Login to MeghaBook
icon 0
icon เติมเงิน
rightIcon
icon ประวัติการอ่าน
rightIcon
icon ออกจากระบบ
rightIcon
icon ดาวน์โหลดแอป
rightIcon
การเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80)

การเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80)

นามปากกา sanvittayam

5.0
ความคิดเห็น
12.4K
ชม
50
บท

เมื่อนางร้ายตัวแม่เกิดใหม่เข้ามาในสถานที่คล้ายๆ กับนิยายที่เคยอ่าน พระเอกเหรอไปไกลๆ จะให้เธอคอยตามพระเอกในเรื่องไม่มีทางเสียหรอก นางร้ายคนนี้ขอใช้ชีวิตแบบเริดๆ เชิดๆ ดีกว่าเป็นไหนๆ เอาสิร้ายมาร้ายกลับไม่โกง หลิงชิงเย่ว หญิงสาวที่น่าสงสาร สามีแต่งงานด้วยเพราะคำสัญญาและตอบแทนบุญคุณพ่อของเธอ แต่สำหรับหญิงสาวการแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นจากความรัก หลังจากแต่งงานไม่นานแม่สามีกลับแต่งภรรยาให้อีกคนซึ่งเป็นหลานสาวของนาง แต่สิ่งที่น่าตกใจกว่าคือผู้หญิงคนนั้นเป็นคนรักของสามีเธอด้วยนี่สิ ยิ่งคิดลี่น่ายิ่งเครียดแทน ยังไงซะเธอไม่มีทางหนีชะตาพ้น ก็วิ่งชนสิคะจะกลัวอะไร ในเมื่อท่านยมจอมผิดพลาดส่งนางร้ายตัวแม่เช่นเธอเข้ามาแทน ก็อย่าฝันว่าเธอจะตามง้อผัวโง่ๆ นี่อีก พระเอกเหรอ หลบไป นางเอกเหรอ ไปไกลๆ นางร้ายตัวแม้คนนี้จะใช้ชีวิตเริดๆ เชิดๆ หลังจากหย่าให้อิจฉาตายไปเลย ที่สำคัญเธอมาพร้อมกับพรที่ขอกับท่านยมอีกสามข้อแบบจุกๆ อีกด้วย

บทที่ 1 คุณหนูลีน่า

บทที่ 1

คุณหนูลีน่า

“ทำไมนางร้ายนิยายเรื่องนี้ถึงได้โง่นักนะ สามีไม่รักก็หาใหม่สิ จะตามตอแยทำไม ไม่เข้าใจจริงๆ” ลีน่าบ่นด่าหลิวชิงเย่วนางร้ายในนิยายที่เธอกำลังจะอ่าน

“ใจเย็นค่ะคุณหนู พี่เห็นคุณหนูอ่านเรื่องนี้มาสามรอบก็ด่านางร้ายคนนี้ทั้งสามรอบแล้วนะ คุณหนูไม่เบื่อหรือยังไง” สายสร้อยหรือพี่สร้อย พี่เลี้ยงของลีน่าพูดด้วยเสียงหัวเราะ ขณะจัดอาหารให้เจ้านายสาว

“ก็มันจริงนี่คะพี่สร้อย ยิ่งอ่านแล้วยิ่งโมโห ไม่เข้าใจนักเขียนเลยจริงๆ ทำไมถึงเขียนให้หลิวชิงเย่วนางร้ายของเรื่องต้องโง่และมัวเมาในความรักแบบนี้ด้วยนะ ถ้าเป็นลีน่า ลีน่าจะหย่าให้ดู บ้าหรือเปล่าในเมื่อสามีเอาเมียน้อยเข้ามาทำร้ายจิตใจตัวเองก็ยังทนอยู่ได้ เหอะๆ ๆ สำหรับลีน่านะผัวที่ดีคือผัวใหม่ค่ะพี่สร้อย”

ลีน่าไม่สบอารมณ์กับนางร้ายในนิยาย พ่อของหลิวชิงเย่วก็ทิ้งเงินไว้ให้มากมาย ทำไมไม่เอาเงินมาทำธุรกิจหรือทำกิจการร้านค้าให้ผัวเสียดายเล่นแล้วสะบัดบ๊อบใส่เสียละ ในเมื่อยุคแปดศูนย์ทางรัฐก็เปิดการค้าเสรีแล้ว แต่ก็นะเพราะมันคือนิยายยังไงล่ะ ส่วนแม่ผัวนั้นก็ร้ายเห็นเมียน้อยลูกชายดีกว่าเมียหลวง และที่สำคัญนางร้ายยังเวอร์จิ้นนี่สิ ทำไมไม่หย่าให้จบๆ ไป แล้วเริ่มต้นใหม่อย่างเฉิดฉาย

