับร้าย

เล่ห์รักฉบับร้าย

โรแมนติก

5.0

ด้วยคำว่า “เงิน” คำเดียว และฐานะที่ด้อยกว่า ที่ทำให้คนอย่างบุรินทร์ เขาตัดสินพวกเธอว่า เป็นพวกสิบแปดมงกุฎที่กำลังเข้ามาปอกลอกบูรณี พี่สาวของตัวเอง เขาไม่คิดว่า อติคุณ ผู้ชายที่อายุน้อยกว่าจะยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่อายุแก่กว่าเป็นสิบปีได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงแก่กว่าคนนั้น เธอมีเงิน และอรุณวนา เธอผู้เป็นพี่สาวของพี่เขยที่เขาคิดว่าเป็นตัวแสบ เธอจะต้องรับผิดชอบในการกระทำของน้องชาย เพื่อพิสูจน์ว่าความรักแท้นั่นมีอยู่จริง แต่สุดท้ายคนที่พ่ายแพ้ต่อเล่ห์ร้ายของตัวเอง ก็คือตัวเขาเอง และเมื่อถึงเวลานั้น เธอจะให้อภัยและยอมรักว่าเธอรักเขา และพร้อมที่จะใช้ชีวิตไปกับผู้ชายคนนี้ที่ตั้งแง่รังแกและรังเกียจเธอตั้งแต่ต้นหรือไม่

กรงรักร้อนสามีเฉพาะกิจ

กรงรักร้อนสามีเฉพาะกิจ

โรแมนติก

5.0

ปอป่านถูกอาเฟื่องรัตน์เรียกตัวกลับเมืองไทย แต่ในวันที่จัดงานต้อนรับเธอ คุณอากลับประกาศนี่คืองานหมั้น พร้อมกับ นายธราเทพ หญิงสาวทั้งน้อยใจและตัดพ้อว่าทำไมคุณอาทำแบบนี้ เฟื่องรัตน์ป่วยเป็นเนื้องอกที่สมองและเธอคิดว่าคงไม่มีเวลาที่เหลืออยู่บนโลกใบนี้อีกแล้ว เธอจึงตัดสินใจเลือก ธราเทพ เพื่อนและพี่จ๋าในวัยเด็กของปอป่านให้เขาเป็นสามีเฉพาะกิจของหลานสาว ธราเทพบอกกับเฟื่องรัตน์ว่าเขารักปอป่าน และเป็นผู้พิทักษ์ของเธอ ด้วยทรัพย์สินที่มากเกินไป กับคุณอาชัยนันท์ลูกนอกสมรสของคุณปู่และลูกของเขาคงสร้างปัญหาให้กับปอป่านบ้าง เธอตั้งป้อมกับเขา แต่ธราเทพจะเอาชนะหัวใจของหญิงสาวได้หรือไม่

