Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
พนันร้ายรักคนลวง

พนันร้ายรักคนลวง

จิรัฐติกาล

5.0
ความคิดเห็น
1.7K
ชม
45
บท

หวังเทียนเป็นหนุ่มเพลย์บอย เป็นลูกชายคนรองของสกุลหวัง เจ้าพ่อกาสิโนแห่งเกาะฮ่องกง อาชีพของเขาคือเกาะพี่ชายกิน ดังนั้นชีวิตประจำวันของเขาคือ เที่ยว และใช้เงินนอนกับผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า วันหนึ่ง พี่ชายเขาก็มาขอให้ไปหลอกฟันผู้หญิงคนหนึ่ง ตอนแรกเขาคิดจะเลิกติดต่อ แต่สุดท้ายก็ตัดใจทิ้งไม่ได้ และไม่คิดว่านั่นจะทำให้เขามีปัญหาในอนาคต ความวายป่วงยังไม่จบแค่นั้น เมื่อเขาเพิ่งรู้ว่าตัวเองมีลูกชายอายุห้าขวบกับหญิงสาวที่ทำให้เขาเจ็บปวด จนกลายเป็นหนุ่มเพลย์บอย อย่างทุกวันนี้ ทั้งรักเก่าและรักใหม่กำลังคืบคลานเข้ามา คุณชายรองแห่ง สกุลหวังจะทำเช่นไรกับปัญหานี้... set นิยาย พนันร้ายมีด้วยกันสองเรื่อง -พนันร้ายมาเฟียเถื่อน -พนันร้ายรักคนลวง **************** สุขจบนิยม / ไม่มีนอกกายไม่มีนอกใจ มีดราม่านิดหน่อยพอกรุบกริบ

บทที่ 0 บทนำ

รถหรูเคลื่อนเข้าไปจอดในโรงรถของเพนต์เฮาส์ที่เขาแอบซื้อเอาไว้เมื่อหนึ่งปีก่อน คิดว่าจะเก็บไว้เป็นที่พักผ่อนยามต้องหนีพี่ชายที่ชอบไล่ให้เขาไปทำงาน

เขาลงจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูหลัง เมื่อเปิดออกมาก็พบผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกมัดมือมัดปากไว้ คนถูกมัดมีสีหน้าแววตาโกรธจัด ไม่ได้มีความกลัวสักนิด

ส่วนคนทำก็ไม่ได้รู้สึกผิด เขาอุ้มหญิงสาวขึ้นมาแบกบนบ่าแล้วเปิดประตูเข้าไปในบ้าน เขาอุ้มร่างนั้นโดยไม่รู้สึกหนักขึ้นไปยังชั้นสอง จากนั้นก็เปิดประตูเข้าไปในห้องนอนแล้ววางลงบนเตียง เสียงอู้อี้เหมือนอยากพูดทำให้เขาดึงผ้าปิดปากออก ทันใดนั้นก็มีเสียงด่าไม่หยุด

“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้ นายอยากตายใช่ไหม บ้าไปแล้วหรือยังไง ถึงกล้ามัดมือมัดเท้าคนกลางวันแสก ๆ ไอ้คนเฮงซวย ไอ้คนไม่เอาไหน ไอ้หน้าตัวเมีย”

เขาเท้าสะเอว เอามือเขี่ยหูเพราะขี้หูกำลังดิ้นไม่หยุด จึงตัดสินใจปิดปากเธออีกรอบ “ถ้าผมไม่ทำแบบนี้คุณก็หนีผมไปอีก” เขาตามเธอมาสี่ปีแล้ว แถมยังเพิ่งมารู้ว่าตัวเองมีลูกอายุตั้งห้าขวบแล้ว ก็เพราะ คนตรงหน้านี่แหละ

แล้วเขาจับเมียมัดเมียมาผิดตรงไหน?