“เอาเถอะค่ะ พี่สร้อยว่าคุณหนูกินอาหารเช้าก่อนดีกว่า วันนี้ไม่มีถ่ายละครเหรอคะ มัวแต่เอ้อระเหยระวังจะไปสายนะ” พี่สร้อยได้แต่ส่ายหน้าด้วยความเอ็นดู คุณหนูของเธอเล่นหนังเล่นละครทีไรมักจะได้รับบทเป็นนางร้ายตลอด ไม่มีสักครั้งที่ผู้จัดละครจะหยิบยื่นบทนางเอกให้ แต่ก็ว่านะบุคลิกของคุณหนูของเธอเป็นนางเอกไม่ได้หรอก

“พี่สร้อยค่ะพี่รามไปทำงานแล้วหรือยัง ทำไมเช้านี้ไม่เห็นเลยละ” ลีน่าถามถึงพี่ชายเพียงคนเดียวที่เป็นครอบครัวของเธอ ไม่เข้าใจเหมือนกัน ทำไมพ่อกับแม่ถึงตั้งชื่อให้เธอและพี่ชายต่างกันฟ้ากับเหว คนหนึ่งชื่อไทยจ๋า ส่วนเธอก็ฝรั่งจ๋าเชียว

“ไปแล้วค่ะ ไปตั้งแต่เช้าแล้ว คุณรามก็นะ เมื่อไหร่จะแต่งงานใหม่สักที คุณหนูตัวน้อยของพี่สร้อยจะได้ไม่ขาดแม่” สายสร้อยห่วงแต่คุณหนูตัวน้อยที่พ่อของเธออย่างคุณรามต้องกระเตงลูกไปทำงานด้วยทุกครั้ง กลายเป็นซามูไรหรือมาเฟียพ่อลูกอ่อนไปแล้ว จะโทษคุณรามของเธอคงไม่ได้เพราะคงจะเข็ดจากความรักไม่น้อย เหตุผลคือแม่ของคุณหนูลูกแก้วดันมีชู้เพียงแค่คุณรามไม่มีเวลาให้ ดีแค่ไหนแล้วที่คุณรามไม่ยิงทิ้ง

“จริงๆ ให้ยายแป๋มมาช่วยดูลูกแก้วก็ได้นี่ค่ะ ยายแป๋มก็รักลูกแก้วจะตาย พี่รามไม่รู้จะหวงอะไรนักหนา ตอนนี้จากมาเฟียหน้านิ่งกลายเป็นมาเฟียพ่อเรือพ่วงไปแล้ว ฮ่าๆ ๆ” ลีน่าหัวเราะพี่ชายจนตัวงอ ชีวิตนี้เธอเหลือเพียงพี่ชายคนเดียวเท่านั้น หลังจากที่แม่กับแด๊ดประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตกตอนกลับไปดูงานที่ต่างประเทศ ทำให้ทั้งครอบครัวจึงเหลือกันเพียงสองคน

“แหม คุณหนูค่ะนินทาพี่ชายไม่ดีนะ ระวังพี่สร้อยจะฟ้องคุณราม”

สายสร้อยเองก็หัวเราะชอบใจ ดีหน่อยที่คุณหนูลูกแก้วเป็นเด็กรู้ความไม่ดื้อเลย ไปอยู่กับคุณพ่อที่ทำงาน เวลาคุณรามประชุมคุณลูกแก้วก็จะนั่งฟังเหมือนผู้ใหญ่ไม่งอแงเลยสักนิด ติดแต่เวลาที่คุณรามไปต่างประเทศเท่านั้นและเอาลูกไปด้วยไม่ได้ หวังว่าอดีตภรรยาของคุณรามแม่ของคุณลูกแก้วอย่ากลับมาก็พอ เป็นชู้กับใครไม่เป็นดันเป็นชู้กับศัตรูของคุณรามนี่สิ

