ความรักของสองหนุ่มที่ขับเคี่ยวในเกมรัก เมื่อรักนั้นไม่ใช่รักธรรมดา พระเอก ไอยวุธ มองความรักด้วยสติ ความรอบคอบ ไม่เผลอไผลให้กับหญิงร้ายที่พยายามยั่วยวนเขา ผิดไปจากเพื่อนของเขา ที่คลำไม่เป็นหางก็ฟาดดะ ไอยวุธพบรักกับนางเอก ชฏาเดือน เป็นทนายความสาว เขาต้องทนุถนอมเธอ แต่ก็ต้องฝ่าฟันผู้หญิงร้ายที่ต้องการตัวเขา
บทที่ 1 1
เมื่อสามเดือนก่อนนั้น ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หล่อนปรารถนาอย่างมาก ผิวนั้นแม้จะดูไม่ขาวจัดมาก แต่ก็เกลี้ยง ถึงแม้จะเป็นสีแทนอย่างที่ว่า แต่ก็เนียนละเอียด ไม่ดำ
สรีระของเขาที่เด่น เป็นคนที่สูงโปร่งใบหน้าของเขาก็คมคาย หล่อเหลือเร้าใจยิ่งนัก กับความต้องการที่ ผกายรุจี อยากจะครอบครอง
หล่อนรู้มาว่า เขาเป็นพนักงานของบริษัท และบริษัทนี้เป็นของพ่อหล่อน เป็นลูกน้องของพ่อ
เขาก็ต้องเป็นลูกน้องของพ่อหล่อนด้วยสิ ผกายรุจีคิดอย่างนั้น เมื่อเขาเป็นลูกน้องของพ่อหล่อน เขาก็ต้องเป็นของหล่อนด้วย
หล่อนเพิ่งเดินทางกลับแบบบินด่วนมาที่เมืองไทย หลังจากไปอยู่เกือบยี่สิบปี อิ่มเอมใจเหลือเกิน
หล่อนถามพนักงานแล้ว พวกนั้นตอบหล่อนว่า
“เขาชื่อ คุณไอย ค่ะ คุณรุจี”
“ฉันอยากจะรู้ชื่อจริงเขา”
หล่อนถามพนักงานคนเดิม อย่างไม่พอใจ ที่ไม่ได้ตอบตรงคำถามของหล่อน และแม่พนักงานสาวคนนั้นก็ก้มหน้างุด
พยายามระวังปากระวังคำของตัวเองมากที่สุด เพราะถ้าไม่ถูกเส้นของลูกสาวเจ้านายเข้า เจ้าหล่อนคงจะวีนเหวี่ยง และด่าเข้าให้หลายเรื่อง จึงไม่มีใครกล้าเสี่ยง
“เอ้อ คุณไอยวุธค่ะ”
คำตอบของพนักงานคนเดิม ทำให้ผกายรุจียิ้มอย่างพึงพอใจ แล้วจากนั้น หล่อนก็กระแทกเท้าเดินจากไป
ต้นฤดูหนาว ย่างกรายมาแล้ว เหน็บหนาวสายลมทำให้เขาหนาวยะเยือก ไอยวุธในชุดเสื้อเชิ้ตสีอิฐ กางเกงสแลคส์ ก้าวตามทางยาวที่ทอดวกวนโค้ง
คฤหาสน์หลังงามตระหง่าน เจ้าของบ้านผุดไอเดียเด่น ปรับปรุงตกแต่งส่วนหนึ่งของบ้าน เป็นออฟฟิศ ได้อย่างลงตัว
“คุณไอย เพิ่งมาถึงหรือคะ”
ชายหนุ่มหิ้วข้าวของที่ดูพะรุงพะรัง
“ครับ เห็นว่าเช้าอยู่มาก”
คำตอบนั้นเรียบ เหมือนทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตเขาเป็นความเฉยเมยไปหมด
เอมศรีเอ่ยทักเขา รูปคิ้วเรียวของชายหนุ่มหล่อหันสายตามาทักหญิงสาวใหญ่ผู้ทำหน้าที่ต้อนรับคือเป็นประชาสัมพันธ์ของบริษัท
" ให้พี่เอม ช่วยไหมค่ะ คนละไม้คนละมือ แหม ไปติดต่อธุระออกตั้งไกล แล้วนี่คุณปลายศกก็ยังไม่กลับมาด้วย พี่เอมจะทำยังไงนี่ "
หล่อนเอ่ยถึงเพื่อนร่วมงานอีกคน ที่มีสถานะพิเศษมากกว่าพนักงานธรรมดา อาจจะเป็นเพราะว่าผกายรุจี บุตรสาวของท่านประธานของบริษัทนั้นคบหาสนิทสัมพันธ์กับชายหนุ่มขนาดเรียกได้ว่าแฟน
เขาขมวดคิ้วอีกครั้ง เกือบเที่ยงแล้ว
ปลายศก ยังไม่กลับ เขาไม่รู้ว่าปลายศกจะมีที่เที่ยวที่ไหนอีก ถมไป สำหรับคนอย่างปลายศก
ที่กำลังจะขยับเป็นบุตรเขยของท่านประธานอยู่รอมร่อ ฮึ ก็เพราะความร่ำรวยที่มองกองอยู่ตรงหน้านี้ไม่ใช่หรือ
ที่ทำให้ปลายศก ตะเกียกตะกายหวังไกลไปกว่านั้นด้วยการอยากรวยทางลัด