จู่หลิงถลึงตาใส่ เธอประมาทเกินไป คิดว่าอีกฝ่ายจะญาติดีกับเธอหลังจากที่เธอหนีไปคลอดลูก แล้วนำลูกมาฝากพี่ชายเขา ก่อนจะกลับมาเพราะถูกคนข่มขู่เอาไว้

หลังจากนั้นเรื่องราวก็เลยเถิดมาถึงตอนนี้ เพราะตั้งแต่เธอปรากฏตัว หวังเทียนก็ตามล่า จนสุดท้ายเธอก็จนมุมเมื่ออาของเขา จับตัวเธอไป จนเธอได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย

คนตรงหน้าก็ฉวยโอกาสจับเธอมัดใส่รถมาตอนที่เธอคิดจะหายไปอีกรอบนั่นแหละ

ตอนนี้เธอหนีไม่ได้ แถมไม่อยากมองหน้าคนตรงหน้าอีก ชายหนุ่มดูเหมือนไม่สำนึกสักนิด สีหน้าแววตายังคงโมโหเหมือนเคียดแค้น มาหลายชาติ

“ทำไมคุณไม่บอกผมว่าคุณมีลูก” เขาโน้มไปปลดผ้าเพื่อให้เธอเปิดปากพูด

“ฉันบอกแล้ว แต่คุณไม่ฟัง”

บอกตอนไหน ผมไม่เห็นรู้เรื่องเลย ที่จริงเธอไม่ควรจะมาพูดเรื่องความหลัง แต่เธอควรหาวิธีที่ดีกว่านี้ เพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลายเธอเลยยอมรับ และพูดดี ๆ กับเขา นั่นเพราะว่าเธอรู้จักเขาดี ผู้ชายที่เธอรู้จักมา ถึงห้าปี ถ้ารวมกับที่หนีไปก็เกือบสิบปี

ชายหนุ่มยังสงสัยกับคำพูดนั้น จึงถามย้ำอีกครั้งว่า “คุณบอกผมตอนไหน”

จู่หลิงที่ไม่อยากนึกถึงอดีต ก็ต้องนึกภาพในอดีตขึ้นมาอีกครั้ง ตอนนั้นพอเธอรู้ตัวว่าท้องก็เดินไปหาเขา และถามว่า

‘คุณวางแผนอนาคตอะไรไว้ไหม’

เขาในตอนนั้นหันมายักไหล่ และบอกว่า ‘ไม่มี’

เธอในตอนนั้นไม่อยากให้เสียบรรยากาศ ก็เลยพูดต่อไปว่า

‘แล้วลูกล่ะ คุณอยากมีลูกมั้ย’ ตอนนั้นเธอกับเขาคบกันมา สามปีแล้ว ปีนี้เป็นปีสุดท้ายที่พวกเขาจะเรียนจบ หวังเทียนในตอนนั้น ถือได้ว่าเรียนเก่งมาก และเขาเองก็คิดที่จะไปเรียนต่อเมืองนอก

พอเธอทราบว่าตัวเองประจำเดือนหายไปสองเดือน ก็เลยไปซื้อ ที่ตรวจครรภ์มาตรวจ พอรู้ว่าตัวเองท้องก็เลยมาถามเขาแบบอ้อม ๆ

คนที่กำลังตั้งใจอ่านหนังสือเงยหน้าขึ้นมอง เขาดึงเธอไปนั่งบนตัก เอาใบหน้าซุกที่ซอกคอแล้วถาม ‘ทำไมเหรอ แล้วคุณอยากมีลูกกับผม กี่คน’

‘ฉันอยากมีสักสองคน มีลูกผู้ชายเป็นคนแรก แล้วก็มีลูกผู้หญิงเป็นคนสุดท้อง พี่ชายจะได้ปกป้องน้องสาว’ เธอที่เป็นลูกคนเดียว รู้สึกว่าการมีลูกคนเดียวเป็นอะไรที่เหงามาก ถ้ามีลูก และมีลูกชายหญิงสองคนพร้อมกันก็จะมีความสุขที่สุด ตอนนี้เธอกำลังวาดฝันครอบครัวที่สมบูรณ์แบบโดยไม่ได้สังเกตสีหน้าคนที่อยู่ด้านหลัง

‘ผมยังไม่อยากมีตอนนี้ ไม่สิ ผมคิดว่ารออีกสักสี่ถึงห้าปีพวกเราค่อยมีกัน ผมอยากไปเที่ยวรอบโลกกับคุณก่อน’

เธอจับมือเขาขึ้นลูบเบา ๆ และถามต่อ

‘แล้วถ้าสมมุติมีตอนนี้ล่ะ’

