ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...
ณ เป่ยโจว กรุ๊ป
หลูเฉียนหนิงลงมาจากเตียง เก็บเสื้อเชิ้ตและกระโปรงสั้นขึ้นมาจากพื้น แล้วสวมใส่ทีละชิ้น
จากนั้น เธอก็หันหน้ากลับไปยิ้มอย่างมืออาชีพ “คุณโจว ฉันขอตัวออกไปทำงานก่อนนะคะ”
ดวงตาเรียวยาวของโจวเป่ยจิ้งหรี่ลงเล็กน้อย สายตาจับจ้องไปยังใบหน้างามละเมียดละไมของเธอ
ระหว่างพูดสองมือขาวนวลรวบผมยาว ๆ สีดำขลับมัดไว้ด้านหลังอย่างคล่องแคล่ว ภายในระยะเวลาสั้น ๆ ทรงผมที่เซ็กซี่น่าหลงใหลก็แปรเปลี่ยนเป็นทรงผมเรียบ ๆ อย่างสาวทำงานตามแบบฉบับทั้วไป
ทว่าระหว่างดวงตาและคิ้วตลอดทั้งใบหูที่แดงระเรื่อยังคงเสน่ห์ที่น่าสัมผัส
ตอนนี้เธอดูเหินหาง และเกรงใจ ราวกับว่าคนที่อยู่บนเตียงทำกิจกรรมที่ใกล้ชิดกันเมื่อสักครู่จะไม่ใช่เธออย่างไรอย่างนั้น
แต่มันก็ถูก ความสัมพันธ์ของพวกเขาสองคนมีอยู่ก็เฉพาะแต่ในห้องพักผ่อนห้องนี้ หลังจากออกจากประตูบานนี้ไป เธอก็จะเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษของเขาเท่านั้น
และเพราะว่าเธอรู้งาน และรู้จักขอบเขต ถึงสามารถอยู่เคียงข้างกายของเขามาได้นานขนาดนี้
“ฮวาหยุนหรานกลับมาแล้ว”
หลูเฉียนหนิงเดินมาตรงประตูห้องพักผ่อน มือเพิ่งจะสัมผัสโดนที่จับประตู ก็ได้เสียงอันไพเราะชัดแจ๋วของฝ่ายชายลอยมา
แผ่นหลังของเธอแข็งชะงัก ใบหน้าที่แดงระเรื่อจางหายไปภายในเวลาอันรวดเร็ว แม้แต่ลมหายใจก็หยุดลงชั่วขณะ
แต่ไม่นานเธอก็จัดการกับสภาพจิตใจของตัวเอง หันตัวไป ยังคงยิ้มออกมาโดยไม่มีความเศร้าหรือต่อต้านใด ๆ
“คุณโจว ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ต่อไปฉันจะไม่เหยียบเข้าประตูบานนี้มาอีก”
ในที่สุดรักแรกที่เขารอคอยมาอย่างยากลำบากตลอดหกปีก็กลับมาแล้ว เธอก็เป็นแค่เครื่องมือที่เขาเอาไว้คลายความต้องการทางร่างกายก็เท่านั้น
แม้ว่าตลอดเวลาสองปีมานี้ เขาได้ค่อย ๆ แทรกซึมเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของเธอ เป็นแรงผลักดันในทุก ๆ ด้านให้กับเธอ
แต่เธอก็รู้ดีว่าเขาเป็นของเธอได้แค่ตอนที่อยู่บนเตียงเท่านั้น
โจวเป่ยจิ้งเปิดผ้าห่มออกลงมาจากเตียง หยิบกางเกงจากพื้นขึ้นมาสวมใส่ด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าต่อหน้าของเธออย่างไม่แยแสสนใจอะไรเลยสักนิด
เขาหยิบกางเกงสูทที่สั่งตัดพิเศษขึ้นมา แล้วยัดขาที่เรียวยาวสวมเข้าไป
“เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับคุณ?” เขาหัวเราะเบา ๆ เก็บเสื้อเชิ้ตขึ้นมายื่นให้เธอ เธอรับไปสวมให้กับเขาอย่างรู้งาน
จากนั้นก็ยืนอยู่ตรงหน้าของเขา ติดกระดุมทีละเม็ด เสียงของผู้ชายที่อยู่เหนือหัวดังขึ้นมา
“ไปร่างข้อตกลงการหย่ามาฉบับนึง”
การกระทำของหลูเฉียนหนิงหยุดชะงักลง เงยหน้าขึ้นมองกรามที่รับกับรูปหน้า และริมฝีปากที่เรียวบางได้รูปของเขา
“ทำให้เด็กสาวคนนั้นเสียเวลามาแล้วหกปี ถึงเวลาที่จะยุติเรื่องราวแล้ว”
นิ้วมือของเขาเก็บเนกไทขึ้นมา ยื่นไปตรงหน้าของเธอที่ชะงักไป “คุณคิดว่าไง?”