ลีน่าหลังจากที่กินอาหารเช้าเสร็จเธอจึงรีบเดินทางไปถ่ายละครตามปกติ จริงๆ แล้วน้องสาวมาเฟียเช่นเธอไม่จำเป็นต้องรับงานละครหรือว่าทำงานให้เหนื่อยก็ได้ เธอก็สามารถใช้ชีวิตอย่างสุขสบาย ทรัพย์ที่พ่อแม่สร้างไว้ให้พวกเธอสองพี่น้องนั้นชาตินี้คงใช้ไม่หมด ยังมีพี่ชายอย่างรามเมศที่สร้างเพิ่มขึ้นอีกล่ะ

ไม่ว่าจะเป็นธุรกิจบ้านจัดสรร เรือสำราญ กาสิโนที่มาเก๊าและกาสิโนลอยน้ำ หากจะนับธุรกิจที่มีทั้งสว่างและสีเทานั้นนอนนับทั้งวันคงไม่หมด แต่ด้วยเพราะชอบการเป็นนักแสดง ทำให้พี่ชายที่รักน้องสาวอย่างราเมศจึงไม่ห้าม อะไรคือความสุขของน้องสาวเขาพร้อมที่จะสนับสนุน

ทันทีที่มาถึงกองถ่ายลีน่ามักจะไม่สุงสิงกับใคร ไม่ใช่เพราะหยิ่ง แต่เพราะเธอรำคาญ ไม่ชอบความวุ่นวาย อีกอย่างเธอชอบซ้อมบทละครคนเดียว จะมีแค่แก้วดาราหรือแป๋มเพื่อนสนิทของเธอเท่านั้นที่ลีน่าให้มาเป็นผู้จัดการ

“มาแล้วแก นางเอกของเรื่องแต่นางร้ายนอกจอ คู่ขาพี่ชายแกมาโน้นแล้ว” แก้วดาราหรือแป๋มพยักหน้าให้เพื่อนสนิทหันไปมอง

“มโนแล้วยายแป๋ม พี่รามดูแบบนั้นแต่ก็เลือกนะ พี่ชายฉันซื้อกินย่ะสบายใจกว่า พี่รามไม่ชอบผูกมัดยิ่งยายนกกะแต้แว้ดแบบนี้ด้วยฉันไม่เอามาเป็นพี่สะใภ้หรอก แต่ถ้าเป็นแกว่าไปอย่าง ฉันยินดีฝากพี่ชายและหลานสาวไว้ในมือแก” ลีน่าอยากได้เพื่อนสนิทมาเป็นพี่สะใภ้มากกว่าใครทั้งหมด เพราะรู้ดีว่าเพื่อนคนนี้ของเธอแอบรักพี่รามมาตั้งแต่เรียนมหาลัยแล้ว แต่เพราะพี่รามมีคนรักเพื่อนของเธอจึงไม่ยอมเปิดความรู้สึกตัวเอง

“อย่าพูดเรื่องฉันเลยแก มันไม่มีทางเป็นไปได้หรอก ฉันไม่อาจเอื้อมมากกว่าที่เป็น ขอแอบรักแบบนี้ไปดีกว่า สบายใจกว่าด้วย ส่วนลูกแก้วฉันเองก็รักและเอ็นดูหลานเหมือนแกนั่นแหละ แต่พี่รามก็หวงเหลือเกิน ไม่รู้ว่ากลัวฉันจะขโมยลูกกลับบ้านหรือยังไง” แก้วดาราไม่อาจเอื้อมจะคว้าหัวใจของพี่รามหรอก เธอรู้ตัวดีว่าเธอเป็นใครพี่รามเป็นใคร

“ว่ายังไงจ๊ะ น้องสามีวันนี้คุณรามไม่มาส่งเหรอ”

ลัดดานางเอกแถวหน้าแต่เบื้องหลังรับงานนอกอย่างที่เข้าใจ

“พี่รามยังไม่แต่งงานใหม่ เธอควรจะเปลี่ยนคำพูดนะลัดดา นอนกับพี่ชายฉันครั้งเดียวอย่ามโนว่าจะมาเป็นคุณนายตระกูลอิริคเซ่ของฉัน ครั้งนั้นพี่ชายฉันก็จ่ายเงินไม่ใช่เหรอ แต่ดูเหมือนว่าราคาเธอท่าจะถูกนะค่อนข้างหลวมโพรกด้านในไม่น้อย”