คนฟังรู้สึกแปลกใจจึงหันหน้ามองหญิงสาว ‘อย่าบอกนะว่า คุณท้อง’

แววตาของหญิงสาวขยับสั่นไหวชั่วขณะ แต่ก็พยายามเก็บความรู้สึกในใจไว้ ‘ฉันแค่ถามเล่น ๆ ค่ะ ว่าถ้ามีตอนนี้คุณจะทำยังไง’

เธอมองไปในแววตาของเขา สีหน้าแววตาของเขาเหมือนกำลังครุ่นคิด ไม่มีแววตาของความดีใจสักนิด

น้ำเสียงเขาเรียบนิ่งจริงจัง ‘ถ้ามีตอนนี้คงต้องเอาออก ผมไม่อยากให้เด็กคนนี้มาขวางอนาคตพวกเรา คุณก็ทราบว่าผมอยากไปเรียนต่อ เมืองนอก ผมอยากเป็นวิศวกรที่เก่งที่สุด ยิ่งแม่ของผมห้ามเท่าไรผมก็ยิ่งต้องทำให้ได้ เพื่อที่แม่จะได้รู้ว่าผมรัก และชอบในอาชีพนี้จริง ๆ’

เขากำลังพูดถึงมาดามหวัง มารดาของเขา ที่อยากให้เขาเรียน สายบริหารเพื่อกลับมาบริหารธุรกิจของสกุลหวัง ช่วยพี่ชายของเขาบริหารงานของกาสิโน และธุรกิจโรงแรม ตลอดจนธุรกิจมืดหลายอย่าง แต่เขาไม่ชอบงานพวกนั้นเลย สิ่งที่เขาชอบคืออาชีพวิศวกร

สำหรับคนที่เพิ่งรู้ว่าตัวเองมีเด็กในท้องอีกคนนั้น สมองเธอกำลังเบลอไปหมดเมื่อได้ยินคำว่าเอาออก เขาไม่ต้องการเด็กคนนี้ แล้วเธอจะทำอย่างไรดี สีหน้าแววตาของเธอเสียใจมาก จึงหันไปบอกเขา

‘วันนี้ฉันรู้สึกป่วย ขอตัวก่อนนะ’

จู่หลิงลุกขึ้นจากตักเขา และครั้งนั้นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอได้พบกับเขา หลังจากกลับไปที่คอนโด เธอก็พบมาดามหวังมานั่งรออยู่ใน ห้องแล้ว ในมือของมาดามหวังมีที่ตรวจครรภ์อยู่

เธอตกใจรีบไปดึงกลับมา แต่ไม่ทันแล้ว หัวเรือใหญ่สกุลหวังที่จะนำพาตระกูลให้เจริญรุ่งเรืองหันมองหญิงสาว แล้วยื่นข้อเสนอ

“เอาเด็กออก แล้วฉันจะช่วยเหลือเรื่องค่าใช้จ่ายของพ่อเธอ”

พ่อของเธอในตอนนั้นป่วยเป็นมะเร็งระยะที่สี่ต้องนอนรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลค่าใช้จ่ายทั้งหมดส่วนมากหวังเทียนจะเป็นคนช่วยออก เขานำเงินจากหุ้นส่วนของตระกูลมาแบ่งจ่ายให้ แลกกับการที่เธอไม่ต้องไปทำงานด้วยตัวเอง

ที่จริงแล้วครอบครัวของเธอไม่ได้ยากจน แต่เมื่อหลายปีก่อน พ่อของเธอไปลงทุนกับผู้ถือหุ้นรายหนึ่ง สุดท้ายก็ถูกผู้ถือหุ้นรายนั้นคดโกงไปจนหมด

สภาพจิตใจของแม่ตอนนั้นย่ำแย่มาก จึงทำให้ตัดสินใจฆ่าตัวตาย ส่วนพ่อก็เพิ่งมารู้ว่าป่วยเป็นมะเร็ง หลายปีมานี้ที่เธอหายไป ไม่ได้อยู่ สุขสบาย แต่เธอต้องการสืบหาผู้ถือหุ้นรายนั้น จนสุดท้ายแล้ว หลักฐานก็ชี้มาที่สกุลหวัง