รักกับหญิงสาวธรรมดามันจะมีดีอะไร นอกจากลูกสาวของผู้บริหาร แค่ที่ปลายศกสามารถทำให้ลูกสาวคนสวยของท่านประธานลุ่มหลงรักใคร่ได้
ไอยวุธเองถึงกับยกหัวแม่โป้งให้
เสน่ห์เพื่อนของเขาฉกาจบาดใจไม่เบาฮึ
รู้ดีทั้งที่ปลายศกใช้ชีวิตเขรอะสิ้นเปลืองกับความรักและเกมใคร่มาไม่น้อย
ผกายรุจียังยกย่องบูชาเทิดทูน ติดเสน่ห์ความเป็นชายของมันอย่างมาก หมอนี่มีดีที่ทำให้ผู้หญิงต้องยอมตลอดจริง
ไอยวุธแค่นยิ้มเยาะ จะทิ้งเมียอีกหรือเปล่าก็ไม่รู้ตอนนี้อาจจะเบื่อ พิไลลา เลยคิดอยากจะกก เทียนม่วง
เพราะหลากหลายเมียเหลือเกินเพื่อนคนนี้
เขาเองรู้ตื้นลึกบางหนาของปลายศกมากที่สุด
แต่ไม่อยากจะสอนจระเข้อย่างคุณผกายรุจีว่ายน้ำ หล่อนฉลาดพอสมควรนี่ ถ้าคิดจะเลือกปลายศก ก็ต้องรับรู้ความระยำตำบอนของผู้ชายคนนี้ด้วย ว่าเขาเคยผ่านคาวกามมามากแค่ไหน
เมื่อรู้ก็สามารถรับได้ เขาอยากจะประชดนัก ผู้หญิงยุคใหม่ ชื่นชมชอบประเภทหล่อลากเขี้ยว ร้ายด้วยเหลี่ยม
เอ หรือว่าจะต้องเป็นประเภทผู้ชายเลวทรามเถื่อนๆ ผู้หญิงถึงจะชอบ มันคงจะดุดันเร้าใจดี
สมหวังสมหวัง อยากได้อะไรเป็นไปตามความต้องการหมด
เหมือนกับมีใครหยิบนำข้าวของมาประเคนถึงที่เขายังมีบัญชีค้างใจอยู่กับปลายศก
มันถูกซ่อนลึก อย่างลึกล้ำ ในสถานที่มืดมนของหัวใจซึ่งยากที่ผู้ใดจะคาดเดาได้
และนอกจากว่า ไอยวุธจะยอมเปิดปากเผยสารภาพออกมา
แต่เมื่อมันเป็นความลับ ฮึ มันก็ไม่ควรที่จะเปิดเผยออกมาอย่างง่ายดายถึงเพียงนี้ ไว้รอลุ้น ความสนุกสนานที่จะเกิดขึ้นเบื้องหน้าดีกว่า
เวลานี้มีคนอยากปีนต้นงิ้วหลายต้น ต้นแต่ละต้นเหมือนมีแต่นายพรานล่ารัก ล่าสวาท
ล่าทุกสิ่งทุกอย่าง ผู้ไม่รู้ว่าความดีงามงอกเงยบนจิตใจส่วนไหน
ก็เล่นรับรู้แต่ความต่ำทราม มั่วตัณหากามารมณ์อย่างนี้นี่เอง สวรรค์ถึงได้ขยับเข้ามาใกล้นรกทุกที
มีบ้างไหม ที่ต่อไป ปลายศกจะรู้ว่าเพื่อนรักอย่างเขาร้ายกาจมากแค่ไหน มันช่วยไม่ได้หรอก ทีใครทีมัน
แผลเมื่อมันบาดเหวอะหวะลุกลามทั่วไขสันหลังก็กลายเป็นแผลเน่าและนับวันมันเริ่มจะช้ำหนอง จนอักเสบเรื้อรังอย่างรุนแรงในกาย
ลองคิดดูบ้างสิว่า ชีวิตเขาผ่านความทุกข์ทรมานตรงนั้นมาแล้ว เขาทรมานมากกว่ามันด้วย
มันทำอะไรลงไป มันเคยคิดถึงคำว่า มนุษยธรรม หรือคำว่าเพื่อนบ้างไหม
อักเสบทุรนทุรายเจียนตาย เขาก็ดิ้นรนที่จะเอาตัวรอด
ทางด้านหนึ่งของใจกลางกรุงเทพ ..ทั้งที่ฤดูหนาวด้วยซ้ำ นี่ฝนคงหลงฤดูที่พัดพาเอามรสุม คลื่นลมรุนแรงจนดูน่ากลัว
หากแต่แสงอาทิตย์ไม่ปรากฏบนท้องฟ้ามันถูกกลืนหายลับไปในพงเมฆหนา
ข่าวจากกกรมอุตินิยมวิทยารายงานอย่างนั้นด้วย ช่วงนี้ประเทศไทยจะพบเจอกับมรสุมพายุดีเปรสชั่น ที่พาดผ่านประเทศเวียดนาม
ประเทศไทยพลอยโดนอิทธิพลและหางเลขตามไปด้วย ชายหนุ่มที่นั่งทำงานสงบกับพนักเบาะประจำของตนเองเองนั้น เขาเงยหน้าออกไปทางหน้าต่างลุกขึ้นยืนรูดเปิดม่านมู่ลี่
ก็พบว่าท้องฟ้ามืดครื้มรวดเร็วอย่างมาก กลุ่มเมฆที่เคยขาวพร่างสดใสเช่นยามเช้าตรู่ กลับรวมกลุ่มเป็นสีดำสนิทมหึมาไหลเหมือนทะเลเมฆมุ่งไปทางทิศเหนือ
หนังสืออื่นๆ ของ thunyawee
ข้อมูลเพิ่มเติม