กรงรักร้อนภรรยาคนเถื่อน

กรงรักร้อนภรรยาคนเถื่อน

โรแมนติก

5.0

เธอเป็นแค่เหยื่อของแม่เลี้ยงขี้อิจฉา และวางแผนกำจัดเธอให้ออกไปจากชีวิต แล้ววันหนึ่งยายแม่เลี้ยงก็ทำสำเร็จ เมื่อเธอถูกมอมยาและนำตัวไปขายซ่อง เขาเป็นเหมือนพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วย แต่เธอกลับคิดว่า เขาคือคนที่คิดทำลายและทำร้ายเธอ เขาเพียงเห็นเธอในครั้งแรก หัวใจของเขาก็เต้นแรง และยิ่งใกล้ชิดเธอมากเท่าใด เขาก็ประจักษ์แก่ใจว่า เขาอยากจะเป็นคนดูแลและคุ้มครองเธอไปตลอดชีวิต ต้องกราบขออภัยหากชื่อกับนามสกุลไปพ้องกับใคร และชื่อสถานที่ต่าง ๆ เป็นเพียงการสมมุติขึ้นมาเท่านั้นค่ะ คุณธิดาขอบคุณนักอ่านทุกท่านที่อุดหนุนผลงานของคุณธิดามาโดยตลอด เป็นกำลังใจที่มากล้นจนไม่อาจละจากงานเขียน คุณธิดาพยายามปั่นผลงานใหม่ ๆ ออกมาสู่สายตาของทุกท่านแบบตั้งใจ หวังว่าคงจะสนุกกับเรื่อง กรงรักร้อนภรรยาคนเถื่อนนะคะ เป็นอีกเรื่องที่อยากให้คุณได้อ่านค่ะ คำโปรย “คุณมันเป็นคนร้ายใช่ไหม คุณกล้าดียังไงถึงทำกับฉันแบบนี้” มยุรดามุ่งเข้ามาทำร้ายเขา และทุบตีอินทนิลยกใหญ่ “ไปกันใหญ่แล้วคุณ ผมเป็นคนช่วยคุณนะ” เขาหวากใส่หน้าของเธอเช่นกัน อินทนิลพยายามปกป้องตัวเอง เขารวบมือและแขนของเธอเอาไว้ แล้วกอดรัดร่างที่มุ่งจะทำร้ายเขาให้สงบนิ่งลง “หลักฐานอยู่ทนโท่ว่าคุณเป็นผู้ร้ายลักพาตัว คุณต้องการอะไรจากฉัน” เธอยังลั่นปากพูดในสิ่งที่อยากพูด รู้ทั้งรู้ว่าเสียเปรียบ และเธออยู่ในฐานะที่ไม่สามารถสู้เขาได้ด้วยซ้ำไป “จะเล่ายังไงดีนะ” อินทนิลพูดคุยกับเธอตลอดตอนที่เธอไม่ได้สติ ตอนนี้ร่างเล็ก ๆ และนุ่มนิ่มของมยุรดาอยู่ในอ้อมกอดของเขา เธอนั่งอยู่บนตักของร่างใหญ่ ลำแขนของเขาพาดกอดรัดรวบหน้าอกหน้าใจ ปลายคางแหลม ๆ ของเขาจรดวางอยู่ที่ต้นคอของเธอ ในหัวใจของมยุรดาเต้นไม่เป็นส่ำ ไม่เคยมีชายใดได้เข้ามาใกล้เธอแบบนี้ นอกจากคุณพ่อเท่านั้น อินทนิลขยับตัวให้ตัวเองนั่งดี ๆ และไม่มีทีท่าจะปล่อยหญิงสาว “อย่าทำอะไรฉันนะ ฉันกลัวแล้ว ฉันขอร้องล่ะ” เธอพูดกับเขาอย่างแผ่วเบา รับรู้ได้ถึงลมหายใจของชายหนุ่มที่เป่ารดอยู่ข้างแก้ม เขาถอนหายใจดังเฮือก เหมือนที่คุณหมอสุชาดาบอกว่า ระวังจะโดนผู้หญิงคนนี้เข้าใจผิด แล้วตอนนี้เธอก็กำลังเข้าใจเขาผิดอยู่จริง ๆ “อย่าทำอะไรฉันนะ” น้ำเสียงสั่นเครือ อินทนิลรู้สึกสงสารเธอจับใจ ไม่รู้จะเริ่มต้นเล่าบอกเธออย่างไร เพื่อลบล้างในสิ่งที่เธอคิด

หัวใจเจ้าสาวจอมเกเร

หัวใจเจ้าสาวจอมเกเร

โรแมนติก

5.0

หัวใจเจ้าสาวจอมเกเร อีวาน บันตี ดารุจ พี่ชายต่างมารดาที่รักน้องสาวมาก เขาแค่อยากช่วยให้งานแต่งงานของน้องสาวไร้อุปสรรค ไม่ให้มีอะไรมาขัดขวาง เขาจึงตัดสินใจทำเรื่องบ้าบอลงไป อีวานจับเอาดาวประดับ ลูกสาวเจ้าปัญหาของคุณเภาเจ้าบ่าวของน้องสาวไปกักขัง หลังจากนั้นก็มีเรื่องอลหม่านและอลเวงเกิดขึ้นมากมายให้นักอ่านได้ติดตามลุ้นไปกับนักเขียนค่ะ เรามาลุ้นไปด้วยกันว่า เรื่องของอีวานกับดาวประดับจะลงเอยอย่างไร สุดท้ายแล้วนิยายของคุณธิดาแทบทุกเรื่องจะเป็นนิยายโรมานซ์ มี NC ให้พอเลือดสูบซีด อย่างไรฝากให้ทุกท่านติดตามผลงานของคุณธิดาไปตลอด ให้สนุกไปกับการอ่านนะคะ และขอให้ทุกท่านมีสุขภาพกายและสุขาภพใจแข็งแรง มีเงินใช้กันทั่วหน้าค่ะ

หนังสือที่คุณอาจชอบ

รักนี้ไม่ยอมหย่า

รักนี้ไม่ยอมหย่า

Gabbie Viana
5.0

ทุกคนคิดว่าวิลเลียมไม่ได้แต่งงานกับรีนีด้วยความเต็มใจ โดยคิดว่าเมื่อรักแท้ของเขากลับมาและตั้งครรภ์ เขาจะทิ้งรีนีโดยไม่ลังเล น่าแปลกที่รีนีพูดตรงไปตรงมาเกี่ยวกับสถานการณ์นี้ "พูดตรงๆ นะ ฉันเป็นคนที่ขอหย่าทุกวัน ฉันรีบร้อนจะหย่ามากกว่าพวกคุณทุกคน" แต่สำหรับคนอื่น คำพูดของเธอดูเหมือนเป็นความพยายามที่ไร้ประโยชน์ในการหลอกลวงตัวเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง วิลเลียมออกแถลงการณ์ "ไม่มีทางหย่า ใครก็ตามที่ปล่อยข่าวลือที่ไม่มีมูลความจริงจะต้องเผชิญกับผลทางกฎหมาย" รีนีสับสน คนบ้าคนนี้กำลังวางแผนจะทำอะไรกันแน่