แม้ไม่อยากเกี่ยวข้อง สุดท้ายก็ต้องมาเกี่ยวข้องกันอยู่ดี เธอจึงกลับมาที่ฮ่องกงอีกครั้ง แต่พอมาถึงก็ถูกเหมยลี่ลากตัวไปใช้งานเสียก่อนจนสุดท้ายก็จับพลัดจับผลูถูกหวังเทียนจับมา

มาถึงตอนนี้เธอต้องเลือกระหว่างออกจากชีวิตผู้ชายคนนี้ไปตลอดกาล แล้วหยุดค้นหาความจริง กับการแสร้งอยู่กับผู้ชายคนนี้ เพื่อหลอกใช้ประโยชน์

หญิงสาวมองคนตรงหน้า หากเธอหนีไป ผู้หญิงคนนั้นก็จะดีใจ และไม่รู้สึกรู้สมกับสิ่งที่ตัวเองได้ทำลงไปตลอดห้าปี แต่ถ้าเธออยู่ เธออาจจะแก้แค้นให้พ่อ และทำให้ผู้ชายคนนี้อยู่กับความเจ็บปวด ไปตลอดชีวิต ให้สมกับที่เธอถูกกระทำมาตลอด

แววตาแข็งกร้าวในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นแววตาหวาน เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “ฉันเจ็บมือ ปล่อยฉันก่อนได้ไหม”

หวังเทียนมีสีหน้าลังเล แต่เมื่อเห็นว่าหญิงสาวอ่อนลง แถมประตูด้านนอกก็ถูกล็อกเอาไว้ ถ้าไม่มีรหัสก็จะไม่สามารถเข้าออกประตูรั้ว บ้านได้ เขาจึงยอมปลดเชือกที่ผูกเอาไว้ออก

เมื่อเชือกหลุดแล้ว หญิงสาวก็ลุกขึ้น จากนั้นก็ผลักหวังเทียนลง ชายหนุ่มคิดว่าหญิงสาวจะหนีไป แต่เปล่าเลย หญิงสาวลุกขึ้นคร่อมบนตัวเขา ก่อนถอดเสื้อออก เผยให้เห็นเสื้อชั้นใน แววตาหวานเต็มไปด้วยความเร่าร้อนอย่างที่เคยเป็น

“เลิกพูดพล่าม และถอดกางเกงของนายออกมาได้แล้ว” จากนั้นก็ก้มลงจูบเขา

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ จิรัฐติกาล

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

เลือกฉันหรือเขา

เลือกฉันหรือเขา

Flss Macgillivray
5.0

"ชาร์ลีถูกทิ้งไว้ที่ห้องจัดงานและกลายเป็นตัวตลก เธอพยายามทำตัวให้ว่านอนสอนง่าย แต่สุดท้ายกลับได้รับคลิปวีดีโอที่เกี่ยวกับคู่หมั้นและน้องสาวต่างมารดาของเธอ เธอเสียใจมากและใช้เวลาทั้งคืนอย่างสุดเหวี่ยงกับคนแปลกหน้าที่ร้อนแรง ซึ่งควรจะเป็นแค่ครั้งเดียว แต่เขากลับโผล่มาช่วยเธอทำโปรเจ็กต์ต่างๆ และแก้แค้น ในขณะที่คอยจีบเธออยู่ตลอดเวลา ในไม่ช้า ชาร์ลีก็ตระหนักว่าการมีเขาอยู่ใกล้ๆ เป็นเรื่องดี จนกระทั่งแฟนเก่าของเธอปรากฏตัวที่หน้าประตูบ้านของเธอและขอร้องให้โอกาสอีกครั้ง คนรักที่ร่ำรวยของเธอถามว่า “คุณจะเลือกใคร คิดให้ดีก่อนตอบ”"

