ทำไมถึงตั้งชื่อว่า เจ้าหัวใจนายปิศาจ ก็เล่ห์เหลี่ยมของลายไม้ที่ต้องการให้ปวีนุชรักเขา ก็คือ ความหื่นล้วนๆ ชั้นเชิงเรื่องบนเตียงที่เขาชำนาญ เธอเลยบอกว่า เขาคือ ปิศาจที่ร่ายมนต์ทำให้เธอหลงกลให้กับเขาไปแล้วทั้งหัวใจ ไม่รู้ว่าด้วยเหตุบังเอิญหรือพรหมลิขิต ทำให้ทั้งสองคนโคจรมาใช้ชีวิตสิบสี่วันด้วยกันบนเรือสำราญในท้องทะเลอ่าวไทย เป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมง กิน นอน ได้รู้จัก และเรียนรู้ที่จะรักกัน ฝ่ายหนึ่งหวังว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันตลอดไป แต่อีกฝ่ายหนึ่งกลัวความเจ็บปวดและการจากลา เธอคิดว่าตัวเองไม่เหมาะสมกับเขาด้วยประการทั้งปวง จึงหนีเขาสุดชีวิต หนีไปเพื่อที่จะเก็บเขาเอาไว้ในความทรงจำให้ลึกที่สุด แต่เธอก็หวังว่าเขาจะตามหา ความเจ็บปวดจึงเกิดขึ้น เขาจะตามหาเธอไหม ถ้าตามหาแล้วเจอเขาจะทำยังไงต่อไป จริงๆ ความรักไม่ได้อยู่ที่ระยะเวลา ไม่ได้ขึ้นอยู่กับ ชนชั้น การศึกษา ฐานะว่ารวยแค่ไหน หรือเป็นคนที่ไม่มีอะไรเลย ความรักคือการที่คนสองคนหัวใจตรงกันต่างหาก และวันนี้หากเลือกได้ คุณจะยินดีอยู่กับเขาไหม ถ้าเขาบอกว่ารักคุณสุดหัวใจ และอยากดูแลคุณไปตลอดชีวิต
ลายไทย หรือพี่ปาปูน เป็นลูกชายคนโตของพี่หิน ลายศิลา และหนูขิง สุกฤตา บริบูรณ์รักษ์ เจ้าของบริษัท Thailand Research and Poll Co., Ltd.
ปัจจุบันนี้คุณพ่อมอบหมายและยกตำแหน่งผู้บริหารให้กับเขา และมีน้องชายคือ ลายไม้ หรือ ไปร์ท ซึ่งเป็นผู้ช่วยของพี่ชายในการช่วยบริหารงานต่าง ๆ ในบริษัทให้ก้าวหน้าต่อไป
“อเมริกาโน่แก้วหนึ่งครับ” ลายไทยส่งเสียงสั่งกาแฟที่เคาน์เตอร์ของร้านสะดวกซื้อที่อยู่ใต้ตึกในที่ทำงานของเขา
“ยายพาย คนที่แกบอกว่าเขาหล่อ เขามาแล้วนะ นั่นไง” เสียงของดาด้าหรือมธุรดาเพื่อนของปวีนุชกรี๊ดกร๊าดเบา ๆ พอให้ได้ยินกันสองคน
พายตื่นเต้น มือไม้พานสั่นไปหมด ยกมือขึ้นขยับแว่นสายตาที่เธอสวมใส่ สายตาของเธอจดจ้องไปที่เขา แล้วขยับก้าวขายาว ๆ ไปยืนตรงหน้า แล้วรีบทำตามออร์เดอร์ที่เขาสั่ง เธอเหลือบมองใบหน้าของเขาอยู่ตลอดเวลาที่ยืนชงกาแฟอยู่
‘หล่อ วัวล้ม ควายล้ม อะไรแบบนี้ จะบ้าตาย’ เธอเพ้ออยู่ในใจ เขาหน้าตาน่ามองไปหมด ใจเธอเต้นระรัวทุกครั้งที่เห็นใบหน้าของเขา
ผู้ชายอะไรมีใบหน้าที่หมดจด สะอาดสะอ้าน สายตาที่มีแววอ่อนโยนช่างน่าอิงแอบ เขาดูอบอุ่นที่สุด
ลายไทยหยิบเอาลูกอมรสต่าง ๆ ที่อยู่ตรงหน้าขึ้นมาอ่าน ก่อนจะหยิบหมากฝรั่งขึ้นมาสองแผงวางไว้ เธอวางแก้วกาแฟไว้บนเคาน์เตอร์ตรงหน้าเขา