หลูเฉียนหนิงรับเนกไทมา ไม่ได้พูดอะไรสักประโยค
ตอนที่เธอมาสัมภาษณ์งานที่เป่ยโจว กรุ๊ปเมื่อสามปีก่อน ไม่คิดเลยว่าท่านประธานของที่นี่จะเป็นโจวเป่ยจิ้ง สามีที่เธอแต่งงานมาด้วยสามปี เจอหน้ากันครั้งหนึ่ง
สิ่งที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงก็คือ โจวเป่ยจิ้งนั้นจำเธอไม่ได้แล้ว เนื่องจากเมื่อหกปีก่อนเธอเพิ่งจะเรียนจบ เป็นเด็กสาวรากหญ้าที่ยากจน
หลังจากผ่านร้อนผ่านหนาวในสังคมทำงานมาสามปี ก็กลายมาเป็นผู้ช่วยมือฉมังที่มีชื่อเสียงในแวดวง
แม้แต่แม่แท้ ๆ ของเธอยังรู้สึกว่าเธอเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงสามีที่เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวแบบโจวเป่ยจิ้ง
พูดไปพูดมา... ไม่ว่าจะเป็นผู้ช่วยพิเศษ หรือภรรยาของโจวเป่ยจิ้ง ต่างก็ต้องหลีกทางให้กับฮวาหยุนหรานที่กำลังจะกลับมา
สถานภาพทั้งสองนี้ ไม่สามารถสู้กับรักแรกของคนเขาได้เลย
จู่ ๆ เธอก็ยิ้มออกมา รอยยิ้มที่มุมปากมันเป็นความขมขื่นที่โจวเป่ยจิ้งมองไม่เข้าใจ เขาขมวดคิ้ว “คุณยิ้มอะไร”
เธอช่วยจัดระเบียบเนกไทให้กับเขา จากนั้นก็เขย่งปลายเท้าไปช่วยจัดระเบียบปกเสื้อให้กับเขา
“รู้สึกดีใจแทนคุณโจวค่ะ ในที่สุดคนภายในใจก็กำลังจะกลับมาสักที”
เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็ถอยห่างไปสองก้าว พยักหน้าเล็กน้อย “ฉันจะไปร่างหนังสือข้อตกลงการหย่าร้างให้กับคุณเดี๋ยวนี้ค่ะ”
โจวเป่ยจิ้งขมวดคิ้วจ้องมองเธอ เกิดความรู้สึกไม่สบอารมณ์ขึ้นมาในใจอย่างบอกไม่ถูก “หลูเฉียนหนิง คุณนี่มันโปรเฟสชั่นแนลจริง ๆ”
ไม่ว่าจะเป็นผู้ช่วยพิเศษ หรือว่าเป็นคู่นอนบนเตียง สติสัมปชัญญะของเธอก็ทำให้เขาเกิดความสงสัยต่อเสน่ห์ของตัวเองขึ้นมา
หลูเฉียนหนิงแค่ยิ้ม ไม่ได้คิดคำพูดของเขาอย่างละเอียด “ขอบคุณคุณโจวสำหรับคำชมค่ะ”
บทที่ 1 ให้เงินเธอร้อยล้านแล้วกัน (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 2 ให้เงินเธอร้อยล้านแล้วกัน (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 3 ให้เงินเธอร้อยล้านแล้วกัน (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 4 แบบนี้มันผิดกฎ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 5 แบบนี้มันผิดกฎ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 6 แบบนี้มันผิดกฎ (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 7 ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลยค่ะ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 8 ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลยค่ะ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 9 ได้โปรดอย่าทำให้ฉันต้องลำบากใจเลยค่ะ (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 10 ควรจะหาแฟนแต่งงานได้แล้ว (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 11 ควรจะหาแฟนแต่งงานได้แล้ว (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 12 ควรจะหาแฟนแต่งงานได้แล้ว (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 13 เธอรู้ไหมว่าภรรยาของเป่ยจิ้งเป็นใคร (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 14 เธอรู้ไหมว่าภรรยาของเป่ยจิ้งเป็นใคร (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 15 เธอรู้ไหมว่าภรรยาของเป่ยจิ้งเป็นใคร (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 16 ไปบ้านคุณกันเถอะ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 17 ไปบ้านคุณกันเถอะ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 18 เขาคือน้องชายของฉัน (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 19 เขาคือน้องชายของฉัน (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 20 ขอบคุณคุณโจวที่ดูแลพี่สาวของผมนะครับ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 21 ขอบคุณคุณโจวที่ดูแลพี่สาวของผมนะครับ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 22 ฉันจะไม่เลิกกับเขา (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 23 ฉันจะไม่เลิกกับเขา (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 24 : เช็คบิลแล้วกลับบ้านกันเถอะ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 25 : เช็คบิลแล้วกลับบ้านกันเถอะ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 26 : เช็คบิลแล้วกลับบ้านกันเถอะ (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 27 คนที่เขาโอบคือหยุนหรานหรือเปล่า? (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 28 คนที่เขาโอบคือหยุนหรานหรือเปล่า? (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 29 เขาโกหกฉัน (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 30 เขาโกหกฉัน (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 31 ซัดอันเพ่ยหนานเพื่อคุณ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 32 ซัดอันเพ่ยหนานเพื่อคุณ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 33 ซัดอันเพ่ยหนานเพื่อคุณ (ภาค 3)
29/07/2024
บทที่ 34 พวกเธอคิดจะเอาเงินจากฉันเท่าไหร่ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 35 พวกเธอคิดจะเอาเงินจากฉันเท่าไหร่ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 36 ถูกคำว่า ‘ไม่ช้าก็เร็ว’ โน้มน้าวจนได้ (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 37 ถูกคำว่า ‘ไม่ช้าก็เร็ว’ โน้มน้าวจนได้ (ภาค 2)
29/07/2024
บทที่ 38 ให้เป่ยจิ้งขับรถพาฉันไปก็แล้วกัน (ภาค 1)
29/07/2024
บทที่ 39 ให้เป่ยจิ้งขับรถพาฉันไปก็แล้วกัน (ภาค 2)
30/07/2024
บทที่ 40 การลงโทษจากเขา (ภาค 1)
30/07/2024