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

ผู้บัญชาการรักซ้อนแค้น

Diena Beran
5.0

หลังจากแต่งงานกันสามปี เจียงหยุนถังพยายามสุดความสามารถเพื่อช่วยชีวิตสามีที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ โดยไม่คาดคิด ว่าเขาได้ละทิ้งเธอเหมือนกับขยะ รับรักแรกของเขากลับประเทศและตามใจเธอทุกอย่าง เจียงหยุนถังที่ท้อใจตัดสินใจหย่า และทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอที่กลายเป็นภรรยาที่ถูกทอดทิ้งจากตระกูลเศรษฐี อย่างไรก็ตาม เธอกลับเปลี่ยนแปลงตัวเองอย่างกะทันหันเป็นหมอเทวดาที่พบเจอยาก "Lillian"แชมป์แข่งรถที่มีฐานแฟนคลับจำนวนมาก และยังเป็นนักออกแบบสถาปัตยกรรมระดับโลกอีกด้วย ชายร้ายหญิงชั่วคู่นั้นเยาะเย้ยเธอว่า เธอจะไม่มีวันหาคู่รักได้ใ แต่ไม่คาดคิดว่าลุงของอดีตสามีของเธอ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดทำกแงทัพกลับมาเพียงเพื่อขอแต่งงานกับเธอ

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

คุณหนูปกปิดตัวตนไม่ได้แล้ว

Critter
5.0

เมื่อตอนเด็ก หลินอวี่เคยช่วยชีวิตเหยาซีเยว่ที่กำลังจะตาย ต่อมา หลินอวี่กลายเป็นพืชหลังจากประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ เธอแต่งงานเข้าตระกูลหลินโดยไม่ลังเลใจและใช้ทักษะทางการแพทย์ของเธอเพื่อรักษาหลินอวี่ สองปีของการแต่งงานและการดูแลอย่างสุดหัวใจของเธอเพียงเพื่อตอบแทนบุญคุณ และเพื่อที่เขาจะให้ความสำคัญกับตัวเองบ้าง แต่ความพยายามทั้งหมดของเธอกลับไร้ประโยชน์เมื่อคนในใจของหลินอวี่กลับมาประเทศ เมื่อหลินอวี่โยนข้อตกลงการหย่ามาใส่เธออย่างไร้ความปราณี เธอก็รีบเซ็นชื่อทันที ทุกคนหัวเราะเยาะเธอที่เป็นผู้หญิงที่ถูกครอบครัวใหญ่ทอดทิ้ง แต่ใครจะไปรู้ว่า เธอคือ Moon นักแข่งรถที่ไม่มีใครเทียบได้บนสนามแข่งรถ เป็นนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงระดับนานาชาติ เป็นอัจฉริยะของแฮ็กเกอร์ และเธอยังเป็นหมอมหัศจรรย์ระดับโลก... อดีตสามีของเธอเสียใจมากจนคุกเข่าลงกับพื้นขอร้องให้เธอกลับมา ผู้เผด็จการคนหนึ่งอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขาแล้วพูดว่า "ออกไป! นี่คือภรรยาของฉัน!" เหยาซีเยว่ "?"