ลีน่าตอกกลับอย่างไม่ไว้หน้า แค่พี่รามซื้อมานอนครั้งเดียวกล้าคิดที่จะมาเป็นพี่สะใภ้เธอเหรอ ฝันไปเถอะชาติหน้าตอนบ่ายๆ ไม่รู้ว่าจะได้เป็นหรือเปล่า

“แก นังลีน่า จำไว้นะเมื่อไหร่ที่ฉันได้แต่งงานกับคุณรามฉันจะเฉดหัวแกออกจากบ้านให้ดู กล้าดียังไงมาว่าฉันนอนกับคุณรามเพราะเงิน” ลัดดาตอบกลับคิดว่าจะไม่มีใครได้ยิน แต่กลายเป็นว่าตอนนี้ทุกคนกลับมายืนมุงดูเธอโต้เถียงกับลีน่าแทบทั้งกองถ่าย

“ถ้าหากพี่ชายฉันไม่จ่ายเงินให้เธอ เธอจะยอมนอนด้วยเหรอ เธออย่าคิดว่าเรื่องเน่าๆ ของเธอจะไม่มีใครรู้สิ คุณนางเอกจอมปลอม”

เจ้าหน้าที่กองถ่ายเริ่มหันมาคุยซุบซิบกัน ทำให้ลัดดาเกิดขาดสติเพราะความอับอายจึงโถมตัวเข้าจะทำร้ายลีน่า แต่กลับโดนนางร้ายตัวแม่อย่างลีน่ายกเท้าขึ้นถีบสุดแรง ก่อนจะโดนบอดี้การ์ดของเธอช่วยกันจับไว้

“กรี๊ด! ปล่อย ปล่อยฉัน พวกแกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นอะไรกับคุณราม” ลัดดาพยายามสะบัดแขนให้หลุดจากการเกาะกุม

“รอคุณมาเป็นนายหญิงของพวกเราก่อนนะครับ ค่อยมาวางอำนาจ แต่การที่คุณทำร้ายคุณลีน่าน้องสาวของคุณรามนั้น คุณรู้หรือไม่ว่าอะไรจะตามมา อนาคตคุณในวงการบันเทิงคงหมดแล้วครับ” บอดี้การ์ดคนหนึ่งตอบกลับ ยังไม่ทันจะเป็นอะไรกับบอสของเขา ยังกล้าวางอำนาจขนาดนี้ กล้าแม้กระทั่งทำร้ายน้องสาวเพียงคนเดียวของบอส อย่าหวังว่าจะได้เกิดอีกเลย

ผู้จัดและผู้กำกับละครต่างก็หน้าเสีย หากคุณรามใช้อำนาจถอนตัวนางเอกละครทางกองถ่ายจะต้องเสียหายมากแน่ๆ

“ใจเย็นๆ กันก่อนนะคะ อย่าให้เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่เลย อีกอย่างเราถ่ายกันมาเหลือสามตอนสุดท้ายของเรื่องแล้ว ลีน่าพี่ขอเถอะนะ ขอให้สามตอนที่เหลือสุดท้ายได้ถ่ายให้จบ หลังจากนั้นเธอจะจัดการกับลัดดายังไงพี่จะไม่ห้ามอีก” ปัทมาหรือคุณปัท ผู้จัดการละครเรื่องนี้เอ่ยขอร้อง

“ได้ค่ะ ลีน่าเห็นแก่พี่ปัทนะคะ แต่หลังจากจบเรื่องนี้แล้วลีน่าขออนุญาตปล่อยให้พี่รามจัดการแทนนะคะ” เธอทำงานกันมานานรู้ว่าหากต้องเปลี่ยนตัวนางเอง พี่ปัทคงจะเสียหายเยอะ เมื่อลีน่าพูดจบทุกคนในกองถ่ายหันไปมองหน้าลัดดาด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะเดินกลับไปทำหน้าที่ของตัวเอง