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

กระต่ายน้อยดวงใจอ๋องพยัคฆ์

pimmas
5.0

ตั้งแต่เกิดกระทั่งจำความได้ จินซิงซิน รับรู้แค่ว่านางเป็นเพียงบุตรสาวกำพร้าของพ่อค้าตระกูลใหญ่ ชั่วชีวิตน้อยๆ มีเพียงท่านยาย พี่สาวต่างมารดาเท่านั้นที่คอยห่วงใย จนกระทั่งได้เจอกับ หลี่หลานหมิง ผู้มีสมญานามว่าอ๋องพยัคฆ์ที่ผู้คนโจษขานกันว่าโหดร้ายยิ่งนัก สังหารผู้คนเป็นผักปลา แสนเย็นชาดั่งน้ำค้างแข็งจนมิอาจมีผู้ใดใต้หล้าหาญกล้าต่อกร ทั้งสองต้องแต่งงานกันตามบัญชาของโอรสสวรรค์ท่ามกลางอุปสรรคมากมาย หลี่หลานหมิงจะทำเช่นใดในเมื่อสตรีที่ร่วมหัวจมท้ายด้วยอย่างชายากระต่ายน้อยกลับเติบโตเพียงแค่ร่างกาย ส่วนสภาพจิตใจนั้นอ่อนด้อยราวกับเด็กน้อยก็ไม่ปาน... +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ หลี่หลานหมิงที่รู้สึกตัวและพลิกตัวจากอาการเมื่อยขบแต่พบว่าไม่สามารถทำได้ แค่บิดตัวเล็กน้อยก็รู้สึกร่างกายแข็งค้างราวกับไร้เรี่ยวแรง ไม่เคยเป็นเช่นนี้มาก่อน... ที่แท้เพราะเมื่อคืนเขาถูกกระต่ายหลงทางกอดก่ายเอาเป็นสมบัติตนจนกระดิกไปไหนไม่ได้ นางคิดว่าตัวเองเป็นใครกัน! น่าโมโหนัก! อ๋องสี่หลี่หลานหมิงกระดิกตัวแทบไม่ได้คล้ายเป็นตะคริวเพราะกระต่ายหลงตัวโตไม่ยอมคลายกอด กว่าร่างจะกลับฟื้นกำลังวังชาก็นานพอควร กระทั่งมีเสียงฝีเท้าดังสวบสาบจากหน้ากระโจมดังเล็ดลอดเข้ามา หลี่หลานหมิงจึงรู้สึกตัวว่าอยู่ในสภาพไม่น่ามอง รีบผุดลุกนั่งเอื้อมคว้ากระบี่คู่ใจข้างกายกระชับมั่น แต่เพราะความเคลื่อนไหวของเขาทำให้เตียงไหวสั่นจนคนที่นอนเริ่มขยับตัวและวาดมือมาคว้าเอวเขาเอาไว้อีกครา “อย่าไปตุ้งตุ้ง...” “นี่เจ้า! ข้ามิใช่ตุ้งตุ้งของเจ้า ปล่อย!” หลี่หลานหมิงคำรามแต่ดูเหมือนอีกฝ่ายไร้ซึ่งความรับรู้ใดๆ “ซิงซินยังไม่อยากตื่นเลย...ท่านยาย” ดี... ดีแท้! เมื่อครู่เปรียบเขาเป็นกระต่ายหูเทา คราวนี้กลับกลายเป็นท่านยายของนางอีก หลี่หลานหมิงปรายตามองดวงหน้าดรุณีน้อยที่ยังหลับพริ้มในห้วงนิทราแล้วถึงกับนิ่งงัน นางช่างงดงามปานเทพธิดามาจุติ ริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของนางที่กดลงบนซอกคอของเขาตามจังหวะหายใจทั้งยังแก้มหอมกรุ่นที่เผลอจูบลูบไล้และเรือนร่างนุ่มนิ่มที่คอยเบียดยามหนาวเหน็บตลอดคืน หึ! มารดาเจ้าเถอะ! กระต่ายน้อยเอ๋ย... เขาควรสั่งสอนนางไม่ควรปล่อยให้หลุดรอดจากกรงเล็บเพชฌฆาตไปได้จริงๆ อ๋องสี่หลี่หลานหมิงผู้ซึ่งมิได้อ่อนต่อโลกแต่ไม่เคยแสวงหาสตรีงามสักคนข้างกายถึงคราวหนาวยะเยือกในใจ เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยเกิดขึ้นกับเขามาก่อนเลยสักครั้งในชีวิตที่นึกอยากได้สตรีมาครอบครองเป็นสมบัติของตัวบังเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน ความรู้สึกนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้ว กระต่ายน้อยหลงทางตัวนี้ต้องรับผิดชอบ!

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