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

ทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ

มาชาวีร์
4.8

เจ้าของร่างเดิมถูกท่านย่าตัวเอง ขายให้ชายพิการด้วยเงินเพียงห้าตำลึง จึงคิดสั้นไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทำให้วิญญาณของเซี่ยซือซือทะลุมิติมาเข้าร่างแทน ชีวิตในโลกนี้บิดามารดาล้วนตายไปแล้ว เหลือเพียงน้องสาวกับน้องชายร่างกายผอมแห้งหิวโซสองคน เธอต้องช่วยพวกเขาให้รอด ก่อนจะถูกคนชั่วพวกนี้ขายทิ้งไปแบบเธอ 1 : ทะลุมิติ แคว้นจ้าว หมู่บ้านตระกูลแซ่อวี่ ภายในบ้านสกุลเซี่ย “ท่านพี่รีบกินเร็วเข้า” เสียงเด็กเล็กดังก้องอยู่ข้างหูอย่างน่ารำคาญ ว่าแต่ฉันมีน้องชายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน รู้สึกได้ถึงอะไรแข็ง ๆ มาแตะที่ริมฝีปาก ทว่ายังลืมตาไม่ขึ้น “ท่านพี่กินสิ ๆ” เซี่ยซือซือรู้สึกหนักอึ้งไปทั้งศีรษะ พยายามที่จะเปิดดวงตาขึ้นมอง เจ้าของเสียงเล็ก ๆ ด้านข้าง “ท่านพี่ ๆ ท่านพี่อย่าตายนะ ลืมตาสิท่านพี่” “นังตัวดีออกมาเดี๋ยวนี้นะ !” เสียงเอะอะโวยวายดังหนวกหูเซี่ยซือซือเป็นอย่างมาก ปัง ๆ เสียงเคาะประตูดังขึ้นเรื่อย ๆ เซี่ยซือซือลืมตาขึ้นจนได้ พลันสมองกลับมีเรื่องราวพรั่งพรูเข้ามาไม่ขาดสาย จนต้องกรีดร้องออกมาอย่างเจ็บปวด อ๊าก ! “พี่รอง !” เด็กน้อยเซี่ยซือหยางในวัยสามหนาวเรียกพี่สาวพร้อมเบะปากอยากร้องไห้ “ท่านพี่ !” เซี่ยซานซานทิ้งบานประตูที่ตัวเองดันไว้ หันกลับมาดูพี่สาวด้วยความตกใจ “ท่านพี่ ๆ ท่านเป็นอะไร อย่าทำให้พวกข้าตกใจสิท่านพี่ !” ผลัวะ ! มีคนถีบประตูบานเก่าผุพังเข้ามาภายในห้อง เด็กทั้งสองรีบเข้าไปขวางผู้บุกรุกไม่ให้ทำร้ายพี่สาว แม่เฒ่าเซี่ย เซี่ยจิ่วเม่ย หน้าตาแลดูดุร้าย ไม่ใช่หญิงชราใจดีแต่อย่างใด ด้านหลังของแม่เฒ่าเซี่ยยังมีลูกสะใภ้บ้านใหญ่ กับบ้านรองเดินตามมา ท่าทางดุดันเอาเรื่อง “ไอ้พวกบ้านสามตัวดี กล้าลักขโมยอาหารเอาไว้กินเอง ยังเห็นแม่เฒ่าอย่างข้าอยู่ในสายตาหรือไม่ ไอ้พวกหมาป่าตาขาว ดูซิวันนี้ข้าจะจัดการพวกเจ้าอย่างไร” “ท่านย่าพวกข้าไม่ได้ขโมยนะ นี่เป็นหมั่นโถวของท่านพี่ ท่านพี่ไม่สบายข้าแค่เก็บไว้ให้ท่านพี่เท่านั้นเอง” เซี่ยซานซานยังเป็นเด็กหญิงวัยสิบหนาว แต่นางข่มความกลัวตอบโต้ผู้ใหญ่ในบ้านออกไป “หึ กฎบ้านก็มีบอกอยู่แล้วถ้าพลาดมื้ออาหารไปก็คืออด แต่พวกเจ้ากลับแหกกฎ แอบยักยอกอาหารเก็บไว้กินเอง ยังมีหน้ามาเถียงท่านแม่อีก ท่านแม่ท่านต้องลงโทษคนบ้านสามนะเจ้าคะ ไม่เช่นนั้นข้าไม่ยอมจริง ๆ ด้วย ตอนนั้นยวี่เฟยของข้านางได้พลาดมื้อเย็นไป ท่านก็ไม่ให้นางกินนะเจ้าคะ” สะใภ้บ้านรองนามว่าจงอี้ซิน ย้อนรำลึกถึงเรื่องลูกสาววัยแปดปีของตัวเองขึ้นมา “ดูเจ้าเด็กพวกนี้สิท่านแม่ กางแขนปกป้องพี่สาวตัวเอง ช่างน่าสมเพชไม่รู้จักสำเหนียกกำลังตัวเอง ถุย !” หลินพ่านเอ๋อสะใภ้บ้านใหญ่มองดูเด็กทั้งสองพร้อมถ่มน้ำลายใส่ตรงหน้า แม่เฒ่าเซี่ยมองลูกสะใภ้ทั้งสองสลับกันไปมา เดินตรงไปกระชากหมั่นโถวเย็นชืดแถมแข็งปานหิน ออกจากมือของเซี่ยซือหยาง “แง ๆ ๆ” เด็กน้อยถูกแย่งของกินของพี่สาวไป ถึงกับแผดเสียงร้องลั่น “เจ้าคนชั่ว ! เอามานะ ของท่านพี่ข้า” กำปั้นน้อย ๆ ทุบไปยังต้นขาของแม่เฒ่เซี่ย “เจ้าเด็กเนรคุณกล้าตีข้ารึ นี่นะ !” แม่เฒ่าเซี่ยเตะทีเดียวเซี่ยซือหยางก็กระเด็นไปติดกับผนังห้อง “น้องเล็ก !” เซี่ยซานซานรีบวิ่งไปอุ้มน้องชายขึ้นมากอดไว้ด้วยความตกใจ “ท่านย่า น้องเล็กยังเด็กไม่รู้ความ เหตุใดท่านถึงได้ใจร้ายเช่นนี้” “แง ๆ ๆ” เสียงร้องไห้ของเด็กน้อยฟังแล้วน่าสงสารจับใจ ดวงตาที่ปิดไว้ก่อนหน้าของเซี่ยซือซือ ลืมขึ้นหลังจากค้นพบว่า ตัวเองได้ทะลุมิติมายังอดีตอันไกลโพ้นแล้วจริง ๆ หลังจากหลับตาลืมตาอยู่หลายหน เรียบเรียงความคิดที่ไหลเข้ามาไม่ยอมหยุด เมื่อค่อย ๆ จัดการกับมันได้ ความเจ็บปวดที่ศีรษะก่อนหน้าจึงบางเบาลง และมองเหตุการณ์ตรงหน้าอย่างเฉยชา ครบสูตรของการทะลุมิติจริง ๆ มีท่านย่าผู้ชั่วร้าย ขนาบข้างด้วยป้าสะใภ้เลวทั้งสอง ครั้นหันไปมองน้องสาวในวัยสิบขวบของตัวเองกับน้องชายตัวน้อย ทั้งตัวดำเมี่ยมเหมือนไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเดือน ร่างกายผอมแห้งเหลือแต่กระดูก เสื้อผ้าเก่าขาดมีรอยปะชุนเต็มไปหมด เส้นผมแห้งกรังเหมือนไม่ผ่านน้ำมานาน ยกมือของตัวเองขึ้นมาดู ไม่ได้มีสภาพต่างกันแม้แต่น้อย ครั้นเงยหน้ามองป้าสะใภ้ใหญ่ร่างกายอวบอ้วนเต็มไปด้วยก้อนไขมัน ป้าสะใภ้รองแม้ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้ผอม ยิ่งแม่เฒ่าเซี่ยด้วยแล้ว ร่างกายบึกบึนเหมือนคนกินดูอยู่ดีมาตลอด “ท่านแม่ดูอาซือมองท่านสิเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่เห็นสายตาเย็นเยียบของคนที่นอนอยู่บนเตียงก็อดแปลกใจไม่ได้ ดูเยือกเย็นจนไม่น่าไว้ใจ “เจ้าอย่าคิดว่ากระโดดน้ำตายแล้วทุกอย่างจะจบนะอาซือ ข้ารับเงินคนบ้านถานมาแล้ว ถ้าเจ้าตายข้าจะให้อาซานไปแทนเจ้า” คำพูดของแม่เฒ่าเซี่ยทำให้ดวงตาของเซี่ยซือซือเบิกกว้าง ท่านย่าของนางขายนางให้คนบ้านถานในราคาแค่ห้าตำลึง เจ้าของร่างเดิมไม่อยากไปเป็นเมียคนพิการ เลยไปกระโดดน้ำฆ่าตัวตาย ทว่าเธอที่มาจากยุคปัจจุบันกลับเข้ามาแทนที่เจ้าของร่างนี้ เจ้าของร่างเดิมว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้ขาดอากาศตายใต้น้ำ แต่เธอที่เข้ามาสวมร่างกลับพาร่างนี้ขึ้นมาจากน้ำได้ โชคชะตาคงเล่นตลกให้เธอกับเจ้าของร่างเดิมมีชื่อเดียวกัน “ท่านย่าอาซานยังเด็กนัก ท่านอย่าได้ทำเช่นนั้นเลย” นานมากกว่าที่นางจะเอ่ยออกมา “มันอยู่ที่เจ้าอาซือ ข้าขอเตือนเอาไว้ อีกสองวันคนบ้านถานจะมารับตัวเจ้าแล้ว อย่าให้เกิดเรื่องขึ้น ไม่อย่างนั้นข้าจะส่งอาซานไปแทนเจ้า แล้วขายซือหยางทิ้งเสีย” แม่เฒ่าเซี่ยจ้องหน้าเซี่ยซือซือแบบอาฆาต เด็กนี่ก่อนหน้าดูอ่อนแอไร้ทางสู้ ทำไมวันนี้ถึงได้ดูแปลกตาไปนัก “ท่านแม่เจ้าคะ ท่านจะลงโทษคนบ้านสามเรื่องหมั่นโถวนี่อย่างไรเจ้าคะ” สะใภ้ใหญ่ยังไม่ยอมปล่อยสามพี่น้องไปง่าย ๆ “พรุ่งนี้งดอาหารบ้านสาม” แม่เฒ่าเซี่ยเอ่ยแล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเด็กน้อยทั้งสามไป โดยมีสะใภ้ใหญ่เดินตามไปด้วย “พวกเจ้าได้ยินแล้วใช่ไหม จำใส่หัวเอาไว้ดี ๆ ด้วยล่ะ” สะใภ้รองหมุนตัวตามหลังไปติด ๆ “ท่านพี่ต่อไปท่านอย่าทำเช่นนี้อีกนะเจ้าคะ ข้ากับน้องเล็กจะทำอย่างไร ถ้าท่านไม่อยู่” เซี่ยซานซานปล่อยเสียงร้องไห้ในทันที