อ่านต่อ

หนังสืออื่นๆ ของ นามปากกา sanvittayam

ข้อมูลเพิ่มเติม

หนังสือที่คุณอาจชอบ

ความลับของท่านประธาน

ความลับของท่านประธาน

ปีศาจชอนซา
5.0

นายพายุ ศิระภาคิณ อายุสามสิบปี นักธุรกิจหนุ่มประธานบริษัทส่งออกผ้าไทย วีรกรรมที่เขาทำไว้เมื่อสิบกว่าปีก่อน กำลังจะย้อนกลับมา เมื่อนางสาวแพรไหม โภสิกุล ดีไซเนอร์สาวอายุยี่สิบเก้าปี ได้ปรากฏตัวขึ้นหลังจากที่เธอนั้นหายออกไปจากมหาวิทยาลัย กว่าสิบปี โดยไม่ทราบสาเหตุ ซึ่งทำให้ท่านประธานหนุ่มเริ่มอยากรู้ชีวิตของเธอ เมื่อครั้งหนึ่งเรือนร่างอันบอบบางอรชรเคยหล่อหลอมเป็นหนึ่งเดียวกับเขามาแล้ว ถ้าหากเขาต้องการสานสัมพันธ์กับเธออีกครั้ง มันก็ไม่แปลกหากเธอนั้นยังโสดแพรไหมจะยังต้องการเขาอยู่หรือไม่ ในเมื่อเธอคิดว่าพายุนั้นเป็นแค่ผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ไปจากเธอเท่านั้น ซึ่งเวลานี้เธอก็ยังคงมองเขาในด้านลบอยู่ดี แม้ว่าเวลาจะผ่านไปเป็นสิบปีแล้วก็ตาม "แม่ของหนูชื่ออะไร ตอนนี้อยู่ที่ไหน บอกฉันได้ไหม" พายุถามพร้อมกับจ้องลงไปที่ดวงตาแป๋วของเด็กหญิงตรงหน้า เมื่อเขามั่นใจว่าสายตาจะไม่โกหก "แม่ของหนูชื่อแพรไหม!" เด็กหญิงพูดออกมา พร้อมกับจ้องสายตาคมของผู้เป็นบิดาอย่างไม่กะพริบตา เพื่อยืนยันว่าเธอนั้นไม่ได้โกหก “ฮ่ะ!” พายุอุทานออกมาเสียงดัง ขณะที่หัวใจของเขานั้นเต้นแรง ก่อนจะยิ้มกว้างออกมาด้วยความดีใจที่สุดในชีวิต "ถ้าคุณไม่เชื่อ พาหนูไปตรวจดีเอ็นเอก็ได้นะคะ" เด็กหญิงพูดออกมาพร้อมกับมีใบหน้าที่เศร้าหม่น เมื่อเธอคิดว่าบิดาคงไม่เชื่อในสิ่งที่เธอนั้นพูดออกมา "ไม่จำเป็น!" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแข็ง เพื่อยืนกรานที่จะตรวจดีเอ็นเอ จนทำให้คนฟังนั้นหวาดกลัว เพราะใยไหมคิดว่าบิดานั้นไม่เชื่อใจเธอ "หนูขอโทษที่มารบกวน หนูขอตัวกลับก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ" ใยไหมพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ เธอยกมือขึ้นไหว้ผู้เป็นบิดาอย่างนอบน้อม ประหนึ่งว่าจะไม่ได้เจอเขาอีกแล้วในชีวิตนี้ เมื่อเธอได้สัญญากับผู้เป็นมารดาเอาไว้ หากถูกปฏิเสธแล้วไซร้ จะขอกลับไปไม่กลับมาหาชายตรงหน้าอีกเลยตราบชั่วชีวิต "แล้วหนูจะไปไหน นั่งลงก่อนสิ" พายุพูดพร้อมกับจับร่างเล็กของลูกสาวนั่งลงข้าง ๆ อีกครั้ง "ที่บอกว่าไม่จำเป็น นั่นเป็นเพราะว่าพ่อเชื่อว่าหนูเป็นลูกของพ่อโดยไม่ต้องตรวจดีเอ็นเอ!" พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ใยไหมไม่รอช้าโผเข้าไปกอดผู้เป็นบิดาอีกครั้งในทันที ก่อนจะร้องไห้ออกมาเพราะความดีใจ "ไม่ร้องนะครับคนเก่งของพ่อ" พายุพูดพร้อมทั้งเอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาที่แก้มใสของลูกสาวออกจนสิ้น ในขณะที่ตัวของเขาเองก็น้ำตาคลอเช่นกัน "หนูขอเรียกพ่อว่าคุณป๋านะคะ" เสียงเจี๊ยวจ๊าวพูดออกมาอย่างรื่นหู คุณป๋าที่เด็กหญิงพูดนั้น ทำให้พายุอดที่จะหัวเราะออกมาอย่างชอบใจไม่ได้ "ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ทำไมถึงต้องเรียกพ่อว่าคุณป๋าด้วยละ หืม" พายุเอ่ยถามลูกสาวออกมา ขณะที่เขายังคงกอดเด็กหญิงเอาไว้ ด้วยความรักความผูกพันของสายใยระหว่างพ่อลูก ที่มันพันผูกจนมาสามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ "มาดาม ไม่ชอบให้หนูมีพ่อ หนูก็จะมีคุณป๋าแทนยังไงล่ะคะ" คำตอบของลูกสาวทำให้พายุยิ้มไม่หุบครั้งแล้วครั้งเล่า เธอช่างเป็นเด็กฉลาดและร่าเริง ผิดกับแพรไหมมารดาของเธอ ที่ชอบทำหน้าเหมือนแบกโลกทั้งใบเอาไว้ตลอดเวลา "ทำไมถึงเรียกแม่ว่ามาดาม ตอนนี้แม่แต่งงานไปแล้วหรือยัง" เวลานี้พายุลุ้นคำตอบจากลูกสาว หรือแพรไหมจะแต่งงานกับฝรั่งตาน้ำข้าวไปแล้ว ใยไหมถึงได้เรียกเธอว่ามาดาม "แม่ยังไม่มีใคร มีแค่ลุงดนัยที่ชอบมาข้องแวะ แต่หนูไม่ชอบเขาเลย เพราะเขาชอบทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของมาดามอยู่เรื่อย" คำตอบของลูกสาวช่างอิ่มเอมใจ เมื่อแพรไหมไม่มีใครเขาก็พร้อมจะสานสัมพันธ์ แต่งานนี้คงจะยากหากผู้ชายคนนั้นมาข้องแวะ แต่เขามีลูกสาวที่ยืนเคียงข้างแล้วจะกลัวอะไร "ถ้าพ่ออยากจะจีบแม่ต้องทำยังไง" "โอ้! เจ๋งเป้งมากค่ะคุณป๋า เดี๋ยวหนูจะช่วยเอง" ใยไหมพูดออกมาด้วยความดีใจ นั่นคือสิ่งที่เธอปรารถนามาแสนนาน อยากให้บิดามารดาได้ลงเอยกันสักที "ลูกรับปากพ่อแล้วน๊า... " พายุพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่น่ารัก "แต่เราต้องมาทำข้อตกลงกันก่อนค่ะ คุณป๋า" ใยไหม ผละออกจากอกกว้างของผู้เป็นบิดา พร้อมกับหยิบคุกกี้ตรงหน้าเข้าปาก "หิวหรือยัง ไปทานข้าวก่อนดีไหม" พายุเอ่ยถามออกมาด้วยความห่วงใย เมื่อเห็นลูกสาวนั้นหยิบคุกกี้เข้าปากคำโต "เดี๋ยวค่อยไปทานก็ได้ค่ะ แต่เราต้องมาทำข้อตกลงกันก่อน เรื่องที่หนูเป็นลูกสาวของคุณป๋า ห้ามให้ใครรู้ ทุกอย่างจะเป็นความลับระหว่างเราได้ไหมคะ" พายุทำหน้าสงสัยกลับไปให้เด็กหญิง เธอกำลังคิดจะทำอะไร ใครหลายคนคงดีใจหากได้เป็นลูกสาวของท่านประธาน "ทำไมเป็นลูกสาวพ่อมันไม่ดีตรงไหนเหรอ ลูกถึงไม่อยากให้ใครรู้" พายุเอ่ยถามออกไปด้วยน้ำเสียงที่แสดงออกถึงความน้อยใจ เมื่อลูกสาวไม่อยากให้ใครรับรู้ว่าเขาเป็นบิดาของเธอ "เป็นลูกสาวของป๋าดีที่สุดแล้ว แต่หนูไม่อยากให้ใครมองมาดามในทางไม่ดี ทุกคนต้องรู้แน่ สาเหตุที่มาดามต้องออกจากมหา'ลัยกลางคัน" คำบอกเล่าของใยไหมเป็นเหมือนดังคมหอก ที่ทิ่มแทงเข้ามาในหัวใจของพายุ เด็กหญิงตรงหน้าช่างมีความคิดแบบผู้ใหญ่ เธอถูกเลี้ยงมาแบบไหนทำไมถึงได้ฉลาดอย่างนี้ แพรไหมคงดูแลอบรมลูกสาวมาอย่างดี ต่างจากเขาผู้เป็นบิดาที่ไม่เคยได้เหลียวแล "พ่อขอโทษนะ ที่ไม่เคยได้ดูแลหนูเลย ต่อจากนี้ไปพ่อจะไม่ทิ้งหนูกับแม่ให้อยู่กันตามลำพังอีกแล้ว" คำพูดของผู้เป็นบิดากำลังทำให้เด็กหญิงหัวใจพองโต เธอดีใจที่ผู้เป็นพายุไม่ปฏิเสธ แถมเขายังคิดที่จะสานสัมพันธ์กับมาดามของเธออีกครั้ง คงไม่มีอะไรทำให้เด็กหญิงมีความสุขเท่าสิ่งนี้มาก่อนเลยในชีวิต "ก่อนอื่นคุณป๋า ต้องจีบมาดามให้ติดก่อน หนูบอกเลยว่างานหิน มาดามดื้อจะตาย ขนาดลุงดนัยตามจีบหลายปี มาดามยังปฏิเสธทุกครั้ง แต่ลุงดนัยก็ตื้ออยู่ได้" ใยไหมพูดพร้อมกับทำหน้างอ ออกมาได้อย่างน่ารัก "ป๋ามีลูกสาวคอยช่วยจะกลัวอะไร ไปทานข้าวกันดีกว่า เดี๋ยวป๋าจะไปส่งที่บ้าน" พายุพูดออกมาด้วยสายตาที่มีความหวัง เขาคงไม่ต้องใช้นักสืบ ในเมื่อโชคชะตากำหนดให้หญิงสาวเดินเข้ามาในชีวิตของเขาเอง แถมอยู่ดี ๆ ก็ได้ลูกสาวมาหนึ่งคน ที่น่ารักซะจนทำให้เขานั้นอยากไว้หนวด