‘โอ๊ย...แล้วผู้ชายบ้าอะไรใส่เสื้อสีชมพู โอ้...น่ารักที่สุด หัวใจของพายจะละลาย อยากได้เป็นพ่อของลูกจัง’ เธอคิดอยู่ในใจ ใบหน้าที่มองสบตากับเขา เธอยิ้มกว้าง ยิ้มที่คิดว่าสวยที่สุดตั้งแต่เกิดมา เหมือนอยากให้เขาประทับใจให้ได้
กริ๊ง... มือถือของเขาดังขึ้น ชายหนุ่มรีบหยิบออกมาแล้วกดรับสาย
“นายจะเอาอะไรเหรอ” ลายไทยถามคนปลายสายไป
(“พี่เอากาแฟใส่นมผสมรักครับ”) เสียงลายไม้ดังมาจากปลายสาย
“อื้อ...อย่างเดียวนะ”
“ครับ” เขาวางสาย แล้วสั่งกาแฟอีกแก้ว
พายดีใจจนยิ้มแก้มป่องที่จะได้อยู่กับเขานานขึ้น แค่นี้ก็ดีใจมาก ๆ แล้ว
“เอาลาเต้แก้วหนึ่งขอน้ำตาลเพิ่มเป็นสองชอตนะครับ” เขาบอกเพิ่ม
“ค่ะ ซื้อให้เพื่อนหรือคะ” เธอชวนคุย
เขาไม่ตอบแค่พยักหน้าและยิ้มให้ แค่นี้หัวใจดวงน้อย ๆ ของเธอก็เป็นสุขแล้ว
‘พี่เขามีแฟนแล้วหรือยังนะ’ เธอถามเขาในใจ แต่ก็ยกหน้าไปยิ้มให้กับเขาตลอดเวลา
เธอส่งแก้วกาแฟแก้วใหม่ให้อย่างอ้อยอิ่ง ไม่อยากจากลา เขายกมือขึ้นมารับ แค่ปลายนิ้วแตะสัมผัสกัน เธอก็ขนลุกชันไปทั้งตัว พายชักมือกลับทำท่าเขินอาย เหมือนกับเขาจับมือสาวน้อยอย่างไรอย่างนั้น
“จ่ายเงินที่แคชเชียร์ได้เลยค่ะ” น้ำเสียงของเธอสั่นนิด ๆ พายเหมือนคนบ้าไปแล้ว เธอพ่นลมหายใจออกมาทันทีที่เขาหมุนตัวหันหลังให้
‘จะจีบ ยังไงดี พี่ขา พี่หล่อที่สุดเลยค่ะ’ เธอพูดกับตัวเองในใจ ยกสองมือของตัวเองขึ้นมาประสานอยู่ที่หน้าอก ยืนมองตามแผ่นหลังของชายคนนั้นไป พร้อมกับคิดสิ่งที่คาดหวังเอาไว้ในใจเท่านั้น
ดาด้ากระดี๊กระด๊าเดินกระแซะหัวไหล่เข้ามาถามใกล้ ๆ
“แกได้ถามชื่อพี่สุดหล่อไหม”
“ยัง...” พายทำปากแบน ๆ แทบชนกับจมูก
“หื้อ...อะไรกัน กล้า ๆ หน่อยสิยะ เฮ้อ...แล้วชาตินี้แกจะมีโอกาสได้ทำความรู้จักกับเขาเหรอ แต่จะว่าไป มันก็เกินฝันนะยายพาย ส่องกระจกมองตัวเองบ้างหรือเปล่า ฮา... ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงา” เพื่อนสาวหัวเราะชอบอกชอบใจ ว่าพายแรง ๆ แต่เธอก็รู้ว่าดาด้าพูดเล่น เพื่อนสาวเดินไปทักทายลูกค้าที่เข้ามาใหม่
“ชิ...” ปวีนุชทำเสียงตามหลังเพื่อน
‘ฉันก็รู้อยู่แล้ว จะมาย้ำให้ขวัญเสียทำไมเนี่ย ยายด้า ชิ...’ พายทำปากแบนยิ่งกว่าเดิม เธอเดินหน้าเง้าไปรับของจากมือของเพื่อนที่ส่งให้เธอช่วยเอาเข้าตู้ไมโครเวฟอุ่นให้ลูกค้าคนอื่น
‘คอยดูนะ ฉันจะต้องทำให้สำเร็จ จะต้องสืบให้รู้ว่าเขาเป็นใคร ชื่ออะไร ทำงานที่ไหน เพราะเขาคือพ่อของลูกของฉัน อึ๋ย...’ คิดไปนึกไปด้วยความสุขที่ได้เพ้อฝัน อะไรทำให้เธอมั่นใจขนาดนั้นคุณปวีนุช
‘ความสุขที่ได้ฝันใช่ไหมพาย’
ในห้องทำงานของลายไทย
“เรือลำใหม่ของปืนมาถึงแล้วนะพี่ ไอ้ปืนมันโทรมานัดแล้ว อีกสองอาทิตย์ มันจะพาพวกเราไปล่องเรือกัน เพราะจะเป็นการเปิดใช้เรือครั้งแรกครับ ผมบอก ปืนแล้วว่า ขอให้เราสองคนเคลียร์งานเซตนี้ให้เสร็จก่อน” ลายไม้เอ่ยปากบอกพี่ชายทันทีที่เห็นหน้า
“พี่ไม่ไปได้ไหมนะ พ่อกับแม่รู้เขามีหวังแหกอกแกกับพี่แน่ ๆ ไปตั้งสองอาทิตย์”
“โธ่พี่ปูน ผมจัดการให้เรียบร้อยแล้ว เนี่ยงานส่งออกให้หมด เคลียร์เกลี้ยง แล้วงานล็อตใหม่ก็ส่งให้แต่ละแผนกเรียบร้อย แล้วเราค่อยกลับมาเคลียร์หลังจากนี้อีกสองอาทิตย์ น่า นะ ไปเหอะ นาน ๆ ที อีกอย่าง...”
“อะไร” ลายไทยสวนคำถามขึ้นมาทันที
“ถือโอกาสฮันนีมูนสิพี่ พี่โบกี้ต้องดีใจแน่ ๆ”
“ยังไม่ได้แต่งเนี่ยนะ”
“โธ่ พี่ปูนครับ เรือลำใหญ่มาก ไปทดลองใช้งานกันหน่อย โอกาสดี ๆ หายาก ที่แน่ ๆ ผมโทรไปบอกพี่โบกี้แล้ว พี่โบกี้เธอก็โอเคเซย์เยส” ไปร์ทเอ่ยถึงคู่หมั้นของลายไทย เขาจัดการไม่ให้พี่ชายมีโอกาสปฏิเสธ
บทที่ 1 No.1
19/08/2024
บทที่ 2 No.2
19/08/2024
บทที่ 3 No.3
19/08/2024
บทที่ 4 No.4
19/08/2024
บทที่ 5 No.5
19/08/2024
บทที่ 6 No.6
19/08/2024
บทที่ 7 No.7
19/08/2024
บทที่ 8 No.8
19/08/2024
บทที่ 9 No.9
19/08/2024
บทที่ 10 No.10
19/08/2024
บทที่ 11 No.11
19/08/2024
บทที่ 12 No.12
19/08/2024
บทที่ 13 No.13
19/08/2024
บทที่ 14 No.14
19/08/2024
บทที่ 15 No.15
19/08/2024
บทที่ 16 No.16
19/08/2024
บทที่ 17 No.17
19/08/2024
บทที่ 18 No.18
19/08/2024
บทที่ 19 No.19
19/08/2024
บทที่ 20 No.20
19/08/2024
บทที่ 21 No.21
19/08/2024
บทที่ 22 No.22
19/08/2024
บทที่ 23 No.23
19/08/2024
บทที่ 24 No.24
19/08/2024
บทที่ 25 No.25
19/08/2024
บทที่ 26 No.26
19/08/2024
บทที่ 27 No.27
19/08/2024
บทที่ 28 No.28
19/08/2024
บทที่ 29 No.29
19/08/2024
บทที่ 30 No.30
19/08/2024
บทที่ 31 No.31
19/08/2024
บทที่ 32 No.32
19/08/2024
บทที่ 33 No.33
19/08/2024
บทที่ 34 No.34
19/08/2024
บทที่ 35 No.35
19/08/2024
บทที่ 36 No.36
19/08/2024
บทที่ 37 No.37
19/08/2024
บทที่ 38 No.38
19/08/2024
บทที่ 39 No.39
19/08/2024
บทที่ 40 No.40
19/08/2024
หนังสืออื่นๆ ของ คุณธิดา
ข้อมูลเพิ่มเติม