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
พนันร้ายรักคนลวง
1

บทที่ 0 บทนำ

20/09/2024

2

บทที่ 1 ก็เลิกกันแล้ว แต่ยังเอากันได้

20/09/2024

3

บทที่ 2 เจอหน้าว่าที่แม่ผัวหน่อย

20/09/2024

4

บทที่ 3 ถนนนครเซี่ยงไฮ้

20/09/2024

5

บทที่ 4 งานแต่งงานของพี่ชาย

20/09/2024

6

บทที่ 5 ข่มขู่

20/09/2024

7

บทที่ 6 ขอรางวัล

20/09/2024

8

บทที่ 7 เที่ยวสวนสนุกกัน

20/09/2024

9

บทที่ 8 ถูกจับตัว

20/09/2024

10

บทที่ 9 แสดงเป็นคนดี

20/09/2024

11

บทที่ 10 กลับมาใช้ชีวิตปกติ

20/09/2024

12

บทที่ 11 เจอคนไม่อยากเจอ

20/09/2024

13

บทที่ 12 แขกคนสำคัญ

20/09/2024

14

บทที่ 13 จ้าวเฟิง

20/09/2024

15

บทที่ 14 หาเบาะแส

20/09/2024

16

บทที่ 15 ลักพาตัวลูก

20/09/2024

17

บทที่ 16 ความลับที่ซ่อนไว้

20/09/2024

18

บทที่ 17 เมียและลูกหายไป

20/09/2024

19

บทที่ 18 อยู่บนความเจ็บปวดในสิ่งที่ตัวเองทำ

20/09/2024

20

บทที่ 19 ทั้งรักทั้งแค้น

20/09/2024

21

บทที่ 20 นัดกินข้าว

20/09/2024

22

บทที่ 21 สนิทชิดเชื้อ

20/09/2024

23

บทที่ 22 ล่องเรือจับผิด

20/09/2024

24

บทที่ 23 ให้ความร่วมมือ

20/09/2024

25

บทที่ 24 ทำไมจะจำเมียตัวเองไม่ได้

20/09/2024

26

บทที่ 25 ทรมาน

20/09/2024

27

บทที่ 26 ทานอาหาร

20/09/2024

28

บทที่ 27 ทรมาน

20/09/2024

29

บทที่ 28 แทบขาดใจ

20/09/2024

30

บทที่ 29 ขอแต่งงาน

20/09/2024

31

บทที่ 30 สยบแม่ผัว

20/09/2024

32

บทที่ 31 ผัวรบเมียตี

20/09/2024

33

บทที่ 32 แผนลวง

20/09/2024

34

บทที่ 33 มองไปข้างหน้าด้วยกัน

20/09/2024

35

บทที่ 34 ทวงสิทธิ์

20/09/2024

36

บทที่ 35 ขัดขา

20/09/2024

37

บทที่ 36 ตายด้วยกัน

20/09/2024

38

บทที่ 37 ติดเกาะ

20/09/2024

39

บทที่ 38 จบปัญหา

20/09/2024

40

บทที่ 39 ผลของอดีต

20/09/2024