กุหลาบในเปลวไฟ

กุหลาบในเปลวไฟ

Wes Longworth
3.5

หลังจากแต่งงานมาสามปี ฮั่วเป่ยอวี๋ไม่เพียงแต่เย็นชากับเสิ่นเจียงหนานเท่านั้น แต่ยังคบชู้ ทำให้เสิ่นเจียงหนานผิดหวังมาก เขาก็แค่ชายเจ้าชู้นี่เอง หลังจากหย่ากันอย่างเด็ดขาด เธอก็มุ่งหน้าไปทำงาน ในฐานะนักออกแบบชั้นนำ แพทย์ผู้อัศจรรย์ และแฮ็กเกอร์เก่งๆ เธอเชี่ยวชาญหลายๆ ด้านและกลายเป็นเจ้าหญิงที่ทุกคนชื่นชมและเป็นที่ต้องการ ในที่สุด ฮั่วเป่ยอวี๋ก็ตระหนักถึงสิ่งที่เขาสูญเสียไปและพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเอาชนะใจเธอ แต่เขากลับเห็นเธอจัดงานแต่งงานแห่งศตวรรษร่วมกับชายอีกคน เมื่องานแต่งงานของคนสองคนถูกถ่ายทอดสดบนป้ายโฆษณาที่ใหญ่ที่สุดในโลก-- เผ๋ยเหยียนหลี่สวมแหวนให้เธอ และประกาศให้โลกได้รับรู้อย่างท่วมท้น "เสิ่นเจียงหนานเป็นภรรยาของผมและเธอเป็นสมบัติล้ำค่าสำหรับผม ใครกล้ามาแตะต้อง ต้องเจดีแน่!"

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

ไฟรักเร่าร้อน NC18++

Me'JinJin
4.9

คิณ อัคนี สุริยวานิชกุล ทายาทคนโตของสุริยวานิชกุลกรุ๊ป อายุ 26 ปี นักธุรกิจหนุ่มที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตร เย็นชากับผู้หญิงทั้งโลกยกเว้นเธอเพียงคนเดียวเท่านั้น เอย อรนลิน "เมื่อเขาดึงเธอเข้ามาในวังวนของไฟรักที่แผดเผาหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้ไหม้ไปทั้งดวง" "เธอแน่ใจนะว่าจะให้ฉันช่วยค่าตอบแทนมันสูงเธอจ่ายไหวเหรอ?" เอย อรนลิน พิศาลวรางกูล ดาวเด่นของวงการบันเทิงที่ผันตัวไปรับบทนางร้าย เธอสวย เซ็กซี่ ขี้ยั่วกับเขาเพียงคนเดียวเท่านั้น "เขาคือดวงไฟที่จุดประกายขึ้นในหัวใจดวงน้อยๆของเธอให้หลงเริงร่าอยู่ในวังวนแห่งไฟรัก" "อะ อึก จะ เจ็บ เอยเจ็บค่ะคุณคิณ"

บท
อ่านเลย
ดาวน์โหลดหนังสือ
การเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค (ยุค80)
1

บทที่ 1 คุณหนูลีน่า

04/11/2024

2

บทที่ 2 รับวิญญาณผิดดวง

04/11/2024

3

บทที่ 3 การเกิดใหม่ของนางร้ายหลงยุค

04/11/2024

4

บทที่ 4 แม่สามีผู้เห็นแก่ตัว

12/11/2024

5

บทที่ 5 เพื่อนต่างวัย

12/11/2024

6

บทที่ 6 พบหน้าสามีเจ้าของร่าง

12/11/2024

7

บทที่ 7 มาหาเพื่อเข้าหอ

12/11/2024

8

บทที่ 8 ไม่ไปใช่ไหม ฉันไปเอง

12/11/2024

9

บทที่ 9 เก็บปากเน่าๆ ของคุณไว้เถอะ

12/11/2024

10

บทที่ 10 ถูกกล่าวหาว่าคบชู้

12/11/2024

11

บทที่ 11 หย่าขาด

12/11/2024

12

บทที่ 12 เป็นอิสระเสียที

12/11/2024

13

บทที่ 13 หาเงินเข้ากระเป๋า

22/12/2024

14

บทที่ 14 ระรานไม่เลิก

22/12/2024

15

บทที่ 15 ชิงชิงไม่ใช่ของเหลือเดนใคร

22/12/2024

16

บทที่ 16 ตามราวีไม่รู้จบ

22/12/2024

17

บทที่ 17 ค้าขายครั้งใหญ่ก่อนเดินทาง

22/12/2024

18

บทที่ 18 การเดินทางที่แสนจะวุ่นวาย

22/12/2024

19

บทที่ 19 ซื้อบ้านและร้านค้า

22/12/2024

20

บทที่ 20 ครอบครัว

22/12/2024

21

บทที่ 21 หลี่เหว่ยเฉียงร้อนรุ่ม

22/12/2024

22

บทที่ 22 ย้ายเข้าบ้านใหม่

22/12/2024

23

บทที่ 23 พบเจอญาติผู้ใหญ่

22/12/2024

24

บทที่ 24 จดทะเบียนสมรส

22/12/2024

25

บทที่ 25 เริ่มต้นชีวิตคู่อีกครั้ง

22/12/2024

26

บทที่ 26 มาเรียนวันแรกก็มีคนเกลียด

22/12/2024

27

บทที่ 27 ร้านชิงเย่วและร้านมู่เฉินเปิดแล้ว

22/12/2024

28

บทที่ 28 ไม่หาเรื่องแต่เรื่องวิ่งมาหา

22/12/2024

29

บทที่ 29 คนมีอดีตมันผิดมากเหรอ

22/12/2024

30

บทที่ 30 ตอกหน้าข่าวลือด้วยความจริง

22/12/2024

31

บทที่ 31 ซื้อตึกสร้างโรงน้ำชา

22/12/2024

32

บทที่ 32 ซื้อใจคนด้วยใจ

22/12/2024

33

บทที่ 33 โดนกลั่นแกล้ง

22/12/2024

34

บทที่ 34 ทำผิดก็ต้องยอมรับ

22/12/2024

35

บทที่ 35 งานเลี้ยงวันเกิด

22/12/2024

36

บทที่ 36 ตอบแทนสามี NC

22/12/2024

37

บทที่ 37 เปิดตัวนายหญิงตัวจริง

22/12/2024

38

บทที่ 38 ส่งสามีไปฝึกซ้อมรบ

22/12/2024

39

บทที่ 39 ลูกชายของคุณ ไม่เคยมีค่าสำหรับฉัน

22/12/2024

40

บทที่ 40 ก้อนแป้งมาแล้ว

22/12/2024